KIEBŁOWO – dobra

3. Własn. szlach. 1287-1334 Mikołaj z K., s. Bodzęty (Wp. 1 nr 582, 2 nr 1011, 1018, 1020, 1021, 1081), brat Jana (Wp. 2 nr 700, 1081), 1289-1290 podkom. gnieźn.1W 1310 wystąpił podkom. gnieźn. Mikołaj (Wp. 2 nr 937), ale nie jest on z pewnością tożsamy z Kiebłowskim (J. Bieniak, Wielkopolska, Kujawy, ziemie łęczycka i sieradzka wobec problemu zjednoczenia państwowego w latach 1300-1306, Toruń 1969, s. 138) (Wp. 2 nr 637, 642, 660, 661): 1288 fals. Przemysł II zatwierdza dokonane przez tegoż Mikołaja, podkom. Królestwa Polskiego, nadanie mł. Ruchocina Gać na rz. Dojcy na rzecz kl. w Obrze2Dok. znany tylko ze streszczenia w zatwierdzeniu przywilejów kl. w Obrze z 1431; wystawiony jest przez ks. Przemyśla, czyli przed 1295. Tytuł podkom. Królestwa Polskiego możliwy zaś byłby dopiero po 24 VI 1295, a zapewne urząd ten powstał dopiero za rządów Wacława (1300-05). Świadkowie jednak pasują do 1288: woj. pozn. Dobiesław to z pewnością pomyłka zamiast Tomisław, który urzędował do 1293; od 1294 woj. pozn. był już Beniamin (UDR II, 63). Dok. Mikołaja w sprawie nadania Ruchocinej Gaci pochodził dopiero z pocz. XIV w. Rzekome zatwierdzenie tego nadania przez Przemyśla II zawiera wersję znacznie obszerniejszą niż sam dokument Mikołaja (Wp. 5 nr 523); 1293 Przemysł II zaświadcza, że Mikołaj z bratem Janem zawarli ugodę z kl. w Paradyżu i odstąpili mu Lubrzę [w Brandenburgii]; obecni byli Henryk i Bodzęta, ss. Mirona stryja Mikołaja i Jana (Wp. 2 nr 700); 1304 tenże podkom. Królestwa Polskiego nadaje kl. w Obrze mł. Ruchocina Gać na rz. Dojcy (Wp. 2 nr 886)3Dok. znany tylko z kop. z XVII w., z niepełną datą: 13..; wydawca Wp. rozwiązał ją jako 1304. Urząd podkom. Królestwa Polskiego był zapewne nowym urzędem wrowadzonym przez króla Wacława (Bieniak, Wielkopolska..., s. 137); 1312 tenże z żoną Małgorzatą nadaje kl. w Obrze mł. Ruchocina Gać oraz wsie Nieborze i Reklin (Ercelino) (Wp. 2 nr 951); 1334 tenże nadaje Benczowi z Nobliżyc [Nebelschütz na Łużycach4KObceRyc. 72] wieś Kręsko z lasami od wsi Podmokłe do Bolenin (Wp. 2 nr 1137)5Jest też inna wersja tego dok. zachowana w kopii z XVII w. (Wp. 2 nr 1138), poszerzona o opis granic nadanej posiadłości. Zaszła tu z pewnością późniejsza interpolacja; [ok. 1334-1340] konfiskata dóbr6Mimo utraty dóbr K. przez Mikołaja jego współrodowcy z rodu Jeleni-Niałków nadal używali dla swego rodu określenia Kiebłowscy. W 1409 Miksz (Mikołaj) z Nowej Wsi [może w par. Śmigiel?] przeprowadził wywód swego szlachectwa z herbu Kiebłowscy (de proprio clenodio Keblowszczi) (MHP nr 93) tegoż → p. 6.

1393 król Władysław Jag. nadaje Niemierzy, Janowi [Głowaczowi] i Abrahamowi, ss. Abrahama z Nowego Dworu [z rodu Nałęczów]7O rodzinie tej → J. Piętka, Mazowiecka elita feudalna późnego średniowiecza, Warszawa 1975, s. 98-104 za sumy pożyczone królowi Ludwikowi oraz królowym Elżbiecie i Jadwidze, zamki Zbąszyń i K. z miastami i przyległymi wsiami (Wp. 3 nr 1929).

Dzieci Niemierzy kaszt. zakroczymskiego: 1402-18 Tomisław, Tomek8Tomisław w 1402 nazwany jest s. Niemierzy (KalZ 14, 63); działał wspólnie z Dobrogostem a jego ss. nazywani są bratankami tego ostatniego. Dobrogost był zatem z pewnością bratem Tomisława z K., → Jezior Wielkich [pow. pyzdr.], → Lucin [pow. pyzdr.]; 1412-49 Dobrogost z K., → Gościeszyna, → Lucin (PyZ 3, 41), Nowego Dworu9Zob. o nim J. Piętka, op. cit., s. 102; 1420-51 Abraham z K.10Abraham nie jest nigdzie określony jako s. Niemierzy. Nazywany jest jednak w źródłach bratem Dobrogosta a stryjem synów Tomisława. 1439-40 Abraham występuje jako brat Abrahama Zbąskiego, s. Jana Głowacza (→ p. 6), ale z pewnocią chodziło tu tylko o braci stryjecznych

Dzieci Jana Głowacza [zginął 1399 nad Worsklą]: 1400-42 Jan Głowacz ze Zbąszynia, Graboszewa [pow. pyzdr.], Leżenic [woj. sandomierskie], 1420-32 kaszt. sant. (GUrz. A nr 355), potem wda maz.; 1402-41 Abraham Głowacz ze Zbąszynia, Bylęcina, Graboszewa, Jabłony Starej, 1432-41 sędzia pozn. (GUrz. A nr 303); 1412 Małgorzata ż. Przybysława Gryżyńskiego (PZ 3, 183v).

1402-1409 Abraham11Był on zapewne tożsamy z Abrahamem kan. płockim z 1372, którego J. Piętka, op. cit., s. 100, niesłusznie zidentyfikował z jednym z obdarowanych Zbąszyniem i K. w 1393, uważając go za protoplastę Kiebłowskich prep. krakowski i łęcz. (KalZ 1, 25; KalZ 14, 63; KoścZ 3, 80v; KP nr 1848, 1993; Wp. 5 nr 107, 145), s. Abrahama (Wp. 5 nr 112, s. 108), zm. przed 1412 (PZ 3, 183v).

1402 Abraham i Jan, ss. Jana Głowacza, w sporze z Przybysławem Gryżyńskim o m. K. z dobrami, które Przybysław dzierżył z ramienia Głowacza; Przybysław odmawia odpowiadania bez udziału innych osób, które mają pr. do tych dóbr: Niemierzy kaszt. zakroczymskiego i [jego] bratanków (ZSW nr 361); 1406 Mik. Czarnkowski jako pełnomocnik Jadwigi wd. po Janie Głowaczu w sporze z Mikoszem z Gościszowa [obecnie Goszczewice pow. radomski]12Był to potomek Mikołaja Bodzęcica, poprzedniego właściciela K. → p. 6 o m. K.; Mikosz ma pozwać wszystkich, którzy mają pr. do K. (KP nr 2457); 1408 Jadwiga wd. po Janie Głowaczu przedstawia dok. król., że ona i jej synowie Jan i Abraham mają odpowiadać tylko przed królem (ZSW nr 1266).

1412-1420 Dobrogost Kiebłowski z K. (WR 3 nr 725, 726, 831; KoścZ 4 k. 403, 410), także z Dąbrowy (KoścZ 6, 156), potem z Nowego Dworu [na Mazowszu]:

1414, 1416 tenże z bratem Tomkiem w sporze z opatem z Obry, 1418 tenże w sporze z opatem z Obry → Kiebłowo miasto p. 2 i 3; 1419 tenże dz. w Gościeszynie ma zapłacić Hemplowi mieszcz. kośc. 123 grz. tytułem poręki (KoścZ 4, 435); 1419, 1420 tenże i jego bratankowie Niemierza i Dobrogost w sporach z Więcoszką Niałecką o granice → Kiebłowo miasto p. 2; 1420 [Dobrogost] Kiebłowski zeznaje, że uzyskał jez. Obra drogą zamiany za inną wieś z opatem z Obry (KoścZ 5, 232); 1420 tenże wraz z bratem Abrahamem i bratankami Dobrogostem i Niemierza odstępuje 1/2 jez. [Obra] Więcoszce [Niałeckiej] (KoścZ 5, 235v); 1420 Więcoszka Niałecka zeznaje, że 1/2 jez. Obra uzyskała w sądzie od tegoż13Krasoń 133 podaje, że jednocześnie opat zeznał, że uzyskał 1/2 jeziora od Dobrogosta, ale cytowana zapiska nie daje podstaw ku temu (KoścZ 6 k. 113v-114); 1420 tenże w sporze z bratankiem Dobrogostem → niżej; 1420 tenże w sporze z Piotrem sołtysem z Karny (KoścZ 5, 264v); 1420-21 tenże toczy proces z Katarzyną (Kachną) Klempową obecnie ż. Andrzeja mieszcz. kośc. o to, że nie pozwolił jej wywieźć z K. misy i 4 kotłów → Kiebłowo miasto p. 3; 1421 tenże brat Abrahama bawi na Mazowszu (KoścZ 6, 142); 1421 tenże toczy proces ze Stanisławem krawcem z Kościana o 9 grz. długu (KoścZ 6, 150v-151); 1422 tenże z Abrahamem z K. [swym bratem] toczą proces z Kachną Klempową; zastępuje ich w sądzie mieszcz. kośc. Dziersław (KoścZ 7 k. 19v, 38); 1424 tenże Nowodworski wraz z Abrahamem Kiebłowskim toczą proces przeciwko Dobrogostowi i Niemierzy z Jezior [swym bratankom] (KoścZ 5, 454).

1420 Dobrogost, s. Tomka i Beaty, brat Abrahama i Niemierzy, także z → Gościeszyna (KoścZ 8, 473v; KoścZ 9, 228; WR 3 nr 1398)14W haśle → Gościeszyn podano tylko jednego Dobrogosta, identyfikując go z bratem Tomka, z → Jezior Wielkich (tu do 1459): 1420 tenże stawia świadków przeciw stryjowi Dobrogostowi, którzy świadczą, że Beata żona Tomka miała siedzieć w Jeziorach do czasu aż dzieci dojdą do lat sprawnych (ażeby dziatki do lat dorosły dziecinnych), a stryj miał siedzieć w K.; potem mieli podzielić K. między siebie (WR 3 nr 760).

1420-1451 Abraham Kiebłowski z K. (KoścZ 1 k. 35, 61; KoścZ 8 k. 460, 468, 473v; KośćZ 9 k. 105v, 177, 178, 182v, 203, 227v, 228, 244, 257, 258, 261v, 273; KoścZ 11, 191v; KoścZ 12 k. 39, 40; WR 3 nr 929, 1260, 1276, 1465; Wp. 5 nr 672; BJ 8057 IV, 199; BR 628 nr 82; CP 3 nr 123; ACC 41, 22), 1445-47 pisarz ziemski pozn. → p. 6; 1420 → Kiebłowo miasto p. 2; 1420-22 tenże brat Dobrogosta → wyżej; 1421 tenże brat Dobrogosta bawi na Mazowszu (KoścZ 6 k. 169v, 172); 1422 tenże ma się ugodzić z Dobrogostem z Jezior [swym bratankiem] i odstąpić mu 1/2 Rakoniewic i 1/2 wójtostwa w K. (PZ 7, 44); 1424 tenże toczy proces z opatem z Obry o to, że [Mik.] Dzięcioł porwał 2 ludzi opata (KoścZ 8, 15v); 1424 tenże zadłużony u wójta z K. Dziersława → Kiebłowo miasto p. 4; 1424 tenże zawiera ugodę z Mościcem ze Stęszewa w sprawie swego m. K. z wsiami Widzim, Byrzyna, Dąbrowa, Wroniawy, Solec i Stradyń: Mościc ma zapłacić w sumie 2600 grz., wręczyć dok. na 36 grz. tytułem pożytków z K., oraz zrezygnować temuż swe części w → Górze [k. Stęszewa], Sadowiu i Dębnie [k. Stęszewa] na sumę 400 grz.. a w ciągu 2 lat z powrotem te wsie wykupić; Abraham ma zrezygnować Mościcowi m. K. z wsiami na sumę 2800 grz. [układ nie został zrealizowany] (KoścZ 5, 454; KoścZ 8, 42-43); 1424, 1425 król Władysław Jag. poleca nie rozpatrywać sprawy tegoż przeciwko Mościcowi ze Stęszewa o układ dotyczący m. K. i przyległych wsi (KoścZ 8 k. 158-158v); 1424 tenże i Dobrogost Nowodworski [jego brat] w sporze z Dorogostem i Niemierzą z Jezior [ich bratankami] (KoścZ 5, 454); 1426 tenże w sporze z Piotrem Korczbokiem z Trzebawia o to, że uwięził kuźnika (WR 3 nr 1229); 1427 tenże w sporze z Mikołajem ze Zdzieża (RH 4, 93); 1428 tenże przegrywa sprawę z Wawrzyńcem Jaskóleckim o 20 grz. (KoścZ 9, 20); 1428 sędziowie polubowni godzą tegoż, Abrahama ze Zbąszynia [swego brata stryjecznego], Kaspra z Prochów i jego żonę Jachnę z Dziersławem Rusockim, Wojciechem Dobczyńskim, Mikołajem ze Zdzieża, braćmi Jachny i innymi Wyskotami (KoścZ 9 k. 55v-56); 1428 tenże ma zapłacić wd. po Janie z Tuchorzy 30 grz. za zabójstwo jej męża (KoścZ 9, 67v); 1428 zapowiedź K. i wsi przynależnych do tych dóbr (KoścZ 8, 462v); 1429 tenże ręczy za Abrahama Głowacza ze Zbąszynia [swego brata stryjecznego] klasztorowi w Obrze (Wp. 5 nr 496); 1430 tenże w sporze z Dobrogostem i Niemierzą z Jezior [swymi bratankami] o granice Dąbrowy [k. Wolsztyna, obecnie Dąbrowa Stara] i Gościeszyna (WR 3 nr 1398; KoścZ 9, 272v); 1430 tenże ma zapłacić szl. Janowi Byrzynie 1 kopę (KoścZ 9, 256v); 1430 tenże w sporze z Dobrogostem i Niemierzą z Jezior [swymi bratankami]; zastępuje go Piotrasz Kiebłowski (KoścZ 9 k. 248v, 259v); 1432 tenże zobowiązuje się wraz z in. panami wlkp. do wyboru królem po śmierci Władysława Jag. jednego z jego synów (Wp. 9 nr 1289); 1440 tenże jako dz. w K. ma prezentować pleb. → Kiebłowo miasto p. 5; 1443 tenże sprzedaje opatowi z Obry 1/2 jez. Kotuczna 9 lat za 150 grz. (Wp. 5 nr 713; PG 2, 57v); 1444 tenże za dług 150 grz. u opata z Obry daje mu na 9 lat 1/2 jez. Kotucz (KoścZ 12 k. 426, 458, 459); 1444 król Władysław poleca Wojciechowi Malskiemu star. gen. wlkp., aby nakłonił tegoż do zwrotu jez. Mochy klasztorowi w Wieleniu (Wp. 5 nr 734); 1445, 1449, 1450 tenże posiada K. i Solec → Kiebłowo miasto, p. 2; 1445 tenże zapisuje swej ż. Katarzynie po 400 grz. posagu i wiana na Byrzynie, Niałku Małym i jez. Niałek (PG 2, 115v); 1449 woźny wywołał dok. wystawiony przez star. gen. wlkp. Łukasza Górkę [urzędował 1447-1448] dotyczący sumy 1200 grz. na Rakoniewicach i Gościeszynie na rzecz Anny ż. Jana [Nostycza] de Hertwygswald [chyba obecny Chotków k. Żagania, 1944 Hertwigswaldau]; sąd przysądza dokumentowi wieczystą moc, a tenże Abraham płaci przysądne w imieniu swej c. Anny (KoścZ 13, 417a); 1450 zapis [przez tegoż?] czynszu 12 grz. na dobrach K. dla wikariuszy kat. pozn. (CP 14, 622); 1451 tenże z ż. Katarzyną nadaje czynsz szpitalowi Ś. Ducha pod K. → Kiebłowo miasto p. 5; 1451 tenże dz. w K. zapisuje swej ż. Katarzynie po 400 grz. posagu i wiana na m. K. oraz wsiach Byrzynie i Niałku (PG 4, 34)15Cieplucha 214 podaje to jako „zabezpieczenie dożywocia” pod 1450.

1466-1510 Abraham Kiebłowski z K., także z Kawczyna (KoścZ 18, 2v), Kurowa, s. [Abrahama Kiebłowskiego] i Katarzyny (ACC 46, 158v): 1466 tenże kupuje od Andrzeja Jaszkowskiego wieś Gaj [pow. kośc.] (PG 7, 239); 1466 tenże zapisuje swej ż. Katarzynie po 550 grz. posagu i wiana na wsiach Widzim, Wroniawy, Solec i Stradyń (PG 7, 239); 1468 tegoż ż. Katarzyna dz. w Kawczynie, c. Andrzeja z Jaszkowa, nadaje czynsz z Kawczyna altarii w kościele w K. → Kiebłowo miasto p. 5; 1472 tenże wraz z kmiećmi z Kurowa kwitowany jest przez podskarbiego bpa pozn. z 200 zł sumy głównej i 16 zł czynszu (ACC 53, 97); 1472 tenże dz. w K. i Kurowie w imieniu swoim i swej ż. Katarzyny sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Marcinowi altaryście ołtarza NMP, ŚŚ. Barbary, Katarzyny, Marcina i Wawrzyńca w kościele par. w K. czynsz 9 zł i 6 gr na wsi Kurowo (ACC 53, 117); 1473 tenże z K., Oborzysk, Kurowa i Gołębina płaci karę sąd. (KoścZ 16, 17); 1473 tenże i jego ż. Katarzyna zwolnieni z kar sąd. z dóbr K., Wroniawy, Widzim, Solec, Stradyń, Niałek Mały, Byrzyna, Kurowo, Kawczyn, Oborzyska, 1/2 Gołębina, 1/2 Jaszkowa, 1/3 Gorzyczek Małych (KoścZ 16, 18v); 1474 tenże zapisuje swej ż. Katarzynie 500 grz. posagu i 700 grz. wiana na wsiach Widzim, Wroniawy, Solec, Stradyń, części Kurowa, 1/3 Kawczyna, 1/3 Gołębina, 1/3 Gorzyczek i 1/3 Jaszkowa (PG 9, 16); 1474 tenże daje swej ż. Katarzynie 1/3 Oborzysk kupioną od tejże Katarzyny; taż Katarzyna sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Maciejowi i Wojciechowi dziedzicom w Krzyżanowie całą wieś Oborzyska za 270 grz. (PG 9, 16); 1475 tenże sprzedaje Mik. Błociszewskiemu wieś Gaj [pow. Błociszewo] za 600 grz. (PG 9, 29v); 1480 tenże kupuje od Heleny ż. Jakuba z Zakrzewa [par. Zbąszyń] dz. w Dąbrowie [pow. kośc.] 1/2 Dąbrowy za 600 grz. (PG 9, 122); 1480 ż. tegoż Katarzyna sprzedaje 1/2 Jaszkowa i 1/2 mł. tamże Mik. Jaszkowskiemu [swemu bratu stryjecznemu] za 370 grz. (PG 9, 122v); 1480 tenże z ż. Katarzyną sprzedaje Bartłomiejowi Krzyżanowskiemu kan. płockiemu i jego krewnym (nepotes) Maciejowi i Wojciechowi 1/2 Gołębina za 450 grz. i 7 zł (PG 9, 122v); 1482 tenże z ż. Katarzyną sprzedaje Mik. Rogaczewskiemu całą swą część folw. Gorzyczki za 140 grz. (PG 9, 160); 1484 tenże zapisuje wikariuszom kat. pozn. czynsz 6 zł od sumy 70 zł na wsiach Byrzyna i Dąbrowa (CP 14, 617); 1485 tenże zapisuje swej4KObceRyc. 72 ż. Katarzynie 500 grz. wiana i 900 grz. posagu na 1/2 m. K., 1/2 młynów (z których jeden służy do mielenia zboża i słodu, a drugi porusza piłę), dworze k. kościoła z wielkim ogrodem, na wsi Niałek z 1/2 jez. [Niałek], Byrzyna wraz z folwarkami w tych wsiach (PG 10, 22); 1485 tenże sprzedaje Andrzejowi Proskiemu z zastrz. pr. wykupu 8 zł czynszu na wsi Solec za 100 zł (PG 10, 22); 1493 tenże zawiera ugodę z Katarzyną, Anną i Małgorzatą siostrami z Niałka Wielkiego w sprawie rybołówstwa na jez. Niałek (PZ 22, 66); 1494 komisarze rozsądzają spór graniczny tegoż, Mikołaja z Jaromierza i Floriana z Żychlina tenutariusza kopanickiego z Janem Kotwiczem z Kolska [w księstwie głog.]: tenże, Mikołaj i Florian mają posiadać jeziora Orchowo Wielkie i Orchowo Małe (Reces s. 14-16); 1496 tenże dz. w K. i Widzimiu (AC 2 nr 1516); 1496 tenże kupuje od Jana Byrzyńskiego 1 ł. w Byrzynie za 10 grz. (PG 7, 90v); 1503 tenże zapisuje Janowi Pigłowskiemu altaryście altarii pod wezwaniem ŚŚ. Doroty i Barbary w kościele par. w Osiecznej czynsz 3 grz. od sumy głównej 40 grz. na Niałku Małym i Wroniawach; czynsz ten został przeniesiony z Gołębina (PG 12, 269-269v); 1509 tenże zwolniony z powodu choroby francuskiej z obowiązku posp. ruszenia pod warunkiem, że postawi jako zastępcę Mik. Potulickiego16W MS podano błędnie: Potoczki; zięciem Abrahama był jednak Mik. Potulicki swego zięcia (MS 4/1 nr 839); 1510 tenże płaci karę za niestawienie się w sądzie w procesie z Małgorzatą ż. Jana Herstopskiego (KoścZ 18, 116v); 1510 temuż płaci karę Wojciech Powodowski za niewydanie zbiegłego kmiecia z Wroniaw Macieja zw. Costro (KoścZ 18, 181 v).

1486-1497 Abraham, s. Abrahama, duchowny → p. 6; 1497 tenże z braćmi Janem i Feliksem zapisuje dominikanom z Kościana czynsz 3 grz. na swych dobrach macierzystych w Oborzyskach, Kurowie i Kawczynie (ACC 79, 52-52v); 1497 tenże pleb. w Brodach z braćmi Janem i Feliksem zapisuje Janowi s. Wawrzyńca altaryście w Kościanie czynsz 8 grz. na dobrach macierzystych w Kurowie, Kawczynie i Oborzyskach (ACC 74, 96v).

1505-1529 Małgorzata Kiebłowska c. Abrahama, 1505-1522 jej mąż Mik. Potulicki: 1505 tenże, s. Stanisława kaszt. międz. zapisuje swej ż. Małg. Kiebłowskiej 200 grz. posagu na wsiach Goślina, Boduszewo, Przebendowo, Potulice i Rumnowo (PG 13, 74-74v); 1505 ojciec tegoż, Stanisław kaszt. międz., zapisuje Małg. Kiebłowskiej, ż. tegoż, po 200 grz. posagu i wiana na wsiach Goślina, Boduszewo, Przebendowo, Potulice, Rumnowo i Rudnice (PG 13, 75v); 1512 Małg. Kiebłowska ż. tegoż Mikołaja posiada Oborzyska (KoścZ 7, 30v-31); 1517 Małg. Kiebłowska i Mik. Potulicki jej mąż wykupują czynsz 8 grz. od sumy głównej 100 grz. zapisany w 1497 altarii w Kościanie [→ wyżej] (ACC 92, 226); 1519 tejże Małgorzacie c. zm. Abrahama Kiebłowskiego jej mąż Mik. Potulicki kaszt. rogoz. zapisuje wsie Potulice, Rumnowo, Rudnicze i Wapno w pow. kcyn. (PG 15, 262); 1519 taż Małgorzata Kiebłowska c. zm. Abrahama Kiebłowskiego ż. tegoż Mikołaja w asystencji Stan. Nostycza brata stryjecznego, Bonifacego Niemierzyckiego i Macieja Jeżewskiego stryjów oraz Macieja Gostyńskiego kaszt. śrem. wuja, zastawia swemu mężowi Mik. Potulickiemu m. K. z zamkiem i wsiami Niałek, Widzim, Dąbrowa, Wroniawy, Solec, Stradyń, Kurowo, Kawczyn i Oborzyska za 1400 fl. węg. (KoścZ 19, 67-67v); 1519 taż Małgorzata przekazuje temuż Mikołajowi Kiebłowskiemu swemu mężowi m. K. z zamkiem i wspomn. wsiami w dożywocie (KoścZ 19, 68); 1519 tenże Potulicki czyli Kiebłowski dz. we Wroniawach w sporze z Maciejem komendarzem z Grobi o wykup czynszu z Wroniaw (ACC 94, 102v); 1519 tenże wykupuje od wikariuszy kat. pozn. czynsze z Byrzyny, Dąbrowy i Solca (ACC 94, 102v-103); 1522 tenże Kiebłowski jako patron prepozytury w K. → Kiebłowo miasto p. 5; 1523 tenże Kiebłowski kaszt. rogoz. dziedzic w Oborzyskach (ACC 98, 148); 1527 Małgorzata wd. po tymże zamienia z opatem z Obry 1/2 toni na jez. Radusz na jaz między jeziorami Orchowo i Wilcze a granicami K. i Obry (PG 16, 170v-171; Obra B 3, 252-253)17Krasoń 90 kładzie tę transakcję na 1521; 1527 taż Małg. Kiebłowska wd. po Mik. Potulickim z ss. Andrzejem i Stan. Potulickimi → Kiebłowo miasto p. 2; 1529 taż Małg. Kiebłowska wd. po Mik. Potulickim kaszt. rogoz. sprzedaje z zastrz. pr. odkupu swym córkom pannom Zofii, Dorocie i Annie m. K. z zamkiem oraz wsiami Niałek, Widzim, Byrzyna, Dąbrowa, Wroniawy, Solec, Stradyń, Kurowo, Kawczyn i Oborzyska za 7000 zł; taż Małgorzata sprzedaje swemu s. Andrzejowi Potulickiemu m. K. ze wspomn. wsiami za 10000 zł (PG 16, 289v).

1531 Dorota Potulicka c. zm. Mik. Potulickiego kaszt. rogoz. a ż. Wacława Zaremby z Kalinowej [zm. 1557/58] w towarzystwie stryjów oraz wuja Dobrogosta Jezierskiego sprzedaje Andrzejowi Grodzieńskiemu swe dobra należne z działów z siostrami rodz. Zofią ż. Jana Zaremby z Kalinowej [brata Wacława] i Anną panną; wspomn. dobra w pow. kcyn., które w dożywocie posiada matka wspomn. sióstr Małg. Kiebłowska (PG 16, 474); 1544 urzędnik (factor) i poddani Wacława Zaremby z m. K., 1546 Dorota Potulicka ż. Wacława pozwana przez opata z Obry → Kiebłowo miasto p. 2; 1561 Andrzej i Jan Zarembowie z Kalinowej ss. Wacława dokonują podziału dóbr: Andrzejowi przypada 1/2 m. K., 1/2 Solca, 1/2 Stradynia i 1/2 Dąbrowy, które to dobra ma wykupić z rąk aktualnego dzierżawcy Jakuba Jaskóleckiego, oraz Kawczyn, Oborzyska i murowany dom w Kaliszu; Janowi przypada Kurowo oraz Kamień w pow. kal. (KoścZ 14, 6-7v).

1561-67 Mik. Łącki kaszt. kam. [zm. 1570-71]: 1561 tenże kupuje od Andrzeja Zaremby z Kalinowej kasztelanica nak. [s. Wacława Zaremby] 1/2 K., 1/2 Solca, 1/2 Stradynia i Dąbrowę za 18000 talarów (PG 105, 121v; KoścG 14, 20v); 1566 tenże pozywa Annę [Kiebłowską c. Mik. Potulickiego] z Krotoszyna ż. Marcina Herburta z Fulsztyna [na Śląsku opawskim] o to, że pozbawiła go użytkowania barci należących do jego 1/2 dóbr K. (KoścZ 59, 198); 1566 tenże pozywa Klemensa Kłysza z K., swego poddanego, o zapłatę pożyczki 18 grz. (KoścZ 59, 199-200); 1567 przeciwko temuż jako dz. w K. protestuje opat z Przemętu (KoścZ 20, 88); 1567 przeciwko temuż i Annie Kiebłowskiej, ż. Marcina Herburta z Fulsztyna jako właścicielom K. i Solca protestuje opat z Przemętu → Kiebłowo miasto p. 2.

1583 Stanisław Łącki, [s. Mikołaja] zapisuje swej ż. Annie Powodowskiej c. Baltazara Powodowskiego posag na 1/2 K., 1/2 Solca i 1/2 Stradynia (PG 22, 39); 1596 taż Anna Powodowska wd. po Stan. Łąckim kupuje od bratanicy męża, Zofii Łąckiej c. Baltazara Łąckiego ż. Jana Dembińskiego, jej cz. K. (PG 25, 162).

6. [1. poł. XIV w.] Mikołaj i Jan ss. Bodzęty Święcy dziedzice Babimostu i Zbąszynia otrzymują od Władysława Łokietka pieczę nad Pomorzem i zastawiają je Krzyżakom za 2 tys. grz.; po koronacji [1320] król Władysław więzi tychże, ale zwalnia ich za poręczeniem Mikołaja Bodzęty, ojca Mikołaja ze Zbąszynia i Gościszowic [pow. radomski]; gdy nie wypełniają warunków poręczenia, król konfiskuje Mikołajowi Bodzęcie 2 zamki i 2 miasta: Trzciel, Babimost, Zbąszyń, ale daje mu w zamian 3 wsie, tj. Gościeszowice [Goszczewice] z przyległymi wsiami w pow. radomskim (MPH 3, 79)18Przekaz ten niewątpliwie dotyczy Kiebłowskich i dóbr K. W początku XIV w. znamy Mikołaja i Jana z K., ss. Bodzęty. Bałamutne są liczne szczegóły tego przekazu (zarząd Pomorza, łączenie Mikołaja i Jana z rodem Święców, zdrada na rzecz Krzyżaków). Relację tę wiąże się (K. Potkański, Studia nad XIV wiekiem, „Sprawozdania Akademii Umiejętności”, 1899, nr 3, s. 6) ze zdradą Kiebłowskich na rzecz książąt głog. w toku ich walki z Władysławem Łok. o Wielkopolskę. J. Pakulski, Siły polityczno-społeczne w Wielkopolsce w pierwszej polowie XIV wieku, Toruń 1979, s. 73-75 (tamże cytowana dalsza literatura), przyjął, że między 1327 a 1329 r. Kiebłowscy wydali pograniczne zamki w ręce Henryka ks. żagańskiego, a w 1332 Polacy zamki te odzyskali. Trudna do ustalenia jest data konfiskaty dóbr Kiebłowskich. Rocznik świętokrzyski swą relację zawarł pod 1338, ale jego chronologia jest nieścisła. Na pewno Mikołaj Bodzęcic był jeszcze w posiadaniu swych dóbr w 1334; w 1340 w Zbąszyniu, który również miał być objęty konfiskatą, występuje kaszt. z ramienia króla (Wp. 2 nr 1199). Konfiskata nastąpiła zatem między 1334 a 1340. Potkański przyjął 1334 lub 1335 r. W 1365 potomkowie Mikołaja: Bodzęta i Henryk pisali się już z Goszczewic w pow. radomskim (Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie, t. 2, Lwów 1888, nr 35).

1439 Abraham z K. (→ p. 3) oraz jego brat [stryjeczny] Abraham ze Zbąszynia sędzia pozn. mają odroczoną rozprawę o herezję (in causa fidei)19W sprawie stosunku Abrahama Kiebłowskiego do herezji husyckiej PSB 12, 357, gdzie dalsza literatura z powodu wyjazdu do króla nad granicę węg. (AC 2 nr 1079); 1439 Andrzej [Bniński] bp pozn. wyznacza instygatorów dla wszczęcia procesu o herezję (in causa fidei) przeciwko tymże (AC 2 nr 1080); 1439 zeznania świadków, że ciż z żonami i rodzinami przyjmowali komunię pod dwiema postaciami (RH 10 s. 266-267, 274-275); 1440 Andrzej [Bniński] bp pozn. wyznacza temuż Abrahamowi z K. termin procesu o herezję (AC 2 nr 1100); 1440 tenże z bratem [stryjecznym] Abrahamem [ze Zbąszynia] sędzią pozn. oczyszczają się przed bpem pozn. z zarzutu herezji (AC 2 nr 1102); 1445 tenże oskarża Marcina pleb. w Głuchowie, że w piśmie nazwał schizmatykiem Abrahama ze Zbąszynia (AC 2 nr 1199).

1445-47 Abraham z K. (→ p. 3) pisarz ziemski pozn. (GUrz. A. 249): 1445 tenże wybrany na ten urząd przez zjazd gen. w Piotrkowie (KoścZ 12, 584)20Abraham jako pisarz ostatni raz występuje 12 VII 1447, od 26 IX 1447 znany jest jego następca Adam Budziszewski (GUrz. A 250), chociaż Abraham żył dalej (→ p. 3). Prawdopodobnie król Kazimierz Jagiellończyk nie uznał wyboru Abrahama na zjeździe podczas bezkrólewia i usunął go z urzędu (A. Gąsiorowski, Wybór urzędników podczas bezkrólewia w Polsce średniowiecznej, [w:] Europa-Slowiańszczyzna-Polska, Poznań 1970, 417-425).

1486-97 Abraham, s. Abrahama Kiebłowskiego: 1486 student w Krakowie (AS 1, 274); 1488 bakałarz, 1490 magister (L. prom. s. 101, 108); 1492 tenże prezentowany na pleb. w Brodach (ACC 69, 74); 1496 tenże magister toczy proces z Piotrem Rąbińskim kan. wrocławskim i pozn. o prezentę na pleb. w Brodach (ACC 73, 172v-173); 1497 tenże pleb. w Brodach → p. 3; 1500 tenże jako zm. (ACC 78, 39v); 1500 w procesie o prezentę na pleb. w Brodach przedstawiono dok. tegoż jako opiekuna małoletniego Wojciecha z Brodów (ACC 78 k. 52v, 86).

Uwaga: Nie łączymy z K. Polikseny zapisanej w 1531 jako Kąbl[...]wa, ż. Jana Wilkowskiego (ACC 106, 180). Zapis nazwiska nie upoważnia do uznania jej za Kiebłowską.

1 W 1310 wystąpił podkom. gnieźn. Mikołaj (Wp. 2 nr 937), ale nie jest on z pewnością tożsamy z Kiebłowskim (J. Bieniak, Wielkopolska, Kujawy, ziemie łęczycka i sieradzka wobec problemu zjednoczenia państwowego w latach 1300-1306, Toruń 1969, s. 138).

2 Dok. znany tylko ze streszczenia w zatwierdzeniu przywilejów kl. w Obrze z 1431; wystawiony jest przez ks. Przemyśla, czyli przed 1295. Tytuł podkom. Królestwa Polskiego możliwy zaś byłby dopiero po 24 VI 1295, a zapewne urząd ten powstał dopiero za rządów Wacława (1300-05). Świadkowie jednak pasują do 1288: woj. pozn. Dobiesław to z pewnością pomyłka zamiast Tomisław, który urzędował do 1293; od 1294 woj. pozn. był już Beniamin (UDR II, 63). Dok. Mikołaja w sprawie nadania Ruchocinej Gaci pochodził dopiero z pocz. XIV w. Rzekome zatwierdzenie tego nadania przez Przemyśla II zawiera wersję znacznie obszerniejszą niż sam dokument Mikołaja.

3 Dok. znany tylko z kop. z XVII w., z niepełną datą: 13..; wydawca Wp. rozwiązał ją jako 1304. Urząd podkom. Królestwa Polskiego był zapewne nowym urzędem wrowadzonym przez króla Wacława (Bieniak, Wielkopolska..., s. 137).

4 KObceRyc. 72.

5 Jest też inna wersja tego dok. zachowana w kopii z XVII w. (Wp. 2 nr 1138), poszerzona o opis granic nadanej posiadłości. Zaszła tu z pewnością późniejsza interpolacja.

6 Mimo utraty dóbr K. przez Mikołaja jego współrodowcy z rodu Jeleni-Niałków nadal używali dla swego rodu określenia Kiebłowscy. W 1409 Miksz (Mikołaj) z Nowej Wsi [może w par. Śmigiel?] przeprowadził wywód swego szlachectwa z herbu Kiebłowscy (de proprio clenodio Keblowszczi) (MHP nr 93).

7 O rodzinie tej → J. Piętka, Mazowiecka elita feudalna późnego średniowiecza, Warszawa 1975, s. 98-104.

8 Tomisław w 1402 nazwany jest s. Niemierzy (KalZ 14, 63); działał wspólnie z Dobrogostem a jego ss. nazywani są bratankami tego ostatniego. Dobrogost był zatem z pewnością bratem Tomisława.

9 Zob. o nim J. Piętka, op. cit., s. 102.

10 Abraham nie jest nigdzie określony jako s. Niemierzy. Nazywany jest jednak w źródłach bratem Dobrogosta a stryjem synów Tomisława. 1439-40 Abraham występuje jako brat Abrahama Zbąskiego, s. Jana Głowacza (→ p. 6), ale z pewnocią chodziło tu tylko o braci stryjecznych.

11 Był on zapewne tożsamy z Abrahamem kan. płockim z 1372, którego J. Piętka, op. cit., s. 100, niesłusznie zidentyfikował z jednym z obdarowanych Zbąszyniem i K. w 1393, uważając go za protoplastę Kiebłowskich.

12 Był to potomek Mikołaja Bodzęcica, poprzedniego właściciela K. → p. 6.

13 Krasoń 133 podaje, że jednocześnie opat zeznał, że uzyskał 1/2 jeziora od Dobrogosta, ale cytowana zapiska nie daje podstaw ku temu.

14 W haśle → Gościeszyn podano tylko jednego Dobrogosta, identyfikując go z bratem Tomka.

15 Cieplucha 214 podaje to jako „zabezpieczenie dożywocia” pod 1450.

16 W MS podano błędnie: Potoczki; zięciem Abrahama był jednak Mik. Potulicki.

17 Krasoń 90 kładzie tę transakcję na 1521.

18 Przekaz ten niewątpliwie dotyczy Kiebłowskich i dóbr K. W początku XIV w. znamy Mikołaja i Jana z K., ss. Bodzęty. Bałamutne są liczne szczegóły tego przekazu (zarząd Pomorza, łączenie Mikołaja i Jana z rodem Święców, zdrada na rzecz Krzyżaków). Relację tę wiąże się (K. Potkański, Studia nad XIV wiekiem, „Sprawozdania Akademii Umiejętności”, 1899, nr 3, s. 6) ze zdradą Kiebłowskich na rzecz książąt głog. w toku ich walki z Władysławem Łok. o Wielkopolskę. J. Pakulski, Siły polityczno-społeczne w Wielkopolsce w pierwszej polowie XIV wieku, Toruń 1979, s. 73-75 (tamże cytowana dalsza literatura), przyjął, że między 1327 a 1329 r. Kiebłowscy wydali pograniczne zamki w ręce Henryka ks. żagańskiego, a w 1332 Polacy zamki te odzyskali. Trudna do ustalenia jest data konfiskaty dóbr Kiebłowskich. Rocznik świętokrzyski swą relację zawarł pod 1338, ale jego chronologia jest nieścisła. Na pewno Mikołaj Bodzęcic był jeszcze w posiadaniu swych dóbr w 1334; w 1340 w Zbąszyniu, który również miał być objęty konfiskatą, występuje kaszt. z ramienia króla (Wp. 2 nr 1199). Konfiskata nastąpiła zatem między 1334 a 1340. Potkański przyjął 1334 lub 1335 r. W 1365 potomkowie Mikołaja: Bodzęta i Henryk pisali się już z Goszczewic w pow. radomskim (Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie, t. 2, Lwów 1888, nr 35).

19 W sprawie stosunku Abrahama Kiebłowskiego do herezji husyckiej PSB 12, 357, gdzie dalsza literatura.

20 Abraham jako pisarz ostatni raz występuje 12 VII 1447, od 26 IX 1447 znany jest jego następca Adam Budziszewski (GUrz. A 250), chociaż Abraham żył dalej (→ p. 3). Prawdopodobnie król Kazimierz Jagiellończyk nie uznał wyboru Abrahama na zjeździe podczas bezkrólewia i usunął go z urzędu (A. Gąsiorowski, Wybór urzędników podczas bezkrólewia w Polsce średniowiecznej, [w:] Europa-Slowiańszczyzna-Polska, Poznań 1970, 417-425).