JANUSZOWICE

(1387 Janusouicz, 1400 Januschouicz, Januschovicze, 1405 Janussowicze, 1529 Januskowicze [!], 1532 Januschevicze) 11 km na NW od centrum Krakowa.

1. 1489 n. pow. krak. (RP s. 134); 1581 pow. krak.-prosz. (ŹD s. 28); 1470 n. par. Giebołtów [dziś Giebułtów] (DLb. 1 s. 148; 2 s. 61).

2. 1405, 1427 młyn (ZK 3b s. 621; 8 s. 231-2).

3. Własn. szlach. 1387 Jakusz z J. w sprawie z marszałkiem [Przedborem h. Zadora] z Wodzisławia [i → Brzezia] oraz w sprawie przeciw Filipowi, Jaszkowi i Pieczowi z Mysłowic winien stawić kapelana dworu Pietrasza z Łuczyc (SP 8, 4552); 1388 tenże Jakusz procesuje się z Piotrem kmieciem z Więckowic [par. Bolechowice] (SP 8 uw. 114/20); 1400 ww. Jakusz [h. Pobógl z J. i Koniecpola [woj. sier.] wwda sier. (SP 8, 9993, 9997, uw. 317/49, 319/25; ULS s. 129); → p. 5; 1405 Stanisław młynarz z J. (ZK 3b s. 621); 1421 Jan młynarz z J.; 1424-5 Jan karczmarz z J. (wg ind. WAP); 1423 Szczepan karczmarz z Modlnicy pozywa Andrzeja karczmarza z karczmy zw. Januszowska o 60 kop zboża (GK 2 s. 104, 114, 122, 140, 152); tenże Andrzej procesuje się z Piotrem z Będkowic (ZK 7 s. 302); 1427-8 Przedbór s. ww. Jakuba z Koniecpola, dz. J. (wg ind. WAP); 1427 tenże Przedbór z racji poręczenia za Piotra Szafrańca zastawia na sumę 53 grz. Bieniowi z Sosnowic młyn w J., do czasu wypłacenia Bieniowi tej sumy (ZK 8 s. 231-2); tenże Przedbór gwarantuje swym poręczycielom Bodzancie z Modlnicy i Mikołajowi z Ikmanowic zwrot poręczonej sumy 70 grz. ewentualnym wwiązaniem w całą swoją wieś J. (ZK 8 s. 255-6, 352); Maciej kmieć Przedbora z J. (wg ind. WAP); 1443 karczma → Chochoł czyli karczma januszowska (GK 8 s. 360); 1463 Kazimierz Jag. zatwierdza zapisanie przez Mikołaja z Koniecpola [s. Przedbora] star. przemyskiego 1500 fl. węg. posagu ż. Dorocie c. Wawrzyńca Zaremby z Kalinowej [woj. kaliskie], m.in. na wsiach w ziemi krak.: Wąsosz, J., Pękowice, Lusina i na karczmie → Chochoł (Mp. 5 J 9); [br.] Jakub i Mikołaj z Koniecpola dz. J. (ZK 16 s. 86, 99); tenże Mikołaj dz. J. (ZK 16 s. 111, 120); 1465 Kazimierz Jag. wzywa Dorotę z Kalinowej dzierżawczynię Lusiny i J. wd. po Mikołaju z Koniecpola pkom. i star. przemyskim do stawienia się przed sądem ziemskim krak. Została ona pozwana przez Jakuba z Koniecpola star. przemyskiego br. jej zm. męża o to, iż uprowadziła z grodu przemyskiego c. Mikołaja i swoją - Nawojkę oraz zabrała wówczas nie podzielone z Jakubem pozostałe po jego zm. br. Mikołaju perły wart. 1000 grz., a także srebrne: półmiski, miednice, kubki, łyżki o łącznej wart. 2000 grz.; 1466 sprawa między ww. Jakubem i Dorotą zostaje wniesiona do sądu ziemskiego krak. (SP 2, 3836); 1469 Dorota z J. czyli z Koniecpola (ZK 16 s. 553); 1470-80 właśc. Jakub h. Pobóg z Koniecpola. Łany kmiece, karczmy, zagrody, dwór ryc. z rolami folw. (DLb. 1 s. 148; 2 s. 61); 1489-94, 1496, 1498-1500 pobór z 2 1/2 ł.; 1508 pobór z 1 ł. (ŹD s. 435; RP s. 134, 159, 174, 189, 204, 70, 35, 6, 243, 336); 1496 ww. Dorota ustępuje na rzecz swej c. Nawojki 1500 fl. węg. zapisanych jej przez zm. męża na dobrach: J., Pękowice, Lusina i karczma Chochoł (ZK 153 s. 147); 1530 pobór z 1 ł. (RP k. 7); 1531 sąd ziemski krak. zaświadcza, że br. Maciej, Piotr i Krzysztof Mijomscy zrezygnowali na rzecz swego ojca Andrzeja Mijomskiego z wszystkich dóbr po zm. babce Nawojce z Koniecpola wwdzinie pozn. [wd. po Macieju Mosińskim], m.in. z J. (DP 2 maszynopis); 1532 Zygmunt Stary zatwierdza takież zrzeczenie dokonane przez Hieronima Mosińskiego z Bnina [woj. kaliskie] s. zm. Nawojki na rzecz ww. Andrzeja Mijomskiego (MS 4, 16248).

5. 1400 Grzegorz kapelan dworu Jakusza z J. wwdy sier. (wg ind. WAP); 1470-80 dzies. snop. i kon. wart. 10 grz. z łanów kmiec., karczem i zagród należą do preb. Raciborowskiej w kat. krak., dzies. snop. wart. 2 grz., a czasami 4 grz. - do pleb. w Chrząstowie [pow. chęc.] w diec. gnieźn. (DLb. 1 s. 148; 2 s. 61); 1529 dzies. snop. wart. 1 grz. ww. prebendzie (LR s. 179-80).

6. 1465 → p. 3.

7. F. Sikora, Testament Przedbora z Koniecpola z roku 1460, SH, 26 (1983), z. 2, s. 297-314.

8. Znaleziska powierzchniowe ceramiki średniowiecznej (J. Lech, E. Rook, F. M. Stępniowski, Archeologiczne badania poszukiwawcze i weryfikacyjne w dorzeczu Prądnika w latach 1976-1980, „Spraw. Arch.” 35 (1984), s. 246).