1280 or. Pothrowo (Wp. 1 nr 493); 1280 kop. 1493 Pochunowo, 1432 Potrowye, 3, 5 km na NW od Obrzycka.

1. [Pow. pozn.; par. Obrzycko?]

3. Własn. książęca (czasowo w posiadaniu dominikanów we Wronkach), później szlach. 1280 ks. Przemysł [II] nadaje klasztorowi dominikanów we Wronkach dochody z wsi P., lokowanej na pr. niem.; dochody te dominikanie będą pobierać tak długo, dopóki nie wybudują z cegły swego kościoła i klasztoru we Wronkach; książę zezwala dominikanom założyć w P. cegielnię, wycinać drzewa w lasach książęcych z wyjątkiem drzew, na których są barcie, oraz zezwala im na łowienie ryb w jez. Wrzecień (Wp. 1 nr 493; MS 2 supl. nr 4).

1432 Piotr Obrzycki z Połajewa i P. toczy spór z Janem i Jakubem z Sepna (PZ 11, 101v).

[W rejestrach poborowych z XVI w. wieś P. nie figuruje.]

Uwaga: Łączymy hipotetycznie w jednym haśle niezident. wieś, z której przez pewien czas korzystali dominikanie wronieccy, z wsią szlachecką P. poświadczoną w XV w. tylko jedną zapiską, potem zapewne opustoszałą. Możliwe, że właśnie w miejcu tej opust. średniowiecznej osady w 1613 lokowano wieś Petrawe zw. też Piotrowo z kościołem ewangelickim (Schulz Netzegau 170). W XVII i XVIII w. wieś Piotrowo k. Obrzycka wymieniana była regularnie w transakcjach dot. dóbr Obrzycko (TD), a na mapie z końca XVIII w. widzimy wieś o zabudowie zwartej, w kształcie charakterystycznej dla Wielkopolski owalnicy (Gilly).