1398 or. Kianczino (Lek. 2 nr 715), 1399 Kyanczin (Lek. 1 nr 2854), 1412 Kyanky (PyZ 2, 112v), 1413 Kyanki (PyZ 3, 10), 1415 Kyanczewo (PyZ 3, 56), 1416 Kyanczino (PyZ 3, 158), 1419 Kyanczyno (PyZ 4, 141), obecnie Kiełczyn, 1.5 km na WSW od Książa.

1. 1482 n. pow. kośc. (PG 9, 161); 1510 par. Książ, dek. Nowe Miasto (LBP 139).

2. 1449 Jan i Piotr bracia, dziedzice w Książu zapisują Maciejowi altaryście w Książu 3 grz. czynszu na mł. K. (PG 3, 99v); 1510 łąki, jezioro, stawy, 1523 jez. Piołyńsko, stawy, łąki, pastwiska → p. 3; 1541 Stan. i Jan Ksiąscy bracia dają Wawrz. Pogorzelskiemu poborcy woj. pozn. błoto we wsi opust. K. z jez. Piołyńsko, z ostrowami na tym błocie, z jez. Wieczol, od granic wsi Włościejewski, Międzyborze i Konarskie, z pr. założenia stawu i grobli, a otrzymują w zamian jez. Wielki Wieczol we wsi Konarskie i 500 zł (PG 17, 434-435).

3. Własn. szlach. 1398-1412 Paszek, Paweł Kiączyński z K. (PyZ 2, 112v): 1398 tenże w sporze z Filipkiem z Cielczy [pow. pyzdr.] (Lek. 2 nr 715); 1399 tenże w sporze z Marcinem z Ceradza o to, że ten zabrał mu konia; Marcin odpiera ten zarzut (Lek. 1 nr 2854); 1400 tenże w sporze z Mik. Lubiatowskim o 20 grz. poręki za Sędziwoja Zaborowskiego (Lek. 2 nr 2682); 1404 tenże w sporze z Sędziwojem Zaborowskim, który ma mu zapłacić 24 grz. tytułem poniesionej szkody (ZSW nr 750); 1412 tenże w sporze z Andrzejem Cielmickim o poręczenie w wysokości połowy sumy 77 grz. (WR 3 nr 456).

1413-20 Bronisz Kiączyński z K., także z Czartek [pow. pyzdr.], Górki [Targowej pow. pyzdr.], Słupi [Wielkiej pow. pyzdr.] (PyZ 3 k. 10, 158v): 1415 tenże w sporze z Katarzyną wd. po Janie z Czartek (PyZ 3, 56); 1416 tenże toczy proces o 12 grz. gr tytułem swej ojcowizny w Czartkach z Jędrzychem z Wyszakowa [pow. pyzdr.] (PyZ 3, 158); 1419 tenże ma w ciągu 6 tygodni przekazać K. Janowi z Książa (PyZ 4, 141); 1420 tenże toczy spór z Janem z Książa o granice¹Bronisz złożył przysięgę: „quia non obligavit se sibi [tj. Janowi z Książa] limitare hereditatem Kyanczyno nisi ita sicut ab eo emit”. Do tej samej sprawy odnosi się tekst przysięgi, jaką Bronisz miał złożyć, zapisany w 1419: „Jakośm nie sobiązał się graniczyć dziedziny panu Janowi [z Książa], jedno tak, jako u mnie ukupił” (WR 2 nr 607) wsi K., którą Jan od niego kupił (PyZ 4, 194).

1449 Jan i Piotr bracia niedz. [ss. Jana] dziedzice w Książu właściciele mł. K. → p. 2; 1449 tenże Jan Ksiąski posiada Książ, Radoszkowo, Zakrzewo [par. Książ] i K. (KoścZ 13, 372); 1481 Jan archid. pozn., Wojciech scholastyk krak. i Piotr bracia niedz. dziedzice w Książu dają swemu bratu Stanisławowi w działach 1/4 m. Książ, 1/4 poł. folw. i stawu, 1/4 Radoszkowa, a otrzymują od Stanisława 1/4 tamże [w Radoszkowie?] oraz Zakrzewo i K. (PG 9, 138); 1482 Stan. Ksiąski zapisuje swej ż. Zofii po 400 grz. posagu i wiana na 1/2 Książa, Radoszkowa, Zakrzewa i K., które należą do niego z działu z braćmi (PG 9, 161).

1510 wieś pana z Książa: folw. opust. z łąkami, jeziorem, 2 stawami opust. (LBP 139).

1518 Mik. Ksiąski posiada m. in. 1/2 folw. K. (PG 15, 202v); 1523 tenże sprzedaje Wawrz. Włościejewskiemu dz. we Włościejewicach wieś K. uważaną za folw., z wolnym rybołówstwem latem na jez. Piołyńsko z użyciem wszystkich rodzajów sieci oprócz niewodu (sagena), z wolnymi pastwiskami, z wolną uprawą ról, oprócz łąk, jeziora, gajów, borów i innych pożytków, za 61 grz. (KoścZ 19, 105).

1541 wieś opust. → p. 2.

Uwaga: rejestr poborowy 1581 (ŹD 89) w par. Książ nie wymienia wsi K., widocznie została ona już wówczas zupełnie opuszczona. W sąsiedztwie istnieje obecnie wieś Kiełczynek, która powstała zapewne później.