gm. Jabłonna, woj. lubelskie. W 1417 r. zapisane jako Scrzynnicze (KzL 10 139), następnie w 1420 r. Crzinicz (ibid. 375v). W 1426 r. według Długosza otrzymały je brygidki lubelskie - zapisane jako Skrzynnycza alias Ponyathowa (D III 302-303). Według nowszych badań (S. Kuraś I, s. 70) nastąpiło to w 1432 r., gdy Jagiełło wydał dokument erekcji i uposażenia klasztoru lubelskiego (DM VII 2113). W 1428 r. zapisano je Czynicze (KzL 2 187v), w 1430 r. Crzenecz, Krzeniecz i Crzynicze (Ulan. 292; Ks Of 2 57), a w 1433 r. występują Krzencze (Ulan. 291). Crzynicze miały w 1446 r. sołtysa zasiadającego w sądzie wyższym prawa niemieckiego w Lublinie (MHL 9). W 1448 r. wspomniano dąbrowę leżącą między wsiami Wilczepole i Crzinicze (DM III 783). Długosz zapisał je: Skrzinycza (D III 306), w 1529 r. pisano Krzynycze i Krzyncze (LR 431, 434), w 1531 r. Crzinicze (ZD XIV 354), w 1564 r. Szkrinicze (KsP 33 608), w 1565 r. Skrzinnicze (L35), w 1626 r. Skrzynce (RL 61), w 1661 r. Krynnica (L 132), w 1663 r. Krynice (BJ 58). Od 1748 r. nazwa ustala się jako Skrzynice (Vis. KM 43 338). W XIX w. pisano tę wieś Skrzyniec i Skrzynice. W 1905 r. była to duża osada w gminie Piotrków, miała bez folwarku 160 domów i 1362 mieszkańców (SKLG 375), w 1921 r. 170 domów i 1083 mieszkańców [Spis 66). Obecnie są to dwie wsie Skrzynice Pierwsze i Skrzynice Drugie (DzUL 1, 2-10; WU III 237).