TRZEBIDZA

1393 or. Trzebiza, Trzebicza, Trzebcza (Lek. 2 nr 1481, 1525, 1541), 1417 Trzebidza (WR 3 nr 630), 1428 Trzebydza (KoścZ 9, 143), 1563 Trzebycza (ASK I 4, 164), 10 km na SW od Śmigla.

1. 1517 n. pow. kośc. (PG 15, 185); 1563 n. par. Charbielin (ŹD 63).

2. 1428 kopce między [Sokołowem] a T., 1449 granica T. i →Barklina przebiega strugą Powirek →p. 3; 1515 granice →Sokołowa i opust. T. [biegną przez?, wzdłuż?] Mokrego Lasu (KoścG 6, 406); 1533 bory →p. 3; 1568 kopiec narożny Sokołowa, Dłużyny i T. →Trzebidza jez. (PG 20, 714-715); 1572 przy strudze rozdzielającej Barklino i T. znajdują się narożniki [tych wsi] z →Sokołowem i Biskupicami (PG 122, 626v-627v); 1572 las Bykowy Las między Barklinem a T. (K 3, 543); Wirek, miejsce między B. i Trzebidzą od strony Bucza (K 3, 394-395, cytowanego tam aktu nie udało się odnaleźć).

3. Własn. szlach. 1393-1403 Kat. (Kachna) Kardynałowa (Cardenalowa, Kardinalowa) niegdyś dz. w T. (wraz z Piotrem Gierłachowskim i Baworem z T.) toczą procesy z Wojc. Barklińskim1Jako niegdyś dziedziczka z T. Katarzyna występuje tylko w ostatniej z trzech cytowanych zapisek z 1393 (Lek. 2 nr 1541). W asystencji Piotra Gierłachowskiego oraz Bawora z T. występuje w zapisce Lek. 2 nr 1525. Może więc chodzi o kilka procesów z Wojc. Barklińskim. W zapisce z 1403 zapisano, że nasza Katarzyna (nie pisała się już z T.) procesuje się z Barklińskim „o trzy sprawy”. Najprawdopodobniej to dalszy ciąg sporów z 1393 o [zrabowane?] 2 osiodłane wierzchowce (spadones), barana i dokumenty2W haśle →Barklin za pewnik uznaliśmy, że proces dotyczył rabunku wspomnianych dóbr, chociaż źródło o tym wyraźnie nie mówi. Omyłkowo nie wymieniliśmy tam także barana (Lek. 2 nr 1481, 1525, 1541; KoścZ 2, 42av).

1393 Bawor z T. →wyżej.

1393-1403 Wojc. Barkliński →wyżej; 1417 tenże toczy proces z Dobiesławem Grobskim [z →Grobi albo Bodeckim] o 1/2 jez. [Trzebidza] i o 1/3 wsi T. (WR 3 nr 630).

1428 Mik. Sokołowski toczy proces z Andrzejem Barklińskim o kopce gran. [Sokołowa] i T. (KoścZ 9 k. 103, 117, 143).

1449 Sędziwój Barkliński zawiera z Jerzym Sikorzyńskim (Szczepankowskim) ugodę polubowną w sprawie rezygnacji z uzyskanych sądownie nabytków w Barklinie i w T.: Jerzy odstępuje łąkę zw. Okrąglica i Ciszawiną Niwę, zachowując strugę Powirek, która zawsze była granicą [wsi] T., a Sędziwój ustępuje z dóbr przyznanych mu w T. (KoścZ 13, 466v).

1476-86 Mik. Kurski: 1476 tenże wygrywa proces ze Stan. Podrzeckim o pr. do wsi Biskupice [które?] i T. (KoścZ 16, 130v); 1486 [?] tenże →niżej.

1479 Mik. Mączka Kuczyński ze Szczepankowa, także z Biskupic i T. (KR 4, 65); 1482 tegoż ż. Kat. Szczepankowska →niżej.

1482-86 Stanisław z Siekowa: 1482 tenże kupuje od Kat. Szczepankowskiej ż. Mik. Kuczyńskiego wsie Biskupice i T. za 600 fl. (PG 9, 162v); 1486 [?] tenże toczy proces z Mik. Kurskim, który ma okazać dokumenty poświadczające jego pr. do dochodów z Biskupic i T. (PZ 21, 81).

1517 Małgorzata [ż. Piotra Ćmachowskiego], c. Mik. Grocholskiego, z bratem Bernardem Grocholskim i ciotką Katarzyną, wd. po Janie Roszkowskim [z Roszkowa w pow. pyzdr.], pozywają Wacława z Ostroroga o wygnanie ich z dóbr po zm. Annie Siekowskiej [córce Stanisława z Siekowa, siostrze ciotecznej Katarzyny] w →Siekowie i m. in. w opust. Barklinie Starym i 1/2 T. (PG 69 k. 379, 401); 1517 wspomn. Piotr Ćmachowski kupuje od Bernarda Grocholskiego jego cz. wspomn. dóbr za 1300 fl. (PG 15, 181); 1517 taż Małgorzata kupuje z zastrz. pr. odkupu od swego męża Piotra Ćmachowskiego wymienione wsie3Szczegółowo o transakcjach z 1517 →Siekowo, w tym m. in. Barklino Stare i opust. T. w pow. kośc. za 3000 fl. (PG 15, 185); 1517 tenże Piotr Ćmachowski z ż. Małgorzatą sprzedają z zastrz. pr. wykupu Bernardowi Grocholskiemu części wymienionych wsi, w tym T., za 900 fl. pol., licząc fl. po 32 gr (Obra 51, 248-249; PG 15, 186); 1518 woźny wprowadza tę Małgorzatę w posiadanie 1/4 wymienionych wsi, w tym opust. Barklina i 1/2 opust. T., które przypadły jej wraz z Kat. Roszkowską i Bernardem Grocholskim po zm. Annie Siekowskiej (KoścZ 23, 29); 1519 Piotr Ćmachowski z ż. Małgorzatą sprzedają z zastrz. pr. wykupu Bernardowi Grocholskiemu części wsi Siekowo, Siekowo Małe, Szczepankowo, Biskupice, Głodno, Barklino [Stare?] i 1/2 opust. T. za 600 fl. (PG 15, 264); 1522 Piotr Ćmachowski z ż. Małgorzatą →niżej.

1522-27 Jan Rozdrażewski kaszt. kam.: 1522 tenże daje Piotrowi Ćmachowskimu i jego ż. Małgorzacie 1/2 swojej wsi Smoszewo w pow. pyzdr., a dostaje w zamian 1/2 wsi Siekowo, Siekowo Małe, Biskupice, Głodno os., T., Barklino Stare opust. i Szczepankowo (KoścG 8, 68; PG 15, 453v – tutaj za dopłatą 600 fl.); 1524 tenże daje Andrzejowi Roszkowskiemu Biskupice, Szczepankowo, T. i 400 grz., a otrzymuje w zamian Siekowo, Siekowo Małe, Głodno i opust. Barklino Stare (PG 16, 15); 1525 tenże kupuje od Andrzeja Roszkowskiego całe wsie Biskupice, T. i Szczepankowo za 2000 fl. (PG 16, 66v); 1527 tenże sprzedaje z zastrz. pr. odkupu Piotrowi Ossowskiemu [z Osowej Sieni] 1/2 jez. Trzebidza należącą do wsi T. (PG 16, 194v).

1523-25 Andrzej Roszkowski: 1523 tenże dostaje od swojej matki Kat. Roszkowskiej 1/2 →Siekowa oraz m. in. opust. Barklino Stare i T., przypadłe jej prawem bliższości po zm. Annie Siekowskiej, córce jej wuja rodz. [Stanisława z Siekowa] (PG 15, 520); 1524, 1525 tenże →wyżej.

1533 Hieronim Rozdrażewski syn Jana otrzymuje w działach z braćmi Wacławem i Stanisławem m. in. Siekowo, Siekowo Małe, Głodno oraz opust. T. i Barklino Stare; Wacław zaś uzyskuje cz. m. Śmigla oraz m. in. całe bory w T. (PG 16, 562-563v); 1571 Jan i Piotr Rozdrażewscy [ss. Hieronima] sprzedają Mac. Kotwiczowi Krzyckiemu wsie Siekowo i Siekowo Małe, 1/2 wsi Barklino Stare i cz. T. należące do nich i ich brata Andrzeja Rozdrażewskiego (WsG 16, 469v; WsG 6, 62v); 1574 Mac. Krzycki sprzedaje te dobra Baltazarowi z Kolska i Janowi Knobelsdorfowi (PG 21, 486v; KoścG 29, 27); 1576 Jan Knobelsdorf daje Wacławowi Słupskiemu wieś Siekowo i cz. T. (PG 21, 673v); 1583 Wacław Słupski daje Janowi Ossowskiemu synowi Jana pisarza ziemskiego wsch. [wnukowi Andrzeja, brata wspomn. wyżej Piotra Ossowskiego] Sokołowo i cz. T. (PG 22, 52v); 1584 Jadwiga Pogorzelska wd. po Janie Ossowskim pisarzu ziemskim wsch. zobowiązuje się sprzedać Janowi Radomickiemu cz. wsi T. i jez. w Charbielinie (KoścG 38, 114); 1587 Jan Ossowski syn Jana pisarza ziemskiego wsch. sprzedaje Janowi Radomickiemu cz. T. z cz. jez. Trzebidza i cz. jez. w Charbielinie (PG 23, 72); 1588 Jan Radomicki sprzedaje T. Janowi Przybyszewskiemu [pisarzowi ziemskiemu wsch.] (WsG 19, 422v); 1593 Zofia Bronikowska ż. Wacława Słupskiego kasuje swoją oprawę na Siekowie i cz. opust. T. (PG 161, 928); 1606 Piotr i Hieronim Radomiccy ss. Jana, w asystencji m. in. swojego wuja Jana Ossowskiego sędziego ziemskiego wsch., dokonują działów dóbr po ojcu: Piotr dostaje m. in. wieś T. z jeziorem, które w połowie leży w T., a w połowie w Charbielinie (WsG 9, 285v).

1563 pobór od 2 rybaków (ASK I 4, 164); 1566 osada opust. (ASK I 4, 258); 1581 pobór od 2 rybaków (ŹD 63).

1 Jako niegdyś dziedziczka z T. Katarzyna występuje tylko w ostatniej z trzech cytowanych zapisek z 1393 (Lek. 2 nr 1541). W asystencji Piotra Gierłachowskiego oraz Bawora z T. występuje w zapisce Lek. 2 nr 1525. Może więc chodzi o kilka procesów z Wojc. Barklińskim. W zapisce z 1403 zapisano, że nasza Katarzyna (nie pisała się już z T.) procesuje się z Barklińskim „o trzy sprawy”. Najprawdopodobniej to dalszy ciąg sporów z 1393.

2 W haśle →Barklin za pewnik uznaliśmy, że proces dotyczył rabunku wspomnianych dóbr, chociaż źródło o tym wyraźnie nie mówi. Omyłkowo nie wymieniliśmy tam także barana.

3 Szczegółowo o transakcjach z 1517 →Siekowo.