(1229 Dubrovice, Dambrowa, Dąmbrowa, Dąbrowa - z dok. interpol. w XV w., 1311 Kriua Dubrowa, 1325-7 Crivadambrowa, 1331 Criva Dobroua, 1336 Crsiva Damprowa, 1346 Krziva Dambrowa, 1350 Crziwadamborowa, 1351 Krzywadambrowa, 1371 Curua Dabrowa, 1388 Crziwaczka, 1403 Crzywaczka, 1409 Thamborsko alias Cziwaczka, Thamborksko alias Cziwaczka, 1418 Krziwoczka, 1470-80 Krzyweczka, 1477 Crzywanczka, 1490 Krewaczka) 9,5 km na NW od Myślenic.

1. 1489 n., 1581 pow. szczyrz. (RP k. 141; ŹD s. 43); 1325-7 n., 1598 par. własna (MV 1 s. 127; WR k. 220); 1325-8 dek. Niegowić dawniej Szczyrzyc; 1336, 1346-8, 1350 dek. Niegowić obecnie Szczyrzyc; 1351 dek. Wysocice; 1354 dek. Szczyrzyc; 1355 dek. Niegowić (MV 1 s. 127, 198, 298, 380; 2 s. 192 i n. wg ind.); 1529, 1598 dek. Skawina (LR s. 153; WR k. 220).

2. 1470-80 K. graniczy z Wolą Brunaczowską [czyli Wolą Radziszowską] (DLb. 3 s. 193); 1564 spór o granice m. in. K. → Krzyszkowice p. 2, par. Siepraw.

3. Własn. kl. tyn., następnie mieszcz. i szlach. -a. Dziedzice. 1229 papież Grzegorz IX potwierdza kl. tyn. posiadanie m. in. wsi D. (Tyn. 11b - bulla interpol. w XV w., por. J. Wyrozumski, Państwowa gospodarka solna w Polsce do schyłku XIV w., Kr. 1968 s. 25 oraz uwaga przy haśle → Dąbrowica, przekaz nie zid.); 1311 → p. 4.

1388 Tomasz z K. z ż. Małgorzatą zastawiają za 30 grz. Piotrowi z Kociny [pow. wiśl.] folwark w K., który mają w zastawie. Piotr zapłacił już 16 grz. a pozostałe 14 grz. dopłaci w 2 ratach w przyszłym roku (SP 8, 4685); 1394 Miklosz [= Mikołaj z K.] winien pozwać do sądu Wiernka i Zebrzyda ss. Więcesława oraz ich siostrę [stryj.] Katarzynę c. Andrzeja br. tegoż Więcesława, dziedziców z K. Termin na wiec z Piotraszem z Kociny (ZK 2 s. 166); 1396 Piotrasz z K. [i Kociny] w sporze z Mikołajem z K. o trzecią cz. dziedziny i 160 grz. (ZK 2 s. 395); 1403 Wiernek s. Więcesława z K. i Bęczarki sprzedaje za 500 grz. gr pras. Piotrowi z Kociny połowę K. i Bęczarki z sołectwem w obu wsiach (ZK 3 s. 497)¹W haśle Bęczarka błędnie pod rokiem 1402; 1412 Kaspar Krugel mieszcz. krak. sprzedaje za 900 grz. szer. gr mieszcz. krak. Więcelsalkowi [Wenczelsalik] swe wsie K. i Bęczarka, gwarantując z Dobkiem z Jeżowa chronić go od przeszkód w ich posiadaniu; tenże Więcelsalik zobowiązuje się zapłacić w ciągu roku 300 grz. temuż Krugelowi (ZK 5 s. 283); 1414 Herman Zelgicz mieszcz. krak. zastawia za 100 grz. szer. gr i 100 grz. monety pospol. Michałowi [wójtowi] ze Skawiny K. i Bęczarkę z bydłem, trzodą i osiewkiem (ZK 5 s. 457)²W haśle Bęczarka pod błędną datą 1412 z błędną sumą zastawu; 1415 Michał wójt ze Skawiny i Dobek z Jeżowa ręczą za Hermana Zelge mieszcz. krak., że zapłaci 220 grz. szer. gr Klemensowi z Turska. Jeśli nie zapłaci dług wzrośnie do 400 grz. i w tej sumie da Klemensowi wwiązanie do K. i Bęczarki. Gdyby wwiązanie do tych wsi zostało mu zanegowane, będzie dochodził swych pr. na poręczycielach (ZK 6 s. 92); 1416 tenże Herman sprzedaje za 750 grz. szer. gr ww. Michałowi Bęczarkę i K. (ZK 6 s. 180)³W haśle Bęczarka pod błędną datą 1419 z błędną sumą sprzedaży; 1418 tenże Michał oprawia ż. Małgorzacie 60 grz. posagu i 140 grz. wiana na K. (ZK 6 s. 451); 1428 Wiernek [ongiś?] z K. (ZP 21 s. 371).

1441-4 Stanisław Skawiński ze Skawiny i K., br. Rafała i Mikołaja ze Skawiny, ż. Jadwiga c. Sławca Czudnego z Topoli, dzieci Daniel, Zuzanna i Małgorzata (OK 6 s. 234; ZK 11 s. 499; GK 7 s. 509; 8 s. 690-1); 1441-6 Jadwiga z K. ż. Stanisława i wd. po nim, następnie ż. Andrzeja Trzewlińskiego (ZK 11 s. 500; 146 s. 586; OK 6 s. 722); 1441 Stanisław z K. oprawia po 200 grz. posagu i wiana ż. Jadwidze c. Sławca Czudnego [z Topoli] na połowie dóbr dziedz. w K. i Bęczarce (ZK 11 s. 500).

1444-80 Daniel z K. s. Stanisława, ż. Anna c. Wiernka z Bilska (ZK 12 s. 227; 16 s. 568; OK 2 s. 624, 643; ZK 146 s. 724; M. Kowalczyk, Wypisy do biografii Jana Długosza z ksiąg sądowych kurii metropolitalnej w Krakowie, Analecta Cracoviensia, 12, 1980, nr 60); 1444 Stanisław ze Skawiny zobowiązuje się uwolnić Stanisława z Brodów i Jana z Libertowa od poręki 120 grz., danej za niego Michałowi z Zebrzydowic, pod gwarancją wwiązania w K. (GK 8 s. 690-1); 1446 Rafał ze Skawiny prep. kiel., kan. i oficjał krak. zobowiązuje się zapłacić 100 grz. wiana Jadwidze ż. Andrzeja Trzewlińskiego z Wielkiej Wsi, które należało do [jej pierwszego męża] Stanisława z K., brata Rafała. Tenże Rafał poręcza za br. Mikołaja ze Skawiny, że wyrazi zgodę na ten zapis; Stan. Trzewliński z Wielkiej Wsi z s. Andrzejem poręczają za Jadwigę ż. tegoż Andrzeja, że stawi się ona w określonym terminie do ksiąg ziem. lub wiecowych i zezna, iż ww. Rafał z br. Mikołajem spłacili ją z posagu i wiana w wysok. 250 grz., oprawionych na połowie dóbr dziedz. [jej pierwszego męża] Stanisława z K., które to pieniądze nie powinny być wydane dzieciom Jadwigi z pierwszego małżeństwa z tymże Stanisławem, bratem Rafała. Jadwiga winna dokonać wpisu do ksiąg pod zakładem 400 grz. i wydać Rafałowi i Mikołajowi dok. oprawy. W imieniu zaś dzieci Jadwigi i Stanisława, tj. Daniela, Zuzanny i Małgorzaty, ciż br. Rafał i Mikołaj winni poręczyć i wpisać do ksiąg ziem. lub wiecowych, że po dojściu do lat sprawnych nie będą niepokoić o te pieniądze Jadwigi ani jej dzieci z drugiego małżeństwa (GK 9 s. 479-81); taż Jadwiga zeznaje, że ww. bracia Rafał i Mikołaj spłacili ją z ww. sumy; ciż bracia poręczają tejże Jadwidze, iż po dojściu do pełnoletności dzieci [jej i] Stanisława z K., stawią je w sądzie pod zakładem 500 grz., gdzie potwierdzą powyższą transakcję zawartą w ich imieniu przez stryjów. Jadwiga umarza zapisy posagu i wiana na K. i Bęczarce (ZK 146 s. 486-7); 1449 końcowy fragm. ww. sprawy (ZK 146 s. 567)⁴Zapewne jest to potwierdzenie przez dzieci ww. transakcji. Zachował się tylko końcowy fragm. zapiski, poprzedniej karty brak.

1450 Jadwiga ż. Zawiszy z Boryszowic pkom. król., c. Jana ze Skawiny, ustępuje za 400 grz. stryjom: Rafałowi kan. i oficjałowi krak. oraz prep. kiel. i jego br. rodz. Mikołajowi oraz Michałowi, a także dzieciom zm. Stanisława ze Skawiny z dóbr ojcowskich, m. in. z K. i Bęczarki (ZK 13 s. 409); 1458 Mikołaj z K. (ZK 15 s. 310); 1465 Daniel Skawiński z K. oprawia ż. Annie c. Wiernka z Bilska po 200 grz. posagu i wiana na połowie dóbr dziedz. i ma wnieść zapis do ksiąg ziem. pod zakładem 400 grz. (GK 17 s. 604 zp.: Anna kasuje zapis).

1467-80 Jan wójt ze Skawiny, tenut. Lipowca, bratanek Rafała (GK 18 s. 202; ZK 146 s. 724); 1467 Anna c. Wernera z Bilska umorzy ww. zapis oprawy 400 grz. posagu i wiana pod warunkiem, że wyznaczeni przez bpa krak. Jana [Lutka z Brzezia] sędziowie Stanisław z Sieradzic kan. i oficjał krak. oraz dr Latoszyński orzekną rozwód Anny z Danielem. W przeciwnym razie Anna zatrzyma całą oprawę bez uszczerbku, a dotychczasowy zapis nie będzie miał mocy prawnej, dopóki obie strony nie ugodzą się w tej sprawie (SP 2, 3885); tenże Daniel ma dać cz. macierzystą po zm. Jadwidze ż. Andrzeja Trzewlińskiego siostrze Zuzannie ż. Mik. Skarbka [ze Zręczyc] (ZCz 4 s. 352: tekst urwany); tenże Daniel oddaje Żegocie alias Trepce z Obrażowic [dziś Obrażejowice] w wieczyste użytkowanie trzecią cz. dóbr w K. i Bęczarce, do których go wwiązuje (ZK 17 s. 460); 1467 tenże Żegota zapisuje Janowi i Bogdalowi [wójtom] ze Skawiny ww. dobra (GK 18 s. 202-3); 1468 tenże Żegota ustępuje Janowi ze Skawiny tenut. Lipowca ww. dobra (ZK 17 s. 503); prep. kiel. i kan. krak. Rafał ze Skawiny przekazuje bratankowi ww. Janowi wszystkie ruchomości [→ Skawina] oraz pieniądze, zapisy i długi na dobrach król. i dziedz. m. in. na K. i Bęczarce (SP 2, 3919); 1469 Daniel z K. aprobuje wszystkie ww. zapisy ww. [już] zm. Rafała na rzecz tegoż Jana, w tym części dotyczącej zm. Stanisława z K., ojca Daniela: 250 grz. posagu i wiana zm. matki Daniela Jadwigi, 100 grz. u Michała Zebrzydowskiego, 150 grz. u [Zawiszy] Boryszowskiego, 60 grz. u zm. Weszmuntowskiego i 200 grz. u siostry Daniela Zuzanny. Długi te Rafał spłacił własnymi pieniędzmi, które zapisał bratankowi Janowi Skawińskiemu; tenże Jan dla miłej zgody daje br. stryjecznemu Danielowi w dożywocie K. i Bęczarkę z wszystkimi przynależnościami. Daniel nie może tych dóbr alienować lub komukolwiek zapisać. Jeśli Daniel ożeni się, bez specjalnej zgody Jana nie może oprawić na nich żonie posagu i wiana. Daniel zadowolony z zapisu zeznaje, że zwalnia Jana od roszczeń o ruchomości i dobra dziedz. (ZK 152 s. 190-1); woźny sąd. Andrzej Grysz, wyznaczony na wniosek Daniela Skawińskiego z K. przez pstar. [krak.] do zajęcia dóbr K. i Bęczarka, zeznaje, że w tychże wsiach zajął czynsz od wszystkich kmieci i przychody z robocizn i nie wyda ich do czasu wyroku sądu w sprawie osób zgłaszających prawa do tych wsi (GK 18 s. 846); 1470 tenże Daniel płaci 6 gr winy laskowej Janowi Skawińskiemu tenut. Lipowca i tyleż sądowi, ponieważ, jak zeznał woźny, nie pozywał Jana o zbiegłego kmiecia oraz o takąż karę za niewłaściwy pozew w innej sprawie (GK 19 s. 19); 1475 tenże Jan zobowiązuje się zwrócić br. stryjecznemu (fratri germanis!, zamiast patruelis) Danielowi K. i Bęczarkę, które wcześniej odebrał Danielowi z powodu ich spustoszenia, pod warunkiem, że nie będzie tych dóbr dalej zaniedbywał i niszczył, a nawet je odbuduje i naprawi. Nie będzie obciążał kmieci nadmiernymi ciężarami czy jakimikolwiek posługami i zachowa ich stare zwyczaje i prawa. Jan zobowiązuje się zwrócić Danielowi 20 grz. czynszu, który zabrał z K. oraz zapłacić mu za zabite bydło tak, aby Daniel był zadowolony (GK 19 s. 1016); 1477 Jakub z Dębna wwda sand. i star. krak. ustanawia 200 grz. wadium w sprawie miedzy braćmi [stryjecznymi] Janem wójtem ze Skawiny i Danielem z K., że zachowają pokój i nie będą sobie czynić wzajemnie gwałtów ani zajazdów, a swoich krzywd będą dochodzić przed sądem (GK 20 s. 504); 1480 tenże Jan oraz Mik. Skarbek ze Zręczyc w imieniu swych dzieci z pierwszej ż. Zuzanny, układają się w następujący sposób: jeśli Jan będzie miał potomstwo, obejmie wsie K. i Bęczarkę, które trzyma obecnie jego br. stryjeczny Daniel, pod warunkiem, że po śmierci Daniela zapłaci ww. dzieciom 200 grz. Jeśli zaś Jan umrze bezpotomnie, wtedy te wsie przejdą na dzieci Mikołaja i Zuzanny. Strony uwalniają się od wzajemnych pretensji, a po śmierci Daniela pieniądze winny być wydane ww. dzieciom (ZK 146 s. 724).

1485-93, zm. przed 1524 Baltazar Skarbek z K., s. Mik. Skarbka ze Zręczyc (ZK 146 s. 724; SP 2, 4402); 1485 Małgorzata z Gniazdowic ż. Mik. Gbelskiego [z Giebła] oskarża Baltazara, Jadwigę, Elżbietę, Dorotę, Annę i Kordulę, dzieci Mik. Skarbka ze Zręczyc o bezprawne wwiązanie się w trzecią cz. K. i → Bęczarki; 1486 wyrokiem sądu i rozstrzygnięciem panów odesłano na wice sprawę tejże Małgorzaty przeciwko ww. rodzeństwu niepodzielonemu o 800 grz., ponieważ sprawa o tak wysoką sumę podlega wiecowi a nie sądowi ziem. (SP 2, 4313); 1486 Baltazar dz. z K. s. Skarbka skarży Małgorzatę z Gniazdowic o karę XV sobie i sądowi, ponieważ odbiła ciążę w Gniazdowicach, co zeznał woźny (GK 22 s. 319, 339, 372, 434); 1490 Baltazar z K. skarży Mszczuja z Gniazdowic o karę XV sobie i sądowi z powodu nie zapłacenia 22 grz. (GK 23 s. 405, 408, 420); 1492 ww. Baltazar pozywa tegoż Mszczuja ze Słaboszowa o ww. sumę (GK 23 s. 1003, 1015); 1493 → Bęczarka p. 3; 1513-7 Feliks z K. s. Jana [Skawińskiego] z K. → p. 6.

1522 Stan. Zebrzydowski dzierż. K. (ZK 26 s. 521); 1523 Zbig. Stadnicki dz. Kędzierzynki i K. wszystkie prawa do K. jakie ma z zapisu matki Katarzyny, [obecnej] ż. Stan. Zebrzydowskiego, odstępuje Adamowi Niewiarowskiemu i daje mu do tej wsi wwiązanie (ZK 26 s. 534-6); 1523 tenże Adam protestuje, ponieważ gotów był odebrać od Stan. i Katarzyny Zebrzydowskich dok. zapisu dóbr K. (ZK 26 s. 552, brak następnej karty); 1524 taż Katarzyna za zgodą męża Stan. Zebrzydowskiego, ustępuje ww. Adamowi z pr. do dóbr K., przypadłych jej po śmierci brata Baltazara Skarbka; tenże Zebrzydowski dzierż. K. odstępuje za 300 fl. temuż Adamowi prawa do tych dóbr. Sumę tę zapisała mu na nich żona (ZK 27 s. 77-81).

1532 br. Adam i Krzysztof Niewiarowscy z Niewiarowa dzielą dobra. Młodszemu Krzysztofowi przypada m. in. K. (ZK 187 s. 276); 1539 tenże Krzysztof oprawia ż. Adzie c. Andrzeja z Krotoszyna [woj. kal.] kaszt. inowr. po 5000 fl. posagu i wiana na połowie K. w pow. krak. (ZK 187 s. 623-4).

3b. Kmiecie, karczma. 1409 Wojtek ,,Zemczicz”, Piotr ,,Zebracouicz” i Maciek „Syaconicz” [kmiecie] „de villa dicta T. alias de villa C.” (GK 1a k. 138r); 1420 16 kmieci z K. zobowiązuje się zapłacić 1 grz. [Stan.] Poddębskiemu i pisarzowi Andrzejowi pod karą XV (GK 1 s. 342 zp.); 1441 Maciej kmieć z K. (GK 7 s. 402 zp.); sprawa między opatem szczyrz. Mikołajem a Wojciechem kmieciem z Głogoczowa teraz z K. o lokację i zasiedlenie roli czyli łanu w Głogoczowie, opuszczonego przez tegoż Wojciecha. W wyniku ugody między opatem a Stanisławem dz. w K., Wojciech winien w terminie do Bożego Narodz. osadzić ten łan godnym człowiekiem (locabit alias oschadzy). Czynsz, pożytki, robocizny i powinności należne z tego łanu Wojciech opłaci i będzie odpowiadał z tego tytułu przez połowę tego czasu, dopóki nie dopełni tej lokacji pod karą ekskomuniki. Jeśli Wojciech wypełni do końca roku te warunki, posiądzie prawo sprzedaży tego łanu po upływie tego roku (Cracovia artificum suppl. 1441-1450, 55); 1457 Stanisław zw. Skoczek rządca z K. (GK 13 s. 756); 1469 Maciej alias Brutanowic → p. 6; 1470 zbiegły kmieć z K. → p. 3a; 1477 Maciej Błażejowie kmieć (OK 2 s. 624, 636); 1514 Marcin kmieć (ZK 25 s. 35); 1529 karczma, wolny kmieć, zagrodnicy → p. 5; 1530 karczma → p. 3c.

3c. Areał, folwark i pobór. 1388 folw. w K. → p. 3a; 1458, 1463 wieś K. skazana na karę 14 grz. za nie uiszczenie wiardunkowego (GK 14 s. 61; 17 s. 51); 1489-95 pobór z 5 ł.; 1496-7 z 4 1/2 ł.; 1498-1501 z 5 ł.; 1502-7, 1517 brak danych; 1508-16, 1519-20, 1564 pobór z 5 ł. (ŹD s. 447, 449; RP k. 52v, 25r, 90r, 125r, 141, 143, 168v, 169, 184r, 185r, 198r, 199r, 216v, 218v, 235r, 236r, 262r, 290r, 352r, 374r, 581v, 553v, 607r, 639v, 651r, 668v, 718r, 743r, 757v, 799r, 838 r, 860r; LK 2 s. 67)⁶ W RP z l. 1489-95 dane o poborze z K. umieszczano dwukrotnie, raz pod K. jako par. własną, a drugi pod Dobczycami, ponadto w 1490 r. pod par. Łapanów. Dopiero w 1495 r. wykreślono K. spośród wsi należących do tenuty dobczyckiej (RP k. 236r); 1530 pobór z 5 ł., karczmy, młyna dziedz. o 1 kole (RP k. 30).

4. 1311 Władysław Łok. odbiera łany i sołectwa wymienionym imiennie mieszcz. krak. za udział w buncie [wójta Alberta], m. in. Jakubowi i Paczołdowi sołectwa w Rożnowej, Prądniku i K. D., i oddaje je kl. tyn. (Tyn. 41); 1337 Rudgierz sołtys z C. D., ławnik sądu wyższego pr. niem. na zamku krak. (Mp. 3, 650); 1365 Piesz z C. sołtys i ławnik sądu wyższego pr. niem. na zamku krak. (ZDM 4, 982); 1396 Jan zw. Mucha zeznaje przed sądem najw. pr. niem. na zamku krak., że jego pan Piotr Bork wziął 1 grz. od Maszka, zachodźcy Piotrasza z Kociny, należną mu za sołectwo w K. (KSN 510); 1403 wspólne sołectwo w K. i Bęczarce → p. 3a.

5. Uposażenie, świetop. 1325-7, 1350-1, 1354-5 dochody par. oszacowane na 1 1/2 grz.; 1325 n. świetop.: 1325-7 4 sk. 8 den.; 1328 3 sk. 8 den.; 1336 3 gr; 1346 3 gr 8 den.; 1350 7 gr 8 den.; 1351, 1354-5 7 gr 3 den; 1373-4 3 sk. 8 den. (MV 1-2, 9 s. wg ind.); 1452 Marcin pleb. w K. i kmiecie z K. i Bęczarki zawierają za pośrednictwem Rafała [ze Skawiny] i jego br. Mikołaja [dz. K.] ugodę w Skawinie w sprawie mesznego. Kmiecie oddając dziedzicowi dochody alias ospy, zobowiązani są jednocześnie płacić meszne takiej miary w jakiej płacą dziedzicowi, i którą tenże dziedzic wyznaczył im przy osadzaniu. W przypadku strat w zbiorach kmiecie winni zakupić zboże w Krakowie lub Myślenicach i dać plebanowi wg miary miasta, w którym dokonali zakupu (OK 1 s. 286-7); 1529 uposażenie plebana: w K. meszne 17 1/2 miary żyta i tyleż owsa, po przeliczeniu na pieniądze wg miary krak. 4 grz. 6 gr, dzies. snop. z ról folw. wart. 2 grz., kolędne od zagrodników, karczmarza i wolnego kmiecia po 12 gr, dzies. snop. 12 gr od zagrodników, meszne od kmieci z Bęczarki 1 kopa gr 7 den., dzies. snop. z ról folw. w tej wsi 3 gr, klerykatura 1 grz. Łącznie dochody par. wynoszą 9 grz. 4 gr; dzies. pien. z łanów kmiec. wart. 1 grz. 36 gr bpowi krak. (LR s. 7, 153); 1529, 1598 do par. należą K. i Bęczarka (LR s. 153; WR k. 220).

Plebani w K.: 1325-7 Otto (MV 1 s. 127, 198); 1329 Goźwin (ZDK 1, 33); 1396 Świętosław (ZK 2 s. 395); 1452 Marcin; 1453 Mikołaj; 1477-8 Mikołaj (OK 1 s. 286-7, 440; 2 s. 617, 624, 633, 636, 643, 710); 1529 Wojciech ze Sławkowa (LR s. 153).

6. 1371 Przybek z C. D. przyjęty do pr. miej. w Kazimierzu (Chm. s. 25); 1450 Hanosz z K. przyjęty do pr. miej. w Krakowie (Kacz. s. 195); 1469 prac. Marcisz alias Czech sprzedaje za 8 grz. Maciejowi alias Brutanowicowi z K. siedlisko z domem i zagrodą, leżące za murami Krakowa w kierunku Zwierzyńca (SP 2, 3995); 1474 Daniel Skawiński z K. oskarża Mikołaja s. Jakuba karczmarza z Głogoczowa o to, że przybył jako złodziej pieszo do jego dóbr i okradł go z różnych rzeczy. Mikołaj przebywał w wieży, z której później został uwolniony. Sąd wyznacza termin Danielowi (GK 19 s. 946).

1513-4 Feliks [s. Jana] z K. uczeń szkoły kl. Bożego Ciała w Kazimierzu, jako jeden ze świadków w sprawie mgra Jana [Kazimiryty zw. „Subtilka” lub ,,Łysek”] rektora tejże szkoły z mgrem Stanisławem [zw. „Srolla”] z Kazimierza [prep. szpitala Ś. Leonarda za murami Kazimierza] zeznaje, że wysłany przez towarzyszy do miasta po piwo, zastał po powrocie drzwi szkoły zamknięte przez mgra, wobec czego, stojącego w jednej koszuli, wciągnięto przez okno, co widział mgr Stanisław. Tenże mgr wyobrażając sobie, że widzi jakąś kobietę, wykrzyknął przez najbliższe okno „traktujcie dobrze tę kobietę panowie studenci, przepiję z wami” na co inni mu odkrzyknęli „daj nam 1 1/2 gr za trunek” i w zamian usłyszeli „dam wam 6 gr, jeśli pozwolicie mi z wami tryumfować” (Acta rectoralia 1, 2299); 1517 tenże Feliks s. Jana z K. studentem Ak. Krak. (Al. 2 s. 183).

8. W kościele par. Ś. Trójcy posągi: Matki Boskiej z Dzieciątkiem, zapewne z ok. poł. XV w., ś. Anny Samotrzeć gotycki z pocz. XVI w.; 2 dzwony, jeden z r. 1550 z h. Półkozic i inicjałami K. N., drugi z r. 1572 (KatZab. t. 1 s. 271; Dzwony starodawne z przed r. 1600 na obszarze Galicji, zred. i opatrzył wstępem T. Szydłowski, Kr. 1912, nr 153, 211).

Uw. Wydawca SP 2, drukując pod nr 3767 zapiskę z 1464 r. z ZK 16 s. 239, pozostawił zapis Krzywaczka, nie zaznaczając poprawki pisarza, który przekreślił ostatnią sylabę i nadpisał: rzeka, czyli Krzywarzeka, której to wsi w rzeczywistości zapiska dotyczy. Także kilka innych zapisek w ww. księdze błędnie podaje nazwę wsi Krzywaczka zamiast → Krzywarzeka. Stąd błędna informacja F. Kiryka, jakoby dziedzicem Krzywaczki w l. 1470-80 był Wydżga z Raciechowic (Dzieje powiatu myślenickiego w okresie przedrozbiorowym, w: Monografia powiatu myślenickiego, 1, Kr. 1970 s. 42).