(1272! kop. XVII w. Grimislavo, 1282 obl. 1619 Grzimislawe, 1295 rps XV w. Grzmyslawe, 1296 kop. 1304 Grzimizlave, 1394 kop. XVII w. Grzimislavicze, 1510 or. Grzymyslaw, 1566 Grzimislaw, rps XVI w. Grzymislawie) 3 km na S od Śremu.
1. 1566 n. pow. kośc. (ASK I 4, 278); 1510 n. par. Śrem.
2. 1394 jez. między G. a Pełczynem → Drzonkowskie Jez. (obecnie Grzymisławskie).
3. Własn. rycerska, od 1282 kl. dominikanek w Poznaniu, następnie (od a. 1400) królewska, w dobrach → Śrem stwo. 1282 ks. Przemysł II oznajmia, że Wincenty kanclerz księcia oraz jego bracia: Mikołaj sędzia ziemi pozn. i Mirosław podczaszy kal. [ss. Przedpełka wdy pozn.] dali kl. sióstr Ś. Dominika, który ma być założony w m. Poznaniu, za duszę swego brata zm. Bodzęty, m. in. dwie dziedziny: Donatowo i G. wraz z dobytkiem ruchomym; ks. zatwierdza tę darowiznę i nadaje imm. ekon. i sąd. oraz zezwala na lokację wspomn. dziedzin na pr. niem. lub in. (Wp. 1 nr 504; DK s. 6-7 z błędną datą 1272); 1296 król Przemysł II zatwierdza nadanie kanclerza Wincentego i jego braci, m. in. wsi Donatowo i G. dla kl. dominikanek pozn., wylicza zwolnienia imm. i zezwala na lokacje wsi tegoż kl. na pr. niem. lub in. (Wp. 2 nr 743; DH 2, 471 pod datą 1295)1Dominikanki już w XVII w. nie znały dobrze okoliczności utraty wsi G. W summariuszu klaszt. z tego czasu (Dominikanki P-ń C 23, 6) znajduje się notatka, w której powołano się na „dawną tradycję”, według której G. został przyłączony rzekomo do stwa średz. [recte śrem.] przez Łukasza Górkę wdę pozn., który miał przekupić w tym celu niem. mniszki w klasztorze. Nie wiadomo, o którym Łukaszu Górce mówi ta wzm.; Łukasz I był wdą pozn. w l. 1441-75, a Łukasz II w 1. 1535-38. Żaden z nich nie był nigdy tenutariuszem śrem., natomiast w 1. 1523-37 tenutariuszem śrem. był Andrzej Jaktorowski, który był blisko związany z Łukaszem II Górką i kilkakrotnie w 1. 1517-24 zastępował go na urzędzie star. gen. wlkp. jako jego surogator (A. Gąsiorowski, Urzędnicy zarządu lokalnego w późnośredniowiecznej Wielkopolsce, Poznań 1970, s. 168). Przyłączenia wsi G. do stwa śrem. mógł dokonać Jaktorowski z inicjatywy Górki.
a. 1400 n. G. w dobrach → Śrem stwo.
1510 w G. tylko folw. (LBP 104); 1521 król Zygmunt St. zezwala Piotrowi Opalińskiemu poborcy ceł pozn. na dożywotni wykup od Stan. Lasockiego podkom. pozn. i star. rawskiego m. Śremu z wsiami Pysząca, Drzonek, Nochowo i G. (MS 4/1 nr 4026, konsens nie zrealizowany].
Pobór w G.: 1566 [formularz nie wypełniony] (ASK I 4, 278); 1580 od 4 zagr. (ŹD 84).
5. 1510 folw. G. płaci dzies. plebanowi w Śremie (LBP 104).
8. Ślady osady polowej (?) o nie ustalonej chronologii na północnym brzegu strugi i osad (?), wczśr. (ułamki ceramiki) z X-XIII w. na wschodnim brzegu Jez. Grzymisławskiego i na SE od „Karpiego Dołu” oraz osady średniowiecznej w ogrodzie podworskim (Hensel 2, 162-164).
1 Dominikanki już w XVII w. nie znały dobrze okoliczności utraty wsi G. W summariuszu klaszt. z tego czasu (Dominikanki P-ń C 23, 6) znajduje się notatka, w której powołano się na „dawną tradycję”, według której G. został przyłączony rzekomo do stwa średz. [recte śrem.] przez Łukasza Górkę wdę pozn., który miał przekupić w tym celu niem. mniszki w klasztorze. Nie wiadomo, o którym Łukaszu Górce mówi ta wzm.; Łukasz I był wdą pozn. w l. 1441-75, a Łukasz II w 1. 1535-38. Żaden z nich nie był nigdy tenutariuszem śrem., natomiast w 1. 1523-37 tenutariuszem śrem. był Andrzej Jaktorowski, który był blisko związany z Łukaszem II Górką i kilkakrotnie w 1. 1517-24 zastępował go na urzędzie star. gen. wlkp. jako jego surogator (A. Gąsiorowski, Urzędnicy zarządu lokalnego w późnośredniowiecznej Wielkopolsce, Poznań 1970, s. 168). Przyłączenia wsi G. do stwa śrem. mógł dokonać Jaktorowski z inicjatywy Górki.