DOBROGNIEW

(1238 Dobrognew z fals. z przełomu XIV/XV w., 1408 Dobrognyew, 1530 Dobrognijew, 1564 Dobragniew), dziś wieś Dobroniów i cz. wsi Jodłownik (UN 6 s. 8, 61), 10 km na NW od Tymbarku.

1. 1530, 1581 pow. szczyrz. (RP k. 32; ŹD s. 52); 1529 par. Góra Ś. Jana (LR s. 184).

2. 1403 Mikołaj dz. z Jodłownika nadaje klasztorowi w Szczyrzycu za 20 grz. połowę opustoszałego stawu leżącego nad rz. Potok między Jodłownikiem i D. (Pol. 3, 187); 1408 Mikołaj opat szczyrz. zezwala Pawłowi z Janowic postawić karczmę w posiadłościach klasztoru, między wsiami klaszt.: Abramowice i D. oraz Janowicami należącymi do tegoż Pawła. Dzies. z tej karczmy ma należeć do kl. (ZDM 5, 1219 - na odwrociu ręką XV w: thaberna de Janowycze); 1528 Zygmunt Stary wyznacza komisarzy do rozgraniczenia dóbr król. → m. Dobczyc i wsi Wiśniowa, Jerzmanowa i Kobielnik od dóbr kl. szczyrz.: Góra [Ś. Jana], Abramowice, Godusza, Pobręczyn, Gruszowiec, D. i Smykań (MS 4, 5346-7); 1529 komisarze rozgraniczają powyższe dobra → Ciecień (MK 44 s. 347-9; MS 4, 5397); 1530 Zygmunt Stary zatwierdza na prośbę Stanisława opata kl. szczyrz. powyższe rozgraniczenie (MS 4, 5477); 1545 granica między Mstowem a D. poczyna się od potoku zw. Sawka [potok w Lasocicach - UN 6 s. 21]; MObrębowa i kopców narożnych niżej Debrzy pod rolami pola zw. Kamieniec [dziś cz. Mstowa ma tę nazwę - UN 6 s. 9; MObrębowa]. Stąd poprowadzono granicę na wschód słońca środkiem Debrzy i w górę do kopca w jej końcu i dalej przez pole Kamieniec ku drodze z Janowic do Mstowa, gdzie blisko końca stajań ról dobrogniewskich z prawej strony usypano kopce. Od nich i od tej drogi w lewo i przez nią aż do doliny między polami D. i krzewami jeżynowymi Mstowa pod dąbrową zw. Kamieniec, stąd na W do potoku zw. → Czarnowiec, do którego tam wpływa Krzyżowy Potok. Od tego miejsca między Krzyżowskim Potokiem [może Fryszowskim] i Janoczyńskim Potokiem poprowadzono granicę pod pole ról D. i dalej przez potok zw. Janoczyński Potok do kopców na brzegu potoku Czarnowiec i na wschód przez drogę publiczną z Tymbarku do Krakowa, koło której usypano kopiec, i stąd do potoku zw. Jodłownik [dziś rz. Jodłowniczanka], płynącego do Mstowa. Na brzegu tego potoku usypano 2 kopce narożne w kierunku łąki Piotra Kotszara kmiecia z Mstowa, położonej za rzeką i powyżej ściany wsi D., sąsiadującej z D. i Mstowem (Kl. w Szczyrzycu rps Provisio k. 140-2; ZK 31 s. 1026-7); 1569 granice między dobrami Jodłownik i D. zaczynają się k. potoku i miejsca zw. Miękiniów [dziś cz. wsi Jodłownik - UN 6 s. 8], gdzie stoją 3 kopce narożne: jeden Jodłownika, drugi D. i trzeci Janowic. Granica idzie tym potokiem, kopcami po obu jego brzegach aż do wierzchu stawu kl. szczyrz., którego połowę kl. ma prawnie od poprzedników i dziedziców z Jodłownika. Staw ten według dokumentu zakupnego ma pozostawać w rękach kl. z wolnością podnoszenia wody, ale bez zalewania użytków i użytkowania rz. Od wierzchu tego stawu i potoku granica idzie w prawą stronę do brzegu tego stawu i aż do jego grobli i dalej tym potokiem, aż do drogi z Jodłownika do Mstowa i przechodzi tę drogę i przez łąki, aż do rz., która płynie z Jodłownika do Mstowa, na brzegu, który należy do wsi Dąbrówka i gdzie są kopce narożne Jodłownika i D. (ZK 407 s. 304-7); 1592 granice między Janowicami i Jodłownikiem zaczynają się od kopców narożnych wsi D., Jodłownik i Janowice i stąd prowadzą kopcami na S do potoku zw. Granicznik (ZK 406 s. 456).

3. Własn. kl. Cyst. w → Szczyrzycu. 1255 → p. 5; 1441 kl. Cyst. w Szczyrzycu oddaje w dożywocie z obowiązkiem płacenia kl. 1/2 grz. rocznie Świętochnie wd. po Mik. Drobocie i jej s. Wacławowi z Jodłownika całe role z łąkami w Kątach i D. leżące poniżej między Mstowem i Jodłownikiem koło karczmy Kostrzeckiej (Cosztryeczka) z zaroślami poniżej D., z których mogą korzystać ludzie z obu stron [klasztorni i z Jodłownika] i czynić w nich łazy (ZK 11 s. 530); 1529-30 D. w dobrach kl. szczyrz., → Ciecień, Dobczyce (MS 4, 5397, 5477); 1529 czynsz z całych wsi, m. in. z D. dla kl. w Szczyrzycu (LR s. 184); 1530 pobór z 1 ł. (RP k. 32); 1564 D. własn. klasztoru szczyrz.; sep z 1 ł. dla kl. szczyrz. (LK 2 s. 72).

5. 1238 mgr Salomon aichidiak. sand. i Uger zw. Buzakarinus przysądzają klasztorowi szczyrz. w sporze z komesem Zdzisławem pr. patr. kościola w Szczyrzycu (Góra Ś. Jana) z dzies. m. in. z D. (Mp. 1, 296 - fals.)1Zob. Abramowice, przypis 2; 1255 Bolesław Wstydl. nadaje wsiom klasztoru szczyrz. imm. ekon. i sąd., a także zatwierdza dzies. w imiennie wymienionych wsiach, m. in. w D. (Mp. 1, 42 - fals. z przełomu X1V/XV w., por. Matuszewski, Imm. s. 280); 1368 Kazimierz W. transumuje wyrok z 1238 (Mp. 1, 296)1Zob. Abramowice, przypis 2; 1441 → p. 3; 1529 meszne z wyszczególnionych wsi, m. in. z D. dla kl. w Szczyrzycu (LR s. 184).

1 Zob. Abramowice, przypis 2.