WITOSŁAWICE

(1388 Wytoslavice, Witoslawice, Vitoslawicze, Wythoslavicze, Vitoslavycze Dlugie, Vythoslavycze Osuth)1W źródłach XV-wiecznych występuje jedna tylko nazwa – Witosławice. Dopiero w RP i w ŹD pojawiają się dodatkowe człony: W.-Długie, W.-Ossuty, W.-Suski, W.-Kłaki. Obecnie mamy dwie wsie: jedną – Witosławice i drugą – Kłaki. Do hasła W. włączyłam przede wszystkim najwcześniejsze wzmianki, gdy zaś chodzi o późniejsze, mogła nastąpić jakaś pomyłka co do identyfikacji tychże, np. właściciele wsi Susk umieszczeni zostali zarówno pod hasłem W., jak i W.-Kłaki ok. 14 km na NEE od Bielska.

1. 1443 n. distr. płoc. (MK 337, 181-181v); 1578 pow. biel., par. Biskupice (ŹD 22, 33).

2. 1443 W. obok granic Drobina i Nagórek (MK 337, 121); 1572 płosa w W. pod lasem zw. Bolenie do granic zw. Kłaki (PG 55, 84v).

3. Włas. szlach. 1405 Hanka z Pepłowa powierza Piotrowi z W. sprawę przeciwko dziedzicom z Bonisławia (Pł. nr 519); 1408 ks. Siemowit IV nadaje pr. nieodpowiedne i zwolnienie od kar szlachcie z W. herbu Bolesta: Piotrowi, Mieczkowi, Krystynowi, Mścisławowi, innemu Mścisławowi, Janowi i Mikołajowi (MPR 382); 1415 Miecław z W. procesuje się z Marcinem Lubą z Kraśniewa (Pł. nr 2412, 2428, 2443, 2454); 1441 Jan i Sądek z Niegocina sprzedają Maciejowi z W. pr. bliższości do Dziedzic za 200 kóp gr szerokich (MK 336, 36); 1443 Mścigniew z W. kupuje od Mikołaja z Bełkowa cz. w Bełkowie za 40 kóp gr (MK 337, 121v); 1446 Adam z V. kupuje od Piotra z Gadowa i jego dzieci ich dziedzictwo w Koźniewie w z. ciech. za 170 kóp gr (MK 4, 32); 1448 Małgorzata c. zm. Jakuba z Gościmina, żona Adama z V. kwituje braci, dziedziców z Gościmina z zadośćuczynienia za posiadłości dziedziczne (MK 4, 146v); 1450 Jakub z W. ma 3 wł. w Kozłowie od Andrzeja Wawrzęczyca, które zastawia szlachcie z Kraszewa[-Włodków]; Andrzej z Milewa odwołuje ten zastaw tytułem pr. bliższości (MK 335, 90v); 1452 Jan z W. sprzedaje całą cz. w Bełkowie szlachcie z Milewa: Stanisławowi i Janowi, synom Bartłomieja, Boleście, Mikołajowi i Raciborowi, synom Wojciecha, za 42 kopy gr w szelągach (MK 335, 129v); Stanisław z W. zobowiązuje się zapłacić 4 kopy gr kmieciowi Michałowi s. Kroby z Nagórek (Tym. 336); 1454 Adam z W. zabezpiecza ż. Małgorzacie 60 kóp gr w półgr. na swoim zastawie w Rydzynie [Szlacheckim] (MK 335, 117v-118); 1468 Domarat z Dziedzic z br. Mikołajem z Przeciszewa oraz Trojan i Andrzej synowie tegoż Mikołaja, sprzedają ur. Janowi z Miszewa kaszt. wis. wszystkie swe cz. w Susku za 25 kóp gr w szelągach; sprzedaż tę odwołują Stanisław z W. z synami i bratankami tytułem pr. bliższości MK 337, 27); 1487 Paweł Witosławski wójt w Biskupicach (Ep. 10, 547); 1497 król Jan Olbracht daje Pawłowi Szczyczerzowi [?] skonfiskowaną posiadłość Adama s. Pawła i Jana z V. (MS II nr 854); 1531: V. Długie – 1 ćwierć os.; V. Osut – 3 wł. folw., młyn wietrzny w dzierżawie rocznej (RP 41, 92).

5. 1388 bp płoc. zatwierdza wikariuszom wieczystym katedry płoc. dzies. m. in. ze wsi W. (L nr 114); 1421 bp płoc. przywraca tymże wikariuszom dzies. m. in. ze wsi W. (ADP perg. 180); 1487 dzies. z W., należące do wikariuszy katedry płoc., zostają przywłaszczone (ADP perg. 379); 1493 Stefan pleban w Biskupicach ma nie przeszkadzać w sprawie przynależności dzies. ze wsi V. do wikariuszy wieczystych katedry płoc. (Ep. 15, 203).

1 W źródłach XV-wiecznych występuje jedna tylko nazwa – Witosławice. Dopiero w RP i w ŹD pojawiają się dodatkowe człony: W.-Długie, W.-Ossuty, W.-Suski, W.-Kłaki. Obecnie mamy dwie wsie: jedną – Witosławice i drugą – Kłaki. Do hasła W. włączyłam przede wszystkim najwcześniejsze wzmianki, gdy zaś chodzi o późniejsze, mogła nastąpić jakaś pomyłka co do identyfikacji tychże, np. właściciele wsi Susk umieszczeni zostali zarówno pod hasłem W., jak i W.-Kłaki.