(1373 Lvthorzisz, Luthorzysch, 1423 Lytorzisz, 1425 Lutorzis, Lutorzsch, Luthorzisz, 1458 Lutorzyrsz, 1460 Lyuturzisz, 1461 Luthorzyrz, 1511 Luthorzesz, 1530 Lyuthoszyr) 8 km na W od Tyczyna.

1. 1373 quequidem hereditus adiacet et obedit districtui sanoczensi (ZDM 1 142); 1423 districtus [klucz] Tyczyn (Kw. Hist, X 1896 s. 311-312; ZDM VII 1946); 1478 in terra premisl. (XIX 172); 1508 z. przem. (ŹD XVIII s. 122); 1512 pow. przem. (MRPS IV 1668); 1515 z. przem. (ŹD XVIII s. 138); 1530 z. przem. (AS I 21 k. 396).

2. 1373 wieś L. w lasach i gajach położonych po obu brzegach rzek Babica i Wisłok, mająca być osadzona na surowym korzeniu między granicami wsi Czudec [pow. pilzneński], Piotraszówka [z. san., dziś Boguchwała], Niechobrz [pow. pilzneński] i innymi dokoła podlegającymi Władysławowi księciu opolskiemu. Wieś na granicy [ziem] san. i sandom. należy i podlega pow. sanockiemu (ZDM I 142).

3. Własn. król. od r. 1373 szlach. 1373 24 V Władysław książę opolski nadaje za zasługi szl. Janowi Gołemu (Goly Jan), pochodzącemu ze Śląska „ex Denkow de Strzegow”, dziedzictwo i wieś L., którą Jan ma osadzić na karczunku leśnym na prawie niem., będzie zaś zobowiązany do służby wojennej zwyczajem innych ziemian (ZDM I 142); 1390 Franczko de L. świadek dokumentu Jadwigi wd. po Ottonie wwdzie sandom. (ZDM IV 1093); 1423 król Władysław Jagiełło nadaje Janowi z Jičina (Gyczyn) swoje dożywocie na mieście → Tyczyn z całym kluczem (districtus) i wsiami m.in. Budziwój. L., Lubenia, z tym że po śmierci króla wrócą one do dzieci zm. królowej Elżbiety (ZDM VII 1946); 1425 Mikołaj i Jan bracia rodzeni z L. oświadczają, że Jan dziedzic [... ?] albo Cuschmelcz ich brat stryjeczny, ma z nimi część dziedziczną w L. dotąd nie wydzieloną, zgodnie z brzmieniem przywileju (XI 112) → p. 4; L. należy do dóbr tyczyńskich (XI 173a); 1458 Marcisz z L. asesor sądu z. przem. (XIII CCLXXXI); 1460 Jan z L. (XIII 4428); 1461 Jan dziedzic z L. świadek dokumentu wydanego w Piotraszówce [dziś → Boguchwała] (III 117); 1469 Piotr i Marcin z L. asesorowie sądu gr. san. (XVI 641); 1478 Stanisław pkom. lubelski, Jan kaszt. biecki i Ota dziedzice z Pilczy, ss. Jana z Pilczy kaszt. krak., dokonują podziału dóbr. Janowi przypada miasto → Tyczyn z wsiami m.in. wsią lenną (omagialis) L. (XIX 172); 1505 Stanisław Pilecki jako właściciel zwierzchni wsi L., na prośbę rajców tyczyńskich Piotra Pośralka i Urbana, oraz mieszczanina Piotra Lunaka, patrona szpitala w → Tyczynie, pozwala na zakupienie przez nich za 100 grz. wsi L. wraz z dworem, polami, 5 kmieciami, lasami, łąkami, pastwiskami i młynem, oraz na uposażenie nią tego szpitala (ADP 159 s. 326-328); 1508 karczma z browarem płaci 18 gr (ŹD XVIII s. 122); 1511 król Zygmunt na prośbę Doroty Lutozerskiej potwierdza przywilej Władysława księcia opolskiego z r. 1373 dot. L. (MRPS IV 10175); zakład ustanowiony między Stanisławem Pileckim z jednej, a Stanisławem Bauczyńskim, Janem Pywko, Andrzejem Włodkiem (Wlodek) i Szczęsnym Marczisowiczem z L. z drugiej strony (MRPS IV 10177); 1512 Dorota z L. wraz z mężem swym Janem Pywko sprzedaje Stanisławowi z Pilczy star. gródeckiemu za 200 grz. dobra swe L., dane jej i przodkom jej przez przodków Stanisława z Pilczy prawem feudalnym (MRPS IV 1668); 1515 5 ł., młyn pusty, karczma płaci 6 gr (ŹD XVIII s. 138); 1530 5 ł., karczma (AS I 21 k. 396); 1535 król Zygmunt daruje Janowi z Tarnowa wwdzie ruskiemu wieś L. w z. przem. przypadłą królowi po śmierci Mikołaja Szwatek (MRPS IV 17888).

4. 1373 24 V Władysław książę opolski nadaje Janowi Gołemu ze Śląska (→ p. 3) dziedzictwo i wieś L. celem osadzenia wsi na surowym korzeniu na prawie niem. magdeburskim (ZDM I 142); 1425 Jan i Mikołaj sołtysi z L. byli oskarżeni przed sądem leńskim w Tyczynie przez Wilhelma z Laskówki (Laskowa Wola) o niesłuszne zajmowanie sołectwa w L. Sąd tyczyński wydał wyrok krzywdzący Wilhelma, który po odwołaniu się do króla skarży ten sąd przed sądem wyższym prawa niem. w Sanoku. Sąd ten na polecenie króla rozpatruje sprawę, przyznaje słuszność Wilhelmowi i skazuje na karę sąd tyczyński (XI 173a); Mikołaj i Jan [sołtysi] z L. → p. 3 (XI 112).

5. 1461 dziesięcina z wsi L. dla kościoła w Piotraszówce [dziś Boguchwała] (ADP 174 s. 132).