1303 or. locus castri Raddun, prawdop. grodzisko położone u nasady półwyspu wchodzącego w jezioro → Raduń k. Wałcza, 6 km na SW od Wałcza, 0,6 km na NW od Strączna, → Uwaga.

[Pow. wał.]

1303 Otto, Konrad, Jan i Waldemar, margrabiowie brand., lokując m. Wałcz, dają mu dwa grodziska: → Doberiz [w pobliżu rz. Dobrzycy]¹A. Wędzki we wspomnianej w Uwadze Historii powiatu wałeckiego w zarysie, s. 33, lokalizuje to grodzisko na prawym brzegu rz. Dobrzycy, w pobliżu dzisiejszej wsi Ostrowiec oraz grodzisko (locus castri) zw. R., znajdujące się na półwyspie (insula..., que proprie dicitur vulgariter eyn Hals), który wchodzi w jez. Raduń, a także inne ostrowy (insule) na tym jeziorze; dochód z tych ostrowów ma przypaść w 1/3 zasadźcom (fundatores), a w 2/3 miastu (PrU I/2 nr 798, or.; Wp. 2 nr 865, kop. z XVII w.).

Uwaga: W literaturze przyjmuje się, że nadanie to dotyczyło grodziska położonego w pobliżu wsi Strączno, u nasady wspomn. półwyspu (Schmitt 193; Z. Boras, R. Walczak, A. Wędzki, Historia powiatu wałeckiego w zarysie, Poznań 1961, s. 32-33). Trzeba tu jednakże wspomnieć, że oprócz półwyspu ze śladami grodziska k. Strączna istnieje inny półwysep, od SE przyległy do miasta, który wchodzi głęboko w Jez. Zamkowe (a więc wg nazewnictwa dokumentu w jez. Volzen). Na tym półwyspie nie prowadzono badań archeologicznych, uważa się go natomiast za miejsce położenia zamku w Wałczu znanego ze źródeł z XIV w. (Kronika Janka z Czarnkowa, MPH 2). Opis stanowisk archeologicznych w okolicy Wałcza: J. Olczak, K. Siuchniński, Źródła archeologiczne do studiów nad średniowiecznym osadnictwem grodowym na terenie województwa koszalińskiego, t. 1, Poznań 1966, s. 101-107 (grodzisko z XII-XIII w. nad Dobrzycą, 5 km na NE od Wałcza), 117-121 (grodzisko k. Strączna o niejasnej chronologii), 121-124 (grodzisko nad jez. Raduń, 2 km na W od Wałcza).