/254/, część wsi Chwałowice, gm. Radomyśl, woj. tarnobrzeskie. Pojawiają się w 1276 r. jako Popouicy (DM IV 877). Osada notowana również w 1284 r., jako wchodząca w skład dóbr stanowiących uposażenie kolegiaty sandomierskiej, przy okazji zatwierdzenia tej donacji przez Leszka Czarnego (KDMp I 104). Długosz uwidocznił Popowicze w parafii Panny Marii w Zawichoście, jako wieś z 6 łanami ziemi, karczmą, folwarkiem kanonickim i zasobnym jeziorem, sąsiadującym z Kosinem i Komorzynem (D I 356-7). W 1529 r. była to wieś kanonicza w parafii zawichojskiej „post Vistulam” (LR 387, 394, 455), więc leżąca na prawym brzegu Wisły. W XVI-XVIII w. pisano ją ciągle Popowice, w 1786 r. zaś Popowo (Perth). W drugiej połowie XIX w. spisywano tę wieś łącznie z Chwałowicami (SG VIII 799). Jako samodzielna osada występuje jeszcze w 1967 r. (Spis 903). W UN stanowią Popowice część wsi Chwałowice (UN 73 10). W WU odnotowane jako przysiółek (III 22).