(1337 Lanzir, 1346 Landziny, Landzini, 1353 Lanzin, 1354-6 Landzina, 1373 Landzini, 1388 Lanzini, 1418 Lanszini, 1422 Lanzyny, 1428 Lązani, 1445 Niszini [!], 1460 Lanzy, 1470-80 Lyaszany, Laszanyny, Lanszany, Lyazany, 1481 Lazani, 1508 Lezyny, 1509 Lązyny, 1519 Lazyny, 1522 Lązini, 1529 Lanczyny, 1581 Lezani) 10,5 km na S od Jasła.

1. 1481 n., 1581 pow. biec. (BPAN rps 844 s. 20; ŹD s. 115); 1337 n., 1596 par. własna (MV 1 s. 394; WR k. 122); 1346-56, 1358 dek. Zręcin (MV 2 s. 194 i n. wg ind.); 1354-57, 1373-4 dek. Klęcie [pow. pilzn.] (MV 2 s. 289, 394, 411; 9, s. 7, 27); 1529, 1596 dek. Jasło (LR s. 285; WR k. 122).

2. 1481 → Kobylany pow. biec. p. 2.

3. Własn. król. w stwie biec, później osobna tenuta. -a. Własność i tenutariusze. 1422 własn. król. → p. 3b; 1428 Stanisław z Gorzyc winien dać połowę wszystkich owiec znajdujących się na folwarku w L. Katarzynie wd. po Mikołaju z Niewiarowa; Katarzyna zeznaje, że nie było żadnego zakładu między nimi w sprawie owiec, które ma on jej zwrócić (ZK 146 s. 152); 1460 Jan Zasowski s. zm. Klemensa, Brygida ż. Lubonia, Borówka ż. Mik. Jabłowskiego, Elżbieta ż. Piotra Charzowskiego i Jakub s. Nikla z Tyczyna [ziemia san.] siostrzeńcy i nepotes zm. Jana Nosa z Dobrkowa [pow. pilzn.] tenut. Gorzyc i L. mają zwrócić 20 grz. Bogufałowi Oziębłowskiemu pod rygorem wwiązania do L. (ZB 1 s. 198); 1470-80 własn. król. (DLb. 1 s. 489); 1481 Kazimierz Jag. zezwala Agnieszce z Bnina [woj. kal.] ż. Jakuba z Dębna kaszt. i star. krak. wykupić z rąk synów [z 1 -go małżeństwa z Janem z Kobylan w pow. biec] Hieronima, Jana i Jakuba dobra król. L., Gorzyce i Załęże w ziemi krak. i pow. biec. (BPAN rps 844 s. 20); → Gorzyce p. 3; 1482 → Kobylany p. 3; 1487 król potwierdza podział między br. Hieronimem, Janem i Jakubem z Kobylan. Hieronim bierze m.in. wsie król. w pow. biec: L., Gorzyce, Załęże i Markuszkę (MS 1, 1878); 1496 → Gorzyce p. 3; → Kobylany pow. biec. p. 3; 1508-10 → Biecz – starostwo; 1511 własn. król. → p. 5; 1519 → Gorzyce p. 3; 1522 panna Dorota c. Jana z Tarnowa kaszt. biec. ustępuje pod zakładem 10000 fl. węg. stryjowi Stanisławowi z Tarnowa i Rzemienia [pow. pilzn.] wszystkie przypadające na nią sumy, zapisane niegdyś jej dziadowi Hieronimowi [Kobyleńskiemu] na dobrach król. Załęże, Gorzyce, L., Markuszka w pow. biec. i Rogach, Miejscu, Lubatówce, Sanoczku, Stróżach Wielkich i Małych i Gruszówce w ziemi san.; tenże Stanisław za zgodą ż. Katarzyny z Dąbrowicy [Firlejówny] ustępuje Janowi z Tarnowa kaszt. biec. i star. pilzn. sumy na ww. dobrach i przekazuje mu ich dzierżenie (MS 4, 8272-3); → Gorzyce p. 3; → Kobylany p. 3; ww. Stanisław wprowadzony do ww. dóbr król. Załęże, Gorzyce, L. i Markuszka, będących dotąd w tenucie Doroty z Tarnowa; tenże Stanisław z ż. Katarzyną z Dąbrowicy daje ww. Janowi sumy, jakie ma zapisane na dobrach król. Załęże, L., Gorzyce, Markuszka w pow. biec. i Rogi, Miejsce, Lubatówka, Sanoczek, Stróże Małe i Duże i Gruszówka w pow. san. (GB 6 s. 209, 213-5); 1527 Andrzej Szreniawa pstar. biec. wwiązuje się do dóbr król. Załęże, Markuszka, Gorzyce i L. i sołectw w tych wsiach, mimo sprzeciwu rządcy Jakuba i Mik. Kobyleńskich, który zeznał, że sołectwa są własn. dziedz. Kobyleńskich (GB 6 s. 511-2); 1527, 1528 → Kobylany p. 3; 1546 Elżbieta c. Jana Tarły ze Szczekarzowic [pow. sand.] krajczego kor., ż. Jerzego Manasterskiego z Jazłowca [Ruś] odstępuje od swych praw do dóbr macierzystych i cz. dóbr dziedz. i król. oraz sum zapisanych na dobrach król., m.in. na L. (MS 4, 7591).

-b. Kmiecie. 1422 kmiecie z L. i Gorzyc pracują 2 dni przy grodzie biec. (SP 2, 1875); → Biecz – starostwo; 1533 kmiecie wsi: Przesieka, Załęże, L., Gorzyce, Glinik Polski i Niemiecki, Trzcienica, Tarchów i Jaroniówka skazani na karę 3 grz. każda za odbicie ciąży za niewykonywanie prac przy jazie młyna w Bieczu (GB 6 s. 978).

-c. Pobór i areał. 1428 → p. 3a; 1470-80 folwark i łany kmiec. w L. (DLb. 1 s. 489); 1508-10 pobór łącznie z Gorzycami z 3 ł.; stacja i czynsz z 4 ł. (RP s. 431; RB k. 394, 415v, 441, 446v, 453, 468, 477, 493, 511); 1530 pobór w L. z 5 ł. i 1 młyna o 1 kole (RP k. 50); 1536 z 5 ł., karczmy i młyna o 1 kole dziedzicznych (RP).

4. 1388 sołtys z L. nie stawił się w sądzie gajonym w Bieczu pozwany przez ławników z L. o bezpodstawne oskarżenie ich o nieuczciwe sądzenie (GB 1 s. 21); 1418 → Gorzyce p. 4; 1418 Mikołaj z Gorzyc i L. sprzedaje sołectwa w tych wsiach za 100 grz. szl. Jaszkowi z Sobniowa (GB 2 s. 82); 1424, 1427 → Gorzyce p. 4; 1445 stren. Jan Nos z Dobrkowa gwarantuje Szczepanowi Oziębłowskiemu zwrot 150 grz. wwiązaniem do sołectw w N. i Gorzycach na 15 lat w sumie 200 grz. Jan ma mu pozwolić na spuszczenie sadzawki młyńskiej i drugiej położonej w lasach. Jeżeli Szczepan da Janowi 50 grz., to obydwaj będą mogli korzystać z przywileju. Jeśli po upływie tego czasu Jan lub jego bliscy nie wykupią tych sołectw, przejdą one na własność Szczepana (GB 2 s. 377); 1464 → Gorzyce p. 4; 1527 → p. 3a.

5. 1337, 1346-58 świętop. 3 gr (MV 1 s. 394; 2, s. 194 i n. wg ind.); 1373-4 świętop. z L. 2 sk. (MV 9 s. 7, 27); 1350-1 dochody plebana oszacowane na 1 grz., dzies. 2 sk. 13 den.; 1354-6 dzies. 2 sk. i 14 den. (MV 2 s. 336, 394, 411); 1470-80 w L. kościół, do par. należą: L., Gorzyce, Glinik Polski, Łajsce¹Długosz w tomie 1 przypisał Łajsce do par. Lubienko. Trudno stwierdzić, czy pomylił się, czy cz. Łajsc należała do tej parafii, a cz. do par. L, Żółków; dzies. pień. z łanów kmiec. wart. 1 wiard. szer. gr z łana kanonikowi preb. czapelskiej w kol. Ś. Floriana na Kleparzu (DLb. 1 s. 483, 489, 491, 493; 3 s. 392); 1511 Zygmunt I uposaża parafię w L. (Schematyzm diec. przem. z r. 1900); 1529 pleban pobiera dzies. snop. z ról dworskich w Gliniku Polskim i L., dzies. pień. z pewnych kmieci, z wsi parafialnych po 13 miar żmigrodzkich pszenicy i żyta oraz meszne i klerykaturę – całość wart. 6 1/2 grz. 21 gr (LR s. 285); 1596 w par. L., Gorzyce, Łajsce, Lubno, Piotrówka, Grab, Glinik (WR k. 122).