(1368 Byala, 1423 Byela) 3 km na N od Tyczyna.
1. 1423 districtus [klucz] Tyczyn (Kw. Hist. X 1896 s. 311-312; ZDM VII 1946); 1450 in terris Rusie (XIII 4276); 1458 klucz (districtus) tyczyński [w tym wieś B.] należy od dawna do pow. san. (XI 3437); 1478 in terra Premisl. (XIX 172); 1515 z. przem. (ŹD XVIII s. 138); 1530 z. przem. (AS I 21 k. 379).
2. 1368 Miasto Tyczyn założone nad potokiem Biała blisko starej wsi zwanej również Biała (KDM I 294).
3. Własn. król., następnie szlach.; 1423 król Władysław nadaje Janowi z Jičina (Gyczyn) swoje dożywocie na mieście → Tyczyn z całym kluczem (districtus) i wsiami m.in. Zalesie, Budziwój, B. z tym, że po śmierci króla wrócą one do dzieci zm. królowej Elżbiety (ZDM VII 1946); 1450 Wacław książę opolski kwituje Jana z Pilczy, swego wuja a brata zm. Elżbiety księżny opolskiej, matki Wacława, z należności za dobra łańcuckie, kańczudzkie i → tyczyńskie w tym wsie Zalesie, Budziwój, B., pozostające nadal własnością Jana Pileckiego (XIII 4276-4278); 1458 Jan Pilecki właśc. klucza → tyczyńskiego [w tym wsi B.] (XI 3437); 1478 Stanisław pkom. lubelski, Jan kaszt. biecki i Ota dziedzice z Pilczy, ss. Jana z Pilczy kaszt. krak. dokonują podziału dóbr. Janowi przypada miasto → Tyczyn z wsiami Budziwój, B., Zalesie i in. (XIX 172); 1515 wieś B. należy do dóbr tyczyńskich, 12 ł., karczma, młyn walnik 1 wiard., pop zbiegł (ŹD XVIII s. 138); 1530 10 1/2 ł., 1 komornik 3 gr, młyn 3 gr, karczma 3 gr (AS I 21 k. 379); 1547 Piotr Kmita marsz. kor. przenosi korzyści, jakie ma na dobrach Rafała Pileckiego z Zalesia na mieście → Tyczyn i wsiach Zalesie, B. i in., na wsie Rafała Przybyszówka i in. (MRPS IV, 7835).
4. 1425 Urban z B. sołtys zasiada w sądzie leńskim w Tyczynie (XI 173a); 1490 szl. Mikołaj Biernaszowski winien jest szl. Roszowi sołtysowi z B., 186 zł z gwarancją intromisji w dobra Myczkowce, gdzie ma zapisane te pieniądze (XVI 1985); szl. Rosz sołtys z B. zapisuje ż. swej Annie 100 grz. na połowie pieniędzy, jakie posiada lub będzie posiadał (XVI 1986).
5. 1515 pop zbiegł (profugit) (ŹD XVIII s. 138).