(1242 Monatowycze, Monathouycze — Mp. 2, 419, z kopii XV w.; 1381, 1382 Moniaczkouicz — SP 8, 798, 1231; 1385 Monakouicz, Monaczkouicz — SP 8, 3089—90; 1389 Monatkouicz — SP 8, 5242; 1395 Monaczcouicz — ZK 2 s. 445; 1398 Monyacouicz — SP 8, 7983; 1401 Monyaczcouice, Monyaczcowice — ZK 7 s. 216, 326; 1403 Monaczkouicze — ZK 3b s. 124; 1410 Monaczcouicze, Monaczcovicze — ZK 193 s. 30, 33; 1411 Monaczcouice — ZK 193 s. 53; 1412 Moniaczcowicze — ZK 193 s. 115; 1425 Monatcowycze — ZK 195 s. 311; 1425 Monaczcowycze — ZK 195 s. 314; 1427 Monyaczkowicze — GK 3 s. 9; 1428 Monaczkowice — ZK 196 s. 138; 1430 Monaczcowicze — ZK 197 s. 24; 1431 Monyaczkowsky — GK 4 s. 259; 1435 Monaczkowicze — GK 5 s. 407; 1452 Monayaczkowycze — OK 9 s. 260; 1445 Monaczcouicze — ZK 198 s. 247; 1470 Monyaczkouicze — GK 19 s. 165; 1471 Moniathczovicze — GK 19 s. 359; 1508 Monaczkowvycze — RP k. 343v; 1514 Monackouice — RP k. 712v) dziś Muniaczkowice, ok. 8 km na SE od Słomnik.

1. 1476¹1476 Dionizy z M. stając przed sądem ziemskim na rokach w Czchowie oświadczył, że odstępuje od swego pow. prosz. (ZCz 4 s. 506—7), 1581 pow. prosz. (ZCz 4 s. 506—7; ŹD s. 15); 1470—80, 1529, 1598 par. Niegardów (DLb. 2 s. 152; LR s. 273; WR k. 252v).

2. 1395—6 łąka w M. → 3a; 1425 łąka Zarzeczna (Szarzeczna) w M. → p. 3a; 1428 łąka w Kępie pod M. (ZK 196 s. 213—4); 1470—80 wieś M. graniczy z Niegardowem (DLb. 3 s. 291); 1498 młyn w M. → p. 3a; 1509 wielki staw w M. → p. 3a.

3. -3a. Własn. ryc., później szlach. Moniaczkowskich h. Szreniawa.

1242 Wierzbięta prep. kl. staniąt. poświadcza wobec ks. Konrada Mazowieckiego, że komes Klemens zamienił z Witosławem M. na → Klimontów [czyli cz. tamże, par. Proszowice] pod warunkiem, że jeśli Witosław lub jego następcy pozbędą się M., zapłacą 30 grz. kl. staniąt., Klemensowi lub jego dzieciom (Mp. 2, 419; Pol. 3, 219; DLb. 3 s. 300; Stan. s. 31, 88—9, 98)²Stan. s. 88—9 błędnie identyfikuje wymienione w dok. Monatowycze z wsią Moniakowice, która należała do kl. mog.

1381—5 Wincenty z M., ojciec Mikołaja (SP 8, 798, 1231, 1295 3090).

1381—96 Mikołaj, Miczek zw. Siepolak (Sepolac) z M., s. Wincentego z M., mąż Grety 1389 i Zbyszy od 1395 (SP 1, 342; SP 8, 798, 1231, 1295, 2003, 2260, 2326, 2622, 2700, 3072, 3089—90, 3336, 3471, 3552, 5242; ZK 1c s. 18—9, 179, 184, 186; 2 s. 445, 447, 450).

1382—1414, zm. przed 26 VI 1415 Dziwisz M., Przesławic [par. Koniusza] 1376—1401, h. Szreniawa, br. Błażeja z Przesławic i Elżbiety ż. Paszka z Łuczyc, Hanki ż. Świętosława z Sobolowa, Katarzyny ż. Marcisza sołtysa z Leszczyny, mąż Piechny, ojciec Mikołaja, Przybysława, Jana i Anny (Mog. 89; SP 8, 477, 1231, 2052, uw. 219; SP 7/2, 205, 207; KUJ 1, 25; ZK 3 s. 216, 221, 226; 3b s. 96, 124, 179, 216, 221, 226, 231, 369, 432, 525, 531, 538, 607, 660; 4 s. 257; 5 s. 2, 39, 131, 147, 177, 214, 302, 304, 333, 378, 392, 437, 440; 7 s. 189; 193 s. 30, 33, 35, 53, 77, 115, 121, 147, 155, 169, 177—8, 188, 258, 277—8; GK 1a k. 135v; GK 1 s. 530); 1382 → p. 3b.

1383 Święszek z M. (SP 8, 2052); 1384 Mikołaj, Miczek z M. ma termin z Jaszkiem z Polekarcic o 13 grz. i o tyleż szkody (SP 8, 2260, 2326, 2622, 2700).

1384—98 Stanisław, Staszek z M., Przesławic 1376—88, mąż Prochny (SP 8, 27, 2863, 2908, 2985, 3075, 3169, 3267, 4521, 7983, uw. 124, 129); 1384 Jaszek z Zagajowa z Miczkiem z Czernichowa [par. Igołomia i Czulice] ze Szczepanem z Przesławic i Staszkiem z M. o 120 grz. (SP 8, 2863, 2908); 1385 Mikołaj z M. z Jaszkiem i Wroczkiem z Polekarcic o 5 grz. i 10 sk., 2 owce i 3 grz. czynszu (SP 8, 3072); Jaszek z Zagajowa wraz z żoną powierzają Abrahamowi z Makocic swoją sprawę z Mikołajem z Czernichowa, Staszkiem z M. i Szczepanem z Przesławic o 120 grz. i o szkodę (SP 8, 3075); Przybek z Przesławic winien zapłacić pamiętne w sprawie z Mikołajem z M. o ½ młyna; na wniosek Przybka wpisano do ksiąg, że Mikołaj z M. s. Wincentego sprzedał mu za 30 grz. ½ młyna z ogrodem, i błonie (Blone) w M. k. [ról] kmieci Przybka (SP 8, 3089—90).

1385—9 Przybek dz. M., Przesławic 1383—9 (SP 1, 342; SP 8 3089—90, 5242).

1385 Jakub z M.; Maciej z M. (SP 8, 3552); 1385 żona Piotrasza z M. nie stawiła się w sądzie w sprawie z jej sługą Jankiem; nie stawił się też sam Janek przebywający w Łosośkowicach (SP 8, 3721 g); 1389 Mikołaj z ż. Gretą z M. sprzedają za 200 grz. gr Przybkowi z Przesławic [cz. dziedziny w M.]. Jeśli Greta posiada jakiś dokument oprawy wiennej na tej dziedzinie, nie będzie on miał żadnej mocy, gdyż zrzeka się ona tej oprawy. Mikołaj może pozostać na ¼ dziedziny do końca życia, podobnie jego dzieci, których Przybek nie będzie niepokoił. Jeżeli Mikołaj będzie chciał odejść z M. winien powiadomić o tym z rocznym wyprzedzeniem Przybka lub jego dzieci, którzy zapłacą mu za tę dziedzinę 14 grz. (SP 1, 342; 8, 5242); tenże Przybek i jego żona zastawiają za 30 grz. Prochnie ż. Staszka z Przesławic dwóch kmieci i karczmę w M. (SP 8, 5242); 1390 Mikołaj z M. skazany za niestawienie się w sądzie w sprawie z Klemensem z Gnatowic o 30 grz. zakładu i o to, że wwiązał się w dziedzinę, a nie dał pieniędzy (ZK 1c s. 18); 1395—6 Mikołaj Rpiszka z Łuczyc z Andrzejem sołtysem z Woli Lipskiej mają wyznaczony termin wizji o łąkę w M. (ZK 2 s. 362, 380 — tu łąka koło M.).

1395—1409 Zbysza, Zbychna z M. zapewne 2-ga ż. Mikołaja z M. (ZK 1c s. 179, 181, 184, 186; 2 s. 436, 438, 442, 445, 450; 5 s. 177; GK 1a k. 135v); 1395 Katarzyna z Niegarowa powódka ze [Zbychną] ż. Mikołaja z M. o suknię wart. 2 grz. 6 sk. i o płaszcz wart. 4 grz.; 1396 taż nie stawiła się w sądzie w ww. sprawie, a posłaniec od niej powiedział, że Mikołaj ją zranił i że przebywa ona w Krakowie u lekarza; 27 IV Mikołaj z M. skazany na karę XV (ZK 1c s. 179; 2 s. 445, 447); 1397 Małgorzata ż. Leonarda [prasoła] z Krakowa z panią niegdyś Przybkową z Przesławic o cz. dziedziny w M., którą dzierży w 6 grz. (ZK 2 s. 509); 1398 → Głupczów p. 3; 1401 Dziwisz z Przesławic zobowiązuje się zwrócić Janowi [z Tęczyna] kaszt. krak. 20 grz. kwartników, w przeciwnym razie wwiąże go w lepszego kmiecia w M. (ZK 3 s. 216); tenże Dziwisz zapisuje ż. Piechnie 100 grz. posagu na swej wykupionej dziedzinie M. oraz 40 grz. wiana na dobrach dziedz. w Przesławicach (ZK 3 s. 221); tenże Dziwisz i jego poręczyciel Sędek z Górki [par. Koniusza] zastawiają za 10 grz. kwartników Świętosławowi z Janowic [par. Kalina] kmiecia tegoż Dziwisza w M., płacącego 2 grz. czynszu (ZK 3 s. 226); 1403 Klemens z Wilczkowic ma sprawę z Dziwiszem z M. o 10 grz. poręki i o szkodę (ZK 3b s. 231 zp.); 1405 → Koczanów p. 3; 1407 tenże Dziwisz i Błażej z Przesławic zobowiązują się zapłacić Paszkowi z → Łuczyc 40 grz. półgr z tytułu posagu ich siostry [Elżbiety ż. Paszka] (ZK 5 s. 2)³W haśle → Łuczyce p. 3a błędna suma posagu: 24 grz; 1408 Jurek ze Zdzisławic [dziś Zysławice], Jan Małdrzyk z Koczanowa i Dziwisz z M. zobowiązują się zapłacić Pietraszowi ze Strzelec 40 grz. półgr i 20 grz. szer. gr pras. (ZK 5 s. 39); 1409 Dziwisz z M. i Paszek z Łuczyc zobowiązują się zapłacić Jakuszowi ze Śmiłowic 20 grz. półgr w przeciwnym razie będą winni 30 grz. szer. gr pras (ZK 5 s. 131, zp. zapłacili); Dziwisz z M. został uwolniony dok. sędziego i podsędka krak. od pozwu Jana i Doroty dzieci Leonarda prasoła z Krakowa o dziedzinę w M. (ZK 5 s. 131).

1409 Machna z M. zapewne wdowa po Dziwiszu z Przesławic (GK 1a k. 135v; SP 8 uw. 219); Zbychna z M. z Dziwiszem z M. o dziedzinę (ZK 5 s. 177).

1410—21 Jan z M. (ZK 193 s. 33, 77—8, 155; 6 s. 288; ZK 7 s. 48, 52); 1410 Dziwisz z M. zobowiązuje się wydzierżawić na 4 lata za 5½ grz. całą cz. dziedziny Jana w M. (ZK 193 s. 33); → Kowary p. 3Aa: Jakusz; 1411 Rosław z Wojsławic [par. Gorzków] ręczy za Dziwisza z M. Szymkowi z Pasturki [pow. wiśl.] zwrot 50 grz. (ZK 193 s. 53); 1412 Jan z M. sprzedaje za 100 grz. półgr Dziwiszowi z M. całą cz. dziedziny w M. i ręczy, że uwolni ją od wszelkich roszczeń swej siostry i krewnych (ZK 193 s. 77); Jakusz z Budziejowic i Marek z Wronińca zobowiązują się zwrócić Janowi z M. 100 grz. półgr w ciągu 2 lat (ZK 193 s. 78)⁴Pisarz skreślił sumę 100 grz. półgr i dał w to miejsce znak wstawienia innej sumy, marginesy księgi są jednak uszkodzone i zaklejone papierem; Jan z Dubia [par. Racławice], Piotr z Ujazdu i Świętosław z Wilczkowic zobowiązują się oddać Dziwiszowi z M. 20 grz. pod rygorem podwojenia tej sumy (ZK 193 s. 115); Marcisz z Zagórzan [które?] wydzierżawia za 20 grz. posp. pieniędzy oraz za 6 krów i 2 woły na 2 lata całą swą cz. dziedziny w Zagórzanach (ZK 193 s. 121); 1413 Jan Scipeczek ze Stradomki oświadcza, że przejął od Dziwisza z M. 50 grz. półgr za zastawioną dziedzinę w Stradomce (ZK 5 s. 378); Dziwisz z M. zobowiązuje się zapłacić Mikołajowi z Zagórzan 200 grz. szer. gr pras. pod rygorem wzrostu długu do 400 grz. i wwiązania go w tej kwocie do kupionej przez siebie całej wsi Stradomka (ZK 193 s. 147); tenże Dziwisz zobowiązuje się zwrócić Janowi z M. 24 grz. półgr (ZK 193 s. 155); 1414 Jach z Wilczkowic daje Dziwiszowi z M. wwiązanie w swą cz. dziedziny w Łuczycach za 9 grz. długu i 9 grz. szkody (ZK 5 s. 392).

1415—20, zm. a. 13 II 1421 Piechna z M., 1o v. ż. Dziwisza z M., 2o v. ż. Mikołaja z Donatkowic (ZK 193 s. 35, 257—8, 277—8; 195 s. 19, 33, 103; SP 2, 1505); 1415 → Minoga p. 3 B; Piechna wd. po Dziwiszu z M. wraz ze swymi dziećmi pozyskują na Jaszku z Szarbi 12 grz. poręki. Jaszek zobowiązuje się zwrócić 10 grz. długu do rąk Jaszka z Łuczanowic (ZK 193 s. 258); Jakusz Kuropatwa i Jaszek z → Łuczanowic oświadczają, że Maczek z Donatkowic zapłacił im 60 grz. półgr główszczyzny za Dziwisza z M., każdemu po 30 grz., i poręczają za dzieci Dziwisza, że przez 4 lata nie będą występować z roszczeniami do Maczka. Po ich upływie najstarszy syn Dziwisza wystąpi o zapis w księdze, a wówczas oni zostaną zwolnieni z poręki (ZK 6 s. 79); Hanka ż. Świętosława z Sobolowa, Katarzyna ż. Marcisza [sołtysa] z → Leszczyny i Elżbieta ż. Paszka z Łuczyc siostry (uterine) ustępują [zm. br.] Dziwiszowi z M. ze swego prawa do dóbr ojczystych i macierzystych w M., ponieważ uzyskały zadośćuczynienie (ZK 193 s. 276—7); Piechna wd. po Dziwiszu zobowiązuje się zapłacić Hance z Sobolowa 10 grz. posp. pieniędzy (ZK 193 s. 278 zp.); taż Piechna zobowiązuje się zapłacić Katarzynie z Leszczyny 5 grz. (ZK 193 s. 278); 1416 → Łuczyce p. 3Aa.

1417—60, zm. a. 19 VI 1461 Mikołaj Moniaczkowski z M. [h. Szreniawa], s. Dziwisza z M. i Piechny, br. rodz. Przybka, Jana i Anny mąż od ok. 1430 Świętochny c. Wilczka z Zakrzowa, od ok. 1437 Małgorzaty c. Piotra ze Strzelec, ojciec Dionizego, Anny ż. Tomasza z Wojsławic [które? — par. Gorzków?], Barbary ż. Tomasza ze Szczytnik [par. Koniusza?], prawdop. uczestnik konfederacji Spytka z Melsztyna 1439 (ZK 7 s. 189; 8 s. 237—8, 336, 348; 9 s. 76, 164, 257; 10 s. 5—6, 35—6, 227; 11 s. 361, 416, 521; 14 s. 55; 15 s. 416; 147 s. 208; 194 s. 257; 195 s. 33, 103—4, 131, 192, 195, 199, 220—1, 244—5, 252, 311, 314, 318—9, 339; 196 s. 5, 115, 138, 194, 314—5; 197 s. 24, 267, 315, 318, 464, 604, 606, 621, 659, 666, 689; 198 s. 97, 206, 225, 247, 260, 284, 349—50, 445—6, 452, 486; 199 s. 1, 11, 14—5, 30, 86, 125, 161; 200 s. 22, 97, 116—7; GK 1 s. 139, 530—1, 578; 2 s. 360, 372; 3 s. 29; 4 s. 102, 108, 110, 259, 283, 306, 746, 755, 768; 5 s. 407—8, 624; 6 s. 219; 7 s. 160; 8 s. 343, 1003, 1082; 9 s. 44, 501; 10 s. 85; 11 s. 107, 827, 833; 13 s. 131; 14 s. 94; 15 s. 8, 304, 395, 404; 16 s. 20; OK 9 s. 169; 10 s. 413, 504; SP 2, 1505, 2750; ZDK 2, 546; CE 2, 255)⁵W dokumencie z 1439 wśród uczestników konfederacji Spytka z Melsztyna wymieniony został Moniaczkowski, ale bez imienia (CE 2, 255). Może był to Mikołaj, najstarszy z braci, w dok. z 1447 występujący jako świadek z nazwiskiem Moniaczkowski (ZDK 2, 546), choć nie można wykluczyć Przybysława lub Jana. W literaturze funkcjonuje błędny i uparcie pokutujący pogląd utożsamiający Moniaczkowskiego z Klemensem z Kłaja h. Pogonia, co wyjaśnił już dawno F. Sikora → Kłaj p. 4, przyp. 2.

1417 sąd postanawia, że Piechna wd. po Dziwiszu z M., a obecnie ż. Mikołaja z Donatkowic może przebywać w połowie dóbr tegoż Dziwsza z tytułu oprawy 100 grz. posagu i 50 grz. wiana. Przy Piechnie staje Mikołaj jej s. z poprzedniego małżeństwa, który ma 15 lat, sam zwrócił się do sądu i oświadczył, że będzie przebywał w tej dziedzinie wraz z matką i młodszymi braćmi jak długo będzie mu się podobać (SP 2, 1505); taż Piechna i jej s. Mikołaj zobowiązują się zwrócić 43 grz. długu Hance wd. po Błażeju z → Minogi (ZK 194 s. 93 zp.); 1419 Piechna ż. Mikołaja z Donatkowic obecnie z M. i jej s. Mikołaj zobowiązują się zwrócić 47 grz. półgr długu Hance wd. po Błażeju z → Minogi (ZK 194 s. 257); Mikołaj z M. s. zm. Dziwisza potwierdza odbiór od Jana z Łuczanowic 4½ grz. z sumy 30 grz., które Jan jest winny (GK 1 s. 139); 1420 Piechna ż. [!] Mikołaja z M. skazana na podwójną karę XV za niezapłacenie Hance z → Minogi 47 grz. długu; Mikołaj z M. skazany za niestawienie się w sądzie w sprawie z matką Piechną o 47 grz. i o karę XV (ZK 195 s. 19, 33)⁶W haśle → Minoga pod błędną datą 1421; 1420 Paszek z Łuczyc zobowiązuje się zwrócić Janowi z M. 24 grz. półgr (ZK 7 s. 48).

1421—60, zm. przed 8 IV 1462 Przybek, Przybysław Moniaczkowski z M., dz. Przecławic Małych alias Kępy [dziś cz. Muniaczkowic] 1436—49, s. Dziwisza z M. i Piechny, br. rodz. Mikołaja, Jana i Anny, od ok. 1452 mąż Jadwigi c. Goworka wójta z Rzochowa [pow. pilzn.] (ZK 11 s. 199—200; 13 s. 342; 146 s. 594; 147 s. 16, 54, 136, 142, 159, 178, 229, 274; 151 s. 100; 195 s. 311, 314; 196 s. 138; 197 s. 515, 552, 591, 628—9; 198 s. 52, 97, 206, 233, 273—4, 447, 486; 199 s. 11, 14, 66, 125, 133—4, 258; 200 s. 116—8, 356; 201 s. 134—5; 257 s. 171; GK 1 s. 530—1; 3 s. 29; 5 s. 407—8, 771—3; 7 s. 170, 410, 522; 8 s. 832; 11 s. 906, 919, 931; 12 s. 507; 13 s. 14—6, 164, 270; 15 s. 296; 17 s. 566; 20 s. 31; ZCz 4 s. 506—7; OK 9 s. 919—20).

1421—5 Anna z M., od 1427 ongiś z M., wd. po Błażeju, c. Dziwisza z M., siostra Mikołaja, Przybka i Jana (GK 1 s. 530—1; 3 s. 9; ZK 314 s. 151); Paszek z Łuczyc zobowiązuje się zwrócić Janowi z M. 12 grz. półgr (ZK 7 s. 52 zp., spłacony); 1421 Mikołaj z M. i jego poręczyciele zobowiązują się zwrócić Hance wd. po Błażeju z Minogi 50 grz. szer. gr w lepszej monecie, zp. Mikołaj i jego poręczyciele zobowiązują się zwrócić tejże Hance 8 grz. (ZK 195 s. 103); tenże Mikołaj zobowiązuje się zwrócić Imramowi i Kachnie dzieciom Mikołaja z Donatkowic na jego ręce 30 grz. i 8 sk. szer. gr pras. z tytułu długu jego zm. matki Piechny, a jeżeli nie zapłaci, wówczas odda im w zastaw ⅓ całej dziedziny w M.; Mikołaj z Donatkowic wraz z dziećmi ma przebywać w M. do ś. Wojciecha (ZK 195 s. 103—4); Mikołaj s. zm. Dziwisza z M. oświadcza, że przyjął od Jana z Łuczanowic 30 grz., które ten miał od Macieja Donatkowskiego [→ 1415] (GK 1 s. 530); tenże Mikołaj ręczy Łuczanowskiemu za br. rodz. Przybysława i Jana oraz za siostrę Annę z M., że nie będą go nękać o ww. pieniądze (GK 1 s. 530—1); Mikołaj z M. kwituje Jana z Łuczanowic z 30 grz. główszczyzny za jego ojca Dziwisza, które przechowywał w opiece (ZK 7 s. 189); 1422 tenże Mikołaj zastawia Imramowi i Katarzynie dzieciom Mik. Donatkowskiego na ręce tegoż ojca za 33 grz. i 8 sk. szer. gr pras. ⅓ cz. swej dziedziny w M. (ZK 195 s. 131); 1423 Piotr Gaweł z Racławic i Paszek z Budziejowic poręczają Hance z Minogi za dzieci Dziwisza z M., że zwrócą dług 5 grz. półgr (ZK 195 s. 157); 1424 ww. Gaweł i Paszek poręczają tejże Hance za Mikołaja z M., że zwróci 6 grz. półgr do najbliższych roków, a jeżeli 5 grz. zwróci wcześniej to pozostałej 1 grz. nie musi zwracać (ZK 195 s. 220—1); Mikołaj z Donatkowic zastawia za 50 grz. półgr Paszkowi Jaźwcowi z Krzyszkowic całą część dziedziny w M. (ZK 195 s. 223).

1425 br. (uterini) Mikołaj i Przybek z M. zobowiązują się zwrócić Klemensowi z Donatkowic 8 grz. do Wielkanocy (ZK 195 s. 311); Piotr Gaweł z Racławic i Jakusz z Budziejowic ręczą za Mikołaja i Przybka z M. Jakuszowi z Polekarcic zwrot 44 grz. długu. Ciż ręczą za ww. braci Annie wd. po Błażeju z M. zwrot 22 grz.; taż Anna i Piotr z Garlicy unieważniają wcześniejsze zapisy na te pieniądze (ZK 195 s. 314); Mikołaj z M. oddaje Piotrowi Raszce włodarzowi z Gnatowic w zastaw do wydzierżenia na 2 lata swą łąkę zw. Zarzeczna (Szarzeczna) w M. (ZK 195 s. 318); Mikołaj z M. zastawia za 10 grz. posp. monety krak. Mikołajowi z Czajęcic 1 ł. w M., na którym siedzi kmieć Stanisław (ZK 195 s. 319); Mikołaj z M. z Janem z Wojsławic [par. Gorzków?] o 80 grz. (GK 2 s. 360); Jan Taszycki był gotów przyjąć od Anny wdowy z M. 20 grz. (GK 3 s. 9).

1428 Przybek z M. zastawia za 74 grz. Jakuszowi niegdyś z Budziejowic całą cz. swojej dziedziny w M. z wyjątkiem tej, która jest zastawiona Paszkowi Jaźwcowi wraz z zasiewami ozimymi, 4 wołami i 12 maciorami. Jego brat Mikołaj i inny młodszy oraz siostra winni wyrazić zgodę na ten zastaw; Mikołaj z M. wyraża zgodę na powyższy zastaw, którego dokonał jego młodszy br. Przybek (ZK 196 s. 138, 194); 1429 Jakusz niegdyś z Budziejowic zapisuje ż. Elżbiecie 60 grz. na zastawionej mu cz. w M. i zobowiązuje się, że w wypadku gdyby zastaw został wykupiony, wówczas oprawi jej posag i wiano na innych dobrach (ZK 196 s. 307); tenże Jakusz i Mikołaj z M. zobowiązują się zapłacić Piotrowi z Brodów 40 grz. w ciągu 2 lat pod rygorem podwojenia sumy lub wwiązania go w tej sumie w M. (ZK 196 s. 314—5); 1430 Mikołaj z M. zapisuje ż. Świętochnie c. zm. Wilczka z Zakrzowa 110 grz. posagu i tyleż wiana w lepszej monecie na połowie swoich dóbr dziedz. w M. (ZK 9 s. 164); Jakusz niegdyś z Budziejowic kwituje Mikołaja z M. ze spłaty 86 grz., za które miał w zastawie cz. wsi M. i ustępuje z tej wsi (ZK 197 s. 24)⁷Zapiska wpisana dwukrotnie na tej samej stronie rps — w pierwszej została podana suma 80 grz., ale zapiska została przekreślona, a pod spodem przepisano ją powtórnie już z sumą 86 grz., stąd taką wersję przyjęto w haśle; Mikołaj z M. w sprawie z Janem z Pielgrzymowic o konia wart. 20 grz., którego Jan bezprawnie zabrał z jego domu (GK 4 s. 95); 1434 Mikołaj z M. zastawia za 7 grz. Mikołajowi ze Strzelec 1 grz. czynszu z 1 ł. w M., na którym siedzi kmieć Tomek z tytułu poręki za Piotra z Łuczyc męża Doroty oraz inny czynsz 1 grz. od tegoż kmiecia (ZK 197 s. 315); Pachna alias Gołka wd. po Janie Karwacjanie z Janowic [par. Racławice] i jej s. Dziersław zobowiązują się zwrócić Mikołajowi z M. 9 grz. (ZK 197 s. 318).

1435—59, zm. przed 14 VI 1471 Jan Moniaczkowski z M., Zagórzan [które?] 1453— 60, dz. Owczar 1453, s. Dziwisza z M. i Piechny, br. Mikołaja, Przybka i Anny, mąż Katarzyny wd. po Janie Siwym z Janikowic [par. Zielenice?] i NN, ojciec Anny, a zapewne też Piotruszy ż. Jana Porąbskiego (ZK 14 s. 135, 167, 265; 147 s. 334; 151 s. 72; 154 s. 443; 198 s. 477; 199 s. 125, 158, 160, 173; 200 s. 4, 9, 48—9, 116—8; 201 s. 66; GK 1 s. 530—1; 5 s. 407—8; 6 s. 142; 11 s. 920, 1007; 12 s. 16, 21—2, 55; 17 s. 566; OK 9 s. 517; SP 2, 2750).

1435 br. Mikołaj, Przybek i Jan dzielą dobra. Mikołaj i młodszy br. Jan, którzy razem mieszkają, otrzymują 2 cz. w M., Przybek zaś ⅓ cz. tamże, a ponadto cały staw z 1 ł. i ogrodem. Jeśli Jan wypłacił Mikołajowi 36 grz. ten ustąpi mu swoją cz. z zasiewami; Przybek zobowiązuje się zwrócić Mikołajowi 24 grz. w ciągu 2 lat oraz spłaca mu 24 grz. posagu, które wniosła jego żona na tę cz. M. Bracia wszystkie długi, które mieli przypisują do swych części (GK 5 s. 407—8); → Kępa, par. Koniusza p. 3; 1437 Mikołaj ze Strzelec zobowiązuje się zwrócić Mikołajowi z M. 32 grz. pod rygorem wwiązania go we wszystkie osiadłe ł. kmiece w jego wsi Więckowice (ZK 197 s. 604 zp.); Mikołaj z M. zapisuje ż. Małgorzacie c. Piotra ze Strzelec 50 grz. posagu i tyleż wiana na swych dobrach w M. (ZK 197 s. 606); → Kępa, par. Koniusza p. 3; 1438 Jan z M. sprzedaje za 180 grz. [br.] Mikołajowi z M. całą swą cz. dziedziny w M. Mikołaj z M. ręczy za Jana, że nie wywiezie tej sumy za granicę Królestwa; Mikołaj zobowiązuje się zwrócić Janowi 100 grz. w ciągu 3 lat (SP 2, 2750; ZK 11 s. 361 — w 1441 Jan spłacony i unieważnia zapis); 1439 Piotr niegdyś z Zagórzyc [które?] zapisuje w wypadku swej śmierci Mik. Moniaczkowskiemu 30 grz. swego długu (GK 6 s. 219); 1440 Tomasz Szczytnicki zastawia za 120 grz. posp. monety Przybkowi z M. połowę kwarty [roli] w Szczytnikach [par. Proszowice?] z 2 zagrodami, połową karczmy i stawem Nadolnym (GK 7 s. 170).

1441 br. Jan i Piotr z Gorlic zobowiązują się zwrócić do Bożego Narodzenia Przybkowi z M. 30 grz. w przeciwnym razie dadzą mu wwiązanie w sumie 40 grz. w wieś Imbramowice [par. Wrocimowice] (GK 7 s. 522); 1442 Jan z Niezwojowic zobowiązuje się zwrócić Przybkowi z M. 100 grz. w ciągu 2 lat (ZK 198 s. 52); 1443 Mikołaj z Wierzbna [par. Koniusza?] wraz z matką Małgorzatą zobowiązują się zwrócić do ś. Marcina Mikołajowi z M. 10 grz. w przeciwnym razie dadzą mu wwiązanie w sumie 20 grz. w swoje role (GK 8 s. 343); 1444 Jan Wątróbka ze Strzelec zobowiązuje się zapłacić Przybysławowi lub Mikołajowi z M. 80 grz. (ZK 198 s. 206); Stan. i Jan Niezwojowscy zobowiązują się zwrócić Przybkowi z M. 33 grz. (GK 8 s. 832); 1444—5 Mik. Moniaczkowski otrzymuje wwiązanie w dobra Mik. Wierzbieńskiego i jego matki Małgorzaty (GK 8 s. 1003, 1082; GK 9 s. 44); 1444 Jan Wątróbka [ze Strzelec] wypłacił w Proszowicach Przybkowi z M. 50 grz. z sumy 80 grz. (ZK 198 s. 233zp.); 1445 Mikołaj z M. zobowiązuje się zapłacić Tomaszowi z Wojsławic [par. Gorzków?] 25 grz. z tytułu posagu swej siostry (ZK 198 s. 247); → Górka par. Witów p. 3A; Mikołaj alias Nikiel z Jelowic sprzedaje Przybysławowi z M. za 200 szer. gr pras. całą cz. dziedz. w Jelowicach oraz cz. [tamże?], którą kupił od swej siostry stryj. Doroty. Na transakcję zgadza się Anna ż. Nikiela, która ma na tej wsi oprawę; Przybek zobowiązuje się zapłacić Nikielowi 50 grz. — zp. (ZK 198 s. 273—4); 1446 Tomasz z Wojsławic potwierdza, że Mikołaj z M. zapłacił mu 25 grz. z tytułu posagu Anny swej żony [a c. Mikołaja] (ZK 198 s. 284); 1447 Mikołaj z M. zobowiązuje się zapłacić zięciowi Tomaszowi ze Szczytnik 60 grz. z tytułu posagu swej c. Barbary; taż Barbara ustępuje ojcu ze swych praw do dóbr ojczystych i macierzystych, ponieważ została spłacona (ZK 198 s. 349—50).

1448 Marcisz z Zagórzan [które]? zastawia za 80 grz. Janowi z M. połowę wsi Zagórzany (ZK 198 s. 477); Stanisław Roj z ż. Barbarą dz. Jelowic sprzedają Przybkowi z M. za 60 grz. całą swą cz. dziedz. w Jelowicach; Mikołaj z M. zobowiązuje się zwrócić ww. Barbarze 18 grz. i 2 woły (ZK 198 s. 486); Tomasz ze Szczytnik potwierdza, że Mikołaj z M. wypłacił mu 40 grz. z tytułu posagu c. [Barbary] (ZK 199 s. 1); 1449 Przybek z M. zgadza się odebrać od Pawła z Przesławic 54 grz., które tenże Paweł zapisał Mikołajowi z M. i zobowiązuje się unieważnić zapis w księdze (ZK 199 s. 11); 1449—51 Mikołaj z M. ma sprawę z kl. Bened. w Staniątkach (ZK 147 s. 208, 253); Mikołaj Krzesz z Jelowic sprzedaje Przybysławowi z M. za 120 grz. całą cz. swoją i swoich braci w Jelowicach (ZK 199 s. 66); 1450 Stan. Roj z Jelowic zaświadcza, że Mikołaj z M. wypłacił jego ż. Barbarze w imieniu [br.] Przybka [Moniaczkowskiego] 18 grz. z tytułu poręki (ZK 199 s. 101); Jan z M. zobowiązuje się zwrócić Małgorzacie ż. Krzesza niegdyś z Lubczy 40 grz., a rok później 30 grz. (ZK 151 s. 72); Anna ż. Tomasza z Więcławic ustępuje br. Mikołajowi, Przybysławowi i Janowi z M. z wszystkich swoich dóbr ojczystych i macierzystych po wuju Marciszu z Zagórzan zgromadzonych w M. i w Zagórzanach (ZK 199 s. 125); → Jelowice p. 3; Jan z Jelowic sprzedaje za 50 grz. Przybysławowi z M. całą swą cz. dziedz. w Jelowicach (ZK 199 s. 134); 1451 Stachna wd. po Krzeszu z Jelowic, za zgodą ss. Stanisława i Nieustępa, ustępuje Przybkowi z M. pr. do oprawy na Jelowicach, a Mikołaj s. Stachny i najstarszy br. sprzedaje Przybysławowi tęże cz. Jelowic (ZK 146 s. 594)⁸W haśle → Jelowice p. 3 mąż Stachny nazwany błędnie: Kiesz i niepełny regest; Jadwiga ż. Piotra z Paśmiechów, Katarzyna ż. Jana z M. i panna Anna c. Jana Siwego z Janikowic [par. Zielenice?] zawierają ugodę z matką Anną, wd. po Siwym o dobra w Janikowicach w ten sposób, że dają matce wszystkie dobra dziedz., połowę gaju brzozowego i 2 cz. wielkiej sadzawki w Jelowicach z tytułu należności jej oprawy; sąd wyrokuje, że Anna winna dać swym ww. córkom w zastawy dobra i zdeponować dok. oprawy (ZK 199 s. 158, 160); → Czasław p. 3; 1452 → Kępa, par. Koniusza p. 3.

1453 Anna ż. Klemensa Przybysławskiego pozywa Jana Moniaczkowskiego o to, że zabrał jej na drodze król. 4 woły z pługiem i domaga się 10 grz. i zwrotu długu; pełnomocnik Jana wnosi o przeniesienie sprawy przed sąd ziemski (GK 11 s. 1007; GK 12 s. 16, 21—2, 55); 1455 Paweł z Przesławic zobowiązuje się zwrócić Przybkowi z M. 13 grz. długu (GK 12 s. 507); 1456 → Kępa, par. Koniusza p. 3; Anna opatka kl. Bened. w Staniątkach oświadcza, że Przybysław z M. wstąpił do bractwa przy tym klasztorze i darował klasztorowi 75 grz., a za zgodą opiekuna klasztoru Grzegorza z Branic kaszt. rad. otrzymał w dożywocie wieś klaszt. Błogocice, która po jego śmierci wróci do klasztoru. Po śmierci Przybka mają pozostać w folwarku 4 dobre woły, 2 konie nadające się do orki, 4 krowy, 12 macior, 12 gęsi, 50 owiec, zaś pozostałe rzeczy i bydło przypadną uczc. Jadwidze ż. Przybka. To co będzie w stodole i wszystkie stogi w chwili jego śmierci zostaną podzielone po połowie między klasztor i Jadwigę, zaś zasiewy przypadną klasztorowi (GK 13 s. 14—5); Przybysław z M. zobowiązuje się zapłacić temuż klasztorowi 30 grz. pod rygorem wwiązania w wieś. Błogocice (GK 13 s. 16 zp.); tenże zobowiązuje się zapłacić Annie opatce 5 grz. w ciągu 3 lat, klasztor zaś zobowiązuje się pod karą ekskomuniki uwolnić Przybysława od roszczeń jakichkolwiek osób do wsi Błogocice (OK 9 s. 919—20); W sprawie między Michałem Edererem mieszcz. i rajcą krak. powodem a Mik. Moniaczkowskim został ustalony zakład 200 grz.; tenże Ederer nie stawił się w sądzie z powodu udziału w wyprawie wojennej do Prus (GK 13 s. 131, 164, 270).

1458 Mik. Moniaczkowski zastawia za 60 fl. węg. Mik. Leksickiemu 3 ł. w M., na których siedzą kmiecie: Stan. Morus, Jarosz i inny Stanisław; Andrzej z Czasławia zastawia za 60 fl. węg. Mik. Moniaczkowskiemu całą swą cz. dziedz. w Żydowie (GK 15 s. 8); 1459 Stan. Korzeński z Malikowic ma zwrócić Janowi z M. dług 30 grz. do najbliższych roków ziemskich (ZK 200 s. 4); 1460 Jan z M. kwituje Stanisława z Malikowic z 25 grz. z sumy 40 grz. (ZK 200 s. 9); Mikołaj z M. zastawia za 60 fl. węg. Mikołajowi z Lekszyc 3 ł. w M., na których siedzą kmiecie Marcin, Stanisław, Jakub i Marcin z tytułu zabezpieczenia poręki za Andrzeja z Czasławia (ZK 200 s. 22); Anna ż. Klemensa Bocianka z Przybysławic sprzedaje za 80 grz. Annie c. Jana Moniaczkowskiego z Zagórzan i jego pierwszej ż. [Katarzyny], siostry tejże Anny, swą cz. dziedz. w Janikowicach (ZK 200 s. 48—9); tenże Moniaczkowski wraz z c. Anną podzastawiają za 20 grz. Annie ż. Klemensa Bocianka z Przybysławic swój zapis zastawny 20 grz. na Gruszowie (ZK 200 s. 49); Tomasz z Wojsławic zapisuje ż. Annie, c. zm. Dziwisza z M. po 40 grz. posagu i wiana na połowie Wojsławic (ZK 314 s. 151); Mikołaj Mokrski z Pełcznicy [dziś Pałecznica] zastawia za 14 fl. węg. Przybkowi z M. swój ł. osiadły w Błogocicach, na którym siedzi kmieć Marcin, z którego czynsz wynosi 2 grz., a który sam ma w zastawie w tej sumie od Jakuba Grzymały z Błogocic (GK 15 s. 296); Andrzej z Czasławia wydzierżawia Mik. Moniaczkowskiemu za 20 grz. na rok całą swą wieś Czasław (GK 15 s. 304).

1461—1500, zm. a. 2 XI 1503 Dionizy czyli Dziwisz Moniaczkowski z M., dz. Jelowic → 1466—1500, → Kępy 1470/80—1500 h. Szreniawa, s. Mik. Moniaczkowskiego i Małgorzaty, br. Stanisława, mąż Katarzyny c. Mikołaja Reja z Topoli 1475, ojciec Anny ż. Andrzeja Wielogłowskiego z Wielogłów (Kniaz. 37—9, 43, 79, 85—6, 110, 120, 125, 134—6, 146, 148, 152, 156—9; ZK 16 s. 336, 347, 386—7, 451—2, 454, 484, 506, 524; 18 s. 359—60, 383; 19 s. 119, 131, 140, 142; 20 s. 18, 70; 147 s. 334—5, 377, 409, 431; 154 s. 126, 518, 533—8; 200 s. 97—8, 116—8, 166, 269; 201 s. 71, 73, 102—3, 134—5, 147—50, 156, 181, 216, 257, 337, 344, 352, 393, 409, 450, 454—5, 457, 470a; 202 s. 2, 47, 85, 100, 124, 127, 160—1, 175, 203—4, 209—11, 216, 255, 258, 267—8, 292, 374, 382, 453, 465; 203 s. 70—1, 126—8, 185, 234—5; ZCz 4 s. 506—7; GK 15 s. 404; 17 s. 566, 959; 19 s. 103, 165, 200, 208, 221, 226, 234, 237, 246, 258, 294, 324, 343, 358—9, 367, 389, 405, 412, 432—3, 473, 665, 707, 785, 836—7, 874, 923; 20 s. 30, 471, 488, 558, 851—4, 860—1, 894, 934—5, 957—8, 965, 1046, 1093; 21 s. 129, 173, 182, 190, 213, 229, 233, 249, 289, 308, 641, 698; 22 s. 529, 691; 23 s. 240; 25 s. 9—10, 473, 1000; 26 s. 26, 65—6, 72—3, 78, 101—2, 190, 290, 500, 740, 763, 790, 861, 910—1, 949, 959; 27 s. 11, 38, 43, 49—50, 266—7, 277, 286—7, 387—9, 432, 496, 502, 557, 577, 617, 627—8, 658, 676, 682—3, 700, 718, 788, 809, 1042, 1048—9, 1144, 1209—10, 1284, 1300; 28 s. 1329; OK 13 s. 509; DLb. 2 s. 171; SP 2, 4198).

1461 Jakub Strzelecki z Więckowic zobowiązuje się zwrócić Małgorzacie wd. po Mikołaju z M. i jej synowi Dziwiszowi 17 fl. węg. długu (GK 15 s. 395, 404).

1462—9 Stanisław Moniaczkowski z M. [h. Szreniawa], s. Mik. Moniaczkowskiego i Małgorzaty, młodszy br. Dionizego, do 1464 w niedziale z Dionizym (ZK 147 s. 334, 377, 409, 431; 200 s. 97—8, 116—8, 166); 1462 Jakub Strzelecki zobowiązuje się zwrócić ww. Małgorzacie 3 fl. węg. (GK 16 s. 20 zp., z dopiskiem, że unieważnił ją Dziwisz s. [Małgorzaty]); Mik. Leksicki oświadcza w sprawie z Małgorzatą wd. po Mikołaju z M. [oraz ss.] Dziwiszem i Stanisławem o zapis 60 grz., że zapis ten Mik. [Moniaczkowski] unieważnił (ZK 200 s. 97—8 zap. uszkodzona); Jan z M. oświadcza, że zachowa Jadwigę wd. po Przybku Moniaczkowskim z Kępy przy oprawie posagu i wiana, którą ma od męża i ręczy za swoich bratanków Stanisława i Dziwisza ss. Mikołaja, że także zachowają Jadwigę przy oprawie; ww. Dziwisz i Stanisław oraz ich stryj Jan Moniaczkowski jako poręczyciel poświadczają, że zachowają Jadwigę wd. po Przybku z M. w dożywotnim posiadaniu łąki [w Kępie] pod M.; tenże Jan, ręcząc za Dziwisza i Stanisława synów swego [zm.] br. Mikołaja, oświadcza, że uzyskał zadośćuczynienie od Jadwigi wd. po Przybku Moniaczkowskim z tytułu pozostałych po nim ruchomości (ZK 200 s. 116—8); 1463 Andrzej z Czasławia i Żydowa kwituje Dziwisza z M. z tytułu macierzyzny, którą matka tegoż Andrzeja przeniosła na M. (ZK 200 s. 166); 1464 Mik. Słabosz z Putniowic [dziś Putnowice, ziemia chełmska] pozywa br. niepodzielonych Dionizego czyli Dziwisza i Stanisława z M. (ZK 147 s. 334).

1465 Dionizy z M. zastawia za 14 fl. węg. Barbarze ż. sław. Piotra Chochołowskiego ł. osiadły w Błogocicach, na którym siedzi kmieć Marcin, płacący 2 grz. czynszu, a który posiadał w zastawie [jego stryj] zm. Przybek z M. Dionizy oświadcza, że łan jest wolny od zobowiązań jakichkolwiek osób, zwłaszcza jego stryja Jana (GK 17 s. 566); 1466 → Jelowice p. 3; 1466—9 Anna ksieni kl. [Bened.] w Staniątkach ma sprawę przed sądem nadwornym z Dziwiszem i Stanisławem z M. [zapewne o wieś Błogocice] (ZK 147 s. 377, 409, 431); 1469 Dziwisz z M. powierza Janowi ze Stawiszyc, br. stryj. zm. Jana z Zagórzan, zarząd i opiekę nad Mikołajem, Klichną i Petronelą [dziećmi tegoż Zagórskiego] i całej dziedziny Zagórzany aż do osiągnięcia pełnoletności przez Mikołaja (ZK 200 s. 358); 1471 Piotr kmieć z Brańczyc zobowiązuje się oddać Dionizemu z M. 4½ grz. do ś. Jana Chrzciciela oraz 4½ grz. do ś. Michała (GK 19 s. 432—3); Anna c. zm. Jana Moniaczkowskiego zabezpiecza Janowi ze Zbylutowic [pow. wiśl.] [dług] 40 grz. na swej macierzyźnie w Janikowicach (?) (ZK 201 s. 66); Jan Niezwojowski odstępuje za 16 grz. Dionizemu z M. zastaw, który ma w Racławicach od Andrzeja Mokrskiego burgr. krak. (GK 19 s. 473); 1472 Jan Spytek z Turska zobowiązuje się zapłacić Dziwiszowi z M. 12 grz. do ś. Marcina pod rygorem wwiązania w 1 ł. w Bąkowej Woli [pow. rad.], na którym siedzi kmieć Prokop (ZK 201 s. 73); 1473 Jan z Wierzbna zastawia za 10 grz. długu Dziwiszowi z M. półł. [w Wierzbnie], na którym siedzi [kmieć] Król (ZK 201 s. 102—3); Dionizy z M. zobowiązuje się zwrócić w ciągu 2 tygodni pod zakładem 10 grz. Annie opatce kl. w Staniątkach Piotra Mazura zagr. z Niegardowa. Zbożem jarym, które tenże Piotr wysiał, podzielą się po połowie z Dionizym (GK 19 s. 785); Dionizy z M. zobowiązuje się zwrócić Andrzejowi z Czasławia 20 grz. do najbliższych roków ziemskich w Krakowie, w przeciwnym razie da mu wwiązanie w swoich kmieci w M., którzy płacą 3 grz. czynszu (GK 19 s. 836—7 zp.); 1474 Jan pleb. z Wrocimowic zobowiązuje się zwrócić Dionizemu z M. 6 grz. za 2 stogi pszenicy i daje Dionizemu w użytkowanie 6 ł., karczmę i zagrodników w Jelowicach (OK 13 s. 509—10); 1475 Przybysław pleb. z Koniuszy zastawia za 10 grz. długu oraz 9 grz. z uzyskanych kar Dziwiszowi z M. 2 ł. w Woli [Szafrańcowej, dziś Wola Kalinowska] k. Skały, na których siedzą kmiecie Stan. Rzepka i inny płacący czynsz, których posiada w zastawie od [Piotra] Szafrańca (GK 20 s. 29—30); br. Mik. Słabosz z Putnowic i Jan ze Stradomki potwierdzają, że Dziwisz z M. zadośćuczynił im z tytułu zapisu 60 grz. posagu ich ciotki Jadwigi wd. po Przybku zapisanego na Kępie. Mik. Słabosz [tenut.] z Ojcowa i Mikołaj czyli Miklasz z Zębocina zobowiązują się bronić Dionizego przed roszczeniami innych osób do tych pieniędzy (ZK 201 s. 134—5); Mik. Rej z Topoli zobowiązuje się zapłacić w ciągu roku zięciowi Dionizemu z M. 200 grz. z tytułu posagu, a jeżeli nie zapłaci wówczas da mu za zgodą ż. Barbary wwiązanie w cz. dziedz. w Bobinie; Dionizy z M. zapisuje ż. Katarzynie 250 grz. posagu i tyleż wiana na swojej wsi M.; taż Katarzyna ustępuje rodzicom ze swych praw do dóbr ojczystych i macierzystych (Kniaz. 37—9); Mikołaj z Zębocina zachodźcą Dionizego z M. na pozew Bartosza ze Stradomki o 60 grz. posagu Jadwigi ciotki Bartosza, zapisanego jej przez męża Przybka na Kępie (ZK 201 s. 181); Andrzej z Czasławia ustępuje Wydżdze z Raciechowic swój zapis zastawny na 20 grz. od Dziwisza z M. (GK 20 s. 170—1).

1476 Dionizy z M., odstępując od swego pow. prosz. zeznaje, że Stanisław z Sieradzki wypłacił mu posag, który zm. Przybek z M. dał za siostrzenicę Jadwigę z Kępy (ZCz 4 s. 506—7); Bartosz s. Mik. Słabosza poświadcza, że Dionizy z M. zapłacił mu za posag jego ciotki Jadwigi, zapisany na Kępie (ZK 201 s. 216); → Krzesławice, par. Góra Ś. Jana p. 3a; Mikołaj ze Stadnik pozwał Dionizego z M. o kmiecia Mik. Bycz, który zapytany przez sąd u którego pana chce dobrowolnie osiąść wskazał na Dionizego, więc został mu przysądzony (SP 2, 4198); 1478 → Krzesławice, par. Góra Ś. Jana p. 3a; 1478 Stan. Stadnicki z Kamyszowa [pow. wiśl.] sprzedaje za 60 grz. Dionizemu z M. swą cz. dziedz. w Jelowicach wraz z dworem i folw. Magdalena ż. Stanisława zgadza się na sprzedaż, zaś Stanisław przenosi oprawę na swe dziedz. wsie Krzesławice, Sieraków i Zegartowice (ZK 18 s. 359—60); 1479 Dionizy z M. ma termin z Janem prep. kl. w Miechowie o zatrzymanie Jakuba zbiegłego kmiecia z Michałowic (GK 20 s. 934); sąd przyznaje Dionizemu z M. kmiecia zbiegłego z Jelowic, o którego Dziwisz pozywał Jana Budziszowskiego (GK 20 s. 957); Dionizy z M. powoduje skazanie ww. Jana Budziszowskiego z Sudołu za niestawienie się w sądzie w sprawie o dobra zabrane kmieciowi zbiegłemu z Jelowic wart. 10 grz. i o zniszczenie domu tegoż Dionizego wart. 30 grz. (GK 20 s. 958); 1480 Stanisław z Kamyszowa winien złożyć przysięgę w sprawie z Dionizym z M., że on i jego domownicy nie zabrali pszenicy wart. 10 grz. z jego łanu w Przesławicach ani ze spichlerza tamże (ZK 19 s. 140); tenże Stanisław skazany za uniemożliwienie wwiązania Dionizego z M. w wieś Jelowice (ZK 19 s. 142); Dionizy z M. uchyla pozew ww. Stanisława o stóg grochu wart. 6 grz. i o stóg żyta jarego wart. 5 grz. (ZK 201 s. 337); Stan. Stadnicki oświadcza, że Dionizy z M. zwrócił mu 30 grz., a następne 30 grz. zobowiązał się oddać do Bożego Narodzenia (ZK 20 s. 18); 1481 → Krzesławice, par. Góra Ś. Jana p. 3a; → Jelowice p. 3.

1482 Szczepan z Jelowic sprzedaje za 50 grz. Dionizemu z M. całą swą cz. Jelowicach; tenże Szczepan ustępuje Dionizemu swój zastaw w Jelowicach, który ma na 10 grz. od br. Jana; Dionizy zobowiązuje się zapłacić Szczepanowi 30 grz. do Ś. Trójcy, w przeciwnym razie da mu wwiązanie w [cz.] Jelowic, którą od niego kupił (ZK 201 s. 453—5); Barbara Rejowa z Topoli poświadcza, że Dionizy z M. wypłacił jej 21 grz. czynszu od sumy 80 grz. Dionizy jest obow. płacić 6 grz. czynszu od sumy 60 grz. (Kniaz. 79); 1482 wyrokiem sądu Dionizy z M. winien zwrócić Janowi z Grodowic kmiecia Mikołaja zbiegłego z jego wsi Grodowice z robociznami i dobytkiem wart. 10 grz. (ZK 201 s. 457; ZK 202 s. 2: tu wpis na niedatowanej karcie, zapewne z 1484); 1484 Dionizy z M. zobowiązuje się zapłacić Janowi z Porąbki [lub Poręby?, niezid.] 60 grz., a jeżeli nie zwróci, wówczas da mu wwiązanie w czynsz 6 grz., który płacą jego kmiecie Mączka, Kilian i Marcin w Jelowicach (ZK 202 s. 47—8); 1485 Małgorzata ż. Macieja z Lipnicy [niezid.] zajmuje u Dionizego z M. pieniądze należące do jej br. szl. Jana (ZK 202 s. 85); 1486 Mikołaj z Zagórzan [które?] zastawia za 8 grz. bez wiard. Dionizemu z M. pół karczmy w Jelowicach, którą trzyma karczmarz Wojciech (ZK 202 s. 124); Jan z Jelowic kwituje Dionizego z M. z 25 grz. i unieważnia zajęcie pieniędzy [przez siostrę] (ZK 202 s. 127); Dionizy z M. zobowiązuje się zwrócić Jakubowi Strzeleckiemu w ciągu 3 lat 30 grz., a ponadto w ciągu tego okresu na każde Boże Narodzenie jest obow. wypłacać czynsz 3 grz. Jeżeli po 3 latach Dionizy nie zwróci tych pieniędzy da wwiązanie w połowę wsi Kępa (ZK 202 s. 160 zp.); Jan z Porąbki oświadcza, że Dionizy z M. zwrócił mu 30 grz. z sumy 60 grz. zapisanej na Jelowicach i ustępuje mu kmiecia Kiliana oraz ½ ł. na którym siedzi Marcin, zaś drugą połowę łanu zostawia sobie (ZK 202 s. 161); 1488 Dionizy z M. zastawia za 50 grz. Jakubowi Strzeleckiemu z Więckowic całą swoją cz. w Kępie (ZK 202 s. 203); tenże Dionizy zobowiązuje się zapłacić Barbarze Rejowej z Topoli 44 fl. węg.; Barbara potwierdza odbiór od ww. Dionizego 80 grz. (Kniaz. 85—6⁹Kniaz. 86 błędnie datuje zapiskę na 1489 (zamiast 1488); ZK 202 s. 209—10); tenże Dionizy zobowiązuje się zwrócić Małgorzacie ż. Macieja z Lipnicy 6 grz., a Małgorzata przeznacza te pieniądze dla Andrzeja ze Stradomki (ZK 202 s. 216); 1489 Andrzej ze Stradomki potwierdza, że odebrał 20 grz. od ww. Dionizego, zapisane mu przez Małgorzatę z Lipnicy (ZK 202 s. 255); Jakub z Poręby [która?] potwierdza odbiór od ww. Dionizego 70 grz.; Jakub Strzelecki potwierdza odbiór od ww. Dionizego 3 grz. czynszu (ZK 202 s. 267—8).

1490 Andrzej Kmita z Sobienia [właśc. Woli Sobieńskiej, pow. lub.], dz. w Piotrkowicach [Małych, par. Koniusza] skazany za niestawienie się w sądzie na pozew Dionizego z M. o Stanisława rataja zbiegłego z Kępy (GK 23 s. 240); 1492 Jakub Strzelecki z Więckowic wydzierżawia ww. Dionizemu na trzy lata za 3 grz. rocznie swą cz. w Kępie (ZK 202 s. 374—5); 1495 tenże Strzelecki potwierdza odbiór od Dionizego z M. 50 grz. zapisanych na Kępie (ZK 203 s. 70); tenże Dionizy zastawia za 50 grz. temuż Strzeleckiemu swą wieś Kępę ZK 203 s. 70—1 zp.); Barbara Rejowa z Topoli potwierdza odbiór od Dionizego z M. 80 grz. i unieważnia zapis (Kniaz. 110); woźny ziemski zaświadcza, że dał Janowi Wojnowskiemu wiązanie w Jelowice i połowę Kępy Dziwisza z M. zgodnie z wpisem w księgach prosz.; tenże Wojnowski wydzierżawia na rok ww. Dziwiszowi ww. wsie, które ma od niego w zastawie (GK 25 s. 9—10); 1496 Dionizy z M. zastawia za 720 fl. węg. Janowi Wojnowskiemu z Wojnowa [niezid.] swoje wsie M., Jelowice i Kępa. Katarzyna ż. Dionizego, która ma oprawę posagu i wiana na M., zezwala na ten zastaw. Jan daje Dionizemu prawo użytkowania dworu z rolami folw. oraz wszystkie zagrody w M. (ZK 203 s. 126—8); Jan Wojnowski posesor zastawny M. wydzierżawia Dionizemu czyli Dziwiszowi do najbliższego Bożego Narodzenia wsie M., Jelowice i połowę Kępy, które posiada od niego w zastawie (GK 25 s. 473); Anna z Sieciechowic wd. po Janie Pieniążku z Iwanowic, Katarzyna z Grzegorzowic wd. po Janie Grzegorzowskim, Jakub Płaza z Sieciechowic, Piotr Wiplar z Uliny Wielkiej posesor zastawny z Gołyszyna i Glanowa oraz Mik. Grzegorzowski z Sieciechowic zastawiają za 400 fl. węg. Dionizemu Moniaczkowskiemu i jego ż. Katarzynie swoje dobra: Anna całą cz. dziedziny w Sieciechowicach, Katarzyna połowę wsi Grzegorzowice, Jakub Płaza całą cz. w Sieciechowicach i całą wieś Lesieniec, Piotr Wiplar całą cz. w Gołyszynie i młyn w Glanowie, a Mikołaj całą cz. w Sieciechowicach (GK 25 s. 999—1001); 1497 ww. Dionizy i Katarzyna z Jelowic [i M.] wnoszą o pozyskanie na ww. 1000 grz. zakładu za uniemożliwienie wwiązania w dobra,które wcześniej im zastawili (GK 26 s. 26 zp.).

1497—8 Dionizy czyli Dziwisz z M. zobowiązuje się zapłacić Katarzynie z Trzonowa 28 fl. (GK 26 s. 65 zp., 290, 790, 822, 861, 910—1; 27 s. 11, 49—50, 266—7, 949)¹⁰Kniaz. 125 podaje błędnie: Katarzyna pisze się „de Chrzonow” zamiast „de Thrzonow” (GK 26 s. 861); 1497 Dionizy alias Dziwisz z M. z ż. Katarzyną zobowiązują się zapłacić br. niepodzielonym Piotrowi i Stanisławowi Rejom z Nagłowic oraz ich matce Barbarze 100 grz., w przeciwnym razie dadzą wwiązanie w całą ich dziedz. wieś M. (Kniaz. 120); Jan Wojnowski posesor zastawny z M. wydzierżawia Dionizemu z M. do Bożego Narodzenia całe wsie M., Jelowice i połowę Kępy, które ma od niego w zapisie (GK 26 s. 78); tenże Dionizy posesor zastawny w Karczowicach wydzierżawia Janowi Marcinkowskiemu do Bożego Narodzenia całą wieś Karczowice (GK 26 s. 190—1); Dionizy z M. zastawia za 500 fl. swojej c. Annie ż. Andrzeja Wielogłowskiego swe wsie M., Jelowice i połowę Kępy, na których jego żona ma oprawę (GK 26 s. 500—1); 1498 tenże za zgodą ż. Katarzyny dopisuje Barbarze ż. zm. Jana Wojnowskiego do wcześniejszego zapisu na M. cały swój dwór z rolami folw., zagrodami i łąkami z M., które zostały z wcześniejszego zapisu wyłączone (ZK 203 s. 185—6); 9 IV Barbara wd. po Janie Wojnowskim i Paweł Wojciechowski opiekun dzieci tegoż Wojnowskiego wydzierżawiają na rok temuż Dionizemu cały folw. w → Jelowicach z młynem, robociznami wszystkich kmieci w Jelowicach i M., a także z wszystkimi opust. rolami w Jelowicach i w M. wraz z opust. dziedziną Kępa, wyłączając czynsze i inne dochody ze wspomn. wsi i z młyna w M. Ww. Dionizy, ustępując z dzierżawy, pod zakładem 60 grz. winien pozostawić: 3 stogi żyta ozimego, 1 stóg owsa zebranego w żniwa, ½ stogu pszenicy ozimej, 28 sztuk bydła, tj. 9 wołów i inne bydło, 13 koni starych i młodych, zdrowych i zdatnych do uprawy pól i innych prac, 2 brony, 2 wozy robocze (GK 26 s. 959—60); Dionizy czyli Dziwisz z M. zastawia za 58 grz. Kat. Kozłowskiej z Trzonowa swoją wieś M. (GK 27 s. 286—7 zp. Katarzyna spłacona 12 I 1499); taż Kozłowska poświadcza, że Dionizy z M. i Stan. Rej z Topoli zadośćuczynili jej z tytułu zapisanych pieniędzy (Kniaz. 134).

1499 Dionizy Moniaczkowski i Andrzej Wielogłowski zastawiają za 93 fl. węg. Marcinowi Czuszowskiemu swoje wsie, Dionizy M. i Kępę, a Andrzej Jelowice. Zobowiązują się też doprowadzić do ksiąg swoje żony, Dionizy Katarzynę, a Andrzej Annę, w celu udzielenia zgody na transakcje i ustąpienia ze swych opraw na tych dobrach (GK 27 s. 288—9); 20 III Barbara wd. po Janie Wojnowskim i Paweł Wojciechowski opiekun dzieci tegoż Wojnowskiego wydzierżawiają Dionizemu z M. i Andrzejowi Wielogłowskiemu z Lewniowej do ś. Wojciecha [23 IV] cały folw. w Jelowicach z młynem, z robociznami wszystkich kmieci w Jelowicach i M., z wszystkimi opust. rolami w Jelowicach i w M. i opust. dziedziną Kępa, z wyłączeniem czynszów i innych dochodów ze wspomn. wsi oraz z młyna w M., na takich zasadach, jak w → 1498 (GK 27 s. 557); Barbara ż. Andrzeja Pielsza z Rogów i Paweł Wojciechowski opiekun dzieci zm. Jana Wojnowskiego wydzierżawiają ww. Dionizemu i Wielogłowskiemu z Lewniowej do ś. Wojciecha dobra wymienione w kontraktach z l. → 1498 i 1499 (Kniaz. 135; GK 27 s. 627—8); → Grzegorzowice p. 3; Dionizy z M. ręczy za swego zięcia Andrzeja Wielogłowskiego pod zakładem 150 fl. (GK 27 s. 809).

1500 Dionizy z M. i Andrzej Wielogłowski z Wielogłów zamieniają dobra. Dionizy daje Wielogłowskiemu swą cz. zw. Jelowska w Jelowicach z dopłatą 500 grz. za 1 ł. [!] w Buchcicach w pow. pilzn. (ZK 203 s. 234—5); Dionizy z M. sprzedaje za 130 grz. Andrzejowi z Tęczyna s. zm. Zbigniewa z Tęczyna pkom. krak. całe cz. dziedziny w Kępie (GK 27 s. 1042—3; ZK 203 s. 235); ww. Dionizy i Andrzej Wielogłowski zobowiązują się zwrócić Janowi Wierzbięcie z Brzączowic 55 fl. półgr i 100 fl. węg. pod rygorem wwiązania go w Jelowice (GK 27 s. 1048 zp. Jan spłacony); wspomn. Jan Wierzbięta wydzierżawia za 50 fl. ww. Dionizemu i Wielogłowskiemu wieś Jelowice, którą ma od nich w zastawie. Jeżeli nie wypłacą mu pieniędzy w terminie obejmie tę wieś w posiadanie (GK 27 s. 1048); Barbara ż. Andrzeja Pielsza z Rogów i Paweł Wojciechowski opiekun dzieci zm. Jana Wojnowskiego wydzierżawiają Dionizemu z M. i Andrzejowi Wielogłowskiemu z Lewniowej do Bożego Narodzenia dobra w Jelowicach i M. wymienione w kontraktach z l. → 1498—9 (GK 27 s. 1209—10); Jan Wierzbięta z Brzączowic wydzierżawia Dionizemu z M. i Andrzejowi Wielogłowskiemu do Bożego Narodzenia całą wieś Jelowice, którą ma od nich w zastawie; Dionizy dopisuje wspomn. Janowi Wierzbięcie z Kośmirzowa 10 fl. półgr do zastawu, który ma na Jelowicach (GK 27 s. 1284, 1300).

1503—4 Katarzyna Moniaczkowska, posesorka M. z tytułu oprawy, c. Mikołaja Reja z Topoli i Bobina oraz Barbary, siostra Piotra Reja, ż. Dionizego Moniaczkowskiego, matka Anny ż. Andrzeja Wielogłowskiego z Wielogłów (Kniaz. 146, 148, 152, 156—60; GK 28 s. 1329; GK 29 s. 61, 81, 146, 149, 172—3, 213, 253, 260—1, 281—2; ZK 156 s. 117; Ep. 4 k. 168v).

1503 Katarzyna wd. po Dionizym Moniaczkowskim daje Piotrowi Rejowi z Topoli wwiązanie w dobra M. zgodnie z zapisem (Kniaz. 146; GK 28 s. 1329); 1504 taż Katarzyna protestuje przeciw Andrzejowi Wielogłowskiemu posesorowi zastawnemu w Jelowicach o to, że usunął ją z dóbr oprawnych w M. i nie chce się stawić przed sądem. Z powodu niestawiennictwa Andrzeja sąd przywraca Katarzynie ww. dobra i wyznacza woźnego, aby wwiązał ją w ww. dobra. Andrzej pod zakładem 120 grz. ma pozostawić Katarzynę w posiadaniu dóbr (Kniaz. 148; GK 29 s. 61, 81); 9 II Andrzej Pielsz z Rogów w imieniu ż. Barbary wd. po Janie Wojnowskim i Paweł Wojciechowski opiekun dzieci zm. Jana Wojnowskiego wydzierżawiają Andrzejowi Wielogłowskiemu do Bożego Narodzenia dobra w Jelowicach i w M. wymienione w kontraktach z l. → 1498, 1499 i 1500 (GK 29 s. 81—2); Andrzej Pielsz z Rogów jako pełnomocnik ż. Barbary posesorki zastawnej w Jelowicach, M. i części Kępy składa protest przeciwko Katarzynie wd. po Dionizym Moniaczkowskim, ponieważ złożyła pozew po Andrzeja Wielogłowskiego na dobra M., pozostające w posesji tejże Barbary i jej dzieci z pierwszego małżeństwa; Katarzyna także składa protest przeciwko Barbarze i jej dzieciom posesorom Jelowic, ponieważ jej pełnomocnik złożył protest, że Katarzyna złożyła pozew po Wielogłowskiego na Jelowice, a niczego on w tej wsi nie ma (GK 29 s. 146); Mikołaj z Kamieńca kaszt. sand. i star. krak. na wniosek tejże Katarzyny wyznacza zakład 120 grz. przeciw Andrzejowi Wielogłowskiemu posesorowi zastawnemu w Jelowicach, aby nie niepokoił jej z tytułu oprawy na dobrach M. (GK 29 s. 146, 149); Piotr Rej z Topoli ze strony swej siostry Katarzyny wd. po Dionizym Moniaczkowskim protestuje przeciw Andrzejowi Wielogłowskiemu z Jelowic i Stanisławowi Wróblowi kmieciowi z M. tejże Katarzyny, że złożył pozew słowny po Katarzynę na jej dobra oprawne w M. na inną osobę, tj. na Piotra z Topoli, który tam niczego nie posiada. Ww. kmieć należy do Katarzyny w jej wsi M. (Kniaz. 152; GK 29 s. 213); tenże Piotr ustępuje Wielogłowskiemu z Jelowic wszystkie zapisy pieniężne na dobrach M., które ma od zm. Dionizego Moniaczkowskiego i od Kat. Moniaczkowskiej (Kniaz. 158; GK 29 s. 260); tenże Wielogłowski zobowiązuje się wypłacać dożywotnio wspomn. Katarzynie z tytułu jej oprawy na dobrach M. 12 grz. rocznie. Gdyby nie wypłacił należności za któryś rok, będzie zobowiązany oddać jej w użytkowanie jej dobra oprawne w M. Wielogłowski zobowiązuje się ponadto spłacić długi doktorowi Włodzisławicie oraz kramarce Błażkowej; Piotr Rej z Topoli pod zakładem 400 grz. zobowiązuje się doprowadzić do sądu grodzkiego ww. Katarzynę, która powinna wydzierżawić Wielogłowskiemu swoją oprawę; Katarzyna wydzierżawia Andrzejowi Wielogłowskiemu dobra oprawne w M. za roczną opłatą 12 grz. (Kniaz. 152, 156—9; GK 29 s. 260—1, 281—2); Piotr Rej z Topoli ustanawia Jana Włodka z Ciborowic pstar. krak. pełnomocnikiem do odbioru od [Kat.] Moniaczkowskiej 30 grz., a po odebraniu ww. sumy do unieważnienia zapisu (Kniaz. 160); → p. 3b.

1509 Anna dz. M., c. Dionizego z M., ż. Andrzeja Wielogłowskiego z Wielogłów (ZK 154 s. 518, 533—6); Anna c. zm. Dionizego z M., dz. M., ustanawia swego męża Andrzeja Wielogłowskiego pełnomocnikiem do dokonania sprzedaży lub innej transakcji na jej dobrach dziedzicznych (ZK 154 s. 518); tenże Wielogłowski z Jelowic i M. jako pełnomocnik ż. Anny sprzedaje szl. Mik. Glińskiemu z Piotrkowic [Wielkich, par. Niegardów] rajcy krak. dwór z rolami folw. w M. wraz z robociznami kmieci tamże przynależnymi oraz wielkim stawem w M. [zapewne dziś łąki Stawiska — UN 13 s. 59]; Wielogłowski wraz ze Ściborem Zębockim z Zębocina ręczą pod zakładem 1600 fl. pol., że dobra te wolne są od obciążeń; Wielogłowski jako pełnomocnik wspomn. ż. Anny sprzedaje za 1600 fl. pol. ww. Mik. Glińskiemu całą jej wieś M.; tenże wraz z poręczycielem Ściborem Zębockim ręczą Glińskiemu pod zakładem 500 grz., że w ciągu roku przeniosą oprawę Katarzyny z dochodem 12 grz. z M. na inne dobra (ZK 154 s. 533—8).

1509—20, zm. 1538 Mikołaj Gliński z Glinika Niemieckiego, dz. Bobowej 1509—19, Budziejowic 1505—20, → Miechowic 1518—38, Nasiechowic, Piotrkowic Wielkich i Zielenic oraz Żurawicy, Biskowic i Maćkowic w ziem. przem., rajca krak. urzędujący 1511—3, 1518—33, mąż Anny c. Mik. Salomona z Krakowa (ZK 154 s. 533—4, 537—8; 155 s. 46, 50—2; 206 s. 87; Z. Noga, Krakowska rada miejska w XVI wieku. Studium o elicie władzy, Kraków 2003, s. 309).

1510 Piotrusza wd. po Janie Kośmirzowskim ustępuje Mik. Glińskiemu rajcy krak. swe prawo do dóbr M., które ma od Andrzeja Wielogłowskiego dz. z M. na mocy zapisu 170 fl. w półgr w księgach grodzkich krak. (ZK 155 s. 46)¹¹Gliński zapewne ustąpił Andrzejowi Wielogłowskiemu ten zapis, bo tego samego dnia, kiedy uzyskał go od Piotruszy tenże, Wielogłowski kwituje go z odbioru 170 fl. z długu 1000 fl., które zapisał mu przed sądem ziemskim w Proszowicach (ZK 155 s. 46); Barbara wd. po Janie Wojnowskim, obecnie ż. Andrzeja Pielsza Rogowskiego z Rogów wraz z Andrzejem jej synem z pierwszego małżeństwa, za zgodą Pawła Wojciechowskiego opiekuna dzieci tegoż Wojnowskiego ustępują Mik. Glińskiemu dz. Piotrkowic i rajcy krak. 720 fl. węg. na M. i Jelowicach zapisanych przez zm. Dionizego [Moniaczkowskiego] i jego ż. Katarzynę dla Jana Wojnowskiego, które po nim odziedziczyli; tenże Pielsz z ż. Barbarą oraz Andrzej s. Barbary zobowiązują się doprowadzić do sądu król. lub ziemskiego w Proszowicach Jana s. zm. Jana Wojnowskiego, młodszego brata wspomn. Andrzeja, po osiągnięciu przez niego lat sprawnych, aby ustąpił na rzecz ww. Glińskiego z praw do zapisu na M. i Jelowicach. Andrzej Rogowski, Barbara i Andrzej pod zakładem 400 fl. węg. zapewniają, że zapis jest wolny od pretensji innych osób, a w szczególności córek zm. Wojnowskiego; Mik. Gliński sprzedaje za 400 fl. węg. Andrzejowi Wielogłowskiemu wieś Jelowice, którą ma w zapisie od ww. Barbary i Andrzeja, a zachowuje dla siebie wieś M., jako jej prawowity dziedzic (ZK 155 s. 50—2); 1511 Andrzej Wielogłowski z Wielogłów skazany za niesłuszne oskarżenie Jakuba Gładysza z Kowalowej o uprowadzenie kmiecia Stan. Wróbla z M. (ZK 155 s. 488); 1512 Andrzej Wielogłowski protestuje przeciwko Katarzynie wd. po Dionizym Moniaczkowskim, ponieważ gotów był przyjąć umorzenie zapisu z akt grodzkich krak., [lecz nie został on wniesiony do akt ziemskich] (Kniaz. 179 = ZK 156 s. 141); 1520 Mik. Gliński z Piotrkowic zapisuje ż. Annie c. Mik. Salomona mieszcz. krak. 2000 fl. pol. posagu i tyleż wiana na połowie dóbr dziedz. w Piotrkowicach, Budziejowicach, M., Wierzbicy, Zielenicach i Miechowicach (ZK 206 s. 87).

1538 woźny ziemski poświadcza, że dał Jerzemu Niemście z Krzcięcic wwiązanie w Piotrkowice i M. stosownie do zapisu 1000 fl., na tych dobrach przez zm. Mik. Glińskiego. Przy wwiązaniu była obecna Anna wd. po Glińskim oraz Benedykt Gliński opiekunowie jego dzieci; tenże Niemsta wydzierżawia tejże Annie do Bożego Narodzenia 1540 ww. wsie (ZK 218 s. 421); 1541 Zofia Miechowska ż. Piotra Miechowskiego, a c. zm. Mik. Glińskiego z Glinika [Niemieckiego], dz. w Piotrkowicach, za zgodą męża oraz br. stryj. Stan. Glińskiego s. Benedykta Glińskiego i brata herbowego Jana Siedleckiego daje Żegocie Morskiemu z Morska i Mik. Frykaczowi z Mnikowa swe cz. dziedz. we wsiach Piotrkowice, M., Wierzbica, Budziejowice, Zielenice, Nasiechowice, Miechowice i Janikowice (ZK 218 s. 552—4); 1542 Żegota Morski z Morska ustępuje Piotrowi Miechowskiemu z Miechowic wszystkie swe dobra i działy we wsiach ww. (ZK 218 s. 594—5, 723: tu wpis powtórzony pod r. 1544).

-3b. Kmiecie i karczmarze. 1381—2 w sprawie między Mikołajem s. Wincentego z M. a Mikołajem kmieciem Dziwisza z M. Mikołaj winien okazać dok. szlach. (litteram militarem) za pozew, ponieważ pozywał kmiecia bez dok. (SP 8, 798, 1231); 1389 2 kmieci i karczma → p. 3a; 1401 kmieć Dionizego z Przesławic w M. → p. 3a; kmieć w M. płaci 2 grz. czynszu → 3a; 1402 Mikołaj, Stanisław i Jakub Rola kmiecie Dziwisza w M. → p. 5; 1425 Stanisław kmieć Mikołaja → p. 3a; 1434 Tomek kmieć Mikołaja w M. → p. 3a; 1441 Piotr Ciosek [kmieć] z M. → p. 5; 1444 Wojciech [kmieć?] z M. (OK 6 s. 688); 1445 Piotr Cioszakowic [kmieć?] z M. zobowiązuje się zwrócić 60 [gr?] tytułem dzies. magistrowi Maciejowi z Chrosnej (OK 8 s. 821); 1452 Wojc. Babka kmieć z M. kupuje za 11½ grz. dzies. w Przesławicach (OK 9 s. 260); 1452 Maciej Capalo? z Niegardowa i Wojc. Babka z M. zobowiązują się zapłacić Jakubowi Kotowi dziekanowi gniezn. 14 grz. i 10 sk. rękawicznego z tytułu kupna dzies. z Rosiejowa (OK 9 s. 289); 1453 Szymon i Tomasz z M. [kmiecie?] pana Moniaczkowskiego (OK 1 s. 619); 1458 Stan. Morus, Jarosz i inny Stanisław kmiecie Mik. Moniaczkowskiego → p. 3a; Jakub z M. [kmieć?] zobowiązuje się zwrócić magistrowi Mikołajowi z „Cvrszin” [niezid.] 3 grz. i 1 wiard. (OK 10 s. 346); Marcin, Stanisław, Jakub i Marcin kmiecie Mikołaja z M. → p. 3a; 1474 sąd grodzki odsyła sprawę Stan. Pszonki mieszcz. z Proszowic o zabójstwo toczoną z powództwa Jana kmiecia z M., do jego sądu miejskiego w Proszowicach (GK 19 s. 966); 1481 Przybysław pleb. w Koniuszy, Mik. Czaschel [kmieć?] z M. i Jan Bartkowicz z Niegardowa zobowiązują się zwrócić do ś. Michała [29 IX] Pawłowi wikaremu z Obichowa 2½ grz. (OK 13 s. 1208—9); 1504 woźny ziemski zaświadcza, że zatrzymał na rzecz Jakuba [= Stanisława] Wróbla kmiecia Andrzeja Wielogłowskiego z M. klacz alias „swyerzepiczą Ridzą” we wsi Topola Piotra Reja, na co ten zezwolił (Kniaz. 150; GK 29 s. 182¹²Poniżej na tej samej stronie księgi wpis, w którym jest mowa o ustanowieniu terminu w sprawie między Stanisławem (skreślone Jakubem) Wróblem kmieciem Andrzeja Wielogłowskiego z Jelowic (skreślone M.) a Janem kmieciem z Topoli o aresztowaną klacz (Kniaz. 151; GK 29 s. 182)); Stan. Wróbel kmieć Katarzyny posesorki M. → 3a; 1511 Stan. Wróbel kmieć Andrzeja Wielogłowskiego → p. 3a.

-3c. Areał, folwark, pobór.

Areał i folwark. 1434 ł. osiadły w M.; 1460 3 ł. w M. → p. 3a; 1470—80 ł. kmiece i folw. szlach. w M. (DLb. 2 s. 152); 1477 wieś M. skazana na karę król. XIV za niezapłacenie wiardunkowego (GK 20 s. 648); 1480 M. wśród wsi skazanych za niezapłacenie podatku (GK 21 s. 145); 1496, 1498, 1500 dwór z rolami folw. w M. (ZK 203 s. 128, 186; 154 s. 533—4); 1498— 1500 robocizny kmieci z M. w folw., role opust. w M. → p. 3a.

Pobór. 1489—94 pobór z 3 ł. (RP k. 137, 150v, 163v, 179, 193v, 209v; ŹD s. 440); 1498 pobór z 2½ ł., a ½ opust. (RP k. 43); 1499—1500, 1502—16, 1518—9 pobór z 3 ł. (RP k. 14, 251v, 297, 300v, 304v, 309v, 315v, 324, 343v, 368v, 599v, 546, 574v, 630, 712v, 735v, 793, 815, 830, 852v); 1530 pobór z 3 ł. (RP s. 20); 1563 pobór z 2⅝ ł., według starych kwitów z 3¼ ł., karczmy dorocznej, od 2 rzemieślników i 5 komor. (RP s. 65—6).

5. 1402 arbitrzy wyznaczeni przez biskupa krak. ogłaszają wyrok w sporze między Nowkiem prebendarzem w kościele Ś. Wojciecha na rynku krak. powodem a Dziwiszem dz. M. o dzies. snop. z ról Dziwsza w M., które uprawiają jego kmiecie Mikołaj, Stanisław i Jakub Rola. Dziwisz zajął te role i uprawiał przez 3 lata na własny użytek. W pierwszej instancji sędzia zawyrokował, że dzies. ta przysługuje Nowkowi i każdemu prebendarzowi ww. kościoła. Od tego wyroku Dziwisz odwołał się do bpa krak., ten zaś powierzył sprawę ww. arbitrom, na których obie strony pod zakładem 100 grz. wyraziły zgodę. Po ponownym zbadaniu sprawy i wysłuchaniu świadków arbitrzy przysądzają ponownie dzies. Nowkowi, nakazują Dziwiszowi zwrócić dzies. lub za nie zapłacić, jeśli je naruszył, koszty procesu zaś mają być podzielone po połowie. Nowek występuje o potwierdzenie tego wyroku w formie instrumentu notarialnego (KUJ 1, 25); 1441 Piotr Ciosek z M. zobowiązuje się wypłacić w dwóch ratach Wincentemu prebendarzowi w kościele Ś. Wojciecha w Krakowie należność za dzies. we wsi M., kupioną od niego za 3½ grz. (OK 8 s. 159); 1450 Jan pleb. w Uniejowie kupił za 8 grz. od magistra Mikołaja [s.] Wincentego z Brzegu [Śląsk?] dzies. we wsi M. (OK 8 s. 35); 1470—80 dzies. snop. z ł. kmiec. o wart. [...] dla preb. w kościele Ś. Wojciecha w Krakowie; dzies. z folw. szlach. do kościoła par. w Niegardowie (DLb. 2 s. 152); 1529 dzies. snop. z całej wsi wart. 3 grz. dla kościoła par. w Niegardowie; dzies. snop. z pewnych ról kmiec. dla kapelanii czyli altarii w kościele Ś. Wojciecha na rynku krak. (LR s. 157, 304).

6. Klemens woźny z M. (ZK 2 s. 438).

1411 Tomasz wikary [w kat.] krak. pozywa Dziwisza z M. o to, że chcąc go zabić śledził go, gdy w pewnym domu w Krakowie badał sprawę o dzies. za bieżący rok wart. 6 fl. (SP 7/2, 1423); 1414 Stanek kmieć z Gnatowic potwierdza, że Dziwisz z M. zadośćuczynił mu za zabójstwo br. Piotra (ZK 193 s. 178—9); 1430 kilku szlachciców, wśród nich Jakub Moniaczkowski¹³W zapisce Monaczkowski nie jest poświadczony jako dziedzic M. Poza tą jedyną wzmianką nie udało się odnaleźć wśród piętnastowiecznych dziedziców M. Jakuba; trudno z nim łączyć Jakuba z M. poświadczonego 1385, ręczą za Żegotę z Filipowic, że stawi się przed sądem grodzkim (GK 4 s. 107); 1431 Piotr Moniaczkowski z Dalewic? (Dalow) (GK 4 s. 381); 1456 Stanisław cyrulik pana Moniaczkowskiego (GK 13 s. 233).