ŁAGWY

1393 or. Lagwi (Lek. 1 nr 1343), 1398 Sucholagwi (WR 3 nr 40; por. AC 4, 49v), 1404 Suche Lagwi (KP nr 1917), 1472 Langwy! (AC 2 nr 1358), 1508, 1509, 1510 Lagrvy! (ASK I 3 k. 2v, 37, 246v), 4,5 km na W od Buku.

1. 1413 n. pow. kośc. (Wp. 5 nr 221); 1423 kop. 1488/92 n. par. Buk (LBP 33).

2. 1423, 1426 rozgraniczenie między Niegolewem [Małym] i L. Sędziwoja Ostroroga (APP Maj. Grodzisk-Opalenica 4, 31; PZ 8, 99v-100); 1470, 1472 rozgraniczenie L. oraz Niegolewa → p. 3; 1510 L. k. Buku (LBP 33).

3. Własn. szlach. 1393 Krystyna ż. Tomasza Suczki wykazała przy pomocy dokumentów uprawnienia do swojego wiana, [które ma zapisane] na L. i Wojnowicach, a sąd zachowuje ją przy nich (Lek. 1 nr 1343).

1398 Tomisław z S. toczy proces z Budziwojem z Chaław, który twierdzi, że ani go nie gonił, ani też nie znieważył go słownie (WR 3 nr 40).

1404 Jost [Suczka] z S.L. [domniemany teść Sędziwoja Ostroroga1A. Gąsiorowski, Koligacje panów z Ostroroga w XV wieku. Studia i Materiały do Dziejów Wielkopolski i Pomorza. 13, 1980, z. 2, s. 87] w sporze z Łękomirem Niegolewskim (KP nr 1917).

1413-26 Sędziwój z Ostroroga otrzymuje za zgodą bpa i kapituły kat. pozn. od archidiakona pszcz. Wytomyśl; Sędziwój zobowiązuje się płacić archidiakonom pszcz. 4 grz. szer. gr pras. przez swojego sołtysa ze wsi L., a gdyby ta wieś wyludniła się i nie starczało czynszów na tę sumę, to powinna być ona dopełniona z innych pożytków stamtąd, tj. z jezior, ról, łąk, folwarku, [z wyrębu] drewna (Wp. 5 nr 221); 1423, 1426 → p. 2.

1423 kop. 1488/92 [do uposażenia] archidiakonatu pszcz. [nal.] 4 grz. szer. gr [czynszu rocznego] ze wsi L. (LBP 33).

1446? bracia Mikołaj z Pleszewa chor. kal., Jan Suchorzewski i Marcin Magnuszewski sprzedają Sędziwojowi dz. w Grodzisku [Wlkp.] za 850 grz. półgr pr. bliższości do Piotrowa [niezident.] i do 2 ł. w L., które powinny im przypaść po śmierci siostrzenicy2Anna jest tu okreslonajako ich siostra (soror), w istocie jednak była siostrzenicą; por. PG 2, 208v Anny, c. tegoż Sędziwoja, a które zostały nabyte drogą zamiany za Skokowo i Stołowo; Sędziwój sumę tę powinien dać swojej c. (PG 2, 210v).

1470-72 Gotard Wojnowski: tenże oraz Grzymek Niegolewski zawierają ugodę dot. rozgraniczenia wsi L. Gotarda oraz Niegolewa (PZ 19, 89); 1472 tenże, niegdyś Wojnowski, pozywa Mikołaja i Wawrzyńca z Niegolewa o rozgraniczenie dziedzin Niegolewo oraz L. (PZ 19, 133).

1472 Stan. Ostroróg wda kal., dz. w Wojnowicach, L. i Kluczewie [k. Szamotuł] sprzedaje z zastrz. pr. wykupu na rzecz szpitala ubogich, który ma powstać pod m. Ostroróg, 30 grz. czynszu rocznego na Wojnowicach i L. oraz 10 grz. na Kluczewie za 700 grz. szer. półgr (AC 2 nr 1358).

1493-98 Jan Ostroróg: 1493 tenże w sporze z Dobką ż. Stefana Gnuszyńskiego a siostrą Wawrzyńca niegdyś Wojnowskiego dowodzi, że od 3 lat [okres przedawnienia] jest w posiadaniu piątej części dóbr Wojnowice, L. i lasu Chamrocze; Dobka zwalnia Ostroroga od przeprowadzenia dowodu, wobec czego sąd nakłada na nią wieczyste milczenie co do jej wiana na piątej cz. wspomn. dziedzin, a Ostrorogowi przyznaje ich wieczyste posiadanie (PZ 22, 156v); 1498 tenże zapisuje c. Poliksenie, zrodzonej z Doroty z Wrześni [drugiej jego ż.], 3000 zł na wsiach dziedz. Wojnowice, L. i Szewce (MS 2 nr 1254; por. niżej pod 1523).

1502-10 Wacław i Stan. Ostrorogowie bracia niedzielni sprzedają z zastrz. pr. wykupu czynsze roczne na m. Ostroróg z przynależnościami, m. in. na L.: a) koleg. NMP in Summo Pozn., b) Mikołajowi kanonikowi tej koleg. na rzecz jego beneficjum w tejże koleg., c) kapitule kat. pozn., d) kolegium wikariuszy katedry pozn. (PG 12, 215-218; CP 5 nr 8); 1510 w podziale dóbr między braćmi Wacław otrzymuje m. in. L. (PG 14, 91v-92, dawniej s. 181-182); 1510 na wsi L. panów z Ostroroga ciążą 4 grz. czynszu wieczystego na rzecz archidiakonów pszcz. (LBP 33).

1523-26 Poliksena c. zm. Jana Ostroroga: 1523 taż ż. Przecława Potulickiego dz. w Pniewach sprzedaje z zastrz. pr. wykupu mężowi za 3000 zł węg. wsie Wojnowice, L. i Szewce, które ojciec jej sprzedał na tych samych warunkach tytułem jej posagu, natomiast mąż zapisuje jej po 3000 zł węg. posagu i wiana na 1/2 m. Pniewy z przedmieściami i wsiami (PG 15, 521); 1526 taż zapisuje w dożywocie mężowi Przecławowi Potulickiemu wsie Szewce, L. i Wojnowice w sumie 3000 zł węg. i przenosi na niego pr. własności; po śmierci Przecława suma ta ma przejść na spadkobierców Polikseny(PG 16, 140-141).

Pobór z L.: 1499 L. w wykazie zaległości podatkowych (PG 62, 12v); 1508 pobór od 15 półł., 2 karczem po 6 gr; 1509 pobór od 16 półł., 2 karczem po 3 gr; 1510 pobór od 16 półł. (ASK I 3 k. 2v, 37, 246v); 1563 pobór od 7 1/2 ł., 1 karczmy dor. (ASK I 5, 215); 1577 pobór płaci [Zofia z Tęczyńskich] Ostrorogowa ż. [Stan. Ostroroga] kaszt. międz. (ASK I 5, 664v); 1580 pobór płaci [taż] Zofia z Ostroroga od 16 półł., 2 zagr., 4 komor., od karczmy dor. na 1/4 ł. 12 gr (ASK I 6, 83v; ŹD 6).

Kmiecie: 1419 w procesie, który wytoczył [Mik.] Pruska pleban w Buku kmieciom z S., Wojnowic i Niegolewa, przesłuchano świadków i zapada wyrok (ACC 4 k. 49v, 56v; wg późniejszego dopisku proces dot. mesznego); 1419 [kmieć] Janusz z L. [niegdyś z Woźnik] w procesie z [dz.] Januszem z Woźnik dowodzi, że przyprowadzał trzech kupców na dziedzinę pana Janusza [do Woźnik] i osadzał mu swoja rolę, którą sprzedał za 8 grz., a ten [to znaczy pan Janusz] nikogo [z kupców] nie chciał przyjąć [jako nowego kmiecia w miejsce Janusza]; wśród świadków Mikołaj, Piotr i Paweł, kmiecie oraz Piotr karczmarz z L.; natomiast Janusz Woźnicki w procesie tym dowodzi, że nie zabrał [kmieciowi] Januszowi z L. na jego dziedzinie i na drodze 2 koni i żyta wartości 24 grz. (WR 3 nr 739, 740); 1427 Jan Zwanowski wieśniak (rusticus) z L. jest dłużny 1 grz. i 1 gr Stanisławowi Borgo mieszcz. z Kościana, który przekazuje swoją wierzytelność Świętosławowi klerykowi z Kościana (ACC 10 k. 6, 57, 105v, 122v); 1526 prac. Marcin z L. służebnik (famulus) Andrzeja plebana w Słupi (AC 2 nr 1794).

4. 1413 sołtys → p. 3.

6. 1498 Marcin s. Jana z L., zw. Kuropłoch, starzec, kapłan (presbiter senex), student w Krakowie (AS 2, 45).

1 A. Gąsiorowski, Koligacje panów z Ostroroga w XV wieku. Studia i Materiały do Dziejów Wielkopolski i Pomorza. 13, 1980, z. 2, s. 87.

2 Anna jest tu okreslonajako ich siostra (soror), w istocie jednak była siostrzenicą; por. PG 2, 208v.