MASZYCE

(1381 Masicicz – SP 8, 613; 1388 Massiczicz – SP 8, 4563; 1390 Masicz – SP 8, 5480; 1395 Masiczicz, Masszicz, Massziczicz, Massczicz, Maziczicz, Maszicz; 1396 Masziczicz – ZK 2s. 247, 252, 281, 282, 318, 334, 471; 1397 Masisicz – SP 8 uw. 224/13; 1398 Massiczicze, Mascicice – SP 8, uw. 244/35, 8047; 1399 Massziczicze, Masczyczycz – SP 8, 8534; KSN 874; 1400 Maschicze, Maschicz, Maschiczicz – SP 8, 9622, 9776, 10818; 1401 Maschiczicze – ZK 3a s. 390; 1404 Maschicice – ZK 4 s. 9, 108; 1405 Masziczicze, Masicze, Massicze, Masszicze – ZK 4 s. 224, ZK 3b s. 654, 660, 696; 1408 Maszice, Masiczicze – ZK 5 s. 56; GK 1a k. 71; 1410 Maschice, Masziczice – ZK 5 s. 208, 212; 1411 Maszicze – ZK 5 s. 241; 1418 Machyczycze, Masschicze, Massycze, Masschycze – ZK 6 s. 436, 457, 471, 473; 1421 Massicicze – GK 1 s. 526; 1424 Masszyczycze – GK 2 s. 236; 1425 Massychiczice, Masschicice – ZK 146 s. 8; 1427 Maszicice, Maszichice, Masziczche – ZK 8 s. 172, 218, 293; 1443 Mesthicze – GK 8 s. 563; 1445 Meschicze – GK9s. 107) 4,5 km na SE od Ojcowa.

1. 1489 n., 1563, 1581 pow. krak. (RPk. 133v; RP k. 43; ŹD s. 30); 1529, 1598 par. Biały Kościół (LR s. 107; WR k. 320).

2. 1452 łąka k. M. → Cianowice p. 3a; 1471 łan w → Grębynicach przy granicy M. (ZK 18 s. 121); 1475 → p. 3a; 1490, 1494, 1495 siedlisko Czyżowskie; 1524 role Czyżowskie → p. 3a; 1494 łąka Zakątna → p. 3a; 1508 droga z M. do Krakowa (ZK 24 s. 36); 1532 pola Międzydoły, pólko (arvulum), łan między granicami Smardzowic, łęgi, zarośla (chrosczik), ogród Perzyński, łąki, las, nawsie → p. 3a; 1541, 1542 pola (łany) Maczkowskie, Cesarzowskie, Szczecinowskie, pola Międzydoły, łan przy granicy ze Smardzowicami, ogród Pyrzyński, grunt gromadny, łan folw. za stodołą, łęgi, gaj, las naprzeciw łanów Maczkowskiego, Szczecinowskiego i Cesarzowskiego, ciągnący się po rz. Prądnik, zarośla (chróścisko – ZK 31 s. 296, 529-30); 1548 skotnica abo wigonisko ku Białemu Kościołowi (ZK 29 s. 837-39); 1552 nawsie (ZK 56 s. 11, 406); 1557 dobre gaje (ZK 35 s. 129).

3. Własn. szlach. -a. Sprawy własnościowe. 1381 Miczek z M. → Jakub z Ikmanowic przywodzi w sprawie przeciwko Marcinowi z Modlnicy o niwę świadków, m.in. Wierzchosława z Pękowic i Miczka z M. (SP 8,613)1Miczek z M., ze względu na kontekst wystąpienia, może być tożsamy z Miczkiem, Mikołajem z Modlnicy poświadczonym w 1. 1388-1402; 1382-95 Piotr z M. (ZK2 s. 318, 327)2Według zapiski z 1397 r. → Marszowice, par. Zielonki, p. 3a, Swiętosław z M. winien stawić w sprawie przeciw Mikołajowi z Marszowic 2 świadków: Jana z M. i Piotra z M. Imię Piotra pisarz wykreślił i dopisał jako drugiego świadka Wierzchosława z Wilczkowic szwagra Świętosława. Wydawca źródła umieścił Piotra z M. w nawiasie kwadratowym (SP 8, 5877, por. ZK 2a s. 31); 1382 Piotr z M. z Jakuszem [sołtysem] z M. o zaoranie ról i wycięcie 100 dębów (SP 8, 1365).

1388-98, zm. przed 1405 Janek, Jaszek z M., ż. Elżbieta, Bietka → 1399-1419, s. Tomek (SP 8, 4930, 7702; KSN 874; ZK 4 s. 224; 6 s. 529); 1390 Marcin Gawron z M., zapewne tożsamy z Marcinem Gawronem z Modlnicy 1377-1402, mężem Heleny i ojcem Bodzęty z Modlnicy → tenże Marcin Gawron płaci karę za niestawienie kapelana jako świadka w sprawie z Jakuszem [sołtysem] z M. i jego 3 synami, których oskarżył o najazd na dom, zadanie mu 8 ran krwawych i 4 sinych oraz o wyrządzenie szkody na 20 grz. (SP 8, 5480).

1394-1404 Maszyca z M., c. Machna → 1395 (ZK 2 s. 281, 337; 3b s. 348); 1394-5 Wierzchosław z M., Pękowic 1381-98 i Wilczkowic [par. Więcławice] 1389-1400, szwagier (gener) Świętosława z M. → 1397 (ZK2 s. 66, 247); 1394 Mikołaj z Pękowic przywodzi świadków przeciwko Świętosławowi s. Czadra z Modlnicy, m.in. Wierzchosława z Pękowic i Maszycę z M. (ZK 2 s. 66).

1395-1405 Grzesiek, Grzegorz z M. (SP 8, 10459, 10818; ZK 3a s. 357; 3b s. 692); 1395-1405 Świętosław, Święszek z M. [h. Rak], br. Jana [Skałki z M.] i in. nie wymienionych imiennie braci oraz Agnieszki z Wilczkowic [zapewne ż. Wierzchosława], ż. Dobrochna → 1404 (SP 8 10820, 10924, uw. 227/44, 347/66; ZK 2 s. 281, 318, 471; 3b s. 664).

1395-1424, zm. przed 1432 Imram, Irzman, Herman z M. h. Wężyk, br. Przecława z M., ż. Jachna c. Paszka sołtysa Dołuszyc [i dz. Sierczy], 2° v. ż. Jakuba Witanowskiego → 1408, ss. Piotr i Stanisław z Marcówki (KK 2, 493; SP 7/2, 263; ZK2 s. 318; 3a s. 319; 3b s. 654, 660, 664; 5 s. 127, 212, 265; 6 s. 240, 397, 430-31, 436, 457, 471, 529; 7 s. 59; 194 s. 179, 202; GK 1a k. 120, 122; 4 s. 798)3Imram i Irzman, Herman z M. to najpewniej jedna osoba, a różny sposób zapisu imienia wynikał z maniery pisarzy ksiąg ziemskich. Na identyczność wskazuje czas życia, sprawy sądowe, a także wymienność form Imram (Imbram) i Irzman, które notujemy przy Imramie Gawronie z M., dz. w 1. 1485-1507, zm. przed 1512. Wymienności takiej nie odnotowuje SSNO 2 s. 346-348, 350-351.

1395-1415 Jan Skałka z M. h. Rak, zaw. Warnia, br. Świętosława z M. i in. nie wymienionych braci oraz Agnieszki z Wilczkowic, ż. Morzka (SP 7/2, 172; 8, 8534; ZK 2 s. 318, 327, 334; 3a s. 369; 3b s. 197, 696; 6 s. 240); 1395 Marcin [Gawron] z Modlnicy w sporze ze Święszkiem, Jaszkiem, Imramem, Janem [Skałką] i Grześkiem z M. winien przedłożyć dok. sądu najwyższego pr. niem. na zamku krak. i dok. Sułka [z Góry sędziego grodzkiego krak. 1388-95]. Święszek, Jaszek i Imram ustanawiają Wierzchosława z M. ich pełnomocnikiem w tej sprawie (ZK 2 s. 247, 252); Imram i Świętosław z M. pozywają Maszycę z M. o zrobienie przegród i trzech ścieżek przez zboże i łąkę oraz o spasienie prosa (ZK 2 s. 272); Stanisław i Jaszek z Radwanowic z Grzegorzem z M. o dziedzinę (ZK 2 s. 282); Maszyca z M. z Michałem z M. o zadanie rany krwawej jego c. Machnie, sprzeciwienie się zajęciu mienia (ciążeniu), znieważenie obraźliwymi słowy i o 10 gr długu (ZK 2 s. 337); 1397 → Marszowice, par. Zielonki, p. 3a; 1398 Prędota z Nieprześni zastawia za 14 grz. Janowi z M. łan w M. (SP 8 uw. 244/35).

1399 Krzesław zM. jako powód nie stawił się przeciwko Mikołajowi z Olelina o wysługę (SP 8, 8047); 1399-1401 Stanisław z M. (SP 8 uw. 288/56, 292/2; ZK 3a s. 317, 357); 1399 Stanisław z M. w sporze z Dorotą c. Grzegorza z Uliny o 1 grz. i szkody winien przedłożyć dok. [sądu ziemskiego] z Wiślicy, gdzie rozpatrywano jego sprawę o 10 grz. (SP 8, 8595, uw. 296/115); 1400 Prędota z Nieprześni z Imramem z M. mają termin na wiec – zp. Wg relacji Mikołaja [z Marszowic] pisarza krak. ugodzili się na wiecu (SP 8, 9622, 9776); 1401 Stanisław z M. z Grzegorzem ze Strzelec o 3 rany krwawe, które Stanisławowi zadał syn Grzegorza pozostający z ojcem w niedziale (ZK 3a s. 231); 1402 Maszyca z M. przeciw Piotrowi z Wilczkowic [par. Więcławice] o 10 grz. poręki (ZK 3a s. 661); 1404-5 Więcław Broda [z Marcinkowic par. Uniejów, Uliny i Kamienicy] w sprawie z Janem Skałką z M. przedkłada dok. burgr. lel., że ma termin większej sprawy, i przesuwa termin o odbiór pieniędzy; tenże Jan oddala pozew Brody o przyjęcie 14 grz. zastawu, ponieważ Więcław przedłożył niewłaściwy dok. (ZK 3b s. 254, 405, 441, 472, 484, 547, 696; 4 s. 9)4W trakcie tego procesu, trwającego aż do ugody 14 XII 1405 r., kilkakrotnie określono Jana mianem Jaszek z M., ale chodziło ciągle o Jana Skałkę. Jaszka z M. należy bowiem odróżnić od Jana Skałki, który zm. przed 7 IV 1405 r., kiedy to wystąpiła Bietka wd. po nim; Świętosław z M. oprawia ż. Dobrochnie 20 grz. posagu i 12 grz. wiana na połowie dóbr w M. (ZK 4 s. 108); 1405 Tomek z M. s. Janka i Elżbiety → Mik. Górny z Damic sprzedaje za 12 grz. Bietce wd. po Jaszku i jej s. Tomkowi z M. cz. dziedziny Piotrowskiej w Szczodrkowicach; Święszek, Jan [Skałka] i ich siostra Agnieszka z Wilczkowic sprzedają za 30 grz. gr pras. Piotrowi z Wilczkowic łan, czyli źreb w M. (ZK 4 s. 224); Przecław z Pilichowic [pow. opocz.] przeciw Irzmanowi z M. o 5 grz. poręki (ZK 3b s. 632, 652, 660).

1408-9, zm. 1410 Przecław z M., br. Hermana z M. (GK 1a k. 71r, 119r); 1408 Piotrasz Biały z Przybysławic oddala skargę Przecława z M. o zniesławienie go przez oskarżenie o grabież domu (GK 1ak. 7 Ir, 75r, 8 lv); Jan ze Szczekocin nie stawił się w sprawie z Jachną ż. Irzmana z M. o podjęcie przezeń 30 grz. długu, który miała u zm. [Jakuba Odrowąża] opata jędrz. (ZK 5 s. 56)5Zmarłym opatem był Jakub Odrowąż, o którym wiadomo, że sprawował tę godność w latach 1394-1405 (W. Bukowski, Katalog opatów jędrzejowskich. Próba ustalenia chronologii, w: Cystersi w Polsce. W 850-lecie fundacji opactwa jędrzejowskiego, pod red. ks. D. Olszewskiego, Kielce 1990, s. 192-3). Niniejsza zapiska pozwala przesunąć datę zgonu Jakuba na czas przed 3 IV 1408 r., co lepiej współgra z chronologią jego następcy Wojciecha z Przyłęku, wzmiankowanego po raz pierwszy w 1409 r.

1410-32, zm. przed 1434 Marcin Maszyca z M. i Piotrowic [par. Nasiechowice], ż. Małgorzata, Machna c. Jakusza z Kowar → 1410, s. Mikołaj z Piotrowic, c. Anna ż. Piotra z Giebołtowa → 1440 (ZK 6 s. 240, 430-31, 436; 7 s. 40, 59, 94, 188, 321, 325; 8 s. 194; 197 s. 360; GK 1 s. 539; 2 s. 236, 469, 470; 4 s. 136; 5 s. 51); 1410 Machna ż. Marcina z M. ustępuje br. Janowi z ojcowizny w Kowarach. Marek [z Kowar] opiekun Jana zobowiązuje się zapłacić Machnie 10 grz. do Bożego Narodzenia i 10 grz. w ciągu kolejnych 2 lat (ZK 5 s. 208)6W haśle → Kowary p. 3a ta zapiska pod r. 1409 na podstawie kopii ksiąg krak.: ZK 364 s. 217; → p. 6; 1411 Jan Bocian [z Przybysławic] pożycza od Hermana z M. 12 grz. półgr i zobowiązuje się zwrócić te pieniądze pod rygorem zwiększenia długu do 20 grz. (ZK 5 s. 239); → Marcówka p. 3a; Herman z M. oprawia ż. Jachnie 60 grz. wiana na połowie dóbr (ZK 5 s. 241); 1415 Jaszek [Skałka] z M. i jego bracia kwitują Jana [Bociana] z Przybysławic z 12 grz. długu (ZK 6 s. 61).

1418, zm. przed 1423 Fa1isław z M., ż. Świętochna, 2° v. ż. Mikołaja z M. (ZK 6 s. 473; 7 s. 307); 1418 Imram z M. zamienia z Falisławem z M. siedlisko w M. na inne siedlisko tamże z dopłatą 6 grz. (ZK 6 s. 473; 194 s. 207); 1419 Elżbieta wd. po Jaszku z M. przeciw Imramowi i Marcinowi z M. o prawo do pozostania w cz. dziedziny w M. pr. wdowim (ZK 6 s. 529); 1420 Dziersław z Marszowic poręczyciel Jaracza z Piotrowic [nie zid.] zobowiązuje się zapłacić Marcinowi z M. 6 grz. na ś. Mikołaja [6 XII] i 5 grz. w tymże terminie za rok (ZK 1 s. 94); 1421 Imram i Marcin z M. jako poręczyciele 80 grz. długu Sułka z Damic zobowiązują się zapłacić Janowi ze Szczodrkowic 8 grz. na ś. Marcina [11 XI] oraz 80 grz. półgr na Boże Narodzenie, w przeciwnym razie dadzą mu swoją wieś M. (ZK 1 s. 159).

1423-6 Mikołaj z M., ż. Świętochna wd. po Falisławie → 1433 (ZK 7 s. 307; 8 s. 172); 1423 Imram i Marcin z M. z tytułu poręki długu Sułka z Damie zobowiązują się zapłacić Janowi Szczodrkowskiemu 90 grz. pod rygorem wwiązania go do wszystkich dóbr dziedz. (ZK 7 s. 240); Świętochna ż. Mikołaja z M. zeznaniami świadków dowiodła Marcinowi z M., że ma prawo posiadać przez 8 lat dziedzinę zm. męża Falisława, na której ma 10 grz. oprawy. Po 8 latach Świętochna bez pieniędzy ustąpi tę dziedzinę dzieciom, które miała z Falisławem, a do tego czasu dzieci mogą ją wykupić (ZK 7 s. 307); Jakub ze Zdanowic zachodźcą kmieci Piotra i Macieja z Piotrowic przeciwko Machnie z M. (ZK 195 s. 201); → Łuszczewice p. 3a; 1424 Jan ze Szczodrkowic otrzymuje wwiązanie w dziedzinę Imrama i Marcina z M., ponieważ nie zapłacili 90 grz. poręki za Sułka z Damic; tenże Sułek płaci kary XV Marcinowi i Mikołajowi z powodu niezapłacenia 90 grz. długu. Obaj otrzymują wwiązanie w dobra Sułka; Marcin i Mikołaj dają Janowi ze Szczodrkowic całą cz. dziedz. Sułka w Damicach, którą mieli w sumie 90 grz., a Jan uwalnia ich od poręki za niego; Sułek zobowiązuje się pod karami XV i król. LXX dać swym poręczycielom Mikołajowi i Marcinowi wwiązanie w dom i dziedzinę w Damicach (ZK 1 s. 324, 329-30, 348); 1425 Jakub ze Zdanowic ustępuje Machnie z M. ż. Marcina 2 kmieci w Piotrowicach, a Machna zobowiązuje się go bronić przed pretensjami innych osób (ZK 146 s. 8); → Marszowice, par. Luborzyca, p. 3b; 1426 Marcin i Mikołaj z M. poręczyciele Sułka z Damic oddalają roszczenia Jana za Szczodrkowic o zabezpieczenie długu Sułka na Wilczkowicach, ponieważ Sułek zastawił im tę dziedzinę zanim Szczodrkowski pozyskał ją na Maszyckich z tytułu poręki. Szczodrkowski może wykupić od nich te zastawy za własne pieniądze (ZK 8 s. 172).

1427-32 Wierzchosław z M.,→ Cianowic 1397-1444 i Trątnowic (ZK 196 s. 96; GK 4 s. 568); 1427 Tomek z Damic zobowiązuje się zapłacić Marcinowi z M. 18 grz. (ZK 8 s. 218); tenże Marcin zastawia za 10 grz. Janowi z Damic całą cz. ojczystą w M. (ZK 8 s. 252); tenże Marcin zobowiązuje się zapłacić szwagrowi (gener) Gierałtowi z Bzowa 3 1/2 grz. w ciągu dwóch lat (ZK 8 s. 293).

1428-32, zm. przed 1434 Marcin Gawronowic, Gawron z M., ż. Małgorzata, s. Grzegorz (ZK 8 s. 340; GK 4 s. 798; 5 s. 14, 32)7Możliwe, że część zapisek sprzed 1428 r. odnosi się do Marcina Gawronowica; 1428 Marcin [Maszyca] z M. zastawia za 18 grz. Marcinowi Gawronowicowi całe cz. ojczystą i macierzystą w M. (ZK 8 s. 340); Jaszek ongiś z Damic kwituje Marcina z M. ze spłaty 10 grz. (ZK 8 s. 341); 1431 → p. 3b; 1432 → Marcówka p. 3a; 1433 → p. 3b.

1434-56 Mikołaj Maszycki z M. i Piotrowic s. Marcina [Maszycy], ż Małgorzata → 1440, siostra Anna ż. Piotra z Giebołtowa (ZK 14 s. 16; 199 s. 109; 257 s. 229, 235, 241, 245; 258 s. 114; GK4 s. 965; 9 s. 809; 10 s. 436, 501, 528; 13 s. 35, 124, 127)8Część tych zapisek może dotyczyć Mik. Maszyckiego z M. i Piotrowic s. Stanisława i Agnieszki.

1434-52 Grzegorz z M. s. Gawrona [tj. Marcina Gawronowica] i Małgorzaty (GK 5 s. 14, 32; 9 s. 761, 776, 782; ZK 14 s. 90); 1434 Małgorzata wd. po Marcinie [Gawronowicu] z M. pozwana przez Jachnę ż. Jakuba z Witanowic o dług męża [zob. 1432 → Marcówka p. 3a] stawiła nieletniego s. Grzegorza, który przejmuje zobowiązanie matki i za 3 lata, po dojściu do pełnoletności, spłaci Jachnie dług. Małgorzata zostaje uwolniona od pozwu (GK 5 s. 14, 32); taż Małgorzata skazana na 6 sk. kary Mikołajowi z Piotrowic [i M.] s. zm. Marcina [Maszycy] i tyleż sądowi, ponieważ nie stawiła się na wizji (ZK 10 s. 327); 1440 Piotr z Giebołtowa [par. własna] poręcza Jaszkowi niegdyś z Damic, że Mikołaj i jego ż. Małgorzata z M. zapłacą mu 10 grz. długu. Ww. zobowiązują się uwolnić Piotra od poręki (GK 6 s. 401-2); Anna ż. Piotra z Giebołtowa zastawia za 10 grz. Jaszkowi z Damic Marcina Szczygła (Sczikel) kmiecia w M. Małgorzata matka tejże Anny wyraża na to zgodę; tenże Jaszek [zastawnik] z M. uwalnia Piotra z Giebołtowa od poręki 10 grz., w których ma w zastawie ww. kmiecia (GK 1 s. 188-89).

1441-7 Piotr, Pietrzyk z M., ż. Małgorzata c. Jaszka z Miroszowa, s. Jan → 1447 (ZK 256 s. 168; 257 s. 213).

1443-56 Jan Biały, Maszycki z M., działał poza M., w 1458 wystąpił jako ongiś z M. (GK 11 s. 340, 360, 518, 537, 578; OK 1 k. 342v, 405r; Cracovia artificum suppl. 1451-60, 276), → p. 6; 1443-6 Jan Pyrzyna z M., zastawnik piszący się z tej wsi (GK 8 s. 118, 433; 9 s. 782); 1443 Jan niegdyś z Damic podzastawia za 10 grz. Janowi Pyrzynie z M. kmiecia Marcina [Szczygła] z M. (GK 8 s. 99); tenże Pyrzyna oświadcza, że otrzymał od Piotra z Sadowia [par. Irządze] floreny w takiej wysokości, w jakiej trzyma w zastawie od Bartosza Ogrodzieńskiego [z Ogrodzieńca] wieś Wysoka [par. Chruszczobród], i za zgodą tegoż Bartosza odstępuje Piotrowi tę wieś (GK 8 s. 118); Mikołaj Adam z Minogi zastawia za 10 grz. Pyrzynie z M. karczmę w Minodze (GK 8 s. 137); → p. 3b.

1444, zm. przed 1449 Stanisław z M. i Piotrowic, ż. Agnieszka, Jagienka c. Piotra z Miroszowa → 1444, 2° v. ż. Stanisława z Miroszowa, s. Piotr → 1470 (ZK 12 s. 225; 257 s. 371-72)9Możliwe, że bratem Stanisława był Mik. Maszycki z M. i Piotrowic, który po jego śmierci spłacał Agnieszkę wd. po Stanisławie; 1444 Stanisław z M. oprawia ż. Jagience c. Piotra z Miroszowa po 15 grz. posagu i wiana na połowie dóbr w M. (ZK 12 s. 225); 1446 Jan Pyrzyna z M. pozywa Grzegorza z M. s. [Marcina] Gawrona o to, że wraz z pomocnikiem Stanisławem wygnali go z dóbr w M., które od 3 lat trzymał od niego w zastawie, i poczynili szkody na 10 grz. Grzegorz twierdzi, że są to jego dobra ojczyste, a Pyrzyna trzyma je ponad 3 lata, co jest gotów dowieść zeznaniami świadków. Woźny zeznaje, że widział, jak Grzegorz z 3 innymi pomocnikami wygonił Pyrzynę z sadu, gdy tamten chciał otrząsać jabłka z drzew (GK 9 s. 761, 782).

1447 Jan z M. s. Pietrzyka, w tr. zapisał się ongiś z M. → Piotr z Jedlczy zobowiązuje się zapłacić 10 grz. w ciągu 10 lat Janowi s. Pietrzyka ongiś z M. (ZK 257 s. 213); Mikołaj z M. otrzymuje woźnego do ciążenia Mik. Warki [też Werka i Werkam] ongiś z Piotrowic według tego, co na nim pozyskał; sąd utrzymuje poprzedni wyrok, ponieważ Werka bezprawnie uczynił wizję w dziedzinie Mikołaja w Piotrkowicach, o co Mikołaj pozwał go zgodnie z prawem; tenże Werka ongiś z Piotrowic, a obecnie z Krakowa nie stawił się na kolejnym terminie, dlatego Mikołaj otrzymuje woźnego do zajęcia jego ruchomości (ZK 257 s. 229, 235, 241, 245); Jan z M. przeciw Stanisławowi z Korzkwi o to, że najechał jego dziedzinę, porwał go do swego zamku [w Korzkwi], odciął mu stopę i rękę, a potem kazał wrzucić na wóz i wywieźć na granice alias narosthayne [= na rozstaje] (ZK 13 s. 50)10W haśle → Korzkiew p. 3 regest niekompletny.

1449-69 Mikołaj Maszycki z M. i Piotrowic s. Stanisława i Agnieszki, ż. Świętochna c. Macieja z Miroszowa → 1449 (ZK 315 s. 301, 331, 420; GK 13 s. 203, 288, 510-11, 532); 1449 Mikołaj z M. oddala oskarżenie Piotra z Miroszowa o nakłanianie do odejścia (pro wabienie) [z Miroszowa] kmiecia Stanisława (ZK 13 s. 309); Mikołaj z M. [i Piotrowic] oprawia ż. Świętochnie c. Macieja z Miroszowa 30 grz. posagu i 20 grz. wiana na połowie dóbr w Piotrowicach i M. (ZK 257 s. 333); Mikołaj z M. zobowiązuje się zapłacić w ciągu 4 lat Agnieszce wd. po Stanisławie z M. 16 grz. tytułem posagu i wiana, które na nim pozyskała. Piotr z Miroszowa ojciec Agnieszki poręcza za nią, że będzie stawiać się na kolejne roki i kwitować Mikołaja z ww. spłat (ZK 257 s. 371-72).

1450-65 Stanisław Ogulec z M., ż. Elżbieta c. Jana Wierzynka z Garlicy Średniej → 1451 (GK 11 s. 20; 17 s. 492); 1450 Agnieszka wd. po Stanisławie z M. kwituje Mikołaja z M. z 17 grz. posagu i wiana na M. i Piotrowicach (ZK 257 s. 378); 1451 Jurek z Więcławic zastawia za 30 grz. Mikołajowi z M. cz. dziedziny w Sieborowicach prócz gajów i łąki pod Grabowcem (ZK 14 s. 16); Stanisław z M. oprawia ż. Elżbiecie c. Jana Wierzynka z Garlicy [Średniej] 30 grz. wiana na połowie dóbr w M. (ZK 14 s. 49)11W haśle → Garlica Średnia p. 3 podano błędnie 1452 r; Stano Stecher mieszcz. krak. i Hanek z Owczar [par. Korzkiew] zobowiązują się zapłacić 24 grz. Elżbiecie ż. Stanisława z M. (ZK 14 s. 49, 67); Jagienka ż. Stanisława z Miroszowa kwituje Mikołaja z M. ze spłaty 4 grz. (ZK 258 s. 5); Andrzej z Naramy zobowiązuje się zapłacić 20 grz. Elżbiecie ż. Stanisława z M. (ZK 14 s. 67); 1452 Stanisław z Garlicy [Średniej] s. Jana zobowiązuje się zapłacić Stanisławowi i Elżbiecie z M. 12 grz. długu – zp.; tenże Stanisław z Garlicy ręczy Andrzejowi z Naramy za ww. Stanisława i Elżbietę z M., że skasują w księgach ziemskich wpisy o 20 grz. długu. Małżonkowie zobowiązują się uwolnić Stanisława od poręki ww. długu i od szkody Mik. Wierzynka niegdyś z Garlicy (GK 11 s. 892-93); Grzegorz z M. sprzedaje za 3 grz. Mikołajowi z M. sad położony między siedliskami Zbyszka i Mikołaja (ZK 14 s. 90); Elżbieta c. Jana Wierzynka zapisuje mężowi Stanisławowi z M. 30 grz. posagu po swojej śmierci. Dok. wstrzymany przez Mikołaja z Garlicy (GK 11 s. 898); Małg. Maszycowa składa protest, ponieważ gotowa była podjąć 600 grz. długu od Iwana z Obiechowa, lecz ich nie otrzymała (GK 1is. 907); 1453 Andrzej z Naramy oddala roszczenia Mikołaja z Garlicy z tytułu pr. bliższości o 20 grz., które ww. Elżbieta mu zapisała, ponieważ spłacił jej tę sumę (ZK 14 s. 115); Mik. Maszycki kwituje Jurka z Więcławie ze spłaty 20 grz. (ZK 14 s. 117); 1454 Tomasz ze Sławic i jego s. Mikołaj sprzedają za 33 grz. Mikołajowi z M. 1 ł. w Piotrowicach, który Paweł z Piotrowic kupił od Mik. Wierkama (Wyerkam). Jednocześnie obaj umarzają pozwy o woły, konie, gumno, sprzęty domowe, pieniądze, skarbiec oraz inne ruchomości i nieruchomości. Mik. Maszycki ręczy za matkę Agnieszkę, że nie będzie Tomasza i jego s. Mikołaja pozywać o swoje prawo (GK 12 s. 304-5).

1456-79, zm. przed 1511 Stanisław z M. i → Grębynic 1436-82, br. Zbyszka, Bartosza i Mikołaja z Grębynic i M., s. Jan (ZK 14 s. 248; 18 s. 373; GK 19 s. 653).

1456-74 Zbyszek z M. i → Grębynic 1436-82, br. Stanisława, Bartosza i Mikołaja z Grębynic i M. (ZK 14 s. 248; GK 19 s. 653, 876); 1456 br. Stanisław i Zbyszek z → Grębynic zobowiązują się zwrócić 14 grz. Stanisławowi i Jakubowi ss. Piotra Piłatka z Wilczkowie pod gwarancją wwiązania ich do 2 ł., ci zaś nie będą występować o posag i wiano ich matki [właściwie: siostry] Anny c. Boksy na dobrach M. (ZK 14 s. 248); 1456-8 Stanisław i Elżbieta z M. procesują się ze Stanisławem z Garlicy o zwrot 10 grz. długu (GK 13 s. 45, 59, 306, 756, 770, 786; 15 s. 88).

1458-70 Mikołaj z M. i → Grębynic 1449-71, br. Stanisława, Zbyszka i Bartosza z Grębynic i M. (ZK 15 s. 374-5; 18 s. 52); 1458 Stanisław z Wilczkowic zeznaje, że br. Stanisław i Zbyszek z → Grębynic zapłacili mu 14 grz. z tytułu posagu ich siostry Anny, dlatego nie będzie ich nachodził o dobra w M. (ZK 15 s. 298); Mikołaj z → Grębynic zastawia za 100 fl. węg. i daje wwiązanie Stanisławowi z Korzkwi do całej cz. działu w Grębynicach i M. Jeśli nie wykupi zastawu w ciągu 6 lat i nie zwróci ww. sumy, Stanisław pozyska te dobra wieczyście. Gdyby Mikołaj wykupywał te dobra przed upływem tego czasu i gdyby nie miał florenów, za każdy floren da równowartość 17 sk. Stanisław dał już Mikołajowi 13 fl. (ZK 15 s. 374-5, 377-8).

1462-3 Bartosz z M. i Grębynic 1449-63, br. Stanisława, Zbyszka i Mikołaja z Grębynic i M. (GK 16 s. 467; ZK 17 s. 36-7); 1462 Stanisław i Zbyszek z → Grębynic zastawiają za 8 grz. Hieronimowi z Przybysławic siedlisko w M., na którym siedzi wd. Parczowska (GK 16 s. 320); Hieronim niegdyś z Przybysławic poddzastawia za 8 grz. Mirosławowi z tychże Przybysławic siedlisko w M., na którym siedzi wd. Parczowska, które to siedlisko Hieronim miał w zastawie od Stanisława i Zbyszka z Grębynic (GK 16 s. 414); Bartosz z → Grębynic ustępuje br. Mikołajowi z Grębynic całą cz. dóbr w Grębynicach i M., gdyż został spłacony (GK 16 s. 467).

1463-75 Jan Gawron, Gawronowic z M., br. Macieja z M., ż. Anna c. Piotra Flaka ze Szczodrkowic → 1463 (ZK 16 s. 235, 250-1, 270-1, 286, 300, 308, 312, 321, 347, 389, 398, 406, 654; 17 s. 317, 450; 18 s. 113; 147 s. 326; OK 12 s. 703); 1463 br. Bartosz i Mikołaj z → Grębynic zamieniają dobra. Bartosz daje Mikołajowi całą cz. swego działu w Grębynicach i M. oraz 50 grz. w zamian za całą cz. działu po ojcu tegoż Mikołaja w Makowie i Połomi w ziemi łęcz. (ZK 17 s. 36-7); Grzegorz Flak ze Szczodrkowic zobowiązuje się zapłacić 10 1/2 grz. Janowi Gawronowicowi z M. w ciągu 3 lat [z tytułu posagu siostry Anny]; Anna ż. Jana Gawrona z M. c. Piotra Flaka ze Szczodrkowic ustępuje br. Grzegorzowi pr. do dóbr ojczystych i macierzystych; Jan Gawron oprawia ż. Annie po 15 grz. posagu i wiana na połowie dóbr w M. (ZK 17 s. 64-5); Stanisław z Grębynic zastawia za 13 fl. węg. Wojc. Wojewódce i Janowi br. niepodzielonym ze Szczodrkowic łan w M., na którym siedzi kmieć Marcin Piekło (GK 16 s. 745)12W haśle → Grębynice zapiska powtórzona z błędną kwotą 30 fl. węg. pod r. 1464, z przytoczeniem tej samej sygnatury źródłowej; Stan. Ogulec i jego ż. Elżbieta z M. kwitują Piotra z Zagórzyc ze spłaty 10 grz., której dokonał za zm. Stan. Kocika z Garlicy Dolnej [jako jego spadkobierca]; Mikołaj z Grębynic zastawia za 8 grz. Stan. Ogulcowi i jego ż. Elżbiecie z M. łan w M., na którym siedzi kmieć Marcin Czyż (GK 16 s. 781-2).

1464-1507, zm. przed 1512 Maciej Maszycki, Gawron z M., br. Jana Gawrona, 1-sza ż. N.N. c. Flaka ze Szczodrkowic13Żoną Macieja Gawrona z M. mogła być Dorota c. Piotra Flaka ze Szczodrkowic, jedna z trzech jego córek, z których Anna wyszła za Jana Gawrona z M., a Elżbieta pozostała niezamężna. Może na to wskazywać fakt, że w 1477 r. Elżbieta c. Piotra Flaka ze Szczodrkowic darowała swemu siostrzeńcowi Janowi s. Macieja Gawrona 1/3 cz. dziedz. w Szczodrkowicach i równocześnie swej siostrze Dorocie [bez określenia męża] zapisała 30 grz. na pozostałych 2/3 cz. dziedz. tamże (ZK 18 s. 305), 2-ga ż. Anna c. Świętosława z Porąbki [par. Poręba Górna] → 1504, ss. Jan z 1 -go małżeństwa oraz Jan i Hieronim z 2-go małżeństwa (ZK 16 s. 158, 171, 187, 218, 232, 235, 250-1, 267, 270-1, 286, 292, 300, 308, 312, 347, 398, 406, 504, 521, 595, 654; 17 s. 317, 450; 18 s. 113; 19 s. 68-9, 94, 142, 145, 153, 246, 348, 357; 21 s. 208; 23 s. 67, 90; 27 s. 165; GK 28 s. 249, 538, 677; OK 12 s. 703, 800)14O Janie i Hieronimie, którzy nie dziedziczyli w M. → p. 6; 1465 Jan Gawronowic z M. pozywa Grzegorza Flaka ze Szczodrkowic o niezapłacenie 3 grz. trzeciej raty długu (ZK 16 s. 282, 298, 306, 307; 17 s. 299, 316); Elżbieta ż. Stanisława z M. podzastawia za 8 grz. Stanisławowi z Grębynic kmiecia Macieja w M., którego ma w zastawie od Mikołaja z Grębynic (GK 17 s. 492); Jan starszy (senior) i Maciej [Gawronowice] z M. pod zakładem 30 grz. przeprowadzają podział dóbr. Jan bierze zagrodę w miejscu (loco) roli ozimej k. zagrody Stanisława z M., a Maciej siedlisko, które posiadał ich ojciec. Maciej z tytułu ulepszenia części, która przypadła Janowi w dziale, dopłaci mu 8 grz. w 3 ratach, a jeśli tego nie zrobi, zamienią się działami; Jan z M. kwituje Grzegorza Flaka ze Szczodrkowic ze spłaty 8 grz. z tytułu posagu siostry [Anny] wg zapisu w księgach ziemskich i na tę sumę zapis umarza, a pozostałą zachowuje (ZK 152 s. 93); Stanisław z M. i jego ż. Katarzyna oświadczają, że byli gotowi przyjąć pieniądze zgodnie z zapisem od Andrzeja z Rzeplina, lecz ich nie otrzymali (GK 17 s. 726)15Nie można z pewnością stwierdzić, o którego Stanisława z M. chodzi w tej zapisce. Wykluczyć należy Stanisława Ogulca z M., który konsekwentnie występował z ż. Elżbietą, a także Stanisława z M. i Grębynic. Poprzez osobę Andrzeja z Rzeplina wypada powiązać owego Stanisława z M. z dziedzicami Korzkwi. Pierwsza możliwa identyfikacja dotyczy Stan. Korzekwickiego h. Syrokomla. Jest on poświadczony jako dziedzic cz. w M. od 1470 r., ale wydaje się, że posiadał ją wcześniej, skoro jego wnukowie Stanisław i Jan piszą się z M. od 1469 r. Może to oznaczać, że cz. w M. dostała w posagu Kat. Korzekwicka c. Stanisława, matka Stanisława i Jana. Warto przypomnieć, że już w 1458 r. Stan. Korzekwicki otrzymał w zastaw cz. M. Taka identyfikacja wymaga jednak emendacji źródła. Stanisław miał ż. Jadwigę, a nie Katarzynę. Można założyć, że pisarz się pomylił i zamiast określenia córka, zapisał żona Katarzyna. Jest to prawdopodobne, ponieważ Kat. Korzekwicka c. Stanisława dokonała zapisu dla Andrzeja z Rzeplina, jak o tym wiadomo z zapiski z 1469 r. Druga możliwa identyfikacja dotyczy Stanisława z M. i Korzkwi, s. Mik. Kościenia z Goleniów i Kat. Korzekwickiej c. Stan. Korzekwickiego. W sprawie zapisu dla Andrzeja z Rzeplina występuje on wraz z br. Janem w zapisce z 1469 r. Ponieważ ww. identyfikacje są hipotetyczne, obu Stanisławów: dziada i wnuka umieszczono pod datami, w których z całą pewnością wystąpili jako dz. M.

1466-7 Piotr Maszycki z M. i Piotrowic s. Piotra Maszyckiego, ż. Zofia c. Mik. Romaka ze Stradowa [pow. wiśl.] (ZK 260 s. 114; GK 18 s. 7); 1466 Piotr z M. oprawia ż. Zofii c. Mik. Romaka ze Stradowa po 25 grz. posagu i wiana na połowie dóbr w M. i Piotrowicach (ZK 260 s. 114); 1467 Piotr z Piotrowic s. Piotra Maszyckiego ze Świętochną Maszycką mieli wyznaczony termin sprawy przełożony przez Marcisza br. tejże Świętochny (GK 18 s. 7); Zbigniew z → Grębynic zastawia za 61 grz. Stan. Świdrowi z Modlnicy Wielkiej całą wieś Szyce [par. Modlnica, a nie M.] (ZK 17 s. 451)16W haśle → Grębynice p. 3a błędnie podano M. zamiast Szyc. Kościelną cz. Szyc posiadał Hanek z Chełmu [par. Zwierzyniec] prebendarz w kościele Ś. Marcina w Krakowie w 1. 1447-75, Cracovia artificum suppl. 1451-1460, nr 431 przyp. 1. Hanek pisał się dziedzicem w Szycach, por. GK 19 s. 411, 547. Przejście Szyc w ręce Zbigniewa z Grębynic i M. było może wynikiem zastawu, a może skutkiem niewykonania zobowiązań Hanka wobec Jana Białego Maszyckiego → p. 6, które gwarantował wwiązaniem m.in. w Szyce.

1468-1515, zm. przed 1517 Marcin Maszycki, Chwałek z M., s. Stanisława z M., br. Małg. Maszyckiej, dzieci: Stan. Maszycki, Elżbieta ż. Stan. Lamparta (ZK 19 s. 142; 23 s. 90; 24 s. 253; 25 s. 28; 27 s. 165, 196-8; GK 26 s. 509; 27 s. 546, 1293-4, 1342; 28 s. 677; GK 29 s. 137); 1468 Marcin br. Małg. Maszyckiej, uwalniając od kary ekskomuniki Jana, Marcina i Małg. Maszycką z Piotrowic, zobowiązuje się zapłacić sumę [nie podano wysokości] Hankowi [z Chełmu] za zabraną dzies. (OK 12 s. 914).

1469-83 Jan i Stanisław z M, →Korzkwi, → Białego Kościoła, → Grębynic w ziemi krak. i Przybysławic w ziemi sand., ss. Mik. Kościenia z Goleniów i Katarzyny c. Stan. Korzekwickiego, zob. → 1465 (GK 18 s. 877; ZK 20 s. 171-3); 1469 Andrzej z Rzeplina zobowiązuje się zapłacić w ciągu 2 lat 9 grz. i 1 wiard. br. Stanisławowi i Janowi z M. Bracia umarzają wcześniejszy zapis ich matki [Katarzyny c. Stan. Korzekwickiego] na 8 grz. (GK 18 s. 877 – zp. zapłacono); br. Zbigniew i Stanisław z Grębynic zobowiązują się zapłacić 9 grz. Stan. Korzekwickiemu pod rygorem wwiązania w ich cz. dziedziczne w Grębynicach i M. (GK 18 s. 889-90).

1470-82, zm. 1482 Stanisław Korzekwicki h. Syrokomla z M., → Korzkwi, → Grębynic i → Białego Kościoła 1436-82, s. Zakliki z Korzkwi i Sułki, br. Mik. Korzekwickiego i Jana, ż. Jadwiga c. Świętopełka z Zawady [par. Irządze], cc: Katarzyna ż. Mik. Kościenia z Goleniów, Anna ż. Mikołaja z Chełmu [par. Zwierzyniec], Jadwiga ż. Wilama [Wilhelma] z Drużykowej, Barbara ż. Andrzeja Migdała z Pisar [par. Rudawa] zob. → 1465 (ZK 18 s. 120; GK 19 s. 100, 407); 1470 Mikołaj z → Grębynic sprzedaje za 24 grz. Stan. Korzekwickiemu łan w M., na którym siedzą kmiecie Tomasz i Grzegorz, zobowiązując się, że ż. Katarzyna ustąpi z zapisanej na tym łanie oprawy posagu i wiana; tenże Mikołaj sprzedaje za 34 fl. węg. Stanisławowi z Korzkwi łan w M., na którym siedzą kmiecie Grzegorz i Tomasz zw. Szczeciny. Katarzyna ż. Mikołaja ustępuje z oprawy posagu i wiana zapisanej na tym łanie (GK 19 s. 96; ZK 18 s. 52); Piotr s. zm. Stanisława z Piotrowic i M. sprzedaje za 20 grz. Stanisławowi z → Korzkwi całą swoją cz. w M. (GK 19 s. 100, ZK 18 s. 55-56); 1472 Andrzej z Rzeplina zobowiązuje się zapłacić 10 grz. br. niepodzielonym Janowi i Stan. [Korzekwickim] z M. pod rygorem wwiązania w 1 ł., z którego płacona jest 1 grz. czynszu (GK 19 s. 575); Zbigniew z Grębynic poręcza za br. niepodzielonego Stanisława z Grębynic, że ten wwiąże na sumę 4 grz. Jana Morawickiego w 1 ł. w M., na którym siedzi Jakub s. Parczowskiej (GK 19 s. 608); 1473 tenże Morawicki podzastawia za 7 grz. Janowi Korzekwickiemu ww. łan w M.; Stanisław z Grębynic zeznaje, że jego br. Zbigniew wypłacił Korzekwickiemu 3 1/2 grz. sumy zastawnej, sam zaś Stanisław dopisuje do swego długu 1 grz. i będzie Korzekwickiemu winien 4 1/2 grz. (GK 19 s. 832)17W haśle → Korzkiew p. 3 nie podano informacji o spłacie zastawu ze strony Zbigniewa i o powiększeniu należności przez Stanisława z Grębynic. Obie informacje widnieją w postaci dopisków do zapiski głównej; 1474 Zbigniew z Grębynic sprzedaje za 10 grz. z pr. odkupu do 3 lat Stanisławowi z → Korzkwi całą cz. siedliska kmiecia Jakuba Parczowskiego w M. Anna ż. Zbigniewa zrzeka się oprawy posagu i wiana na tej cz. (GK 19 s. 876); 1475 Stanisław z Grębynic sprzedaje za 1 1/2 grz. i 6 gr Janowi Gawronowi z M. cz. ogrodu inaczej przykątek w M. (GK 20 s. 218); 1475 Jakub z Dębna wwda sand. i star. krak. ustanawia 60 grz. zakładu między br. Janem a Maciejem Gawronami z M., zobowiązując ich do zachowania pokoju (GK 20 s. 222); 1476-80 → p. 3b.

1477-1500 Jan Maszycki z M. i Szczodrkowic s. Macieja Maszyckiego Gawrona z M. (ZK 18 s. 305; 23 s. 1); 1477 panna Elżbieta c. zm. Piotra Flaka ze Szczodrkowic daje siostrzeńcowi Janowi s. Macieja z M. trzecią cz. dóbr w Szczodrkowicach (ZK 18 s. 305); 1479 Stanisław z Grębynic sprzedaje za 10 grz. Stanisławowi z Korzkwi cz. siedliska kmiecia [Jakuba] Parczowskiego w M. Anna ż. Stanisława zrzeka się oprawy posagu i wiana na tej cz. (ZK 18 s. 373).

1483-96, zm. 1504 Szczepan Świętopełk h. Lis z M., → Irządz 1464-1503, Zawady [par. Irządze], Mikołajewic, → Goleniów 1463-73, → Korzkwi, → Białego Kościoła, → Grębynic, cz. → Kuczkowa i Wolicy Kuczkowskiej 1469-1501 w ziemi krak., Przybysławic w ziemi sand. oraz Bolestraszyc i Kniahynic w ziemi przem., chorąży przem., br. Stanisława Świętopełka z Irządz i Zawady, ż. Małg. Steczkówna z Bolestraszyc i Kniahynic (ZK 19 s. 348, 357; 20 s. 171-3; 21 s. 208; UR 1605); 1483 Szczepan z Irządz chorąży przem. i Mik. Koścień z Goleniów [mąż Katarzyny c. Stan. Korzekwickiego] przeprowadzili zamianę dóbr. Mikołaj daje Szczepanowi całe cz. w → Korzkwi, Białym Kościele, → Grębynicach i M. w ziemi krak. oraz w Przybysławicach w ziemi sand., które przypadły jego ss. Janowi i Stanisławowi po zm. Stan. Korzekwickim [właściwie po matce Katarzynie c. tegoż Stanisława] (ZK 20 s. 171-3)18W haśle → Grębynice p. 3 i → Korzkiew p. 3 regest pod datą 1482.

1485-1517, zm. przed 1519 Imbram, Imram, Irzman Gawron z M. s. Jana Gawrona z M., synowiec Macieja Maszyckiego Gawrona z M., ż. Brygida c. Wężyka z Giebołtowa, dzieci Więcław, Stanisław i Anna ż. Mik. Lubachowskiego z Lubachów (ZK 23 s. 67; 24 s. 171; 25 s. 323, 469; 26 s. 148, 222; 187 s. 115; GK 22 s. 80; 28 s. 249, 538); 1486 Barbara c. zm. Stanisława z Korzkwi ż. Andrzeja Migdała z Pisar [par. Rudawa] sprzedaje za 600 fl. węg. Szczepanowi Świętopełkowi z Irządz chorążemu przem. części ojcowizny i macierzyzny, jakie posiadała w zamku → Korzkiew i wsiach Biały Kościół, → Grębynice i M. w ziemi krak. oraz w Przybysławicach w ziemi sand. (GK 22 s. 465-66; ZK 20 s. 407 pod r. 1487)19W haśle → Grębynice p. 3 i → Korzkiew p. 3 omyłkowo podana kwota 600 grz. W haśle → Irządze p. 3 niekompletne informacje.

1490-5 Katarzyna Wilkowska z M. siostra stryj. Marcina z M., ż. Piotra Wilkowskiego (ZK 21 s. 343; GK 23 s. 341); 1490 Marcin s. Stanisława z M. zastawia za 10 grz. Stan. Oraczowskiemu z Przybysławic [sędziemu grodzkiemu krak.] cz. w M. (GK 23 s. 291: wobec absencji pisarza transakcję wpisał własnoręcznie sam Oraczowski); Kat. Wilkowska z M. sprzedaje za 3 grz. z pr. odkupu do 1 roku Szczepanowi [Świętopełkowi] z Irządz [i z Korzkwi] chorążemu przem. siedlisko Czyżowskie z rolą. Jeśli Katarzyna nie wykupi siedliska, Szczepan za dopłatą 2 grz. obejmie je wieczyście (GK 23 s. 341); 1493 → Łazy, par. Bolechowice, p. 3a.

1494-5 Stanisław Koczonek h. Osmoróg z M. i → Koczanowa 1470-1509, s. Jakuba i Anny, br. Jana z Koczanowa, Anny, Heleny i Zofii (ZK 21 s. 315-6; GK 24 s. 697-8); 1494 Szczepan [Świętopełk] z Irządz [i z Korzkwi] chorąży przem. kwituje Marcina z M. ze spłaty 3 grz., za które odkupił siedlisko zw. Czyżowskie w M.; Kat. Wilkowska z M. siostra stryj, tegoż Marcina zapisuje mu to siedlisko jako najbliższemu krewnemu (GK 24 s. 444-5); Stan. Koczonek z M. sprzedaje za 12 grz. Marcinowi alias z M. cz. dziedz. w M. i cz. trzymaną tytułem spadku tamże (partem successionis alias spadek) pod zakładem 12 grz. (GK 24 s. 697-8 zp. Zapis ma być wniesiony do ksiąg ziemskich. Wpisano w 1495 r. – ZK 21 s. 315-16); Jakub Lubomirski pstar. krak. ustanawia zakład 120 grz. między Marcinem i Imbramem z M. a [brak imienia] Maszyckim, że krzywd swoich będą dochodzić w sądzie, a nie gwałtem (GK 24 s. 903); Jan Grębieński zastawia za 2 fl. Marcinowi Maszyckiemu z M. połowę łąki Zakątnej (GK 24 s. 920); 1495 Barbara wd. po Macieju mieszcz. z Kleparza daje Maciejowi z M. ojcowiznę i macierzyznę w M. (ZK 21 s. 323); Katarzyna ż. Piotra Wilkowskiego sprzedaje za 2 grz. Imbramowi z M. cz. Czyżowską w M. (ZK 21 s. 343); 1496 Szczepan z Irządz [i z Korzkwi] chorąży przem. i Więcław czyli Świętopełk z Zawady zobowiązują się zapłacić 420 fl. pol. Annie z Kazimierzy Wielkiej ż. Mik. Korzeniowskiego z Kliszowa [pow. sand.] pod rygorem wwiązania do Korzkwi, Białego Kościoła oraz cz. w Grębynicach i M. Gdyby dochody roczne z ww. dóbr okazały się niewystarczające, Anna będzie mogła wziąć na swój użytek dodatkowo cz. zboża, trzody i ruchomości z dóbr, folwarków i dworów tychże Szczepana i Więcława (GK 25 s. 857); 1497-9 → p. 6.

1498-1532, zm. 1541 Brygida ż. Imbrama z M., siostra Mikołaja, Bernarda, Jana i Jakuba z Giebołtowa, dzieci: Więcław i Stanisław z M., Anna ż. Mik. Lubachowskiego z Lubachów (ZK 23 s. 25; 26 s. 148, 221; 28 s. 272, 315, 412; 31 s. 296, 529-30; 205 s. 413; GK 27 s. 1293, 1294, 1342); 1498 Brygida ż. Imbrama z M. składa protest, ponieważ gotowa była ustanowić arbitrów do ugody w sprawie z Mik. [Polanowskim, czyli Szarbskim] z Szarbi według zapisu w aktach prosz, i przyjąć cokolwiek postanowią, lecz Mikołaj się nie stawił; taż Brygida przypozywa ww. Mikołaja o to, że według zapisu w księdze prosz, nie zapłacił jej dotąd 40 grz. ani nie dał wwiązania w 4 grz. czynszu ze swych dóbr. Brygida powinna otrzymywać ten czynsz przez 13 lat; Zbig. Kossecki [lub Kossocki z Kosocic] i Brygida ż. Imbrama składają protest, ponieważ byli gotowi odebrać obiecane pieniądze od ww. Mik. Polanowskiego z Szarbi, lecz ich nie otrzymali (GK 26 s. 911-2; 27 s. 330); 1499 Mik. Polanowski czyli Szarbski z Szarbi sprzedaje na 5 lat za 40 grz. ww. Brygidzie gaj zw. Działy w Szarbi. Brygida ma pr. do wycinania drzew w tym lesie i może go sprzedać, a także ma pr. korzystania z barci. Po tym czasie Brygida zwróci las Polanowskiemu. Gdyby go jednak wcześniej sprzedała, to sobie zostawi 30 grz., a 10 grz. odda Zbig. Kosseckiemu (GK 27 s. 727); 1501 Mik. Chełmski pstar. sądec. oświadcza, że w wyniku ugody Adam Bylina z Wojnarowej zapłacił 10 grz. Marcinowi z M. z tytułu pr. bliższości, jakie zgłaszał do domu w Nowym Sączu. Marcin pod zakładem 10 grz. zobowiązał się bronić Adama przed pretensjami innych osób do ww. domu, gdyby jednak tego nie zrobił i Adam poniósłby szkodę, to ww. zakład wypłaci Chełmski; Marcin z M. zastawia za 100 grz. Mik. Wojnarowskiemu całą cz. dziedziny w M. Mikołaj z własnej woli oddaje Marcinowi tę cz. w dzierżawę do Wielkiej Nocy, a jeśli Marcin nie zwróci mu pieniędzy, to Mikołaj obejmie dziedzinę (GK 27 s. 1427, 1433); 1502 → Giebołtów p. 3; → p. 3b; Brygida ż. Imbrama z M. kwituje Jakuba z Szarbi ze spłaty macierzyzny w Szarbi (ZK 203 s. 327-8); 1504 Maciej z M. oprawia po 10 grz. posagu i wiana ż. Annie c. Świętosława z Porąbki [par. Poręba Górna] na połowie dóbr (ZK 23 s. 198); → Korzkiew p. 3; 1508 Marcin z M. pozywa Imbrama z M. o to, że na wolnej drodze z M. do Krakowa tenże Imbram z 3 towarzyszami równymi sobie stanem i z 4 stanu niższego alias sgolothami [tj. z gołota] napadł zbrojnie Marcina i złorzecząc zadał mu 8 ran krwawych i 26 sinych. Marcin z M. w związku z ww. sprawą o rany pozywa Imrama Gawrona z ż. Brygidą z M. o to, że nie stawił arbitrów we dworze Mik. Chełmskiego w Chełmie, i o 20 grz. zakładu (ZK 24 s. 36-7); 1509 w powyższej sprawie Marcin z M. otrzymuje pr. ciążenia dóbr w M. [w cz. Imrama], a Imram płaci kary XV Marcinowi i sądowi (ZK 24 s. 108, 116); Irzman z M. sprzedaje za 80 grz. Stan. Polanowskiemu z Szarbi dziedzinę w M. Brygida ż. Irzmana uwalnia ją od oprawy posagu i wiana; tenże Polanowski zastawia za 34 grz. Irzmanowi i Brygidzie z M. 1/2 opust. łanu Milneczyńskiego (Mylneczynszszkye), łąkę Mieneczyńską (Myeneczynszka), inną łąkę folw. alias wzorową za Masłkiem (post Maslek), połowę gaju Osowa Góra (Oszowa gora) i 20 zagonów dworskich – zp.; taż Brygida kwituje Piotra Szarbskiego z 9 grz. (ZK 205 s. 57-8). 1511-5, zm. przed 1521 Jan z M. i Grębynic s. Stanisława z M. i Grębynic, br. stryj. Anny i Jana z Grębynic (ZK 24 s. 224; 25 s. 171-2); 1511 Jan s. zm. Stanisława z → Grębynic zastawia za 15 grz. Marcinowi z M. niwę z kmieciem Leonardem Parczowskim w M. (ZK 24 s. 224); Marcin z M. wnosi o kary XV dla Imrama Gawrona i jego ż. Brygidy z M. z powodu niedopuszczenia do ciążenia ich dóbr w M. (ZK 24 s. 301, 326); 1512 Katarzyna ż. Świętosława Porębskiego z Porąbki sprzedaje za 50 grz. Marcinowi Maszyckiemu cz. w M. należącą do jej wnuków (nepotum) Jana i Hieronima ss. Anny [c. Świętosława z Porąbki] i zm. Macieja [Gawrona] Maszyckiego z M. Katarzyna i jej poręczyciel Piotr Porębski z Cianowic zobowiązują się pod zakładem 50 grz. bronić Maszyckiego przed roszczeniami ww. wnuków, a kiedy osiągną pełnoletność, potwierdzą ww. transakcję. Anna zrzeka się oprawy posagu i wiana na tych dobrach. Marcin z M. zobowiązuje się zapłacić w określonym terminie ww. Janowi i Hieronimowi 8 grz. w 3 ratach (ZK 24 s. 348-50); 1513 Marcin Maszycki i Imram Gawron z M. godzą się w ten sposób, że Imram zobowiązuje się zapłacić Marcinowi 6 grz., które na nim pozyskał, w przeciwnym razie winny będzie 12 grz. i w tej sumie Marcin obejmie jego dobra w M. Obaj umarzają wszystkie wzajemne pozwy. Marcin kwituje Imrama z zapłaty 10 grz. (ZK 24 s. 368-9); 1514 Piotr Porębski z Cianowic kwituje Marcina Maszyckiego z 2 1/2 grz. ostatniej raty z sumy 8 grz. za cz. w M. (ZK 24 s. 456); 1515 Jan senior z → Grębynic i M. zastawia za 150 grz. do pełnej spłaty Katarzynie ż. Jana Herburtowskiego całe cz. dóbr w Grębynicach i M. Zobowiązuje się uwolnić cz. tych dóbr z zastawu u Marcina z M. (ZK 25 s. 171-2).

1517-8, zm. przed 1520 Stanisław Maszycki, Chwałek z M. i Damic, s. Marcina Chwałka z M., br. Elżbiety ż. Stan. Lamparta (ZK 25 s. 466-7, 469, 474; 26 s. 252-53); 1517-8 Tomasz Maszycki z M. s. zm. Anny Maszyckiej (ZK 25 s. 467; 26 s. 73).

1517-29, zm. przed 1538 Piotr Krupka mieszcz. krak. h. własnego, dz. Korzkwi, Grębynic, Białego Kościoła i cz. M. oraz cz. Januszkowic i Pękowic, ż. Katarzyna, dzieci: Piotr Krupka młodszy, Sebastian, Kat. Bąkowa ż. Erazma, Anna Franczbonarowa, Barbara ż. Mik. Jaskiera pisarza miejskiego krak., Dorota ż. Mik. Rośliny i Agnieszka Jurgiblowa (ZK 25 s. 501-2, 504-8; 29 s. 366-75); 1517 Mik. Chorążyc z Irządz i M., dz. zamku, czyli fortalicji → Korzkiew, → Grębynic i → Białego Kościoła 1514-7, br. Jana Chorążyca z Irządz i Korzkwi → tenże Mik. Chorążyc daje Piotrowi Krupce mieszcz. i kupcowi krak. cały zamek Korzkiew z przynależnościami wraz z pr. prezenty, czyli patr. kościołów w Korzkwi i Białym Kościele oraz prebendy Ś. Marcina w Krakowie, i sprzedaje mu za 1600 fl. węg. całą wieś Biały Kościół, połowę Grębynic i cz. w M. Jadwiga matka Mikołaja zrzeka się sumy 400 fl. zapisanej na ww. wsiach przez Hier. i Kat. Kobyleńskich oraz oprawy posagu i wiana (ZK 25 s. 501-2, 504-8); 1518 Tomasz z M. s. zm. Anny Maszyckiej pozywa Stan. Maszyckiego z M. o dobra macierzyste w M. warte 96 grz. (ZK 26 s. 73).

1520-6 Elżbieta Maszycka c. Marcina Chwałka Maszyckiego, siostra Stan. Chwałka Maszyckiego, ż. Stan. Lamparta (ZK 26 s. 215, 222; 27 s. 196-8); 1520 sąd ziemski krak. oddala pozew Elżbiety Maszyckiej ż. Stan. Lamparta przeciw Mik. Ujejskiemu z Ujazdu o wygnanie jej z cz. w M., którą posiadała po zm. br. Stan. Maszyckim, ponieważ okazał on dok. Mik. Strasza z Białaczowa sędziego i Jana z Grodowic podsędka ziemskich krak. z 21 II 1502 r., którym dowiódł pr. bliższości do ww. dziedziny w M., oszacowanej na 100 grz. bez 1 wiard. (ZK 26 s. 252-3).

1520-34, zm. przed 1551 Więcław Maszycki z M., s. Imbrama i Brygidy, br. Stanisława z M. i Anny ż. Mik. Lubachowskiego, ż. Elżbieta c. Stan. Zagajowskiego → 1533 (ZK 26 s. 377; 28 s. 315, 412, 578; 56 s. 173-74, 432-33).

1520-57, zm. po 1563 Stanisław Maszycki z M., s. Imbrama i Brygidy, br. Więcława z M. i Anny ż. Mik. Lubachowskiego, ż. Katarzyna c. Jana Łuczyckiego z Dziewięczyc, dzieci Wojciech, Anna ż. Wojc. Podkowskiego i c. N.N. (ZK 26 s. 377, 602; 28 s. 275, 315, 574; 29 s. 335, 837-39, 889-90; 31 s. 296, 529-30, 1046, 1303; 33 s. 265-66, 400; 35 s. 60-2, 129; 56 s. 10-12, 97, 118, 173-4, 259, 272, 331, 406, 432-33, 545, 601-2, 681, 890, 916; 190 s. 843-44, 1208)20W 1. 1545-54 Stan. Maszycki procesował się z Barbarą Krupczanką wd. po Mik. Jaskierze oraz z Piotrem i Marcinem Zborowskimi, którym taż Barbara ustąpiła dobra Korzkiew (w tym cz. M). W 1554 r. doszło do ugody, która polegała na otaksowaniu i sprzedaży Zborowskim cz. Maszyckiego w M. Ten jednak nie wywiązał się ze zobowiązań (ZK 33 s. 265-6, 400). Ostatecznie w 1557 r. Maszycki przeniósł z akt grodzkich do ziemskich krak. zapis, wedle którego sprzedał za 400 fl. pol. Marcinowi Zborowskiemu wwdzie kal. cz. w M. i darował mu dwór, role folw. i dobre gaje w cz. M. (ZK 35 s. 60-2, 129). Potem zakupił od Stan. Rzeplińskiego z Rzeplina dom w Skale i jeszcze w 1562 r. występował jako poddany kl. Klar. Ś. Andrzeja w Krakowie (ZK 58 s. 357; 59 s. 889-90, 1035; 60 s. 417, 623-4, 721, 1159).

1521-6 Stanisław Polanowski z M. i Szarbi (ZK 206 s. 85, 123, 235); 1521-4 Jan Kmita z Górki [par. Koniusza] 1497-1529, dzierż, w M. z zapisu Elżbiety Maszyckiej (1521 → Górka, par. Koniusza, p. 3); 1521-24 Jan Borowski z Czajęcic, poddzierż. w M. z zapisu Jana Kmity z Górki (1521, 1523 → Górka, par. Koniusza, p. 3); 1521 Jan z → Grębynic daje Piotrowi Krupkce z Korzkwi wszystkie łąki, gaje i lasy przynależne do Grębynic oraz sprzedaje mu za 190 fl. pol. wszystkie swoje dobra dziedz. tamże. Ponadto tenże Jan daje Krupce swoją bliższość po zm. br. stryj. Janie, czyli dobra odziedziczone w Grębynicach i M., które Krupka wykupi z zastawu od Kat. Herburtowskiej (ZK 26 s. 367-70)21W haśle → Grębynice p. 3 w regeście pominięto fakt sprzedaży za 190 fl. pol. dóbr dziedz. Jana; 1524 Jan Borowski z Czajęcic poddzierż. w M. ustępuje Janowi Salomonowi kan. krak. 200 grz. na dobrach w M., które miał zapisane przez Jana Kmitę z Górki, a zobowiązanie do zachodźstwa poręcza zapisem na dobrach Czajęcice i innych pod zakładem 100 grz. (ZK 26 s. 602); Jan s. Salomona kan. krak. zwolniony od wyprawy wojennej przeciw Tatarom, do której był zobowiązany z tytułu posiadania M. (MRPS IV/2, 13751); Jan Salomon scholastyk gnieźn. i kan. krak. otrzymuje od króla 4 ł. do wykarczowania [dla swych dóbr w M.] k. dóbr Korzkiew, nieopodal wsi Smardzowice należącej do star. ojcowskiego (MS 4, 14082); Więcław Imbram [czyli s. Imbrama] z matką Brygidą z M. sprzedają za 12 grz. Janowi Kmicie z Górki role Czyżowskie w M. (ZK 27 s. 34)22W haśle → Górka, par. Koniusza, p. 3 nieprecyzyjny regest pod r. 1525.

1526-28, zm. 1528 Jan Salomon h. Łabędź kan. krak., scholastyk gnieźn., dziekan sand., archidiakon sąd., dz. M. (ZK 27 s. 165; PSB 34 s. 379-81); 1526 Jan i Hieronim br. niepodzieleni ss. zm. Macieja [Gawrona] Maszyckiego z M. pozywają Jana Salomona kan. krak. z M. o pr. bliższości do działu w M. po ich zm. ojcu Macieju, stwierdzając, że ich opiekunka Kat. [Porębska] sprzedała za 50 grz. ów dział zm. Marcinowi [Chwałkowi] Maszyckiemu [potem działem tym zadysponowała Elżbieta c. Marcina → 1521]. Sąd przysądza dział Salomonowi, a sprawę ww. braci oddala z powodu ich niestawiennictwa (ZK 27 s. 165); tenże Salomon z M. pozywa Jana Borowskiego z Czajęcic o 100 grz. zakładu, ponieważ ów nie uwolnił dóbr w M. od roszczeń ww. Jana i Hieronima. Sąd oddala pozew Salomona, ponieważ wydał wyrok potwierdzający jego posiadanie w M. Podobnie oddala pozew Borowskiego przeciw Janowi Kmicie z Górki w tej sprawie (ZK 27 s. 165-66); Elżbieta z M. ż. Stan. Lamparta za zgodą męża i Stan. Giebołtowskiego stryja i współrodowca sprzedaje za 200 grz. Janowi Salomonowi kan. krak. ojcowiznę w M. po zm. Marcinie Maszyckim (ZK 27 s. 196-98); 1528 Piotr Wapowski dziekan krak., Mik. Bedleński scholastyk i wikariusz krak. in spiritualibus, Jakub Ercieszowski kan. i oficjał krak. oraz Mikołaj z Leśnicy egzekutorzy testamentu zm. Jana Salomona ustępują Piotrowi Krupce [starszemu] z Krakowa i Korzkwi cz. w M., którą tenże Salomon miał od Jana Borowskiego z Czajęcic, wraz z nowo wybudowanym dworem i zobowiązują się do ewentualnego zachodźstwa pod zakładem 100 grz. (ZK 28 s. 8-9, 10).

1529-39 Piotr Krupka młodszy z M., Korzkwi, Grębynic i Białego Kościoła, s. Piotra Krupki starszego, ż. Zofia Kulówna (ZK 28 s. 275, 315, 412; 31 s. 529-30; 187 s. 579-82, 585-6; 190 s. 88-9)23W 1538 r. Piotr Krupka młodszy z siostrą Barbarą ż. Mik. Jaskiera przejęli prawa do całości zamku i dóbr Korzkiew z przyległościami, tj. wsiami Grębynice, Biały Kościół i M. oraz cz. w Januszkowicach i Pękowicach, zobowiązując się do spłacenia rodzeństwa i siostrzenicy Agnieszki (c. zm. Agnieszki Jurgiblowej a ż. Bartłomieja Kromera rajcy krak.) i gwarantując matce Kat. Krupczynie dożywotnie użytkowanie oprawy na ww. dobrach (ZK 29 s. 366-75). W 1539 r. Piotr Krupka darował Mik. Jaskierowi połowę ww. dóbr wraz z pr. patr. preb. w kościele Ś. Marcina w Krakowie i pr. patr. par. w Korzkwi i Białym Kościele, a drugą połowę dóbr sprzedał mu za 5000 fl. pol. (ZK 187 s. 579-82, 585-6; 190 s. 88-9). W 1545 r. Barbara wd. po Mik. Jaskierze z s. Serafinem Jaskierem ustąpili dobra Korzkiew z przyległościami (w tym cz. M.) Piotrowi Zborowskiemu → Grębynice p. 3. Od 1545 r. jako dziedzic Korzkwi (i cz. w M.) występował też Marcin Zborowski; 1529 szl. Piotr Krupka [starszy] z Korzkwi i M. ustępuje s. Piotrowi Krupkowi młodszemu cz. w M., którą otrzymał na mocy testamentu zm. Jana Salomona kan. krak. (ZK 28 s. 156-57); 1530 Stan. Maszycki oprawia ż. Katarzynie c. Jana Łuczyckiego z Dziewięczyc po 22 1/2 grz. posagu i wiana na połowie dóbr w M. (ZK 187 s. 8); Mik. Kwaśniowski z Ryczowa [par. Ogrodzieniec] i Ryczówka ustępuje Piotrowi Krupce [starszemu] z Korzkwi [i M.] 6 grz. zapisanych na M. przez Brygidę i Stanisława s. Imbrama z M. tytułem poręki za Więcława Maszyckiego (ZK 187 s. 34); Brygida oraz Więcław i Stanisław z M. ustępują Piotrowi Krupce [młodszemu] 26 grz. zapisanych na M. przez zm. Jana Salomona kan. krak. z czynszem 2 grz. i 28 gr (ZK 187 s. 104); Piotr Krupka młodszy potwierdza matce Katarzynie oprawę posagu i wiana na dobrach Korzkiew i M. (ZK 188 s. 51); 1531 Brygida z M. daje c. Annie ż. Mik. Lubachowskiego 40 grz. posagu oprawionego na M. przez zm. męża Imrama oraz wszystkie nieruchomości i sprzęty domowe. Z kolei Lubachowski zobowiązuje się utrzymywać dożywotnio teściową Brygidę, zaopatrując ją w odzienie, żywność i pokrywając jej wydatki (ZK 28 s. 412-3); 1532 Brygida wd. po Imbramie Maszyckim i jej ss. Więcław i Stanisław pod zakładem 60 grz. dzielą się dobrami w M. Brygida otrzymuje dobra w południowej cz. wsi: 2 domy czarne we dworze w M., 2 stajania pola Międzydoły (Miedzidoly), 1 stajanie i przeczniczkę od łęgów (odlagow) w pólku (in arvulo), 5 stajań pod Rzeszuką [?], 1/2 ł. w przesiece, 1/2 ł. między granicami Smardzowic, połowę przecznic powyżej wsi i połowę w zaroślach (na chroscziku), przeczniczkę za ogrodem Perzyńskim oraz 1/2 łąk i lasów w M. Więcław i Stanisław otrzymują dobra w północnej cz. M. Ponadto mają wydzielić część pszczół i [zawartości] stodoły i przenieść je do swojego działu. Brygida i synowie zobowiązują się grodzić płoty, które biegną od oznaczonego krzyżem dębu za dworem aż do pierwszego wejścia do nawsia (ZK 187 s. 238); taż Brygida Maszycka za zgodą Pawła Beskiego i Mik. Lubachowskiego ustępuje Piotrowi Krupce z Korzkwi [i M.] oprawę posagu i wiana zapisaną jej przez zm. męża Imbrama na połowie dóbr w M. (ZK 187 s. 241-42; 188 s. 198); 1533 Więcław z M. oprawia ż. Elżbiecie c. Stan. Zagajowskiego po 35 grz. posagu i wiana na połowie dóbr w M. i innych (ZK 29 s. 36); 1534 Anna ż. zm. Mik. Lubachowskiego ustępuje br. Więcławowi i Stan. Maszyckim dobra w M. (ZK 29 s. 77).

-b. Kmiecie, zagrodnicy, włodarze, karczmarze. 1401 Maciej (ZK 3a s. 390, 393); 1421 Andrzej kmieć (GK 1 s. 526, 539); 1425 Maciej Irek (Ircus) (GK 2 s. 375); 1426 Jakusz z Cianowic pozyskuje na Marcinie z M. kmiecia Stanisława; Marcin z M. pozyskuje na Janie Dupskim [czyli Moskorzowskim z Dubia] swojego kmiecia. Sąd ustanawia zakład, że zachowają pokój do czasu decyzji sądu. Marcin ma zapłacić pamiętne (GK 2 s. 469-70); 1429 Mikołaj włodarz z Tomaszowic pozywa Mik. Zawartę kmiecia z M. o 1 grz. czynszu i 2 grz. szkody za niewykonanie robocizny z roli tegoż Mikołaja, którą objął 2 tygodnie po Bożym Narodzeniu, głosząc, że nie ma pana. Zawarta skazany na zapłatę kary 3 grz. sądowi i 3 grz. ww. Mikołajowi, ponieważ zaprzeczył, że był jego kmieciem (GK 3 s. 229, 258, 270 zp.); 1431 Marcin Szczygieł kmieć Wierzchosława ongiś z Cianowic → Korzkiew p. 6; 1431-2 Jakusz Cianowski sędzia grodzki krak. ustanawia zakład 10 grz. między kmieciem Marcinem Szczygłem z M. a Świątkiem burgrabią z Korzkwi, że zachowają pokój aż do szczęśliwego powrotu panów z wyprawy wojennej (GK 4 s. 378, 435, 547, 568); 1431 Marcin karczmarz z M. pozywa kmiecia Wojc. Zawartę z M. o otrząśnięcie gruszy w sadzie Marcina, pobicie jego c. Elżbiety (Elszki), a jemu samemu zadanie kijem 3 ran; Dorota ż. ww. karczmarza pozywa Annę ż. Wojc. Zawarty o znieważenie obraźliwymi słowy. Wierzchosław z M. staje o swoją karę; tenże Wierzchosław przeciw temuż Zawarcie o wycięcie nocą zagajnika dębowego czyli, zapusty na szkodę 1 grz. (GK 4 s. 379, 388); 1433 Jan Lorek kmieć z M. nie stawił się w terminie wyznaczonym przez Stan. Poddębskiego [burgr. krak.] w celu oczyszczenia się z zarzutów w sprawie ze Świętochną Falisławową z M. o kradzież butów wart. 2 1/2 gr, owcy wart. 3 gr i 6 gr w gotówce oraz o złorzeczenia wobec Świętochny; Andrzej Borowiec mieszcz. z Kazimierza i Piotr z zagrody mgra Hinczki [z Kazimierza] zobowiązują się zapłacić 2 grz. czynszu za Jana Lorka Świętochnie Falisławowej, ona zaś winna się zobowiązać do obrony tegoż Jana przed roszczeniami innych o te 2 grz.; ww. Poddębski pstar. krak. ustanawia 10 grz. zakładu między ww. Lorkiem i jego br. Błażejem a Świętochną, że zachowają pokój w sprawie o wzajemne rany; ww. Borowiec i Piotr składają krótkoterminową porękę za zakład ww. kmieci, zaś po terminie kmiecie ci winni stawić licznych innych poręczycieli – zp. Maciej i Piotr kmiecie pana Miszki [Mikołaja] z M. ręczą w tej sprawie za Lorka i Błażeja pod zakładem 10 grz.; Maciej z M. i Andrzej Borowiec z Kazimierza ręczą za Lorka, że zapłaci 1 grz. kary Stan. Poddębskiemu; Błażek z M. stawia przed sądem Stan. Mąszowskiego justycjariusza, który poświadcza, że na polecenie Świętochny zatrzymał go i wsadził do wieży. Błażej poniósł z tego tytułu 3 grz. szkody; 6 kmieci świadków tegoż Błażeja, m.in. [Marcin] Szczygieł z M., przysięga, że Świętochna zamknęła izbę w chacie (chyża) Jana Lorka, gdy ten siedział w wieży, i uczyniła mu szkody w sprzętach domowych alias wsczebrzuse na 4 grz. – zp. Ugodzili się; Świętochna i [kmieć] Świętosław Obłok z Grębynic poręczyciel zobowiązują się bronić Lorka przed roszczeniami z tytułu 1 grz. czynszu z ról folw. w M., które Lorek objął. W wyniku ugody Świętochną uwalnia Lorka od oskarżeń o kradzież owcy wart. 3 gr i 6 gr w gotówce, Lorek zaś uwalnia Świętochnę od zarzutu zniszczenia sprzętów domowych (GK 4 s. 957, 965-6, 994-6); Błażek z M. winien [ponownie] stawić jako świadka Stan. Mąszowskiego justycjariusza w sprawie ze Świętochną z M. (GK4 s. 1000, 1005, 1015); 1434 Piotr kmieć z M. pozywa Bartosza wójta Kleparza, ponieważ znalazł swego człowieka zakutego w dyby i uwolnił go przez woźnego (GK 5 s. 144); 1440, 1443 Marcin Szczygieł kmieć Anny z Giebołtowa → p. 3a; 1459 Andrzej (GK 14 s. 99); 1462 wd. Parczowska → Grębynice p. 3; 1463 kmiecie Marcin Piekło i Marcin Czyż → p. 3a; 1465 kmieć Maciej → p. 3a; 1470 kmiecie Tomasz i Grzegorz zw. Szczeciny → p. 3a; 1471 Tomasz kmieć Macieja z M. (ZK 16 s. 654; 18 s. 113); 1472, 1474, 1479 Jakub s. Parczowskiej → p. 3a, zob. też → Korzkiew p. 3; 1476-80 kmieć Soczewka (ZK 19 s. 68, 69, 9, 142, 145, 153); 1495 Elżbieta wd. po Macieju Krogulcu kmiotka (ZK 19 s. 142); 1498 Marcin z M. wnosi o karę XV dla Zbigniewa i Adama z Włodzisławia i Smardzowic za to, że uprowadzili przemocą z M. Wojc. Koczeczko kmiecia tegoż Marcina i go przetrzymywali w Smardzowicach, gdzie odnalazł go woźny, lecz nie stawili go w sądzie (GK 27 s. 339); 1500-2 Mik. Świrkot kmieć Marcina z M. (ZK 21 s. 476; 23 s. 67); 1502-10 Jakub Jędyka kmieć Marcina z M.; 1502 Anna ż. Mikołaja Korzeńskiego dzierż. w Grębynicach winna przysiąc przeciw Marcinowi z M., że jego kmieć Jakub Jędyka uciekł z Grębynic do M. bezprawnie alias wgadnie [= wiadnie, tj. bez niczyjej wiedzy], o czym ona i jej włodarz z Korzkwi nie wiedzieli od ubiegłego Bożego Narodzenia. Anna nie stawiła się i nie złożyła przysięgi, gdyż – według zeznania Zbig. Kosseckiego – leżała w połogu (ZK 23 s. 66, 90; GK 28 s. 673, 700,821); 1504, 1506, 1507 → Korzkiew p. 3; 1510 tenże Jędyka i szl. Marcin z M. wycofują pozew przeciw Annie Korzeńskiej, bo uzyskali wwiązanie na Katarzynie [Kreidlerównie ze Stogniewic] ż. Hieronima z Kobylan (ZK 24 s. 187-8); 1511 Leonard Parczowski kmieć → Grębynice p. 3; 1542 Wojc. Jędyczka kmieć (ZK 31 s. 529-30); 1548, 1551 Łukasz Kokoszka kmieć Marcina Zborowskiego (ZK 29 s. 837-9; 56 s. 97); 1548-52 Piotr Jędyka zagr. Stan. Maszyckiego (ZK 29 s. 837-9; 56 s. 11, 406; OK 90 s. 44); 1552 Paweł cieśla zagr. (ZK 56 s. 545).

-c. Areał i pobór, folwark, dwór. 1433 folwark → p. 3b; 1472 cz. M. w posiadaniu Stanisława i Zbigniewa [z Grębynic] skazana na karę król. XIV za niezapłacenie wiard. (GK 19 s. 653); 1489-95 pobór z 1 ł.; 1496-1500, 1502-7, 1511-3, 1516-20 brak danych o poborze; 1501, 1508-10 pobór z 8 prętów; 1514-5 pobór z 4 prętów (ŹD s. 435; RP k. 133v, 159r, 174r, 189r, 204r, 223v, 270v, 335v, 363v, 592v, 707, 728v); 1530 pobór z 9 ł. i 6 gr z folwarku (RP k. 6); 1563 pobór w M. według starych kwitów z 1/4 ł., aktualnych danych brak (RP k. 43); 1528, 1532, 1548, 1552, 1557 dwór → p. 3a.

4. 1382-90 Jakusz sołtys w M.; 1382 → p. 3a; 1388 → Marszowice, par. Zielonki, p. 3a; 1390 → p. 3a; 1409 Więcław sołtys „de Maszcyczenicze” (GK 1a k. 134)24Z formy zapisu nazwy miejscowości nie można wnosić z całą pewnością, że chodzi o M; 1557 Stan. Spak sołtys z M. (ZK 57 s. 993).

5. 1529 dzies. snop. z M. wart. 3 wiard. dla pleb. z Białego Kościoła (LR s. 107).

6. 1390 → p. 3a; 1395 → p. 3a; 1410 Herman z M. odesłany [z sądu grodzkiego?] do sądu oficjała krak. pozywa Andrzeja z Ryczywołu notariusza publicznego o najście nocą wraz z 2 towarzyszami mieszkania (hospicium) Przecława, br. tegoż Hermana, w Krakowie i zadanie mu ran, w wyniku których zmarł (OK 4 k. 32v, 35r); 1431, 1433 → p. 3b; 1447 → p. 3a; 1504 → Korzkiew p. 3; 1508 → p. 3a.

Maszyccy z M. działający poza tą miejscowością: 1443-56 Jan Biały, Maszycki z M.; przebywał w Krakowie, gdzie działał w otoczeniu bpa krak. Tomasza Strzempińskiego. Może wywodził się z rodziny Białych z → Cianowic. Zebrana dokumentacja wskazuje, że Biały nie utrzymywał bliższych związków z M.; 1443-8 Jan Biały z M. procesuje się z Mik. Serafinem żupnikiem krak. i jego poręczycielami Piotrem Duninem z Prawkowic [dziś Pratkowice, woj. sier.] i Morawian [pow. wiśl.] i Janem Ligęzą z Wojsławic o zwrot 340 fl. węg. długu (GK 8 s. 563, 664-45, 675-76, 677, 862, 874, 1009, 1049, 1050, 1067; 9 s. 107, 109, 141, 422-23, 447, 505, 508, 519, 528, 547, 571; 10 s. 70, 246, 359, 420); 1449 Mik. Bielanka [z Nowej Wsi i Brzoskwini] zobowiązuje się zapłacić Janowi [Białemu?] z M. 120 grz., w przeciwnym razie wwiąże go w dziedzinę w Brzoskwini (ZK 13 s. 240)25W haśle → Brzoskwinia p. 3 błędnie 1448 r; Hanek z Chełmu [par. Zwierzyniec] prebendarz w kościele Ś. Marcina w Krakowie zobowiązuje się zapłacić Janowi Białemu z M. 105 fl. węg., w przeciwnym razie wwiąże go do cz. kościelnej w Szycach wraz z dzies. tamże oraz do dzies. w Woli Chełmskiej. Jan i Mikołaj z Chełmu poręczają za Hanka ewentualnym wwiązaniem do cz. Mikołaja w Chełmie. Gdyby Jan Biały zmarł, wówczas Hanek spłaci wszystkie zobowiązania Białego wobec Jana Lubarta złotnika z Krakowa (ZK 13 s. 305-306)26W drugiej cz. zapiski pisarz pomylił imiona i napisał o spłacie długów złotnikowi na wypadek zgonu Mikołaja Białego; 1451 Stan. Zarogowski zobowiązuje się wwiązać Jana Białego z M. w rolę kmiecą w Zarogowie w sumie 8 1/2 grz.; tenże Zarogowski wypłaci Białemu 9 grz. (GK 11 s. 565-6, 592); 1452 Ścibor ze Świeradzic poręcza za Hanka [z Chełmu] prebendarza kościoła Ś. Marcina w Krakowie, że ten zapłaci 23 1/2 grz. Janowi Białemu z M. (OK 9 s. 274); Mik. Serafin miecznik i żupnik krak. zobowiązuje się zapłacić Janowi Białemu z M. 320 fl. węg. w dwóch ratach po 160 fl.; ww. Jan Biały uwalnia [Piotra] Dunina z Prawkowic z poręki za Serafina (GK 11 s. 861, 860a, 862, 860b); 1453 Jan z M. składa protest, ponieważ był gotów podjąć 160 fl. węg. długu od [Mik.] Serafina, lecz ten ich nie zapłacił (GK 11 s. 954; 12 s. 96, 139); Jan z Czyżowa kaszt. i star. krak. zobowiązał się zwrócić Janowi Białemu z M. 150 fl. węg. długu pod rygorem wwiązania w cz. dziedziny w Pirocicach z folwarkiem i zasiewami ozimymi, z wyjątkiem zboża w stogach (ZK 151 s. 184); 1454 Jan Biały z M. pozywa Mik. Serafina o niewypłacenie mu 320 fl. i o odbicie ciążenia (GK 12 s. 254-5, 271, 279, 291, 299, 338, 359, 490); 1456 Jan Maszycki świadkiem spłaty 500 fl. węg. długu Mik. Skarbkowi z Chrzanowa przez bpa krak. Tomasza Strzempińskiego (Cracovia artificum suppl. 1451-1460, nr 276); 1458 Jan Biały niegdyś z M. przeciw Janowi Lubartowi złotnikowi z Krakowa o 26 grz. długu (ZK 15 s. 304).

1447 Jan z M. s. Pietrzyka, w tr. zapisał się ongiś z M. → p. 3a.

1512-26 Jan Maszycki; 1526-43 Hieronim (Jarosz) Maszycki ss. Macieja Gawrona z M. i Anny Maszyckiej z Porąbki utracili swój dział w M. i nie dziedziczyli w tej wsi → p. 3a, zachowali jednak nazwisko (ZK 28 s. 298, 424-25, 574, 617; Katalog perg. bitb. 221, 222; ZK 189 s. 186).

1537-43 Anna Maszycka z Piotrkowic i Zarogowa w pow. ksiąs. (ZK 30 s. 935-36; 31 s. 340-41, 347; 188 s. 719-20; 190 s. 748) i jej ss.: 1535-51 Adam Maszycki zw. Dupskim, dzierż. Dubia, ż. Felicja Kowalowska (Katalog perg. bitb. 235; ZK 31 s. 1016, 1133, 1193, 1302, 1440; 32 s. 47, 484; 188 s. 719-20; 189 s. 18-20, 186; 190 s. 519); 1537-52 Stanisław Maszycki z Piotrkowic i Dubia (ZK 31 s. 347, 357, 1016; 32 s. 484; 188 s. 719-20; 189 s. 18-20)27Do tego Stanisława mogą odnosić się zapiski z 1. 1531-2 (ZK 28 s. 360, 574), mimo że występuje tam jako dz. cz. M.

1541-61 Krzysztof Maszycki z Piotrkowic i Zarogowa, s. Stan. Maszyckiego i Anny, dzierż. w Dubiu, przyjął pr. miej. Bochni 1561 (Księga przyjęć do prawa miejskiego w Bochni 1531-1656, wyd. F. Kiryk, Wr. 1979, nr 519; ZK 29 s. 774; 31 s. 347, 719, 1015-16, 1132; 32 s. 484; 189 s. 18-20, 186, 193; 190 s. 519); 1543-50 Jakub Maszycki z Piotrkowic i Zarogowa, s. Stan. Maszyckiego i Anny, przyjął pr. miej. Bochni 1550 (Księga przyjęć do prawa miejskiego w Bochni 1531-1656, wyd. F. Kiryk, Wrocław 1979, nr 430; ZK 189 s. 186, 193).

8. Wczesnośredniowieczna osada (Żaki s. 521; E. Rook, Materiały [z wczesnego średniowiecza] z Jaskini Maszyckiej w zbiorach Muzeum Archeologicznego w Krakowie, „Materiały Archeologiczne” 11, 1970, s. 133-6).

1 Miczek z M., ze względu na kontekst wystąpienia, może być tożsamy z Miczkiem, Mikołajem z Modlnicy poświadczonym w 1. 1388-1402.

2 Według zapiski z 1397 r. → Marszowice, par. Zielonki, p. 3a, Swiętosław z M. winien stawić w sprawie przeciw Mikołajowi z Marszowic 2 świadków: Jana z M. i Piotra z M. Imię Piotra pisarz wykreślił i dopisał jako drugiego świadka Wierzchosława z Wilczkowic szwagra Świętosława. Wydawca źródła umieścił Piotra z M. w nawiasie kwadratowym (SP 8, 5877, por. ZK 2a s. 31).

3 Imram i Irzman, Herman z M. to najpewniej jedna osoba, a różny sposób zapisu imienia wynikał z maniery pisarzy ksiąg ziemskich. Na identyczność wskazuje czas życia, sprawy sądowe, a także wymienność form Imram (Imbram) i Irzman, które notujemy przy Imramie Gawronie z M., dz. w 1. 1485-1507, zm. przed 1512. Wymienności takiej nie odnotowuje SSNO 2 s. 346-348, 350-351.

4 W trakcie tego procesu, trwającego aż do ugody 14 XII 1405 r., kilkakrotnie określono Jana mianem Jaszek z M., ale chodziło ciągle o Jana Skałkę. Jaszka z M. należy bowiem odróżnić od Jana Skałki, który zm. przed 7 IV 1405 r., kiedy to wystąpiła Bietka wd. po nim.

5 Zmarłym opatem był Jakub Odrowąż, o którym wiadomo, że sprawował tę godność w latach 1394-1405 (W. Bukowski, Katalog opatów jędrzejowskich. Próba ustalenia chronologii, w: Cystersi w Polsce. W 850-lecie fundacji opactwa jędrzejowskiego, pod red. ks. D. Olszewskiego, Kielce 1990, s. 192-3). Niniejsza zapiska pozwala przesunąć datę zgonu Jakuba na czas przed 3 IV 1408 r., co lepiej współgra z chronologią jego następcy Wojciecha z Przyłęku, wzmiankowanego po raz pierwszy w 1409 r.

6 W haśle → Kowary p. 3a ta zapiska pod r. 1409 na podstawie kopii ksiąg krak.: ZK 364 s. 217.

7 Możliwe, że część zapisek sprzed 1428 r. odnosi się do Marcina Gawronowica.

8 Część tych zapisek może dotyczyć Mik. Maszyckiego z M. i Piotrowic s. Stanisława i Agnieszki.

9 Możliwe, że bratem Stanisława był Mik. Maszycki z M. i Piotrowic, który po jego śmierci spłacał Agnieszkę wd. po Stanisławie.

10 W haśle → Korzkiew p. 3 regest niekompletny.

11 W haśle → Garlica Średnia p. 3 podano błędnie 1452 r.

12 W haśle → Grębynice zapiska powtórzona z błędną kwotą 30 fl. węg. pod r. 1464, z przytoczeniem tej samej sygnatury źródłowej.

13 Żoną Macieja Gawrona z M. mogła być Dorota c. Piotra Flaka ze Szczodrkowic, jedna z trzech jego córek, z których Anna wyszła za Jana Gawrona z M., a Elżbieta pozostała niezamężna. Może na to wskazywać fakt, że w 1477 r. Elżbieta c. Piotra Flaka ze Szczodrkowic darowała swemu siostrzeńcowi Janowi s. Macieja Gawrona 1/3 cz. dziedz. w Szczodrkowicach i równocześnie swej siostrze Dorocie [bez określenia męża] zapisała 30 grz. na pozostałych 2/3 cz. dziedz. tamże (ZK 18 s. 305).

14 O Janie i Hieronimie, którzy nie dziedziczyli w M. → p. 6.

15 Nie można z pewnością stwierdzić, o którego Stanisława z M. chodzi w tej zapisce. Wykluczyć należy Stanisława Ogulca z M., który konsekwentnie występował z ż. Elżbietą, a także Stanisława z M. i Grębynic. Poprzez osobę Andrzeja z Rzeplina wypada powiązać owego Stanisława z M. z dziedzicami Korzkwi. Pierwsza możliwa identyfikacja dotyczy Stan. Korzekwickiego h. Syrokomla. Jest on poświadczony jako dziedzic cz. w M. od 1470 r., ale wydaje się, że posiadał ją wcześniej, skoro jego wnukowie Stanisław i Jan piszą się z M. od 1469 r. Może to oznaczać, że cz. w M. dostała w posagu Kat. Korzekwicka c. Stanisława, matka Stanisława i Jana. Warto przypomnieć, że już w 1458 r. Stan. Korzekwicki otrzymał w zastaw cz. M. Taka identyfikacja wymaga jednak emendacji źródła. Stanisław miał ż. Jadwigę, a nie Katarzynę. Można założyć, że pisarz się pomylił i zamiast określenia córka, zapisał żona Katarzyna. Jest to prawdopodobne, ponieważ Kat. Korzekwicka c. Stanisława dokonała zapisu dla Andrzeja z Rzeplina, jak o tym wiadomo z zapiski z 1469 r. Druga możliwa identyfikacja dotyczy Stanisława z M. i Korzkwi, s. Mik. Kościenia z Goleniów i Kat. Korzekwickiej c. Stan. Korzekwickiego. W sprawie zapisu dla Andrzeja z Rzeplina występuje on wraz z br. Janem w zapisce z 1469 r. Ponieważ ww. identyfikacje są hipotetyczne, obu Stanisławów: dziada i wnuka umieszczono pod datami, w których z całą pewnością wystąpili jako dz. M.

16 W haśle → Grębynice p. 3a błędnie podano M. zamiast Szyc. Kościelną cz. Szyc posiadał Hanek z Chełmu [par. Zwierzyniec] prebendarz w kościele Ś. Marcina w Krakowie w 1. 1447-75, Cracovia artificum suppl. 1451-1460, nr 431 przyp. 1. Hanek pisał się dziedzicem w Szycach, por. GK 19 s. 411, 547. Przejście Szyc w ręce Zbigniewa z Grębynic i M. było może wynikiem zastawu, a może skutkiem niewykonania zobowiązań Hanka wobec Jana Białego Maszyckiego → p. 6, które gwarantował wwiązaniem m.in. w Szyce.

17 W haśle → Korzkiew p. 3 nie podano informacji o spłacie zastawu ze strony Zbigniewa i o powiększeniu należności przez Stanisława z Grębynic. Obie informacje widnieją w postaci dopisków do zapiski głównej.

18 W haśle → Grębynice p. 3 i → Korzkiew p. 3 regest pod datą 1482.

19 W haśle → Grębynice p. 3 i → Korzkiew p. 3 omyłkowo podana kwota 600 grz. W haśle → Irządze p. 3 niekompletne informacje.

20 W 1. 1545-54 Stan. Maszycki procesował się z Barbarą Krupczanką wd. po Mik. Jaskierze oraz z Piotrem i Marcinem Zborowskimi, którym taż Barbara ustąpiła dobra Korzkiew (w tym cz. M). W 1554 r. doszło do ugody, która polegała na otaksowaniu i sprzedaży Zborowskim cz. Maszyckiego w M. Ten jednak nie wywiązał się ze zobowiązań (ZK 33 s. 265-6, 400). Ostatecznie w 1557 r. Maszycki przeniósł z akt grodzkich do ziemskich krak. zapis, wedle którego sprzedał za 400 fl. pol. Marcinowi Zborowskiemu wwdzie kal. cz. w M. i darował mu dwór, role folw. i dobre gaje w cz. M. (ZK 35 s. 60-2, 129). Potem zakupił od Stan. Rzeplińskiego z Rzeplina dom w Skale i jeszcze w 1562 r. występował jako poddany kl. Klar. Ś. Andrzeja w Krakowie (ZK 58 s. 357; 59 s. 889-90, 1035; 60 s. 417, 623-4, 721, 1159).

21 W haśle → Grębynice p. 3 w regeście pominięto fakt sprzedaży za 190 fl. pol. dóbr dziedz. Jana.

22 W haśle → Górka, par. Koniusza, p. 3 nieprecyzyjny regest pod r. 1525.

23 W 1538 r. Piotr Krupka młodszy z siostrą Barbarą ż. Mik. Jaskiera przejęli prawa do całości zamku i dóbr Korzkiew z przyległościami, tj. wsiami Grębynice, Biały Kościół i M. oraz cz. w Januszkowicach i Pękowicach, zobowiązując się do spłacenia rodzeństwa i siostrzenicy Agnieszki (c. zm. Agnieszki Jurgiblowej a ż. Bartłomieja Kromera rajcy krak.) i gwarantując matce Kat. Krupczynie dożywotnie użytkowanie oprawy na ww. dobrach (ZK 29 s. 366-75). W 1539 r. Piotr Krupka darował Mik. Jaskierowi połowę ww. dóbr wraz z pr. patr. preb. w kościele Ś. Marcina w Krakowie i pr. patr. par. w Korzkwi i Białym Kościele, a drugą połowę dóbr sprzedał mu za 5000 fl. pol. (ZK 187 s. 579-82, 585-6; 190 s. 88-9). W 1545 r. Barbara wd. po Mik. Jaskierze z s. Serafinem Jaskierem ustąpili dobra Korzkiew z przyległościami (w tym cz. M.) Piotrowi Zborowskiemu → Grębynice p. 3. Od 1545 r. jako dziedzic Korzkwi (i cz. w M.) występował też Marcin Zborowski.

24 Z formy zapisu nazwy miejscowości nie można wnosić z całą pewnością, że chodzi o M.

25 W haśle → Brzoskwinia p. 3 błędnie 1448 r.

26 W drugiej cz. zapiski pisarz pomylił imiona i napisał o spłacie długów złotnikowi na wypadek zgonu Mikołaja Białego.

27 Do tego Stanisława mogą odnosić się zapiski z 1. 1531-2 (ZK 28 s. 360, 574), mimo że występuje tam jako dz. cz. M.