KOŃCZYSKA

(1215 Koncziska → DH przed 1480, 1392 Koncziska, 1454 Cancziska, 1461 Konczzyska Inferior, 1475 Coynczynszka, 1489 Cunczyszka, 1508 Konczeska, 1509 Konyczyska) 10 km na NE od Czchowa.

1. 1471 pow. czchow. (ZP 24 s. 67); 1508, 1530 n. pow. biec. (RP k. 49); 1581 pow. sądec. (ŹD s. 144); 1470 n. par. Opatkowice [dziś Zakliczyn] (DLb. 2 s. 274).

2. 1453 dąbrowa zw. Dąbrówka między K. a Lusławicami k. młyna Adama (ZK 4 s. 141); 1460 łan z przymiarkiem w K. pod granicą Faściszowej (ZCz. 4 s. 207); 1461 Mikołaj z Witowic pkom. krak. przeprowadza rozgraniczenie m.in. między wsiami kl. tyn. Zdonia i Opatkowice a wsią K. należącą do: Gniewka, jego bratanka Jana Kocieła i Piotra Dyląga. Kopce graniczne sypane są od granic wsi Słona, k. ostatniego kopca na granicy Słonej i Borowej, przy jazie sadzawki młyna Słonej, dalej przez zarośla, lasy i pole aż do przekopy młyna wsi K. Od przekopy granice idą przez starą sadzawkę i drogą publiczną do granic wsi Lusławice. Ostatni kopiec zostaje usypany naprzeciw młyna K. Dolnych należących do Piotra Dyląga. Granice między wsią Lusławice należącą do Wojc. Taszyckiego i Jana Pierzchały a wsią kl. tyn. Opatkowice poczynają się od granic wsi K., od narożnego kopca naprzeciw młyna wsi K. Kopce sypane są aż do ostatniego kopca na brzegu Dunajca, w miejscu gdzie do niego uchodzi rz. Paleśnica [dziś Paleśnianka] (Tyn. 231); 1464 rola w K. sięgająca rz. Słonej [dziś Słonianka; HW 122]; 1469 role zw. Poddąbie (ZCz. 4 s. 289, 392); 1472 Mik. Taszycki z Lusławic i Gniewomir z K. zamieniają się rolami. Mikołaj daje połowę roli zw. Dąbrówka, położonej między K. a Lusławicami, sięgającej jednym krańcem rz. Paleśnicy, a drugim wsi Faściszowa, za rolę dworską w K., ciągnącą się od rzeczki zw. Rakowa aż do potoku Błońskiego [dziś Słony; HW 122] (ZCz. 4 s. 479); 1475, 1509 młyn na rz. Paleśnicy (ZCz. 4 s. 499; 7 s. 326); 1493 siedlisko w K. z rolami, łąkami, lasami i przymiarkiem, sięgające granic Słonej (ZCz. 5 s. 325); 1499 las (ZCz. 7 s. 81); → Granicznik, pow. sądec; 1519 → Kajmowy Las; 1535 kl. tyn. zawiera ugodę z sędzią ziemskim krak. Mik. Taszyckim w sprawie prowadzenia przekopą wody z rz. Paleśnicy [zw. dziś też Paleśnianką; HW 122] do sadzawki młyna w K., od brzegów tej rzeki w K. należących do Taszyckiego, przez pole wsi kl. tyn. Opatkowice. Taszycki winien naprawiać przekopę własnym kosztem, nie niszcząc ról (poddanych klaszt. w Opatkowicach. Może też Taszycki bez sprzeciwu klasztoru przez ww. pole poprowadzić wodę z innego miejsca tej rzeki, tam gdzie będzie jaz (ZK 29 s. 191-2).

3. Własn. szlach. 1392 Andrzej s. Jana z K. (Tyn. 116); 1399-1409 Gniewomir, Gniewek, Gniewosz z K. (ZCz. 1 s. 32, 98, 147, 162); → Bieńkowice, par. Opatkowice; 1406 Jaszek młynarz z K. (ZCz. 1 s. 180); 1407-29 Andrzej, Andriczka zw. Pierzchała h. Ośmioróg dz. K. i Bieśnika → Bieśnik, par. Opatkowice; 1409 młynarz Kusz procesuje się z Gniewomirem z K. (ZCz. 1 s. 242); 1410-1 Dorota z K. (ZCz. 1 s. 257-8; 2 s. 8); 1411 → Bieśnik; 1411-35 Piotr z K. s. Jaszka, br. Andryczki z K. i Bieśnika (ZCz. 2 s. 16, 23, 28, 59, 73, 161, 244; 3 s. 24, 101); 1416-53, zm. przed 1469 Piotr Gniewek s. Gniewka z K. i Bieśnika, br. Gniewka (ZCz. 2 s. 157; 3 s. 139, 141; 4 s. 141-2, 365); 1427 Piotr z K. odstępuje wieczyście Andrzejowi Andryczce [z Bieśnika] całe swoje pole w Słonej (ZCz. 3 s. 24); 1438-63 Gniewek alias „Smogneus” z K. i Bieśnika s. Gniewka, br. Piotra Gniewka (ZCz. 3 s. 141, 170; 4 s. 141-2, 233, 242); 1438-65, zm. przed 1467 Piotr Dyląg z K. i Lusławice (ZCz. 3 s. 142; 4 s. 87, 102, 174, 312, 346; Mp. 5 W 30); 1438 → Bieśnik; ww. Dyląg dz. K. zastawia za 3 grz. Janowi Pierzchale z Lusławic swego kmiecia Macieja w K. (ZCz. s. 142); 1441 → Bieśnik; 1450 → Faściszowa p. 2; 1453 br. Piotr i Gniewek z K. odstępują Stan. Taszyckiemu z Lusławic dąbrowę zw. → Dąbrówka między K. a Lusławicami, k. młyna Adama (ZCz. 4 s. 141); 1453 → Bieśnik; 1460 Piotr Dyląg z K. darowuje swemu siostrzeńcowi Andrzejowi Pierzchale Słońskiemu łan, na którym osadzony jest kmieć Dadziebo, wraz z przymiarkiem pod granicą Faściszowej (ZCz. 4 s. 207); 1461 → p. 2; 1461-4, zm. przed 1484 Jan Kocieł, Kociek z K. bratanek Gniewka [s. Piotra Gniewka?] (Tyn. 231; ZCz. 4 s. 233, 249, 289; 5 s. 87); 1464 Piotr Dyląg sprzedaje za 30 grz. Stanisławowi z Wróblowic rolę, na której osadzony jest Bogusz, położoną między rolami Jana Kocieła i Jana zw. Krawocz [Krawiec?], sięgającą do rz. Słonej; ww. Dyląg z K. sprzedaje za 30 grz. Lucławowi z Bieśnika rolę w K., na której osadzony jest krawiec (sartor), położoną między rolami Gniewka i Bogusza (ZCz. 4 s. 289); 1465 ww. Dyląg i jego c. Dorota ż. Jana z Nieznamirowic zapisują temuż Janowi 25 grz. na 2 rolach w K.: na roli zw. Krukowska i na roli Dyląga z karczmą (ZCz. 4 s. 312).

1467 Elżbieta c. zm. Mścisława z Bieśnika ż. Stanisława z Porąbki [Iwkowskiej] sprzedaje za 9 grz. br. Mikołajowi, Stanisławowi i Andrzejowi i ich siostrzeńcowi Janowi Pierzchale części dóbr w K. przypadłe jej po śmierci dziada Piotra Dyląga z K. (ZCz. 4 s. 346); 1469 → Bieśnik; 1470 → Faściszowa; Mik. Taszycki z Lusławic ustępuje Stan. Pierzchale ze Słonej z tej cz. dziedziny w K., którą kupił od Jana, Katarzyny i Boguchny (ZCz. 4 s. 413); Jan Lyssek [Lisek?, Łysek?] kmieć z K.; Jan s. Gniewka z K. (ZCz. 4 s. 458); 1470-80 dziedzice: Stan. Wróblowski, Jan Taszycki, Stan. Trzop. Role folw., łany kmiece. Nie ma karczem ani zagrodników (DLb. 1 s. 177; 2 s. 274); 1471 Dziersław ze Zgłobic [pow. pilzn.] oświadcza, że Stan. Pierzchała z Wróblowic zadośćuczynił mu za posag po zm. Małgorzacie siostrze Dziersława, [żonie Stanisława], który miała zapisany na dobrach K. (ZP 24 s. 67); 1472 → p. 2; 1475 Mikołaj i Jan z Wróblowic zawierają z Mik. Taszyckim ugodę w sprawie młyna w K. na rz. Paleśnicy (ZCz. 4 s. 499); Małgorzata [c.] Piotra Dyląga z K. (ZP 23 s. 53); 1479 Andrzej Pierzchała z Lusławic gwarantuje Barbarze ż. Stanisława z Faściszowej zwrot 80 grz. ewentualnym wwiązaniem w części swych dóbr w Słonej, K. i Lusławicach, przynoszących 8 grz. czynszu (ZCz. 5 s. 29); 1483 Jakub z K. oświadcza, że otrzymał od br. Leonarda, Mikołaja i Stanisława z Wróblowic główszczyznę za zabicie jego ojca Gdula (ZCz. 5 s. 63); 1484 → Bieśnik; 1485-7 Wojciech s. szl. Gniewomira z K. (ZCz. 5 s. 68, 141); 1485 tenże za zgodą swego ojca zapisuje ż. Barbarze c. prac. Macieja z Opatkowic 10 grz. wiana i 10 grz. posagu na połowie swoich dóbr w K. (ZCz. 5 s. 68); 1487 Gniewomir z K. zastawia za 3 grz. wielebnemu Mikołajowi z Wróblowic [kanonikowi krak.] połowę karczmy w K., na której osadzony jest Kudłygajowic (Kudlygayowyc) (ZCz. 5 s. 140); 1488 → Bieśnik; br. Benedykt i Mikołaj z → Wróblowic dzielą dobra. Benedyktowi przypada m.in. cz. w K. (ZCz. 5 s. 183); 1488-1502 Benedykt z Wróblowic dz. Słonej i K. (ZCz. 5 s. 183; 7 s. 125); 1489 Mikołaj młynarz w K. (ZCz. 5 s. 192); 1490 Jan z K. (ZCz. 5 s. 228); 1491 Jadwiga c. zm. Piotra [Dyląga?] z K. (ZCz. 5 s. 249).

1493 br. Mikołaj [kanonik], Leonard i Stanisław z Wróblowic dzielą dobra w Lusławicach, K. i Słonej „et cum libertate” w Bieśniku, przypadłe im po śmierci Stanisława z Lusławic s. zm. Andrzeja i Katarzyny z Lusławic. Do Mikołaja kanonika i jego br. Leonarda ma należeć połowa łanów w Lusławicach z macierzyzny tegoż Stanisława brata stryjecznego i ciotecznego. Druga połowa dóbr w Lusławicach i cała cz. w K. i Słonej przypadła Mikołajowi, Leonardowi i Stanisławowi [braciom] nie podzielonym oraz Janowi Pierzchale po śmierci ww. Stanisława z tytułu ojcowizny. Temuż Janowi Pierzchale - za dziada - ze wspomnianej połowy w Lusławicach i z połowy części zakupionej u Jana, Leonarda i Jerzego oraz u innych ich braci i sióstr przypadły 2 ł., na których są osadzeni kmiecie: Mik. Włodyka i Waw. Jaworski oraz role Rogalczowskiego z cz. młyna i z rz. Dunajec, jezioro z brzegami [dziś w Lusławicach pole zw. Zajeziorze; UN 3 s. 42] nieopodal połowy wsi [Lusławice] należącej do pana Marcinkowskiego „alias inferius Praczkam”, tak jak wyżej wspomniane cz. młyna, rz. Dunajec i jeziora przypadły mu po śmierci ww. Stanisława, bez żadnego wyjątku. W K. Jan Pierzchała ma posiadać siedlisko, na którym osadzony jest Wojc. Dudzieło, z jego rolami, łąkami, lasami i przymiarkiem - naprzeciw tegoż siedliska - sięgające od K., do granic Słonej. W Słonej temuż Pierzchale przypada kmieć Maciej Obłąk, z jego łąkami i rolami oraz zagroda Stan. Mruczka. Mikołajowi przypada1Tu tekst w rpisie urwany. Zapiska zredagowana przez pisarza nieudolnie, nastręcza trudności w rozumieniu tekstu (ZCz. 5 s. 325); 1493-1510 Stanisław Wróblowski dz. K., Słonej i Lusławic, komornik podsędka [ziemskiego krak.] (ZCz. 5 s. 325; 7 s. 298, 312, 341, 369); 1496 Andrzej Zawisza karczmarz w K. (GB 4 s. 108); 1497 Benedykt z Wróblowic gwarantuje Aleksemu z Faściszowej zwrot 10 grz. ewentualnym wwiązaniem w 1 kmiecia i 1 zagr. w K. i w 1 kmiecia i 1 zagr. w Słonej (GB 4 s. 136); 1499 → Bieśnik; ww. Benedykt sprzedaje za 10 grz. z pr. odkupu Mikołajowi z Wróblowic kanonikowi krak. rolę, na której osadzony jest kmieć Wojc. Dudzieło w K. z przymiarkiem i lasem oraz stajanie roli, położone k. sadu tegoż Mikołaja w Wróblowicach Wielkich (ZCz. 7 s. 81); → Granicznik, pow. sądec; 1501 → Bieśnik; → Faściszowa; Stanisław z Wróblowic i jego bratanek Jan dzielą dobra. Stanisławowi przypadają części wsi K. i Słona, a Janowi cała ojcowizna we Wróblowicach Małych i Wielkich (ZCz. 7 s. 119).

1502 szl. Wojc. Biały dz. K. sprzedaje Mik. Taszyckiemu z Lusławic swoją cz. młyna w K. (GB 4 s. 159); 1504 → Faściszowa; 1507 Stan. Wróblowski dz. K. komornik podsędka zapisuje 25 grz. Mik. Staszowskiemu na 2 swoich kmieciach w Słonej zwanych Wit Piotrek i Piotr Maćkowic, płacących 2 grz. czynszu (ZCz. 7 s. 288); → Bieśnik; 1508 pobór z 1 ł. (RB s. 428); 1509 → Bieśnik; Wojc. Biały dz. K. sprzedaje za 15 grz. Mik. Taszyckiemu z Lusławic swe cz. dziedz. i zastawione młyna w K. na rz. Paleśnicy (ZCz. 7 s. 326); Zygmunt Stary nadaje Stan. Wróblowskiemu z Bieśnika prawo do skonfiskowanych za niestawiennictwo na wyprawę wojenną dóbr Wojc. Białego i Piotra Gniewka w K. Konfiskata zostaje następnie unieważniona (MS 4, 9290); 1510 → Bieśnik; Chomranice; Mikołaj i jego s. Marcin Marcinkowski z K. (ZCz. 7 s. 351); Stan. Wróblowski dz. Lusławic gwarantuje Zofii c. Elżbiety Porębskiej z Porąbki [Iwkowskiej] zwrot 5 grz. ewentualnym wwiązaniem w swego kmiecia Marcina Krawczowica w K., płacącego 1/2 grz. czynszu (ZCz. 7 s. 369); 1511 → Faściszowa; 1513 Jan ze Słonej i K. sprzedaje za 2 grz. Mik. Siemiechowskiemu całą swoją cz. pr. bliższości do Słonej i K.; Marcin ze Słonej i K. sprzedaje za 2 grz. swemu stryjowi temuż Siemiechowskiemu całą swoją cz. pr. bliższości do Słonej i K. (ZB 4 s. 308); Jan i Mik. Taszyccy dz. Lusławic, Faściszowej, K. i Słonej (Ep. 5 k. 273r): 1514 Mikołaj [Siemiechowski] dz. Siemiechowa, Słonej i K. sprzedaje za 30 grz. Jakubowi z Lubomierza sędziemu ziemskiemu i grodzkiemu krak. całe swoje cz. w Słonej i K. (ZB 4 s. 323); 1519 → Faściszowa; Kajmowy Las; Zofia c. szl. Wojc. Białego z K. ż. Macieja kmiecia ze Zdoni ma 7 1/2 grz. ojcowizny i macierzyzny na K.; 1520 Jan Gniewek z K. (PH 12 s. 380); 1521 → Filipowice, par. Czchów; 1527 cz. K. łącznie z cz. Słonej należy do klucza melsztyńskiego Jana Jordana. 2 kmiecie płacą po 12 gr, a tkacz i zagrodnik po 6 gr (In. M 1 k. 19v); 1530 pobór z 1 1/4 ł., 1 młyna dziedz. o 2 kołach, 1 młyna dorocznego o 1 kole i od 1 komor. (RP k. 49); 1535 → p. 2; 1536 pobór z 1 1/4 ł., z 2 młynów po 1 kole, z 1 karczmy dziedz. i z 1 karczmy opust. oraz od 5 komor. (RP).

5. 1215 bp krak. Wincenty [Kadłubek] nadaje kapitule krak. dzies. snop. m.in. z K. (DHn. 5-6 s. 221-2; DLb. 1 s. 174-7); 1470-80 dzies. snop. wart. 6 grz. z ról folw. trzech dziedziców należy do pleb. w Opatkowicach, dzies. snop. i kon. wart. 4 grz. z ról kmiec. do kap. krak. (DLb. 1 s. 177; 2 s. 274).

1 Tu tekst w rpisie urwany. Zapiska zredagowana przez pisarza nieudolnie, nastręcza trudności w rozumieniu tekstu.