/298/, część m. Lublina. Po raz pierwszy zapisany dopiero w 1787 r. (SLDK 451). W 1801 r. figuruje tylko jako folwark z jednym domem mieszkalnym (Hld). Wiadomo, że w XVIII w. znajdujący się tam dworek należał do Józefa Kościuszki, stryja Tadeusza, który w tym dworku przebywał. Sławinek był znanym i uczęszczanym uzdrowiskiem dzięki wodzie mineralnej tego samego składu co woda nałęczowska. Źródło to zanikło podobno bezpowrotnie, po założeniu studzien głębinowych przez wodociągi lubelskie w Woli Sławińskiej. W 1905 r. Sławinek miał 21 domów i 140 mieszkańców (SKLG 353), folwark zaś 8 domów i 42 mieszkańców, ponadto kolonia Sławinek Pustosza 1 dom i 7 mieszkańców. W 1921 r. był Sławinek dwór, 6 domów i 77 mieszkańców, folwark z 3 domami i 14 mieszkańcami, kolonia mająca 20 domów i 178 mieszkańców oraz Sławinek wieś 26 domów i 199 mieszkańców (Spis 63-64). W 1959 r. wszystkie te części włączone zostały do m. Lublina (DL 22). Na terenie dawnego parku i obszarach doń przyległych powstał ogród botaniczny Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.