LEŃCZE

([1274] Lenecz z kop. z 1509 r., 1287 [1470-80] Lencze, 1328 Lencza, 1343 Lencza [L. Zarzecze], 1397 de Lancz, 1400 de Lencz, Lencze, 1401 de Lencza Crac[ouiensis = L. Zarzecze], 1409 partes in Lencza dicta Zarzecze, 1409, 1420 Podolany [= L. I.], 1424 Lyncza alias Zarzecze, 1426 de Lenczow, 1433 Lyencze, 1434 Lyencze Superior, Mediocris et Inferior [=] Lyencze Maior, Mediocris et Minor, de Lenczowy, 1437 Lencze Superior, Lencze Inferior, Lencze Mediocris, 1439 de Lynczow, Szasrzicze [L. Zarzecze], 1441 de Lyencz, Lynecz, 1442 Lonczie, 1443 Lencze Zarzecze, 1444 z Ląncóv, 1445 Lencza alias Zarzecze, 1446 Superior Lencze, 1447 Lyencze, 1458 Lyencze alias Podolyani, 1459 Lencze Niznye, inter media villa [= L. Średnie], Zarzecze, 1464 Lincze, 1466 Lencze Martini, 1470-80 utraque Lyncze et Zorzow [= Zarzecze], Lincze, utraque Lencze, 1476 Lencze Superior Zarzecze, 1477 Lincze, Lencza, alia villa Lencze, 1488 Leyycze, 1489 Lyncze, 1529 Hilnicze, Lincze, Lincze Zarzecze, in Lincze omnibus, Lyncze, 1536 z Lincóv, 1537 Lince, 1556 Lince, 1559 Superior Lince, Lince, Lincze, 1562 Horne Lince, 1564 Linczae due, 1570 Gorne Lyncze, Dolne Lyncze, 1581 Lincze alias Zarzecze, Lincze gorne, Lincze dolne, 1598 Lyncze utraque, Zarzecze Inferior et Superior alias Małe y Wielgie) w średniowieczu obszar zw. L., następnie Lencze Dolne (alias Podolany), Średnie i Górne oraz Leńcze Zarzecze (zw. zwykle także Leńczami), dziś Lencze, Leńcze Stare, Podolany, Zarzyce Małe i Zarzyce Wielkie¹Identyfikacja L. Dolnych z Podolanami: SG 5 s. 139; 8 s. 441; Bon. 14 s. 80; Halecki, Powołanie → p. 7, s. 304; też → p. 3a, 1458. , odpowiednio 6, 4,5, 6,5, 5,5 i 7,5 km na NE od Lanckorony.

Skomplikowana struktura własnościowa uniemożliwia zredagowanie osobnych haseł dla L. Górnych, Średnich, Dolnych (Podolan) i L. Zarzecza, dlatego też zdecydowano się na opracowanie jednego hasła L. W ten sposób uniknie się rozdzielenia jednorodnego materiału źródłowego pod odległe alfabetycznie od siebie hasła.

1. L., L. Dolne, Średnie i Górne. [1274] 1287 (→ p. 2), 1328, 1406 ks. ośw. (Pol. 1, 59; Tyn. 49; Mp. 4, 1098; → p. 3a); 1449-1470-80 ks., ziemia zator., 1465 pow. zator., 1581 pow. śl. (Tyn. 197, 244: L. S., L. I., L. M.; DLb. 3 s. 217, 221; ŹD. s. 107); 1420-50 par. własna uzurpowana wokół kaplicy w L. S. → p. 5; 1434-50, 1450-1470-80 n. par. Wola Radziszowska (Cracovia artificum suppl. 1433-1440, 66; Cracovia artificum suppl. 1441-1450, 161, 523; DLb. 3 s. 217, 221; OK 2 s. 410, 459, 477, 614; 3 s. 19; procesy o uznanie przynależności → p. 5); 1529, 1598 par. własna, 1529 dek. Zator, 1598 dek. Skawina (LR s. 342; WR k. 205 v)²Zmienność przynależności dekanalnej par. L. jest odbiciem sporów o istnienie par. w L. i przynależność parafialną L. w ciągu XV w. (→ p. 5a). Do dek. Skawina należała 1529 par. Wola Radziszowska (LR s. 272).

L., L. Zarzecze. 1343 kasztelania krak. (Mp. 3, 673; → p. 3a); 1401 L. krakowskie (L. Crac[couiensis terre]; ZK 3a s. 293); 1581 pow. szczyrz. (ŹD s. 48); 1445, 1529 par. Izdebnik, przynależność przedmiotem sporu z plebanem z Woli Radziszowskiej (Cracovia artificum suppl. 1441-1450, 359; LR s. 52)³1581 rejestr poborowy wymienia L. w par. Izdebnik (ŹD. s. 48); 1598 par. L. [Górne] (WR k. 205v).

2. [1274] 1278 Bolesław Wstydl. ks. krak. i sand. wyłącza z obszaru przekazanego Władysławowi ks. ośw. wsie Radwanitów zw. Trzebol i gwarantuje im, iż Władysław nie będzie naruszał ich prawa polowania w lasach po obu brzegach rz. Skawiny [Skawinki, odtąd rzeki granicznej] m.in. aż po wieś L. (Pol. 1, 59; 3, 55)⁴Datę dok. na 1274 poprawia Halecki, Powołanie → p. 7, s. 283-90. Dok. ten był 1356 transumowany przez Kazimierza W. (Pol. 3, 55), a ten z kolei przez Władysława Jag. 1428 (Pol. 3, 55). Z kolei ostatni dok. został potwierdzony 1509 przez Zygmunta 1 (MS 4, suppl. 674); 1422 Dorota z Przybkowic [dziś Przytkowice] pozywa dziedziców z L. (dominos de L.) o granice (GK 1 s. 721); 1442 młyn → p. 3a (GK 7 s. 795); 1449 wsie kl. tyn. Radziszów i Wola Radziszowska nad Skawinką w granicach ks. zator., pomiędzy L. a Polanką (Tyn. 197); 1458 cz. Stanisława Kani w L. S. o nazwie Kanie (Kanycz) → p. 3a; 1462 w ramach podziału dóbr pomiędzy br. Stanisławem i Januszem z Przybkowic, ten ostatni uzyskuje las ciągnący się wzdłuż kopców aż do granic L. (ZK 15 s. 257); 1468 las w Przybkowicach za młynem w końcu wsi w kierunku granic wsi L. (ZK 17 s. 591); 1470-80 L. graniczą z Wolą Brunaczowską [Wola Radziszowska] (DLb. 3 s. 193).

1543 młyn (APKr., rps K-439 → p. 1, s. 5); 1554 Zygmunt August zatwierdza dok. komisarski z 1553 w sprawie granic między Izdebnikiem i L. w tenucie Wolskich, przynależnymi do dóbr król. i zamku Lanckorona, a Zebrzydowicami (MS 5, 6520); 1562 niwa Mogilnica w H. . (SKO 432, s. 306); 1562 w H. L. grunty zw. w Krzynowiskach (v Krínoviskach), Skrzynowiska (Skrinoviska), Šumovskie Doły (SKO 431, s. 306); 1564, 1581 tracz w L. [Zarzeczu] → p. 3b; 1564 rola Nosalowska → p. 3c; 1570 w L. Górnych 2 niwy Chwałkowskie, niwa Hukowska oraz zagroda Stoszałkowska leżąca na granicy G. L. pomiędzy siedliskami z jednej strony Rukowskim a z drugiej Gruszkowskim (OK 106 s. 166-8); 1593 → Lanckorona miasto p. 2a.

3. Własn. kl. tyn. i (następnie?) w części (L. Zarzecze) monarsza. W L. S., L. I. własn. kl. tyn., następnie szlach. (→ Uw.). W L. Zarzeczu własn. nadana przez władcę (w XII lub XIV w.) z jego części drobnej szlachcie z obowiązkiem służby na rzecz zamku Lanckorony (→ Uw.). Treść punktu 3: -a. Dziedzice poszczególnych części L.; -b. Powinności, czynsze, obiekty gospodarcze; -c. Areał, folwark, pobór.

3a. Dziedzice poszczególnych części L. [1274] 1278 → p. 2; 1287 → p. 5; → Byczyna; 1328 Jan ks. ośw. na prośby Michała opata tyn. uwalnia mieszkańców L. i innych dóbr kl. tyn. na obszarze księstwa ośw. od ciężarów publicznych na okres 6 lat (Tyn. 49).

1343 Kazimierz W. z racji zasług br. Andrzeja i Jarosława dz. z L. [L. Zarzecza] uwalnia ich poddanych, kmieci i karczmarzy od sądownictwa swoich urzędników i od podległości kasztelanii krak. (Mp. 3, 673; akt potwierdzony → 1583).

1381-1403 Szymon z L., s. Racsława (SP 8, 611; ZK 3a s. 568; 3b s. 197).

1381 Jaszek z [L.] Zarzecza, s. Świętosława (SP 8, 611; może identyczny z jednym z trzech Janów wspomn. bez patronimika → 1397).

1381-97 Jakusz, Jakub z L., ojciec Jaszka → 1397 (SP 8, 611; ZK 2 s. 500: ojciec Jaszka).

1381-1403 Michał z L. (SP 8, 611; ZK 3b s. 197).

1381-94 Śmichna z L. (SP 8, 611; ZK 2 s. 172); 1381 Śmichna z L. winna stawić przeciwko żonie Sułka z Barwałdu, dla udowodnienia, iż ma ona innego męża, jako świadków m.in. Jaszka z [L.] Zarzecza s. Świętosława, Szymona, Jakusza i Michała z L. (SP 8, 611).

1385, zm. przed 1400 Wojtek z L., ż. Katusza, Katarzyna wd. → 1400 [jednak później jako wd. po nim występowała Wichna, → przyp. 7] (Chm. s. 147; SP 8, uw. 342/57; Bon. 14 s. 81); 1385 → p. 6.

1389-1409 Małgorzata, Machna z L., matka Stanisława z L. → 1409 (SP 8, uw. 205/6, 228/24, 232/44; ZK 5 s. 147: matka Stanisława); 1389 Małgorzata z L. z Hanką z Myślenic (SP 8 uw. 205/6); kobiety z L. [mulieres de L., zapewne Katarzyna i Wichna → 1400-5] nie stawiły się przeciwko Janowi [Ligęzie] wwdzie łęcz. w wytoczonym mu procesie o dziedzinę Piskorzowską w Zręczycach (SP 8, 5093); 1394 Śmichna z L. nie stawiła się w procesie z Janem z Popowic o dziedzinę L. (ZK 2 s. 172); Jan Czipser z L. → p. 6.

1395 Zdziech z L. (ZK 2 s. 262).

1395-1446 Bernard z L. S., ojciec Macieja [→ 1420-46], Piotra [→ 1424-46], Andrzeja [→ 1433-54] i Heleny [→ 1442] ż. Pełki z Ochonina [dziś Ochojno] (ZK 2 s. 262; 3a s. 568; SP 2, 1976; OK 5 k. 17, 86v; Cracovia artificum suppl. 1433-1440, 66; Al. 1 s. 112; ZK 12 s. 16).

1395-1409 Mikołaj [Abrwin] z L. I., zapewne br. Wawrzyńca, Macieja i Piotra → 1409 (ZK 2 s. 337, 343, 500; 5 s. 167: Abrwin 1409; mógł być identyczny z Mik. Jaroszowicem lub z Mik. Stanisławowicem wspomn. → 1397, 1401, ewentualnie z Mikołajem s. Szczepana → 1406).

1395 Zdziech z L. procesuje się z Bernardem i Janem [którym: → 1381?, 1397?] z L. (ZK 2 s. 262); Mikołaj z L. ze Stanisławem z Zagórza o dziedzinę Surówki i o 10 grz. szkody z racji wwiązania (ZK 2 s. 337).

1397 Stanisław z L., ojciec Mikołaja z L. (ZK 2 s. 500).

1397-1422 Mikołaj [Mruk → 1424?] z L., zapewne br. Pawła pleb. w L. → 1422, ojciec Marcina → 1429, zapewne identyczny z Mikołajem s. Stanisława lub Mikołajem [Jaroszowicem] wspomn. → 1397, 1401, też → 1395-7, ewentualnie z Mikołajem s. Szczepana → 1406 (ZK 2 s. 500; 5 s. 384; GK 3 s. 270: Mruk; OK 4 k. 277: br. Pawła?; Al. 1 s. 72)⁵W księdze ławniczej kazimierskiej w 1427 r. wspomn. Nicolaus Lencza, może identyczny z Mikołajem z L. (Acta scabinalia Casimiriensia 1407-1427. Księga ławnicza kazimierska 1407-1427, wyd. B. Pyrozumska, Kr. 1996, nr 3241).

1397-1401 Mikołaj Jaroszowic z L. [różny od Mikołaja s. Stanisława], też → 1395-7, → 1401 (ZK 2 s. 500; 3a s. 293).

1397 Dobrochna z L. matka Andrzeja (SP 8, 5835, uw. 220/57).

1397-1409 Andrzej z L., s. Dobrochny, ż. Bronka siostra Abrahama → 1400 (SP 8, 5835, 11143: Bronca Andree de L., uw. 219/39, 220/57, 221/29, 224/43; ZCz. 1 s. 18; ZK 2 s. 521, 526, 530; 5 s. 45, 147).

1397-1409 Maciej, Maczek z L. [z L. I. → 1409], s. Jana [zapewne br. Wawrzyńca, Piotra i Mik. Abrwina] (SP 8, 9606, 9816, 9889, 9889a, 10026, uw. 234/59; ZK 3 s. 98, 106, 120-1; 3b s. 197; 5 s. 167).

1397 [-1409?] Piotr Drobczowic z L. [1409 z L. I.?], ojciec Jana (ZK 2 s. 500; [5 s. 167: z L. I.]).

1397 Jan, Jaszek z L., s. Jakuba [h. Strzemię], → 1403, 1409, 1420, 1433, 1448 (ZK 2 s. 500).

1397 Jan z L., s. Piotra [h. Strzemię], → 1403, 1409, 1420, 1433, 1448 (ZK 2 s. 500).

1397 Jan [różny od Jana Piotrowica i Jaszka Jakubowica, h. Strzemię], → 1403, 1409, 1420, 1433, 1448 (ZK 2 s. 500).

1397-1403 [1409?] Jan z L. [który?, z L. I. → 1409], ojciec Macieja (SP 8, 9606, 9816, 9889, 9889a, 9968, 9968a, 10026; ZK 2 s. 500; 3 s. 98, 106, 115, 120-1; 3b s. 197; 5 s. 167; tożsamy z jednym z trzech Janów wspomn. → 1397).

1397 Andrzej z L. i jego matka Dobrochna procesują się z Szymonem i Piotrem z Popowic o dziedzinę Klimontowską w Popowicach, z Przybysławą z Popowic o dziedzictwo tamże, oraz z Wincentym, jego s. Pawłem, Adamem i innymi dziedzicami Popowic (SP 8, 5835, uw. 219/39, 220/57, 221/29, 224/43; ZK 2 s. 521, 526, 530); w sporze z Krystyną z Boturzyrzyna Katarzyna ż. Wita z Popowic przedstawia świadków z L.: Mikołaja [→ 1395-7], Jaszka s. Jakuba, Mikołaja s. Stanisława, Jana, Piotra Drobczowica i Jana s. Piotra (ZK 2 s. 500)⁶Ze wspomnianych w zapisce 1397 Mikołaja i Mik. Stanisławowica, jeden był identyczny z Mik. Abrwinem → 1409, drugi zaś być może z Mik. Mrukiem → 1424. Jeden z nich odnotowany został także → 1395 (zapiskę tę przyporządkowano umownie Abrwinowi). Jeden z Janów wspomn. w tejże zapisce był identyczny zapewne z Janem ojcem Macieja wspomn. z takim określeniem od → 1400; Machna [Małgorzata] z L. procesuje się ze Świętosławem, Święchem z Ochonina o zagarnięcie 5 kop żyta (SP 8 uw. 228/24, 232/44); Święszek z Ochonina oddala przysięgą pozew Macieja z L. pro corzist (SP 8 uw. 234/59).

[zm. a. 1400] Tomek Piskorz z L., ojciec Katarzyny i Wichny (SP 8 uw. 342/57; ZK 4 s. 291).

1400, zm. przed 1403 Janusz z L., mąż Wichny [lub Katarzyny → przyp. 7] (SP 8, uw. 342/57; ZK 3b s. 81).

1400-1405 [zapewne już → 1389] Wichna, c. Tomka Piskorza z L., siostra Katarzyny, [ż.] Janusza z L. [Wichna Janussii de L.] 1400, jednak 1401-2 określana też jako Wichna Wojtkowa [może błędnie] (SP 8 uw. 342/57; ZK 3a s. 248, 312, 510, 607; 3b s. 81; 4s. 291; → przyp. 7).

1400-1405 [zapewne już → 1389] Katarzyna, Kachna, Katusza, c. Tomka Piskorza z L., siostra Wichny, wd. po Wojtku z L. 1400, określana jednak też jako wd. po Januszu 1401-3 [może błędnie] (SP 8 uw. 342/57; ZK 3a s. 248, 312, 510, 607; 3b s. 81: tu jako wd. po Januszu; 4 s. 291; Bon. 14 s. 81; → przyp. 7).

1400 Abraham, Abram z L. [h. Strzemię], br. Bronki, ojciec Jaszka Abramowica → 1441 (SP 8, 1143; 2, 2923).

1400-1409 Bronka z L. [h. Strzemię], siostra Abrahama z L., ciotka Jaszka Abramowica → 1441, ż. Andrzeja z L. → 1397-1409 (SP 8, 1143; ZCz. 1 s. 18; ZK 5 s. 147).

1400-1405 Wichna [ż.] Janusza z L. [Wichna Janussii de L.] i jej siostra Katusza, Katarzyna wd. po Wojtku z L. [1400, jednak 1401-3 czasem jako Wichna Wojtkowa i Kat. Januszowa] procesują się [zapewne od → 1389] z Jaszkiem Ligęzą z Niewiarowa wwdą łęcz. o dziedzinę Piskorzowską we wsi Podolany Zręczyce [par. Gdów] (SP 8, uw. 342/57; ZK 3a s. 248, 312, 510, 607; 3b s. 81; 4 s. 291)⁷W 1400 r. wspomn. Wichna Janussii de Lencza et Katuscha relicta Woytconis ibidem (SP 8, uw. 342/57), jednak w l. 1401-3 w ZK 3b s. 81 Katarzyna określona jako wd. po Januszu, podobnie w ZK 3a s. 248, 312, 510, 607, jako strony procesu występują Wichna Wojtkowa i Kat. Januszowa z L. Nie udało się wskazać jednoznacznie, które zapiski są błędne, dlatego też w tekście przyjęto hipotetycznie informacje z 1400 r. jako najbliższe chronologicznie śmierci Wojtka, tym bardziej, iż noty późniejsze dotyczą jedynie przekładania terminów (przy takiej okazji możliwość pomyłki pisarza była większa); 1400 Anna wd. po Żegocie z Wielogłów ustanawia Marcisza z Bęczyna zachodźcą w sprawie przeciwko Bronce [ż.] Andrzeja z L. (Bronca Andree de L.) o 6 grz., które winny być wypłacone Annie przez Abrahama br. Bronki (SP 8, 11143); Jan z L. z s. Maciejem procesują się z Klemensem mieszcz. wielickim i Maciejem kmieciem z Sierczy o szkodę w tej wsi (SP 8, 9606); Jan z L. z s. Maczkiem dowodzą dokumentem posiadania cz. Sierczy po Filipie w sumie 20 grz. przeciwko pretensjom Klemensa z Sierczy, który winien tę cz. wykupić (SP 8, 9816); ww. Klemens nie stawił się do złożenia przysięgi przeciwko Maciejowi s. Jana z L. o 6 grz. (SP 8, 9889, 9889a; ZK 3 s. 106); Jan z L. nie stawił się na termin ostateczny nadworny przeciwko Hance z → Chronowa [wd. po Franku z Chronowa] o dziedzinę Siercza i o wycięcie 400 dębów tamże (SP 8, 9968, 9968a); Jan i [jego s.] Maciej z L. ustępują z pozyskanej prawnie cz. Sierczy na rzecz Hanki c. Marcina z Chronowa, która winna uiścić pamiętne na najbliższych rokach (SP 8, 10026; ZK 3 s. 120-1).

1401 Mik. Jaroszowic [→ 1397-1401, s. Jarosława?]⁸W księdze Mikołaj Jaroschouicz. Jarosz, Jaroszek to forma imienia Jeronim, Hieronim, jednak niekiedy forma Jaroszek używana była na oznaczenie Jarosława (SSNO 2 s. 446, 448-9) z L. i Grzegorz z L. krakowskich (de L. Crac[ouiensis terre = L. Zarzecze]!) wśród świadków stawionych w sądzie przez Piotra z Ochonina (ZK 3a s. 293); 1402 Bernard z L. i Szymon s. Racsława z L. świadkują (m.in. wraz z Szymonem z Popowic) w sądzie na rzecz Zofii wd. po Janie z Ochonina (ZK 3a s. 568).

1403-30 Andrzej z L., z L. Zarzecza, h. Strzemię zaw. Ławszowa, mąż Hanki ze Szczodrkowic, ojciec Andrzeja → 1424-46 i Klemensa → 1428-41 (ZK 3 s. 512; 5 s. 156, 171; 7 s. 360; 8 s. 37, 116; 11 s. 587; Tyn. 157; GK 1a k. 136v; 4 s. 9: ojciec Klemensa; 7 s. 424; Cracovia artificum suppl. 1441-1450, 458; OK 5 k. 86v; 6 s. 496: z L. Zarzecza 1443, 938, 964; SP 2, 2923; Teut. las. 230; mógł być wspomn. także po 1430, co jednak trudno zweryfikować z racji równoczesnego występowania jego s. Andrzeja).

1403 Andrzej z L. wyznacza ż. Hance [ze Szczodrkowic] 30 grz. wiana na połowie swoich części w L. (ZK 3 s. 512); wśród świadków stawionych przez Katarzynę Tomkową z Radwanowic przeciwko Staszkowi z Radwanowic wspomn. m.in. dziedzice z L.: Maciej, Szymon, Jaszek, Michał i Jaszek [drugi] (ZK 3b s. 197); Jaszek i Jaszek [drugi] z L., obaj identyczni z dwoma z trzech Janów wspomn. → 1397 (ZK 3b s. 197).

1405 Franek z L. [L. S., L. M. lub L. I.] komornik Jana ks. ośw. 1405 (KK 2, 490; Fed. s. 199, 254), może identyczny z Franczkiem z Krakowa, sołtysem w Lechowie, skupującym cz. w L. → 1409-11.

1406 Mikołaj s. Szczepana z L., świadkuje Machnie c. Mik. Nalepy z Radwanowic (GK 1 b s. 8, odpis).

1406 Dobek z L. [L. S., L. M. lub L. I.] h. Strzemię zaw. Ławszowa, krewny Jakusza z Kawek, zapewne przodek Grzegorza Dobka z L. → 1476-7 (Paprocki s. 304-5; Mp. 4, 1098).

1406 Herman z L. [L. S., L. M. lub L. I.] h. Strzemię zaw. Ławszowa, krewny Jakusza z Kawek; Bolko ks. cieszyński i ośw. potwierdza h. Strzemię zaw. Ławszowa Jakusza z → Kawek, na podstawie świadectwa jego współrodowców Hermana i Dobka z L. oraz ich braci rodzonych i stryjecznych (Paprocki s. 304-5; Mp. 4, 1098).

1406 Marcin z L. procesuje się z Piotrem Ogorzałkiem krawcem z podzamcza krakowskiego (GK 1b s. 19, odpis); Stanisław kmieć z Łagiewnik oddala pozew wdowy Ba1inej z L. o główszczyznę po zabitym jej synu (GK 1b s. 149, odpis).

1409-11 Franczek, Franciszek [mieszcz.] z Krakowa, sołtys w Lechowie [jedna z kilku miejscowości o tej nazwie, może w pow. sand. lub na Śląsku], skupuje cz. w L. I. i L. Zarzeczu (ZK 5 s. 147, 167, 240-1; KK 2, 520), może identyczny z Frankiem komornikiem Jana księcia ośw. → 1405.

1409 Wawrzyniec, Maciej [→ 1397-1409], Piotr i Mikołaj Abrwin (Abrwicz?) [→ 1395-4409], Piotr [drugi] i Jaszek⁹Jaszek br. Piotra, Elżbiety i Katarzyny mógł być identyczny z jednym z trzech Janów wspomn. → 1397 (z Janem ojcem Macieja?) lub należał już do następnego pokolenia (w takim przypadku raczej nie mógłby być już odnotowywany w L. po alienacji dokonanej w 1409) i ich siostra Elżbieta z L., ręcząc za pozostałą (residua, nieobecną) siostrę Katarzynę i za inne dwie siostry Elżbietę [drugą] i Katarzynę [drugą], sprzedają Franczkowi sołtysowi w Lechowie wszystkie swoje części w L. I. za 60 grz. szer. gr i za cz. roli w Lechowie (ZK 5 s. 167).

1409 Stanisław i jego matka Machna [Małgorzata] z L. [→ 1389-1409] sprzedają za 10 grz. Franczkowi z Krakowa całą cz. w L. (ZK 5 s. 147).

1409 Andrzej z L. z ż. Bronką sprzedają za 80 grz. szer. gr i za 1/4 ł. sołtysiego w Lechowie Franczkowi z Krakowa całą cz. dziedz. w L. (ZK 5 s. 147); Andrzej z L. nie stawił się przeciwko Jaszkowi z Podolan [= L. Dolnych] o przeoranie gwałtem roli (GK 1a k. 136v); tenże Jaszek z L. [L. I., zapewne identyczny z jednym z trzech Janów wspomn. → 1397] z ww. Andrzejem z L. o przeoranie dziedziny (ZK 5 s. 171); sąd ziemski krak. poświadcza, iż prouidus Franczek sołtys z Lechowa sprzedaje za 140 grz. szer. gr pras. Annie ż. Jana zw. Krolber mieszcz. krak. wszystkie części w L. zw. Zarzecze (KK 2, 520-1); zapis Anny Krolberowej na rzecz ołtarza Trzech Króli w kościele NMP w Krakowie → p. 3b.

1411 Jan z L. altarysta w kościele NMP w Krakowie arenduje na 3 lata Franciszkowi z Krakowa sołtysowi w Lechowie wszystkie swoje cz. dziedz. w L., z obowiązkiem wypłacania mu 7 grz. czynszu. Franciszek i Piotr Gut z Rzędowic poręczają za żonę Franciszka, że w przypadku jego śmierci dotrzyma warunków umowy. Zwróci on Janowi owe części wolne od obciążeń wraz z wziętymi obecnie 10 sztukami bydła. Gdyby go mu nie zwrócił, zapłaci 10 grz. (ZK 5 s. 240-1).

1414 Mikołaj z L. wstrzymuje dok. sprzedaży przez Wichnę z Ochonina jej cz. ojczystej w Piasku Sułkowi z Koźmic (ZK 5 s. 384, nota o wstrzymaniu anulowana); br. i siostry Mikołaj¹⁰Mikołaj mógł być też identyczny z jednym z kilku współczesnych Mikołajów z L.: Mikołajem [Mrukiem?] → 1397-1422, Mik. Stanisławicem → 1397, Mik. Jaroszowicem → 1397-1401 lub Mik. Szczepanowicem → 1406, Elżbieta, Klemens¹¹Nie udało się znaleźć przesłanek do identyfikacji Klemensa z Klemensem Andrzejowicem → 1428-41 lub Klemensem Kulicem → 1434-55, Jaszek¹²Nie udało się uprawdopodobnić związku Jaszka z jednym z trzech Janów → 1397 (też → 1403), z których jeden być może jest identyczny z Janem wspomn. → 1420-48 i Borzysława z L. ustępują Sułkowi z Koźmic i Wichnie z jej cz. w Piasku (ZK 5 s. 405).

1415-8 Dominik z L.; 1415-8 Jaszek z Radwanowic po procesie pozyskuje na Dominiku z L. 30 grz. posagu (ZK 6 s. 47, 424); 1417 → p. 6.

1420-46 [jeszcze 1458?] Maciej Czarny Leńczski z L. S. i Podolan, h. Strzemię, s. Bernarda [→ 1395-1446], br. Piotra, Andrzeja i Heleny ż. Pełki z Ochonina, ojciec Mikołaja studenta Ak. Krak [→ 1446-58] (SP 7/2, 362; GK 1 s. 550, 563, 571, 580, 598; 2 s. 319, 326-7; OK 6 s. 964; 10 s. 250; Cracovia artificum suppl. 1441-1450, 455, 458; Al. 1 s. 112).

1420-48 Jaszek [który?] z L. [Zarzecza] h. Strzemię, obow. do służby na zamku w Lanckoronie 1448 (SP 7/2, 362; ZK 7 s. 83; GK 10 s. 661; może tożsamy z jednym z trzech Janów wspomn. → 1397, por. → 1403, → 1414); 1420 Dominik Grzegorzowic ze Szczodrkowic naganiony przez Andrzeja ze Szczodrkowic wywodzi szlachectwo i h. Przeginia przez przysięgę świadków, m. in. [z trzeciego herbu po babce ojczystej] Maczka z Podolan [L. I] i Jaszka z L. h. Strzemię (SP 7/2, 362).

1421-39 Stanisław Trąbka, Trąbek z L. (ZK 8 s. 124, 156; GK 1 s. 550, 563, 607; 3 s. 274, 283, 294, 304, 326, 357, 368, 386; 4 s. 229, 756, 776; SP 2, 2785; Cracovia artificum suppl. 1433-1440, 66; OK 5 k. 86v: wśród dziedziców z L. S., L. I. i L. M.).

1421 Mikołaj Drozd, Stan. Badurka, Przybek, Czader, Machna, Katarzyna i Cecylia ze Zręczyc w sporze o rolę i dziedzinę Przyborowską w Zręczycach oddalają przysięgą pozew Macieja z L. Leńczskiego (Lenczsky), który ustanawia swoim prokuratorem Stanisława z L. (GK 1 s. 550, 563: prokuratoria Stanisława z L., 571, 580, 598); Stan. Trąbka z L. z Przybkiem ze Zręczyc o zaoranie gwałtem pola (GK 1 s. 607).

1422-9 Paweł z L. pleb. w L. 1422-6, pleb. w Siemoni 1426-9, ekskomunikowany 1426 (→ p. 5), może br. Mikołaja z L. (Tyn. 206; OK 4 k. 277: opat tyn. pozywa Pawła et Nicolao ac fratre ipsius heredibus z L.; Bullarium 4, 1655, 1657, 2290: tu z Będzina!); 1422 → p. 5a; dziedzice z L. → p. 2.

1424-46 (→ 1444?) Piotr Osa z L. [L. S.], s. Bernarda, br. Macieja, Andrzeja i Heleny ż. Pełki z Ochonina (Teut. 1A s. 230; SP 2, 1976; GK 4 s. 659-60, 867; 14 s. 213; ZK 8 s. 196; 9 s. 200-1; OK 5 k. 86v; Cracoyia artificum suppl. 1433-1440, 66: wśród dziedziców z L. S., L. I. i L. M.; Cracoyia artificum suppl. 1441-1450, 455; Teut. 1a s. 230).

1424-46 Andrzej z L. Zarzecza, s. Andrzeja → 1403-30 [i Hanki ze Szczodrkowic], br. Klemensa → 1428-41 (Teut. 1A s. 230; GK 7 s. 424; OK 5 k. 12, 86v; 6 s. 496: z L. Zarzecza, 938, 964; SP 2, 2923)¹³Z uwagi na brak jednoznacznych przesłanek do identyfikacji przy Andrzeju podano sygnatury, które mogą się też odnosić do Andrzeja z L. S., L. I. lub L. M. →1433-54, czego jednoznacznie przesądzić się nie da.

1424-30 Żegota z L. (GK 3 s. 270; 4 s. 34); 1424 Marcin z Tymowej wypłaca Andrzejowi [mężowi Hanki ze Szczodrkowic], Piotrowi i Andrzejowi synowi [Andrzeja] z L. alias z Zarzecza 20 grz. za sołectwo w Tymowej, zaś ww. Andrzej z synem [Andrzejem] zobowiązują się chronić Marcina od pozwów ze strony omnibus amicorum suorum (Teut. 1a s. 230); Hanka ż. Andrzeja z L. sprzedaje za 20 grz. półgr Maćkowi i jego matce Zdzichnie ze Szczodrkowic całą swoją cz. w Szczodrkowicach; ciż Zdzichna i Miczek winni 10 grz. i 1 wiardunek Andrzejowi z L. i jego ż. Hance (ZK 7 s. 360); Piotr s. Bernarda z L. otrzymał [obok innych] od starosty krak. [Mik. Białuchy z Michałowa] 3 grz. na 3 konie, z racji wsparcia króla węg. [Zygmunta Luksemburskiego] w wyprawie przeciwko husytom (SP 2, 1976); Żegota z L. oddala pozew Mikołaja Mruka¹⁴Pospolite przezwisko nie przesądza czy Mik. Mruk był dziedzicem L. [→ 1397-1422] czy też może był identyczny z Mik. Mrukiem z Małus i Popowic wspomn. 1423-1437 (SP 2, 1938; GK 5 s. 354; Z. Perzanowski, Średniowieczne dokumenty małopolskiej wsi Popowice, Zapiski Historyczne, 50, 1985, z. 3, s. 250). Druga możliwość jest chyba bardziej prawdopodobna o 1 grz. za konia (GK 3 s. 270).

1425-65 Przedbor z L. I., ż. Elżbieta [z Ochonina] (ZK 8 s. 22: 1425; wzmianki 1454-65: GK 12 s. 192; 13 s. 121; 14 s. 259, 266, 272, 282; Tyn. 244¹⁵Przedbor był wspomn. → 1425 i → 1454-65, informacje te mogą też zatem dotyczyć dwóch osób w kolejnych pokoleniach).

1425 Pełka z Ochonina procesuje się z Elżbietą ż. Przedbora z L. o to, że nie chce jej wydać dóbr ojczystych i macierzystych w Ochoninie (ZK 8 s. 22); 1426 → p. 5; Stan. Trąbka z L. protestuje przed sądem, ponieważ chciał dokonać rozporządzenia w sprawie dziedziny w Zręczycach na rzecz Stan. Badurki ze Zręczyc, uwalniając w ten sposób poręczycieli z poręki, ale nie było żadnego, który przyjąłby to rozporządzenie (ZK 8 s. 124); tenże Trąbka sprzedaje za 16 grz. temuż Badurce ze Zręczyc 1/3 swej cz. k. Borowskich (penes Borowskie) na pustym miejscu (in planicie alias nagole [gole - puste miejsce]) w Zręczycach Górnych (ZK 8 s. 156); Zdzichna wd. po Dominiku ze Szczodrkowic z s. Maciejem winna 20 grz. Andrzejowi z L. (ZK 8 s. 116).

1428-41 Klemens Dupczyc z L., s. Andrzeja z L. i Hanki ze Szczodrkowic, br. Andrzeja (GK 3 s. 51; 4 s. 9; 7 s. 424).

1428-33 Mikołaj Garbek z L. [→ 1397-1422?, Hankowicz → 1447?, różny od nich?] (GK 3 s. 51; OK 5 k. 12).

1428 [-1439?] Jakub [Otrok → 1439?] z L., mąż Małgorzaty siostry Stanisława z Ochonina 1428 (ZK 8 s. 409; ZDM 2, 533: Otrok; jeden z kilku Jakubów z L. → 1458, 1459); 1428 → Kosocice p. 3.

1429-47 Marcin z L., s. Mikołaja [→ 1397-1422], student Ak. Krak. 1429, mansjonarz u Ś. Barbary w Krakowie 1439-47 i prowadzący chór (precentor 1447) w kolegium mansjonarzy z kościoła Ś. Barbary w Krakowie (Al. 1 s. 72; KMK 2, 532, 542; GK 10 s. 26).

1429-31 Stan. Trąbka z L. pozywa Andrzeja zw. Kikecz z Ochonina o 2 rany krwawe i 2 tłuczone (GK 3 s. 304, 326, 357, 368, 386; 4 s. 229: ugoda); tenże Trąbka oddala pozew żony tegoż Andrzeja o rany (GK 3 s. 326); ww. Trąbka pozywa Jana Goździka z Ochonina o zapis w księdze (GK 3 s. 274, 283, 304, 326); 1430 Andrzej z L. pod wadium 50 grz. ręczy za s. Klemensa, że ten będzie pozostawał w pokoju z Mik. Kiełbasą krawcem ze Stradomia [przy Krakowie] (GK 4 s. 9); Piotr Strzała z Sosnowic winien 5 grz. szer. gr Piotrowi Osie z L. (ZK 9 s. 200-1); 1432 Stan. Trąbka z L. ma stawić Bogutę woźnego i Macieja Latałę z Kazimierza jako arbitrów w sprawie pomiędzy nim a Andrzejem z Ochonina o wadium (GK 4 s. 776); Piotr Osa z L. ze Strzałą z Sosnowic o 9 grz. poręki (GK 4 s. 659-60).

1433-54 Andrzej z L. S., L. I. lub L. M., s. Bernarda, br. Macieja, Piotra i Heleny (Cracovia artificum suppl. 1433-1440, 66; ib. 1441-1450, 458; OK 5 k. 12, 17, 86v; 7 s. 181; → przyp. 13).

1433-4 Andrzej wśród dziedziców L. S., L. I. i L. M. (lub identyczny z Andrzejem z L. Zarzecza → 1424-46) → p. 5a; 1433 Filip z Brzezin z s. Czadrem gwarantują Piotrowi Osie z L. zwrot 17 grz. (GK 4 s. 867); Maciej z Blizanowa [woj. kal.] w imieniu Kloszmana Śliwosza z Kazimierza [k. Krakowa] pozywa przed sąd oficjała [krak.] jako świadków Mikołaja, Jana [którego? → 1397] i Andrzeja z L. w sprawie przeciwko Apchelowi (Apchael) kołodziejowi z Kazimierza, reprezentowanemu przez prokuratora Macieja Ducza (OK 5 k. 12).

1434-55 Klemens Kulic, Kula z L., s. Kuli, wśród dziedziców z L. S., L. I. i L. M., wuj Mikołaja z L. → 1455 (OK 5 k. 86v; 7 s. 181; Cracovia artificum suppl. 1433-1440, 66; GK 12 s. 431).

1434 Bieniek z L., wśród dziedziców z L. S., L. I. i L. M. (OK 5 k. 86v; Cracovia artificum suppl. 1433-1440, 66).

1434 Kula z L., wśród dziedziców z L. S., L. I. i L. M., ojciec Klemensa (OK 5 k. 86v; Cracovia artificum suppl. 1433-1440, 66).

1434 Ziębek z L., wśród dziedziców z L. S., L. I. i L. M. (Cracovia artificum suppl. 1433-1440, 66; OK 5 k. 86v).

1434 Piotr Flak ze Szczodrkowic zapisuje ż. Annie c. Leonarda z L. 50 grz. posagu i tyleż wiana na połowie swych dóbr (ZK 10 s. 219); 1433-4 szl. Bernard [→ 1395-1446], Andrzej [→ 1433-54], Piotr [s. Bernarda], Bieniek, Ziębek, Kula, Klemens Kulic, [Stanisław] Trąbek, dziedzice z L. S., L. I., L. M. → p. 5 (OK 5k. 86v).

1439 Bryczek z S. [L. Zarzecze] zobowiązuje się stawić w sądzie grodzkim krak. zięcia (gener) Stanisława pozwanego przez Piotra z Łapanowa, który oskarżył go o to, że wyszedł z jego domu i ponownie tam wrócił, a tymczasem z jego kaplicy został skradziony kielich wart. 12 grz., 13 grz. gotówki i księga (SP 2, 2785); opat i kl. koprz. sprzedają szl. Jakubowi zw. Otrok z L. [→ 1428?] sołectwo w Zboiskach w ziemi biec. (ZDM 2, 533); 1440 → p. 6.

1441 Jaszek Abramowic z L. h. Strzemię, zaw. Ławszowa (SP 2, 2923; ZK 11 s. 587).

1441, zm. ok. 1460 Piotr z L., niegdyś z Wilczkowic [h. Strzemię], s. Stanisława z Wilczkowic, br. Jana Wilczkowskiego z L. [→ 1466], posesor zastawny w → Konarach [par. Mogilany] 1447-60, mąż Agnieszki, Jagienki ze Świeborowic [dziś Sieborowice], ojciec Jerzego i Jagienki (ZK 11 s. 512, 514; 17 s. 355; SP 2, 3783)¹⁶Mimo braku bezpośredniej wzmianki Piotr Stanisławowic z Wilczkowic i L. [jako s. Stanisława → Konary p. 3, 1447] był z pewnością h. Strzemię. Herb ten jest poświadczony u jego stryja Andrzeja z Wilczkowic (SP 2, 3443; 7/2, 217, 266; Andrzej jako br. Stanisława z Wilczkowic: SP 8, 6153, 6492, 6494, 7622, uw. 238, 241) i u jego br. Jana Wilczkowskiego z L. → 1466. Jednak przedstawiciele tego kręgu dziedziców Wilczkowic występują także z h. Zaroże, który mogli upodobnić do h. Strzemię, wtapiając się w ten sposób w tę wspólnotę heraldyczną (zob. M. Wolski, Ławszowici i Zaroszyce, Z zagadnień genealogiczności rodów rycerskich, w: Homines et societas. Czasy Piastów i Jagiellonów, Poznań 1997, s. 151-2, 154).

1441 Mikołaj z Ochonina s. Kucharza wywodzi swój h. Strzemię przez zeznanie m.in. Andrzeja i Jaszka Abramowica z L. (SP 2, 2923); [br.] Klemens i Andrzej z L. h. Strzemię świadkowie po babce w wywodzie Macieja ze Szczodrkowic h. Ostoja (GK 7 s. 424); Piotr z L. niegdyś z Wilczkowic, zachodźca Piotra z Wilczkowic, płaci karę XV Elżbiecie ż. Jana z Janikowic w sprawie o wwiązanie gwałtem do Zakrzowa; taż Elżbieta na podstawie dok. sądowego pozyskuje prawnie na Piotrze z L. alias z Wilczkowic swoją cz. w Zakrzowie (ZK 11 s. 512, 514); 1442 Pełka z Ochonina zapisuje ż. Helenie c. Bernarda z L. [siostrze Macieja, Andrzeja i Piotra] z L. 15 grz. posagu i tyleż wiana na połowie swych dóbr (ZK 12 s. 16); Maciej młynarz z L., świadkuje Janowi Mikołajowicowi z Popowic w sporze z Janem z Będkowic (GK 7 s. 795); szlachta czyli panosze (nobiles alias panosche) z L. S. → p. 5.

1443-61 Stanisław Osa z L. [S.], ż. Elżbieta [z L.] (GK 8 s. 432; 10 s. 126; 14 s. 78, 86, 259; 16 s. 1002; OK 1 s. 252; jeden z kilku Stanisławów z L. → 1459).

1443-58 Elżbieta [z L.] ż. Stan. Osy z L. (GK 8 s. 432, 891, 906; 14 s. 78, 86).

1443-9 Jan, Jaszek z L. [który → 1420-48, 1447, 1448, 1459?] (GK 8 s. 432; 10 s. 1015); 1443 Wierzbięta z Koźmic, br. Mikołaj z Borzęty kmieć [z dóbr uposażeniowych urzędu] kasztelana krak. i Stanisław z Pychowic, oraz Mikołaj z Zebrzydowic doprowadzają do ugody z Elżbietą i jej mężem Stan. Osą z L. o dziedzinę Jaszka z L., w ramach której Elżbieta wypłaciła im 2 grz. (GK 8 s. 432); Andrzej z L. Zarzecza pozwany przez Mikołaja altarystę ołtarza Trzech Króli w kościele NMP w Krakowie (OK 6 s. 496); 1444 Klemens z Raciborowic, Anna z Izdebnika i Elżbieta z L. pozywają Stan. Berantha z Bochni o 20 grz. (GK 8 s. 891, 906).

1444 Soszina (Sošina) z L. [ż. Bernarda z L. → 1395-1446?], matka Piotra z L. (SKO 39, s. 48; ZZ 13 s. 11; może mieszczka z m. Kazimierza, → Chm. ind. s. 628; SSNO 5 s. 150).

1444 Piotr z L. [→ 1424-46?], s. Sosziny z L. (SKO 39, s. 48); NN syn Piotra z L., wnuk Sosziny (SKO 39, s. 48); pani Soszina (Sošina, Sossyna) z L. przeciwko s. Piotrowi z L., gdyż nie wie, co powinna czynić z wnukiem z L. (SKO 39, s. 48, z ksiąg ośw.).

1445 Stanisław Stafel z L. I., ojciec Heleny rozwiedzionej ż. Wacława krawca z Krakowa (Cracovia artificum suppl. 1441-1450, 369); → p. 6; szlachta z L. a. Z. → p. 5.

1446-58 Mikołaj s. Macieja Bernarda z L. S. [→ 1420-46], student Ak. Krak. 1446, zakonnik kl. bernardynów w Krakowie 1458 (Al. 1 s. 112; OK 10 s. 250).

1446 Tomasz Rofin, Mik. Węgrzyn i Maciej Rączy (Ransschy) starsi bractwa Polaków przy [kościele] Ś. Katarzyny [w m. Kazimierzu] zostają uznani za stronę procesową za zm. br. Stan. Głatkiego z Dębników jako jego bliżsi (fratres proximiores) w procesie o kamień wosku z Michałem i Piotrem z Pychowic oraz [br.] Piotrem i Maciejem z L. [ss. Bernarda], którzy nie uznawali ich prawa do tego wosku z powodu braku pełnomocnictw; Jakub Parkoszowic dr dekretów i pleb. [kościoła] na Skałce [w Kazimierzu] odstępuje od pretensji wobec Andrzeja i Macieja z L. o konia, a ci rezygnują na jego rzecz z 3 grz. zapisanych im w testamencie przez zabitego [Stan. Głatkiego] oraz z kamienia wosku, który w intencji zabitego oddają na rzecz kościoła Ś. Stanisława na Skałce, dodatkowo zaś winni pod karą ekskomuniki wypłacić Jakubowi za zabitego 3 grz. z podstawowej sumy 6 grz., jeśli je otrzymają [za zabitego, pr. bliższości z racji główszczyzny] (Cracovia artificum suppl. 1441-1450, 455, 458; por. też M. Kowalczyk, Jakub Parkosz z Żórawic. Przyczynki do życiorysu, w: Cracovia-Polonia-Europa, Kr. 1995, s. 87).

1447-65 Stanisław Kania z L. S., ojciec Małgorzaty ż. Mikołaja z Łąki → 1464, ż. Elżbieta z Ochonina, siostrzenica Pełki z Ochonina, siostra Jana z Ochonina (GK 14 s. 72, 368; 15 s. 26-8, 351-3; 16 s. 1002; ZK 13 s. 117, 183, 205, 250; 15 s. 89-90, 92, 306-7, 330, 390; 16 s. 19; 17 s. 255, 264-7; jeden z kilku Stanisławów z L. w tym okresie → 1459); 1447 Stanisław z L. [który?] (GK 10 s. 126).

1447 Hanek z L., ojciec Mikołaja (OK 6 s. 1093).

1447 Mikołaj Hankowic z L. (Nicolaus de Lencze Hankouicz; jeden z wielu Mikołajów występujących w tym czasie → 1459) i jego ż. Anna procesują się z Maciejem pleb. z Woli [Radziszowskiej] (OK 6 s. 1093).

1448-65 Wawrzyniec Wakula z L. I. lub M., br. Katarzyny (ZK 146 s. 527; GK 14 s. 259; OK 1 s. 135; 7 s. 658; Tyn. 244; → 1459).

1448 Katarzyna siostra Waw. Wakuli z L. (ZK 146 s. 527).

1448 Jan Borowiec h. Strzemię, niegdyś z L., z Kazimierza [k. Krakowa] (SP 7/2, 918; GK 10 s. 624; może identyczny z jednym z trzech Janów wspomn. → 1397).

1448[-1459] Jan, → 1459, z L. [Zarzecza] w służbie na rzecz zamku Lanckorony → p. 3b (GK 10 s. 661; jeden z kilku Janów w tym czasie → 1420-48, 1458, 1459); 1448 Wawrzyniec z L. z siostrą Katarzyną sprzedają za 36 grz. Zbigniewowi i Stanisławowi ze Stadnik całą cz. w → Falkowicach (ZK 146 s. 527); Elżbieta ż. Stanisława z L. procesuje się z br. Janem z Ochonina o 6 grz. nie spłaconego posagu, mimo iż Jan już przed 3 laty objął jej 1/4 cz. dóbr w Ochoninie (ZK 13 s. 183, 205).

1449-76 Marcin Marsz z L., mąż Katarzyny z Ochonina (siostrzenicy Pełki z Ochonina), ojciec Mikołaja z L. → 1461-4 (GK 10 s. 1015; 15 s. 26-7; ZK 15 s. 306-7, 330; 16 s. 19, 433, 457, 477, 552; 17 s. 344: de L. Martini 1466; GK 15 s. 351-3; Tyn. 244: Marcin Marsz z L. S., I. lub M.; OK 2 s. 410; jeden z kilku Marcinów z L. w połowie XV w. → 1459).

1449 Bartosz z L. (GK 10 s. 1015).

1449 Elżbieta ż. Stanisława z L. sprzedaje za 8 grz. Stan. Kaszowicowi młynarzowi z Janowic całą cz. w Ochoninie (ZK 13 s. 250); Kachnie Stopniej z Popowic świadkują w sądzie przeciwko Mał. Lachowej: Stanisław z L. [który?], Jan z L. [który?], Bartosz z L., Marcin z L. i Andrzej z Ochonina (GK 10 s. 1015); 1451 Mikołaj pleb. z L. domaga się od Stan. Osy z L. dania mu wyposażenia na drogę (viaticum), pierzyny, poduszki, pół kopy serów i noża wart. 3 gr Osa twierdzi, że dostał te rzeczy od Andrzeja Szczodopisza (Szczodopisch; OK 1 s. 252).

1453-65 Jakub Kudel z L. S. (OK 1 s. 587; GK 14 s. 259; Tyn. 244: wspomn. 1465 wśród dziedziców z L. S., I. lub M., był jednym z dwóch Jakubów z L. S. 1459, bowiem 1459 wspomn. różny od niego Jakub z L. I.).

1453-7 Maciej Hojt, Bejt [lub jeden z kilku Maciejów → 1458-9, 1459-65, 1459] laicus z L. (OK 1 s. 468, 471, 483; 7 s. 755).

1453 Jakusz Kolano [lub jeden z kilku Jakubów w L. → 1458, 1459], jego s. Maciej Stolarz [może jeden z kilku Maciejów → 1458-9, 1459-65, 1459], oraz Maciej Hojt, Bejt laici z L. → p. 5a.

1453 Mikołaj z L. [lub jeden z wielu Mikołajów z L. z tego okresu → 1455, 1459, 1461-4, 1464-71, 1465, 1477] (OK 1 s. 595); Dorota Płazówna ze Skalbmierza procesuje się z Anieszką Łabędziną z L. (OK 1 s. 608); 1454 Klemens Kula, Andrzej Bernardowic i inni szlachcice i kmiecie (nobiles et kmethoni, w innym miejscu: nobiles et laici) z L. S., L. I. i L. M. uwolnieni od klątwy → p. 5a.

1455[-1459, jeszcze → 1465?] Mikołaj z L. siostrzeniec Klemensa Kuli z L. (GK 12 s. 431; jeden z wielu Mikołajów w L. I., L. S. i L. M. w tym okresie → 1459).

1455-9, [przed?] 1476 Michał z L. I., ojciec kleryka Jana z L. I. → 1476 (GK 12 s. 619; 13 s. 121-2, 130, 143; 14 s. 259, 266, 272, 282; OK 3 s. 19; 7 s. 658).

1455 Mikołaj Tomkowic z L. [s. Tomka Piskorza zm. a. → 1400?, innego Tomka?] ż. Małgorzata (GK 12 s. 610, 614, 618, 619; jeden z wielu Mikołajów w L. w tym okresie → 1459).

1455-9 Andrzej z L. I. lub M. (GK 12 s. 610, 614; jeden z kilku dziedziców L. I. lub M. o tym imieniu → 1459).

1455 Mik. Tomkowic z L. procesuje się z Andrzejem z L. (GK 12 s. 610, 614); Michał z L. z tymże Mikołajem o 4 rany i z jego ż. Małgorzatą o 2 rany (GK 12 s. 619); szlachcice z L.: Klemens Kula [→ 1434-55], jego siostrzeniec Mikołaj oraz Michał karczmarz z L. zakładają protest przed pstarościm i sędzią grodzkim, bowiem stawili się zgodnie z mandatem kasztelana i starosty krak. [Jana Czyżowskiego], ale nie zjawił się nikt w ich sprawie (GK 12 s. 431).

1456 Piotr z L. [s. Jana → 1458?], ż. Elżbieta (GK 13 s. 122, 130, 143; może jeden z co najmniej trzech Piotrów występujących w tym czasie → 1459, 1462).

1456 Wawrzyniec [Wakula → 1448-65], Stanisław [jeden z kilku Stanisławów występujących w tym czasie → 1459, 1465] i Michał w imieniu swoim i wszystkich szlachciców i kmieci z L. S., L. I. i L. M. w sporze z kl. tyn. → p. 5a; Elżbieta ż. Piotra z L. ustanawia Krystyna ze Strzałkowic wieżnego zamku krak. (turriator Cracouiensis) zastępcą procesowym w sprawie z Michałem z L. (GK 13 s. 122, 130, 143); Przedbor z L. [→ 1425-65] ręczy pod wadium 60 grz. za Michała z L., iż ten zachowa spokój w sporze ze Stanisławem z L. [którym? → 1443-61, 1447-65, 1459] (GK 13 s. 121).

1458-9 Maciej Jakubczowic [Stolarz? → 1453] z L. Podolan [L. I.] (GK 14 s. 259; 15 s. 76; też → 1462, 1465); 1458 szl. Maciej Jakubczowicz z L. czyli z Podolan [= L. I.] ustępuje na rzecz Piotra s. zm. Jana z dóbr dzierżonych w tych L., które to dobra ww. zm. Jan z L. [ojciec Piotra] wykupił za 2 kopy od Jana s. Pawła, oraz gwarantuje Piotrowi ich posiadanie bez przeszkód ze strony swoich braci (GK 15 s. 76).

1458-70 Jan z L., br. Elżbiety z L. (ZK 15 s. 343; 16 s. 635; GK 17 s. 255, 290).

1458 Elżbieta z L. siostra Jana z L.; Jakusz, Jakub z L. (ZK 15 s. 343); Jan Skoczeń z Ochonina, Elżbieta ż. Stan. Kani z L., Dorota ż. Mik. Kucharza z Ochonina, Katarzyna ż. Marcina z L., siostrzeniec i siostrzenice zm. Pełki z Ochonina rozliczają się z wdową Heleną i innymi osobami w sprawie spłaty posagu i wiana i rozmaitych sum po Pełce z Ochonina (GK 15 s. 26-8; ZK 15 s. 306-7); Stanisław z L. wraz z ż. Elżbietą z L. dają Marcinowi z L. i jego ż. Katarzynie [z Ochonina] całą swoją cz. w L. S. zw. Kanie (Kanycz) w zamian za całą cz. dziedz. w Ochoninie i dopłatę 30 grz. Katarzynie (ZK 15 s. 330); Jan z L. winien siostrze Elżbiecie z L. 4 grz. 18 gr z racji poręki za Jakusza z L. (ZK 15 s. 343); Stanisław z Ochonina procesuje się z Elżbietą z L. [i Ochonina] i jej mężem Stanisławem z L. o 20 grz. macierzyzny (ZK 15 s. 390-1); Mikołaj z L. [→ 1446-58], s. Macieja z L., zakonnik kl. Bernardynów w Krakowie, ma w L. role ojczyste obciążone dzies. na rzecz. kl. tyn. → p. 5a (OK 10 s. 250); Elżbieta ż. Stan. Osy z L. procesuje się z Piotrem wójtem z m. Kazimierza (GK 14 s. 78, 86).

1459-66 Grzegorz Wnękowic z L. I. lub M. [h. Strzemię zaw. Ławszowa], ż. 1466 Dorota c. Prędoty z Kosocic [h. Rawicz] i Elżbiety (GK 14 s. 259: z L. I. lub M.; h. Strzemię 1459: SP 7/2, 1049; ZK 15 s. 28-9; Wnękowic z L. S., I. lub M. 1465: Tyn. 244; Grzegorz mąż Doroty z Kosocic 1466: ZK 17 s. 346, 359)¹⁷Wśród licznych dziedziców → 1459 odnotowano Grzegorza z L. I. lub M. i Grzegorza z Zarzecza, zaś w l. 1459-76 imię Grzegorz pojawia się wśród dziedziców L. następujących kontekstach: → 1459 Grzegorz z L. h. Strzemię; → 1465 (p. 5) Grzegorz Wnękowic z L. S., I. lub M. wśród zawierających ugodę z pleb. Maciejem z Gnojna w sprawie o dzies.; → 1466 Grzegorz z L. mąż Doroty z Kosocic; → 1476-7 Grzegorz, Grzegorz Dobek z L. (kontekst wskazuje na L. I., S. lub M.) samodzielnie i wśród innych procesujący się z pleb. Maciejem o dzies.; → 1476-7 Grzegorz z L. Zarzecza z ż. Małgorzatą procesujący się z pleb. W tekście przyjęto istnienie trzech dziedziców o tym imieniu: Grzegorza Wnękowica z L. I., S. lub M. męża Doroty → 1459-66 (zawarł ugodę z plebanemem 1465) i Grzegorza Dobka z L. I., S. lub M. → 1476-77 (procesował się z plebanem), oraz Grzegorza Macieja z L. Zarzecza męża Małgorzaty → 1459-77, przy świadomości, iż identyfikacje te nie są jednoznacznie pewne - dlatego też w nawiasach zgrupowano osobno źródła dotyczące poszczególnych rodzajów wystąpień.

1459-77 Grzegorz z L. S. Zarzecza [s. Macieja, h. Strzemię], ż. Małgorzata (GK 14 s. 266, 272, 282; Grzegorz z L. S. Zarzecza mąż Małgorzaty: OK 2 s. 349: L. S. Z., 377, 540; por. Grzegorz Wnękowic → 1459-66 i przyp. 17).

1459-65 Maciej Szkaradek z L. S. (GK 14 s. 259: Maczek z L. S.; Tyn. 244: Szkaradek, wśród dziedziców z L. S., I. lub M.; → 1462 Maciej [który?]).

1459-65 [jeszcze → 1480?] Stanisław Rycerz z L. S., I. lub M. [zapewne L. I.] (Tyn. 244: Rycerz 1465; ZK 16 s. 408; 19 s. 148; GK 21 s. 332; jeden z kilku Stanisławów z L. → 1459, w → 1465 wymieniony pomiędzy dziedzicami L. I. lub M., znanymi z 1459).

1459-65 Wojciech Wojtala z L. S. (GK 14 s. 259; Tyn. 244).

1459 [→ 1462?] Maciej Kwasowic z L. h. Strzemię, zaw. Ławszowa (SP 7/2, 1047, 1049-50; ZK 15 s. 24, 28-9, 48; BJ rps 5348 II s. 116; raczej nie tożsamy z Maciejem → 1420-46, jeden z kilku Maciejów → 1459).

1459 Świętosław, Świętek z L. I. lub M., h. Strzemię zaw. Ławszowa [i z Biskupiego → 1475?] (SP 7/2, 1049-50; ZK 15 s. 28-9; GK 14 s. 259).

1459 Przedbor [→ 1425-65], Mikołaj Lisiczka (Foxiczka), Andrzej [→ 1455-9], Mikołaj [drugi], trzeci Mikołaj, Grzegorz [→ 1459-66], Jakub, Marcin, Mikołaj [czwarty], Maciej [Jakubczkowic → 1458-9], Stanek, Michał [→ 1455-9], Stanisław [Rycerz → 1459-65], inny Stanisław [drugi], Świętek [Świętosław → 1459], Andrzej [drugi → 1466-75?], inny Andrzej [trzeci], Wawrzyniec [Wakula → 1448-65] i Mikołaj [piąty], jedni z L. N. (de Lencze Niznyey), inni z L. inter media villa[= L. M.], oraz Jakub [Kudel → 1453-65], Jan, Mikołaj, inny Mikołaj [drugi], trzeci Mikołaj, Szymon, Maczek [Maciej Soska → 1459 poniżej], Jakub [drugi], Jan [drugi], Mikołaj [czwarty], Stanisław [Osa → 1443-61], Wojtek [Wojtala → 1459-65], Stanisław [drugi], Bogufał, Maczek [drugi, Maciej Szkaradek → 1459-65], Piotr [który→ 1456?, 1462], Jan [trzeci], Stanisław [trzeci], Mikołaj [piąty], Marcin [→ 1449-76?], Piotr [drugi, który → 1456?, 1462] i Bartłomiej z L. S. ręczą pod wadium 60 grz. w imieniu swoim i innych nieobecnych przed sądem dziedziców L., że dobra kl. tyn. nie będą przez nich niepokojone (GK 14 s. 259).

1459 Stanisław, Andrzej i Mikołaj z L. I., Szwach [Święch?] oraz Jakub z L. S. mają dostarczyć świadków dla złożenia przysięgi oczyszczającej przeciwko Maciejowi kmieciowi z Szymbarku [dziś Samborek], który oskarżył ich o spalenie mu domu i zagrabienie dobytku (GK 14 s. 266-7, 272, 282: sprawa odesłana przed sąd król.); w sprawie z Maciejem opatem i kl. tyn. Przedbor, Marcin [→ 1449-76?; różny od Marcina z L. S. → wyżej 1459], Michał [→ 1455-9] i Mikołaj z L. I. oraz Maciej Soska z L. S. stawiają jako świadków: Mikołaja, Jakuba, Mikołaja, Macieja, Klemensa, Macieja, Mikołaja, Janka [→ 1448-59], Macieja, Wawrzyńca, Piotra, Grzegorza [→ 1459-77], Macieja, Mikołaja, Jana, Marcina, Jana oraz Wojciecha [Nosowica → 1469?], wszystkich z [L.] Zarzecza, którzy w ciągu 2 tygodni mają udowodnić przysięgą niewinność ww. pięciu pozwanych dziedziców z L. I. i L. S., oskarżonych przez opata o spalenie folwarku, domu i stodoły w Szymbarku (GK 14 s. 266, 272, 282: sprawa odesłana przed sąd król.)¹⁸W zapiskach z → 1459, odnotowujących większość (lecz nie wszystkich!) szlachciców z L., wymienionych zostało 14 Mikołajów (5 z L. I. i M., 5 z L. S. i 4 z L. Zarzecza); 2 Jakubów z L. S., po jednym Jakubie z L. I. lub M. i L. Zarzecza, po jednym Marcinie z L. I. lub M., z L. S. i z L. Zarzecza, 7 Maciejów (Maciej z L. I. lub M., Maczek i Maczek Soska z L. S., 4 Maciejów z L. Zarzecza), 6 Stanisławów (po 3 z L. I. lub M. i z L. S.), 6 Janów (trzech z L. S. i trzech z Zarzecza). Najpewniej z niektórymi z nich należałoby identyfikować wspomn. w tym czasie: Mikołaja s. Marcina Bernarda z L. S. → 1446-58 (ten jednak, jako zakonnik kl. bernardyńskiego, w 1459 najpewniej nie wystąpił), Mik. Hankowica → 1447, Mik. Tomkowicza → 1455, Mikołaja siostrzeńca Klemensa Kuli → 1455, Mikołaja s. Marcina → 1461-64, Mik. Kulkę → 1465, Mik. Chebdę → 1464-1471, Mik. Bąka → 1477; Jakuba Otroka → 1439, Jakuba → 1458, Jakuba Kolano → 1453, Jakuba Kudela → 1453-65 (w grę nie wchodzą już raczej Jakub → 1428 i Jakub z Podolan [L. I.] → przed 1458); Marcina Marsza → 1449-76 (jako Marsz z L. I., S. lub M. → 1465; mansjonarz Marcin → 1429-47 raczej nie wystąpił 1459); Macieja Czarnenego → 1420-46 (1458?), Macieja Stolarza → 1453, Macieja Hojta → 1453, Macieja Jakubkowica [Stolarza?] z L. I. → 1458-9, Macieja Kwasowica → 1459, Macieja → 1462 i Macieja Szkaradka z L. S., I. lub M. → 1459-65; Stan. Trąbkę → 1421-39, Stan. Osę → 1443-61, Stan. Kanię → 1447-65, Stan. Rycerza z L. S., I. lub M. → 1459-65, Stan. Wałęgę → 1472 (może i Stan. Stafela → 1445); Janów odnotowywanych → 1448, 1458, 1464-6, 1470, 1477 (Jan Żak). .

1459 Maciej Kwasowic z L. naganiony przez Stan. Kucharza z Ochonina wywodzi swój h. Strzemię zaw. Ławszowa przez zeznanie świadków: Świętosława i Grzegorza [którego?] z L. z h. ojczystego Strzemię zaw. Ławszowa, Pawła i Piotra „de Palochow” [nie zid.] z h. macierzystego Gryf i Wojciecha i Grzegorza z Taszyc z h. babczystego [po ojcu] Nowina (SP 7/2, 1049-50); 1460 Jan Rokosz z Koszyc [pow. pilzn.] sędzia krak. winien 48 fl. Elżbiecie ż. Stanisława z L., siostrze [siostrzenicy] zm. Pełki z Ochonina (ZK 15 s. 90); Stanisław z L. ze Stanisławem s. Guta z Ochonina o 2 rany krwawe i 1 siniaka i o 20 grz. kar (ZK 15 s. 89, 92); Stan. Kanic z L. kwituje Stan. Gutowica z Ochonina (GK 14 s. 368).

1461-4 Mikołaj z L., s. Marcina Marsza → 1449-76, ż. Jadwiga c. stren. Mikołaja z Mstowa, siostra Jana Janusza z Mstowa, wd. → 1482 (ZK 16 s. 19: s. Marcina, 31, 46, 58, 89, 98, 125; 17 s. 86-7; 147 s. 368; GK 17 s. 411; jeden z wielu Mikołajów wspomn. w tym okresie → 1459).

1461 Helena ż. Stan. Guta, Elżbieta ż. Stan. Kani [z L.], Jan Skoczeń i Dorota ż. Mik. Kucharza dziedzice Ochonina oraz Katarzyna ż. Marcina z L. za pośrednictwem rozjemców godzą się ze Stanisławem z Krakuszowic i jego matką Katarzyną w sprawie Golkowic i łanu w Zbigniewicach. Dobra te Stanisław z Krakuszowic, mąż Katarzyny i ojciec ww. Stanisława, zastawił ongiś Pełce z Ochonina [pierwszemu] mężowi ww. Heleny, a po śmierci Pełki dobra te pr. bliższości przeszły [jako zastaw] na Helenę i jej ww. współtowarzyszy (GK 15 s. 351-3).

1462-5 [już 1459?, → 1488?] Piotr Socha z L. S., L. I. lub L. M. (ZK 16 s. 19; Tyn. 244).

1462-72 [już 1459?] Piotr Szermierz zL. S., L. I lub L. M., ż. Dorota c. Benedykta z Sieradzki (ZK 16 s. 19; 17 s. 404; GK 19 s. 646; Ep. 1 k. 7; Tyn. 244).

1462 [już → 1459?, → 1488?] Piotr z L. (ZK 16 s. 19).

1462-3 Jadwiga ż. Mikołaja z L., c. stren. Mikołaja z Mstowa, po procesie kwituje 1463 br. Jana Janusza z Mstowa z dóbr macierzystych i ojczystych (ZK 16 s. 58, 89, 98; 17 s. 86-7: Johannes Janusch); 1462 Piotr, Maciej [który? → 1458, 1459, 1465], Piotr [Socha → 1465], Stanisław, Piotr [Szermierz → 1465] i Mikołaj z L. składają przysięgę w sprawie zaboru czynszu z dóbr Marcina ojca Mikołaja (ZK 16 s. 19); Helena ż. Guta z Ochonina i Katarzyna z L. [ż. Marcina z L.] (GK 16 s. 63); 1463 Helena wd. po Stan. Gucie z Ochonina zastawia br. stryjecznemu Stanisławowi [Osie] z L. cz. w Golkowicach z kmieciem Karbanią, którą Kat. Krakuszowska z s. Stanisławem z Krakuszowic zastawili jej mężowi zm. Stan. Gutowi (GK 16 s. 1002); Mikołaj z L. z Elżbietą ż. Pawła z Ochonina (ZK 16 s. 125).

1464 Małgorzata c. Stan. Kani z L., ż. Mikołaja z Łąki (ZK 17 s. 265).

1464-71 Mikołaj Chebda z L. i Ochonina, s. Chebdy z Ochonina (ZK 17 s. 255; GK 19 s. 508-9).

1464-6 Jan Lenczowski z L. [których → 1459] pozywa kmieci Mik. Kozieła, Grzegorza Kosiebolowica alias Długoboka i Piotra Pawłowica z Żarnowicy i ich pana Jana Nekandę z Grzegorzowic, który nie chce ich stawić przed sądem i kontrpozywa Jana (GK 17 s. 223, 244, 255, 290, 422, 443: płaci penam coruli 6 sk., 444, 448, 489, 793, 827); 1464 Mikołaj s. Chebdy z Ochonina [nadpisano: L.] zeznaje, iż spłacił ciotkę Elżbietę ż. Stan. Kani z L. z macierzyzny w Ochoninie (ZK 17 s. 255); Elżbieta z Ochonina ż. Stanisława z L. z racji 30 grz. posagu i tyluż wiana córki Małgorzaty ustępuje zięciowi Mikołajowi z Łąki całą cz. w Ochoninie po zm. wuju Pełce z Ochonina; tenże Mikołaj winien ww. Elżbiecie 16 grz. (ZK 17 s. 264-5); Mikołaj z Łąki zapisuje ż. Małgorzacie c. Stanisława z L. 30 grz. posagu i 30 grz. wiana na połowie dóbr w Łące (ZK 17 s. 265); Elżbieta ż. Stanisława z L. ustępuje Helenie wd. po Pełce z Ochonina z sumy 2 kop gr, do jakich miała pr. bliższości po Pełce jako swym wuju (ZK 17 s. 266); ww. Elżbieta ż. Stanisława z L. kwituje Jana Rokosza z Koszyc z sumy 8 fl. z 18 fl. długu zm. Pełki z Ochonina (ZK 17 s. 267); Jadwiga ż. Mikołaja z L. kwituje br. Janusza z Mstowa z sumy 5 grz. (GK 17 s. 411).

1465 Mikołaj Kulka z L. S., I. lub M. [ident. z Mikołajem s. Marcina Marsza → 1461-64?, z Mikołajem siostrzeńcem Klemensa Kuli → 1455-9?] (Tyn. 244); Wojc. Wojtala [→ 1459-65], Maciej Szkaradek [→ 1459-65], Piotr Socha [→ 1462-65, 1488?], Jakub Kudel [→ 1453-65], Marcin Marsz [→ 1449-76], Przedbor [→ 1425-65], Stan. Rycerz [→ 1459-65], Grzegorz Wnękowic [→ 1459-66], Mik. Kulka, Waw. Wakula [→ 1448-65] i [Piotr] Szermierz [→ 1462-72] dziedzice z L. S., L. I. i L. M. godzą się z plebanem w sprawie o dzies. → p. 5a (Tyn. 244).

1466 Jan Wilczkowski z L. [Zarzecza?], h. Strzemię, br. zm. Piotra Wilczkowskiego [→ 1441] (ZK 17 s. 343, 348, 355, 665; SP 7/2, 945, 962).

1466-75 [już → 1459?] Andrzej z L. [I. lub M.?], ż. Zofia c. zm. Mikołaja z Przybysławic (1475 niegdyś z Przybysławic, siostra Anny ż. Stanisława z → Koźmic Małych; ZK 16 s. 556-7, 574; 17 s. 663; 18 s. 21, 224; GK 18 s. 949, 1019; 20 s. 187).

1466 Dorota ż. Grzegorza z L., c. zm. Prandoty z → Kosocic i Elżbiety, kwituje Zygmunta z Kosocic z sumy 20 grz. z racji macierzyzny w Kosocicach (ZK 17 s. 346, 359); Jan Wilczkowski z L. odstępuje za 18 grz. Jakubowi z → Konar [par. Mogilany] jako bliższemu zastaw na łanie Kowalowskim w Konarach, odziedziczony po swoim br. zm. Piotrze Wilczkowskim, ten zaś miał go od Mikołaja z Konar [od 1447] (ZK 17 s. 343, 355, 665); Maciej wójt z → Lanckorony i Jan Wilczkowski z L. [Zarzecza?] składają protest przeciwko Jakubowi Świeborawskiemu, który wbrew zapisowi w księdze nie zwrócił im pieniędzy (ZK 17 s. 348); Dorota c. Benedykta z Sieradzki, ż. Piotra Szermierza z L., kwituje br. Piotra z dóbr ojczystych i macierzystych (ZK 17 s. 404); w imieniu Katarzyny z L., ż. Marcina [→ 1449-76] (ex parte Katherine de Lencze Martini) woźny kładzie areszt na pieniądze u Heleny ż. Guta z Zagórzan (ZK 17 s. 344); 1467 → p. 5a; 1468 Mik. Gut z Zagórzan oddala przysięgą pozew Marcina z L., gdyż Stanisław s. Mikołaja nie dostał 4 grz. od Święszka mieszcz. z Kazimierza (ZK 17 s. 477, 552).

1469 Wojciech Nosowic z L. [Zarzecza → 1459?], h. Strzemię zaw. Ławszowa (SP 7/2, 1106; ZK 17 s. 629).

1469 Stanisław z Ochonina niegdyś z L. h. Nowina, po matce h. Strzemię [ident. ze Stan. Kanią → 1447-1465?] (ZK 17 s. 629; SP 7/2, 1106); 1469 Stanisław z Ochonina, niegdyś z L., naganiony przez Piotra Kanię z Wrząsowic [h. Strzemię], wywodzi swój h. Nowina przez zeznanie świadków, m.in. z h. macierzystego Strzemię Wojc. Nosowica z L. (SP 7/2, 1106); Zofia ż. Andrzeja z L. procesuje się z Piotrem Bociankiem z Przybysławic o sprzedane gaje w Przybysławicach (ZK 16 s. 556-7, 574); tenże Bocianek oddala przysięgą pozew ww. Zofii o zabór po śmierci jej ojca [Mikołaja z Przybysławic] pościeli (vestes lectisternis) jak: pierzyn, poduszek, wezgłowi i prześcieradeł (linteamina) oraz noży, łyżek i sprzętów domowych wart. 29 grz. oraz 100 owiec i 10 sztuk bydła wart. 10 grz. (ZK 16 s. 556-7); ww. Bocianek zakłada protest, gdyż chciał zeznać zapis na rzecz tejże Zofii (GK 18 s. 949); 1470-80 L. wśród wsi, których kl. tyn. nie posiada mimo formalnych praw (DLb. 3 s. 217); 1470 taż Zofia c. zm. Mikołaja z Przybysławic ustępuje ze swych cz. w Przybysławicach Piotrowi z Przybysławic za 25 grz. (ZK 18 s. 21); tenże Piotr zobowiązuje się wypłacić bratanicy (nepta sua) ww. Zofii 14 grz. za dobra w Przybysławicach (GK 18 s. 1019, zp.); 1471 w sporze z Janem Skoczeniem z Ochonina Mik. Chebda z L. przedkłada wypis z ZK, zaś Mikołaj z Szydłowca [pow. rad.] burgr. i pstar. krak. ustanawia między nimi wadium 30 grz. (GK 19 s. 508-9).

1472 Stanisław Wałęga z L., ojciec Stanisława i Agnieszki → 1488, ż. Elżbieta z Cianowic wd. → 1488 (GK 19 s. 646; ZK 20 s. 477); 1472 tenże Wałęga i Piotr Szermierz z L. (obok m.in. Stanisława z Ochonina) wśród świadków Mikołaja z Bęczyna w sądzie grodzkim krak. (GK 19 s. 646); 1474 Jakub z Zalesia i Jan z L. ss. zm. Heleny zeznają, że br. cioteczny Jan s. zm. Andrzeja z Kawek spłacił ich z macierzyzny. Poręczają mu za siostrę Annę i siostrzenicę (ZK 18 s. 170).

1475-7 Małgorzata [która?] z L. [S., I. lub M.] Skoczeniowa [ż. Jana Skoczenia z Ochonina → 1458, 1461, 1471] (OK 2 s. 291, 410, 553); 1475-7 w sprawie Mał. Bieniaszowej z Ochonina przeciwko Mał. Skoczeniowej z L. [S., I. lub M.] w konsystorzu krak. oficjał [krak.] odsyła sprawę do rozsądzenia przed sąd księcia zator. i tam nakazuje się stawić obu stronom (OK 2 s. 291, 410: tu Bieniaszowa jako wd., 553).

1475 Dorota Grochotowa ze Stradomia, prosząc o separację i odpuszczenie grzechu, pozywa Świętosława zw. Świętkiem z Biskupiego [i L. → 1459?], który poślubił ją przed 2 laty w kościele Ś. Szczepana w Krakowie, nie informując jej, że od 14 lat ma ż. Małgorzatę czyli Machnę [którą?] z L. poślubioną w kościele w Woli Radziszowskiej, z którą miał dwoje zmarłych dzieci (OK 2 s. 212); Klemens Bocianek z Przybysławic gwarantuje wypłacenie 12 grz. po 6 grz. swoim wujom (generis suis) Andrzejowi z L. i Stanisławowi z Koźmic Małych (GK 20 s. 187).

1476-7 Grzegorz Dobek z L. [S., I. lub M., może wnuk Dobka z L. → 1406, skąd przydomek] (OK 2 s. 410, 459, 477, 614; → 1459-66 Grzegorz Wnękowic i przypis tamże).

1476 Jan s. Michała z L. I. [→ 1455-9] kleryk prezentowany na pleb. w L. (OK 3 s. 19).

1476 Piotr Kania z L. [s. Stan. Kani → 1447-65?] procesuje się z klerykiem Janem ze Skawiny i Stan. Paluchem (OK 2 s. 478, 484).

1476-7 Grzegorz i Marcin z L. procesują się o dzies. z Maciejem pleb. z Woli [Radziszowskiej] → p. 5a; 1476-7 tenże pleban procesuje się z Grzegorzem z L. S. Zarzecza i jego ż. Małgorzatą o 6 krów, 11 macior i inne rzeczy po Katarzynie siostrze Małgorzaty (OK 2 s. 349, 377, 540: w nadziei na ugodę zawieszenie sporu pomiędzy Grzegorzem z L. i jego ż. Małgorzatą a Maciejem pleb. z L. [i Woli] 1477); 1476 → p. 5a; wspomn. dziedzice z obu L. (tota communitas nobilium de utraque Lencze; OK 3 s. 19).

1477 Jan Żak z L.; Mikołaj Bąk z L. (OK 2 s. 614); Mik. Bąk, Grzegorz Dobek [→ 1476-7], Jan Żak i inni dziedzice z L. procesują się o dzies. z Maciejem pleb. Woli [Radziszowskiej] → p. 5a.

1480-8 Stanisław z L. s. Stan. Wałęgi i Elżbiety z Cianowic, br. Agnieszki → 1488 (GK 21 s. 82, 332; ZK 20 s. 477); 1480-1 Stanisław z L. [który → 1459] pozywa kmiecia Jana Wyczerpka z Zielonek o pobicie i rany, zaś Piotr Wapowski kan. krak. przedstawia dok. o przyjęciu ww. kmiecia do swego pr. dziedz. (ZK 19 s. 148; 20 s. 40); 1480 Mikołaj z Cianowic gwarantuje zięciowi (genero suo, szwagrowi?) Stanisławowi z L. [s. Stan. Wałęgi i Elżbiety z Cianowic] wypłacenie 7 1/2 grz. w dwóch ratach (GK 21 s. 82, 332); 1482 Jadwiga wd. po Mikołaju z L. rezygnuje na rzecz br. Jana z Mstowa z dóbr ojczystych i macierzystych (ZK 20 s. 146); 1485 Piotr z L. [który: → 1456, 1458, 1459, 1462, 1488?] (GK 22 s. 80).

1486 Elżbieta c. zm. Stanisława alias Kaszy ze Sroczyc ż. Mikołaja z L. kwituje br. Mikołaja, Stanisława i Andrzeja z dóbr macierzystych i ojczystych (GK 22 s. 324).

Przed 1488 zm. Piotr z L. [już → 1459?, może identyczny z Piotrem → 1462 lub Piotrem Sochą → 1462-5], wd. Jadwiga [zapewne Jadwiga alias Weronika siostra Zbigniewa i Jana z Kobylca, c. Piotra Łapki z Kobylca h. Drużyna, ż. 1v-o 1473 Mikołaja z Wieruszyc] (ZCz. 5 s. 158-9, 201).

1488 Stanisław i jego siostra Agnieszka z L. kwitują Adama i Mikołaja z Cianowic z 8 grz. wg zapisu dla ich ojca Stanisława; Elżbieta wd. po Stan. Wałędze (Valąga) z L. ustępuje br. Adamowi i Mikołajowi z Cianowic z dóbr ojczystych i macierzystych (ZK 20 s. 477); Dorota ż. Jana Wiktora z Łęcznej, Wierzbięta z ż. Elżbietą, Fenna z mężem Mikołajem z jednej oraz Zbigniew i Jan z Kobylca oraz Jadwiga wd. po Piotrze z L. z drugiej strony zawierają ugodę, w ramach której ci pierwsi przez 3 lata będą dzierżyć za 120 grz. Wronowiec, Zawadkę i Rozdziele, jednak będą musieli je zwrócić jeśli wcześniej zostaną spłaceni (ZCz. 5 s. 158-9, 201); Dorota ż. Olszewskiego dziedziczy po Janie Królu (Bon. 14 s. 81).

1488-91 szl. Augustyn z L. mieszcz. w Kołaczycach [pow. pilzn.], pisarz miej. i sądu wyższego pr. niem. [kl. tyn.] w Goleszu [pow. pilzn.] (SP 9, 999, 1014, 1031).

1499 Mikołaj Kuntze mieszcz. z Kazimierza ręczy, iż szl. Stanisław Lipski z L. na wniosek Stan. Marszałkowica kmiecia z Grodkowic stawi konia wart. 1 1/2 grz. pod rygorem wypłaty poręki 1 1/2 grz. (GK 27 s. 345).

1500 Jakub z L. sprzedaje za 10 grz. siostrze Barbarze ż. Macieja Kucharza z Ochonina całą macierzyznę w Ochoninie (ZK 23 s. 4).

1501 Andrzej z L.; Czaja z L.; Mikołaj Trąbczyc z L. (SP 2, 4531; najpewniej potomek Stan. Trąbki → 1421-39).

przed 1503 Florian z Wilczkowic [i L., może s. Jana Wilczkowskiego → 1466] (ZK 23 s. 128).

1503-5 Stanisław Wilk Wilczkowski z L. i Wilczkowic [s. Floriana], br. Elżbiety, siostrzeniec Katarzyny wd. po Stanisławie z Jankowic i Zuzanny cc. Mik. Wierzynka z Wilczkowic (ZK 23 s. 128, 200-2, 239, 262-3; Ep. 4 k. 183v: tu jako Wilk).

1503 Jan Leniek z L., ż. Druzjana ze Skrzydlnej (ZK 23 s. 140).

1503 Elżbieta ż. sław. Stan. Lychlara, c. zm. Floriana z Wilczkowic, ustępuje br. Stanisławowi z L. i Wilczkowic z dóbr macierzystych i ojczystych (ZK 23 s. 128); Druzjana ż. szl. Jana zw. Leniek z L. ustępuje br. Janowi i Mikołajowi ze Skrzydlnej z dóbr ojczystych i macierzystych (ZK 23 s. 140); → p. 5a; 1504 Katarzyna wd. po Stanisławie z Jankowic i Zuzanna mniszka z kl. staniąt., cc. zm. Mik. Wierzynka z Wilczkowic cedują siostrzeńcowi Stanisławowi z L. trzecią cz. dóbr w Wilczkowicach po ich br. Mik. Wierzynku, zaś pozostałe 2/3 tych dóbr sprzedają mu za 80 fl. Woźny nakłada areszt na transakcję w imieniu Mik. Jankowskiego; ww. siostry Katarzyna i Zuzanna zapisują ww. Stanisławowi z L. 200 fl. węg. zapisanych przez Mik. Pieniążka z Iwanowic ich zm. matce Kat. Wierzynkowej i ich. br. Mik. Wierzynkowi w księgach GK, i następnie przez nie odziedziczonych (ZK 23 s. 200-2); 1505 Stan. Wilczkowski z L. ustępuje na rzecz Mik. Jankowskiego prawa do sum po ciotce [Kat. Wierzynkowej] i ciotecznej babce Katarzynie (amitta sua et ava; ZK 23 s. 239); Walentyn Naramski i Katarzyna z Naramy i Wilczkowic sprzedają za 70 grz. Stanisławowi z L. i Wilczkowic wszystkie swe dobra spadkowe [w Wilczkowicach], zaś Stanisław gwarantuje im wypłatę tej sumy w 5 ratach (ZK 23 s. 262-3); 1511, 1512, 1520, 1521, 1522 → p. 3b.; 1529 → p. 3c.

1528-43 Maciej Czajka z L. (OK 59 s. 661 cyt. za: BP 2, 102a, mps; APKr., rps K-439 → p. 7, s. 5); 1528 tenże kwestionuje dokonanie zeznania przez właśnie zmarłą Elżbietę Piwkową z Folwarków w sprawie 4 grz. na rzecz kl. paulinów na Skałce (OK 59 s. 661 cyt. za: DP 2, 102a z daty 4 II 1528, mps).

1536 Bieniek [Benedykt] z L. (SKO 274, s. 248; ZZ 12 s. 510), zapewne tożsamy z ojcem Jakuba s. Benedykta z L. studenta Ak. Krak. 1565 (Bon. 14 s. 81).

1537 Kasper z L., br. Katarzyny i Barbary (SKO 291, s. 253; ZZ 12 s. 523); 1537 rodzeństwo Katarzyna, Barbara i Kasper z L. ustępują Stanisławowi mieszcz. z Krzenowic [nie zid.] z macierzyzny w Witanowicach (SKO 291, s. 253, z ksiąg zator.; ZZ 12 s. 523).

1543-59 Jan Szermierz z L. (APKr., rps K-439 → p. 7, s. 5, 244).

1543 Taszycki faktor z L. (APKr., rps K-439 → p. 7, s. 5); 1543 Magdalena Strzelczyna sędzina zator. [ż. Mik. Strzały z Sosnowic sęd. zator. 1531-40] w testamencie m.in. nadaje kościołowi w L. swój młyn tamże z czynszem 2 grz., przeznaczonym na zakup wina (APKr., rps K-439 → p. 7, s. 5; Materiały M. Wolskiego do rodu Strzemieniów).

1550-80 Stanisław Andrzejkowic, Jędrzejkowic, Jędrzejek z L. G., br. Wincentego i Marcina (SKO 431; ZZ 12 s. 620, 654; OK 108 s. 253); 1556 → p. 6.

1559 [zm. przed 1570] Walenty Lipski z L., ojciec Mikołaja (APKr., rps K-439 → p. 7, s. 225; OK 106 s. 166-8).

1559-70 Mikołaj Lipski z L. S., s. Walentego (APKr., rps K-439 → p. 7, s. 225; OK 106 s. 166-8).

1559-81 Jan Jagniątkowski, Jagniątkowic z L., L. S., z L. G. i L. D. [różny od Linczowskiego] (APKr., rps K-439 → p. 7, s. 225, 244; ŹD s. 107).

1559 Marcin Pająk z L. S., Jan Linczowski z L. S.; Jan Lipski faktor z L., Jan Felek z L. (APKr., rps K-439 → p. 7, s. 225, 244).

1559 Jan Linczowski z L. zapisuje w testamencie Janowi Jagniątkowskiemu z L., Mik. Lipskiemu s. Walentego z L. S. i Marcinowi Pająkowi z L. S. 50 fl. na swoich rolach w L. S. (APKr., rps K-439 → p. 7, s. 225; Materiały M. Wolskiego do rodu Strzemieniów).

1560-2 Marcin Czaja z H. L. (SKO 431, s. 306; ZZ 12 s. 651, 654).

1560-2 Jan Chwałek z L. (SKO 432, s. 306; ZZ 12 s. 650, 655, 657).

1561-81 Wincenty Andrzejkowic, Jędrzejkowic, Jędrzejek, Andrzejek z L. G., z H. L., br. Stanisława i Marcina (ZZ 12 s. 655, 657; SKO 432 s. 306; OK 108 s. 253; ŻD. s. 107).

1561 w odpowiedzi na pozew Stan. Andrzejkowica z H. L. o zagarnięcie gruntu zw. w Krzynowiskach (v Krínoviskách) Marcin Czaja z H. L. oświadcza, iż jest to jego własny grunt zw. Šumovskie Doły a nie Skrzynowiska (Skrínoviska), co może udowodnić na podstawie wyroku sądu [ławniczego?] z L. (výrokem úradovým lineckým; SKO 431, s. 306; ZZ 12 s. 654); Wincenty Andrzejkowic z H. L. przeciwko Janowi Chwałkowi z H. L. o bezprawne zasianie niwy Mogilnicy w H. L., zaś Jan Chwałek żąda przełożenia terminu, gdyż nieobecny jest jego brat niepodzielony [brak imienia] (SKO 432, s. 306; ZZ 12 s. 655); 1564 → p. 3b; 1565 → p. 6.

1566 Łukasz, Marcin Dobek, Bartłomiej Chwałek dz. z L. (Bon. 14 s. 81).

1570 Mik. Janowski, Mik. Lipski s. zm. Walentego, Mik. Lipski na Żeglowskim i Marcin Czajowski, wszyscy z L. Górnych, poświadczają, iż szl. Marcin Andrzejkowic z L. Górnych w swym dworze tamże zapisał po ślubie ż. Annie Morzenkównie z L. Dolnych 50 zł polskich na 3 niwach zastawnych w L., z tego 18 zł na niwach Chwałkowskich i trzeciej Hukowskiej, których to niw będzie mogła używać aż do spłaty jej przez ich dziedziców, zaś 32 zł wypłacą jej jego potomkowie ze spadku, dodatkowo zaś oddaje jej w dożywocie zagrodę Stoszałkowską i przekazuje 7 sztuk bydła, tj. 4 krowy, 2 jałowice i wołu, oraz 7 starych owiec z przychówkiem (s przimnozeniem) i 20 kop żyta i 20 kop pszenicy z tegorocznych zbiorów. Jeśli jego [Marcina] bracia chcieliby po jego śmierci mieć opiekę nad jego majątkiem, wówczas powinni wychowywać jego dzieci do lat sprawnych, albo łożyć jego małżonce-wdowie na ich wychowanie. Ponadto Marcin daje Katarzynie sierocie i córce Anny Gorylanki (Gorilianka) 5 grz i dwie sztuki bydła tj. krowę i jałowicę (OK 106 s. 166-8); 1580 szl. Maciej pleb. z L., Jan Sobolewski, Sebastian Boguszewski, Sebastian Linczowski, Krzysztof Huczek, Marcin Gruszkowic i Bartłomiej Chwałek, dziedzice osobnych cz. w L., na wniosek Stanisława i Wincentego Jędrzejków dz. cz. w L. poświadczają, iż wszyscy przed ok. 10 laty we dworze zm. Marcina Jędrzejka w G. L. na 3 dni przed jego śmiercią odebrali od niego oświadczenie, iż w wieloletnim związku pozamałżeńskim z prac. (honesta) Anną Marzenczanką [Morzenkówną] spłodził 3 naturalnych ss. Jakuba, Piotra i Walentego oraz 2 córki Katarzynę i Jadwigę, dopiero wówczas Marcin i Anna zawarli małżeństwo wedle rytu Kościoła Katolickiego (OK 108 s. 253).

1583 szlachcice Linczowscy [h. Strzemię] zaw. Ławszowa uzyskują od Stefana Batorego potwierdzenie przywileju Kazimierza Wielkiego z → 1343 [dotyczącego L. Zarzecza]; 1584 Lenczowscy h. Strzemię (Paprocki s. 304-5); 1594 → p. 4.

3b. Powinności, czynsze, obiekty gospodarcze. Powinności szlachty z L. Zarzecza¹⁹Dziedzice L. Zarzecza zostali zestawieni w → p. 3a, 1343 i nast., wraz z dziedzicami innych części L., bowiem rozdzielenie struktury własnościowej okazało się niemożliwe z uwagi jej rozdrobnienia, pospolite (a więc trudne do jednoznacznej identyfikacji) imiennictwo i używane w źródłach nazewnictwo L. (głównie używano określenia L., bez precyzowania której części L. nazwa dotyczy). Też → przypis 1 i Uw na rzecz zamku Lanckorona. 1448 w trakcie wwiązywania Marka Tudenara mieszcz. krak. w → Jachówkę, zastawioną przez marszałka Mikołaja z Brzezia [tenut. lanckorońskiego], burgrabia zamku Lanckorona przydzielił woźnemu sądowemu Jana z L. [por. → 1564] jako przedstawiciela marszałka i swojego, i wraz z jeszcze jednym sługą osobiście wyznaczonym przez marszałka wszyscy trzej przeprowadzili wwiązanie (GK 10 s. 661); 1511 Przecsław z Lanckorony wydzierżawia Mik. Jordanowi z Zakliczyna zamek i m. L. z wsiami, m.in. z L. (GK 31 s. 323-4); 1512 przy okazji zezwolenia Spytkowi z Jarosławia [ziemia przem.] kaszt. krak. na wykup z rąk Krzesława [Przecsława] Lanckorońskiego z Brzezia zamku i m. → Lanckorona z wsiami, Zygmunt I udziela zwolnienia od obowiązku obesłania wyprawy wojennej m.in. wszystkim ziemianom [z L.] przynależnym do zamku Lanckorona [z racji obowiązku stróżowania → 1564] (RI s. 221; MS 4, 1799); 1520 sprzedaż → Lanckorony zamku z wsiami, m.in. z obydwoma wsiami L. (MS 4, 12482; MK 35 k. 47; Dworzaczek, Leliwici → p. 7, s. 273-6); 1521 wykup → Lanckorony zamku z wsiami (MS 4, 13067); 1522 → Lanckorona zamek; 1564-81 do tenuty lanckorońskiej należą m.in. L. alias Zarzecze (LK 1 s. 200-16: L. 1564; ŹD s. 48: L. alias Zarzecze 1581); 1564 do posług na rzecz zamku → Lanckorony, tj. do pilnowania murów i sprawdzania znaków granicznych w lasach, zobowiązani są ziemianie Linczowscy (na marginesie w kopii B dopisano: Służkowie) zamieszkujący L. „Owa są jako bojare putni albo służkowie litewscy” (→ 1448, 1512)²⁰Na podstawie analizy informacji z → 1564 o obowiązkach ziemian z L. względem zamku → Lanckorona, Z. Perzanowski datuje wzniesienie [pierwszego?] gródka w Lanckoronie i obciążenia posługami rycerzy służebnych z L. na okres przed 1179 lub do ok. 1227-34. Hipoteza ta nie wydaje się jednak przekonywująca, → Uw; tracz w L. należący do zamku → Lanckorona (LK 1 s. 213); 1588 → p. 3c; 1594 → p. 4.

Powinności szlachty z obu L. (L. due) [L. Dolne i Górne] na rzecz zamku w Zatorze. 1557 L. zamieszkuje szlachta ciesząca się wolnością feudalną, nic nie płaci i nie odrabia, ale wg potrzeby stoi przy bramie zamku, ponadto własnym kosztem utrzymują oddźwiernego w zamku, któremu płaci rocznie, zgodnie ze swoim przywilejem (In. O 1/2, k. 144); 1564 ziemianie Linczowscy (na marginesie w kopii B dopisano: Wolnicy albo służkowie) obow. do posług na rzecz zamku zator., kiedy otrzymają polecenie, tj. strzec zamku, wg potrzeby jeździć z listami i pilnować granic przed zakusami sąsiadów, a także strzec lasów przed szkodami. „Owa są jako bojarowie putni albo służkowie”. Ponadto utrzymują w zamku zator. bronnego, któremu rocznie płacą 4 fl. (LK 1 s. 223).

Czynsze. 1409 honorabilis [!] Anna ż. Jana Krolbera mieszcz. krak. złożona chorobą na łożu śmierci uposaża ołtarz Trzech Króli w kościele NMP w Krakowie, ofiarowując trzy części wsi L. [L. Zarzecze] i 200 grz., za które egzekutorzy testamentu Piotr Wolfram altarysta ołtarza Ś. Barbary, Mik. Bonar i Jan Plezner mieszcz. krak. mają kupić czynsz w L. dla ołtarza. Gdyby te cz. L. zostały wykupione pr. bliższości, ma być za nie wzięte 100 grz. i łącznie za 300 grz. ma być kupiony czynsz wieczysty. Do czasu zakupu czynszu, ze sklepu sukiennego jej zm. ojca Mik. Pleznera będzie wybierane rocznie 10 grz., z których altarysta winien dożywotnio wypłacać 6 1/2 grz. Wacławowi byłemu altaryście tego ołtarza, a pozostałą część użyje na swoje potrzeby wraz z dochodami z trzech części L. Po śmierci Wacława owe 6 1/2 grz. przypadnie altaryście (KK 2, 521); 1529 z L. [Zarzecza] czynsz wart. 1 kopy gr na rzecz pierwszego ministerium ww. ołtarza Trzech Króli w kościele NMP przy rynku w Krakowie (LR s. 343).

Obiekty gospodarcze. 1343 karczmarze → p. 3a; 1442 młyn → p. 3a; 1455 karczmarz Michał (GK 12 s. 431); 1504 karczmarka (W. Urban, Regesty → p. 7, s. 307); 1543 młyn (APKr., rps K-439 → p. 7 s. 5); 1564, 1581 tracz w L. [Zarzeczu], w którym uciera się ok. 5 kop tarcic rocznie, przynależny do zamku Lanckorona (LK 1 s. 213; ŹD s. 48); 1588 → p. 3c.

3c. Areał, folwark, pobór, kmiecie. 1343 poddani i kmiecie w L. [Zarzeczu] → 3a; 1423 kmiecie z L. pozwani o dzies. przez opata tyn. (OK 4 k. 303v; → p. 5a)²¹W toczących się wtedy i później procesach o dzies. z kl. tyn. stroną byli szlachcice z L. (→ p. 5a), być może zatem wzmianka dotyczy drobnych szlachciców zajmujących łany kmiece?; 1454, 1456 kmiecie z L. S., L. I. lub L. M. → p. 5a; 1470-80 w L. pierwszych i L. drugich łany kmiec. (DLb. 3 s. 221); 1529 folwarki szlach. w L. Zarzeczu i L. → p. 5a; 1534 kmiecie Andrzej Garb, Jakub Wójcik i inni z [L.] Zarzecza w sporze z nauczycielem z L. (Urban, Regesty → p. 7, s. 307); 1564 pani sandomierska [Anna z Czuryłów Maciejowska] wykupiła w dobrach szlach. L. cz. roli wart. 32 grz. 36 gr, a także cz. roli Nosalowskiej (LK 1 s. 202); 1581 z L. alias Zarzecza pobór z 1 ł. kmiec., od 7 zagr. z rolami, 1 komor. z bydłem i z 1 koła trackiego (ŹD. s. 48); z L. D. pobór z cz. Jagniątkowskiego z 2 ł. kmiec. i od 1 zagr. bez roli oraz z działów szlacheckich (sortes nobilium) z 2 ł. kmiec., od 1 zagr. bez roli, 2 komor. z bydłem, 10 komor. bez bydła i 6 rzem. (ŹD. s. 107); z L. G. pobór z cz. Jana Jagniątkowskiego z 1 ł. kmiec., z cz. Jakuba Frydrychowskiego od 2 zagr. bez roli, z cz. Wincentego Andrzejka z 1/4 ł. ziemiańskiego [bezkmiecego, szlachty zagrodowej] i od 1 zagr. bez roli, z cz. Zycha z 1/4 ł. ziemiańskiego, od 2 zagr. bez roli, 1 rzemieślnika, z cz. dawniej Mik. Janowskiego a obecnie Marcina Garba z 1/4 ł. ziemiańskiego i od 1 zagr. z rolą (ŹD. s. 107); 1588 z L. alias Zarzecza przynależnego do zamku Lanckorona pobór z 1 ł. kmiec. cum decima, od 7 zagr., 1 komor. bez bydła, 1 komor. z bydłem., od 2 kół [młyńskich] zakupnych i 1 koła trackiego (RP w: AG, ASK, Oddz. I, 126, k. 125).

4. Pr. niem. i istnienie sądu sołtysiego w L. jest wątpliwe. Nie udało się wyjaśnić wzm.: 1562 wyrok sądu [ławniczego?] z L. (výrok úradový linecký; SKO 431, s. 306); 1594 skarb królewski (fiscus SRM) wykupuje sołectwo w L. Zarzeczu starostwa lanckorońskiego z rąk „rebellorum et inutilorum scoltetorum seu vasallorum” (A. Kiełbicka, Studia nad sołectwami w województwie krakowskim w XVI-XVIII w., Toruń 1964, s. 110-1)²²Z racji służb zamkowych i słabej pozycji ekonomicznej (ubóstwo, rozdrobnienie) dobra szlachty w L. były zapewne uważane za lenna (analogicznie jak np. szlachty wobec zamku → Kazimierz, SHGL s.v.), co mogło sprzyjać uznaniu ich za dobra sołeckie, zaś sądu patrymonialnego nad nielicznymi kmieciami za sąd sołecki.

5a. Dziesięciny, kościół parafialny w L. S., szkoła. 1287 Paweł [z Przemankowa w pow. wiśl.] bp krak. odstępuje kl. tyn. dzies. z L. i Rzozowa, dotąd należące do stołu biskupiego, → Byczyna (Tyn. 33; DLb. 3 s. 217-8, 221-2)²³W Redakcji V tzw. dominikańskiej Katalogu biskupów krakowskich (datowanej ostatnio na okres po 1431 r.) znajduje się mylna wzmianka (Katalogi biskupów krakowskich, wyd. J. Szymański, MPHn 10/2, 76, 83; MPH III s. 337), jakoby królowa Judyta Maria w końcu XI w. nadała klasztorowi tyn. Lencze cum villis super Wyslokam constitulis in terra Byecensi. W dok. legata Idziego dla kl. tyn. (Tyn. 1) nazwa ta nie występuje. Nazwa wsi tyn. została zniekształcona (Łęki k. Pilzna?).

[ok. 1407, przed 1417] wzniesienie kaplicy w L. S., którą z czasem zaczęto uważać za kościół par. → 1437 (Tyn. 179; → 5b); 1420 Mik. Stanisławowie pleb. w L. [już 1417 → b.], parafii przynoszącej dochód 4 grz. srebra, uzyskuje prowizję na plebanię w Mucharzu z dochodem 8 grz. srebra, wakującą po rezygnacji pleb. Jana z Krakowa (Bullarium 4, 585); 1422 po śmierci ww. Mik. Krakowity czyli Mikołaja [pleb.] z L. prowizję na plebanię w Mucharzu otrzymuje toczący z nim o nią spór Andrzej Pawłowic z Rożnowa [woj. pozn.] (Bullarium 4, 1005, por. 1364).

[ok. 1422-30] Paweł kleryk diec. krak. uznał się za pleb. kaplicy w L. S. (Tyn. 206); [ok. 1422-30] w procesie pomiędzy Stanisławem opatem tyn. [1420-1435] a Pawłem pleb. kaplicy w L. S., Andrzej Myszka z Nieprześni oficjał krak. [1419-1430] przysądził opatowi dzies. z L. S., L. I. i L. M. (Tyn. 206: wzmianka w wyroku audytora papieskiego z 1453); 1422 Stanisław opat tyn. pozywa br. Pawła [pleb. z L.] i Mikołaja (et Nicolao ac fratre ipsius) dziedziców L. o dzies. snop. wart. 10 grz., i ustanawia swoim prokuratorem w tej sprawie Erazma mieszcz. krak. (OK 4 k. 277); 1423 ww. opat tyn procesuje się z Pawłem plebanem z L. i z kmieciami z L. [czy nie chodzi tu o szlachtę z L.?] o dzies. i o krzywdy (OK 4 k. 303v); 1426 Jan z Parolów [woj. pozn.] wikariusz kol. Ś. Jana w Warszawie uzyskuje prowizję na plebanię w Siemoni, która jest uznana za wakującą, gdyż jej pleb. Paweł pozostaje pod ekskomuniką z powodu samowolnej zamiany parafii i przejścia z kościoła ŚŚ. Piotra i Pawła w L. do Siemoni (Bullarium 4, 1655, 1657, por. 2290); 1426 Marcin pleb. w → Krzęcinie pozwany wraz z Marcinem pleb. z Łapczycy, Janem z Tęczyna i Andrzejem z L. przez kard. Rajnalda de Branchatiis przed jego sąd na polecenie pap. Marcina V w sprawie [o dzies.] z kl. tyn. (Tyn. 157).

1427 administrowana przez pleb. Jana s. Mikołaja z Żarek parafia w L. przynosi 6 grz. srebra dochodu (Bullarium 4, 2040); 1432 Jan Mikołajowic pleb. kośc. par. ŚŚ. Piotra i Pawła w L., ubi existit nova erectio et fundatio, zwraca się z supliką do papieża o udzielenie odpustu czterdziestodniowego na okres 7 lat wiernym nawiedzającym ten kościół i uczestniczącym w jego rozbudowie i upiększaniu; tenże pleban prosi papieża o wyznaczenie mu spowiednika z prawem odpuszczania grzechów, także w obliczu śmierci i tych, których odpuszczenie zarezerwowane jest dla biskupa, oraz prosi o zezwolenie mu jako plebanowi na odpuszczanie grzechów jego parafian (Bullarium 5, 135, 160; BPAN rps 8484 k. 22: odpis pełnego tekstu supliki); 1433-4 Jan pleb. z L. zastępuje jako główna strona procesowa szl. Bernarda, Andrzeja, Piotra, Bieńka, Ziębka (Zyambko), Kulę (Culya), Klemensa Kulica (Culicz) i [Stan.] Trąbkę (Trampko) i innych dziedziców i mieszkańców z L. S., L. M. i L. I. (w innym miejscu z L. Maior, Minor i Mediocris), pozwanych o dzies. przez Jana Klocka (Cloczek) pleb. z Woli [Radziszowskiej] (Cracovia artificum suppl. 1433-1440, 66; OK 5 k. 17; 6 k. 60v: tu L. Maior, Minor i Mediocris, 86v, 90v); [a. 1435] w kurii pap. zapadły trzy wyroki przeciwko opatowi Stanisławowi [1420-1435] i kl. tyn. w sporze z Janem Mikołajowicem pleb. w L. S., następcą pleb. Pawła, o dzies. z L. S., L. I. i L. M. (Tyn. 206); 1437 audytor kurii pap. wznawia proces i pozywa przed swój sąd pleb. Jana w sporze z opatem Bogdałem i kl. tyn. o dzies. z 3 wsi L. S., L. M. i L. I., które to dziesięciny klasztor posiada od niepamiętnych czasów [→ 1287], a które teraz są wybierane na rzecz kaplicy w L. S., wzniesionej przed ok. 30 laty. Paweł prebendarz tej kaplicy, twierdząc że jest ona świątynią par. dla L., zaczął pod tym pretekstem wybierać dzies. na szkodę kl. tyn. i opata Stanisława [Rozkoszki, 1420-1435], poprzednika Bogdała. W tym sporze oficjał krak. wydał wyrok na korzyść kl. tyn. i przeciwko pleb. Pawłowi, który złożył jednak apelację do Stolicy Apostolskiej, po nim zaś proces ten przejął jego następca Jan Mikołajowic, który uzyskał w kurii korzystne dla siebie 3 wyroki. Jednak na prośby klasztoru proces zostaje wznowiony, gdyż kl. tyn. może udowodnić, iż pobierał dzies. z L. na długo przed wzniesieniem kaplicy, zwanej teraz kościołem par. (Tyn. 179, 206); audytor kurii pap. wzywa do wydania dokumentów dotychczas nie okazanych w sporze pomiędzy kl. tyn. a plebanem w L. o dzies. z L. (Tyn. 180); 1439 pap. Eugeniusz IV poleca podjąć proces pomiędzy opatem i kl. tyn. a Janem Mikołajowicem pleb. kościółka w L. M.²⁴Wedle informacji z → 1437 i → 1453 kościół znajdował się w L. Górnych z powodu niesprawiedliwego wcześniejszego wyroku w sprawie o wybieranie dzies. z wsi L. M., L. S. i L. I. na niekorzyść klasztoru (Tyn. 200); [po → 1439] w kurii rzymskiej zapadły trzy wyroki korzystne dla opata i kl. tyn. w sporze z tymże plebanem o dzies. w L. (Tyn. 206).

1440-1 z powodu konfliktu pomiędzy soborem bazylejskim a pap. Eugeniuszem IV inaczej zw. Gabrielem [Condolmieri]²⁵Pap. Eugeniusz IV został pozbawiony tiary przez sobór bazylejski 25 VI 1439 Bogdał opat tyn. i mgr Piotr z Proszowic prokurator w konsystorzu krak. z jednej i Jan Szczerba pleb. w L. z drugiej strony przejściowo zawieszają spór o dzies. snop. z L. toczony przed sądem pap. (in pallacio apostolico; Cracovia artificum suppl. 1433-1440, 308; Cracovia artificum suppl. 1441-1450, 85); [po 1441, a. 1470-80, zapewne → 1453] w wyniku procesu w kurii rzymskiej opat tyn. Maciej ze Skawiny uzyskał trzy wyroki w sprawie o dzies. z obu wsi L. przeciwko wszystkim osobom, które te dzies. zajęły [→ 1440-1] i obecnie kl. tyn. posiada te dzies. (DLb. 3 s. 221); 1442 przełożenie terminu w sądzie konsystorskim krak. w ww. sporze pomiędzy kl. tyn. a Janem pleb. z L. o dzies. z L. S., L. I. i L. M. (OK 6 s. 383); z wyroku oficjała krak. wszyscy szlachcice czyli panosze z L. S. ani słowem ani czynem nie mogą przeszkadzać Mikołajowi pleb. z Woli [Radziszowskiej] i jego następcom w wybieraniu dzies. z L., którą pleban z Woli winien odwozić własnym wozem i na własny koszt (Cracovia artificum suppl. 1441-1450, 161); Stanisław prezbiter z Krakowa bierze w arendę na 3 lata od Jana pleb. w L. kościół par. wraz z dochodami pleb. tamże począwszy od ś. Michała [29 IX], zobowiązując się wypłacać pleb. Janowi w pierwszym roku 12 grz. w ratach po 4 grz. na Zielone Święta, na ś. Michała i na Boże Narodzenie, w drugim roku na Zielone Święta i na ś. Michała po 5 grz. i na Boże Narodzenie 4 grz., zaś w trzecim roku na Zielone Święta i ś. Michała po 6 grz. a na Boże Narodzenie 4 grz. (OK 8 s. 363).

1445 Mikołaj [pleb.] z Woli [Radziszowskiej] przeciwko szlachcie z L. a. Z. o uznawanie jego zwierzchności duszpasterskiej i uczęszczanie na msze [do jego kościoła], aż do sądowego rozstrzygnięcia sporu z plebanem z Izdebnika o dzies. z L. (Cracovia artificum suppl. 1441-1450, 359); 1447 Piotr wikariusz z L. pozwany przez Macieja plebana z Woli [Radziszowskiej] o jednanie sobie parafian [czyli odciąganie ich od Macieja] (Cracovia artificum suppl. 1441-1450, 523); 1447 Tomasz kapłan (presbiter) z Morawicy w ramach trzyletniej arendy parafii w L. winien wypłacić tamtejszemu pleb. Dominikowi za 2 pierwsze lata po 10 grz., za trzeci rok 12 grz. oraz wznieść stodołę (allodium alias stodola construere) i dom z komorą (pallacium cum camera construere; Cracovia artificum suppl. 1441-1450, 548).

1450 na mocy rozporządzenia Rafała ze Skawiny wikariusza in spiritualibus bpa krak. [1450-60 lub 1465-9] kościół par. w L. staje się kaplicą filialną względem kościoła par. w Woli [Radziszowskiej] (OK 3 s. 19); audytor kurii pap. na podstawie polecenia papieża z → 1439 komunikuje o podjęciu procesu pomiędzy kl. tyn. a Mikołajem pleb. z L., następcą pleb. Jana Mikołajowica, za którego czasów proces się rozpoczął [→ 1437] Proces dotyczy dzies. z wsi L. M., L. I. i L. S. (Tyn. 200); 1452-3 kontynuując wznowiony proces pomiędzy kl. tyn. a Mikołajem pleb. kaplicy w L. S. (rector capelle sive oratorii superioris villae Lencze, w innym miejscu kaplica określona jako położona w L. M.) o dzies. z L. S., L. I. i L. M., trwający od czasów plebanów Pawła i Jana Mikołajowica [→ 1437, 1439, 1440-1, 1450], audytor papieski przysądza sporne dzies. klasztorowi tyn. i wzywa władze świeckie, by pod rygorem kar kościelnych zapewniły egzekucję wyroku (Tyn. 206-7); 1453 Mikołaj niegdyś pleb. z L. oddala pozew Jakusza Kolano i jego s. Macieja Stolarza oraz Macieja Hojta, Bejta (Hojth, Beyth) laicorum de L. i innych o dokument i kopię z księgi (OK 1 s. 468, 471, 483; 7 s. 755: termin z Maciejem Bejtem jeszcze 1457).

1454 Klemens Kula, Andrzej Bernardowic i inni nobiles et kmethones z L. S., L. I. i L. M., na wniosek opata i kl. tyn. pozostający pod klątwą z powodu uchylania się przez 2 lata od płacenia dzies. snop., zostają od tej klątwy uwolnieni, gdy w ich imieniu (tu określeni jako nobiles et laici) stawił się Filip pleb. w L. i oświadczył, że on ww. dzies. od nich pobierał przez te lata (OK 7 s. 181); 1455 audytor pap. pod rygorem klątwy wydaje wyrok przeciwko Filipowi pleb. w L., który nie respektuje wyroku w sporze z kl. tyn. o dzies. z L. (Tyn. 215); 1456 Wawrzyniec, Stanisław i Michał z L., w imieniu swoim i wszystkich szlachciców i kmieci z L. S., L. I. i L. M. nie stawili się w procesie z Maciejem opatem i kl. tyn. (OK 7 s. 658); 1458 Marcin od [kościoła] Ś. Barbary w Krakowie, ustanowiony prokuratorem przez Macieja, ojca Mikołaja z L. mnicha z kl. Ś. Bernarda w Krakowie, w sprawie o dzies. z L. należną kl. tyn., zobowiązuje się tą dzies. uiścić pod karami kościelnymi, jakimi obłożono Macieja (OK 10 s. 250).

1465 Rafał ze Skawiny wikariusz in spiritualibus bpa krak. potwierdza ugodę w sprawie dzies. z L. pomiędzy kl. tyn. a Maciejem z Gnojna pleb. z [Woli Radziszowskiej i] L. oraz Wojc. Wojtałą, Maciejem Szkaradkiem, Piotrem Sochą, Jakubem Kudelem, Marcinem Marszem, Przedborem, Stan. Rycerzem, Grzegorzem Wnękowicem, Mik. Kulką i Waw. Wakulą, dziedzicami z L. S., L. I. i L. M. w pow. zator., reprezentowanymi przez Piotra Sochę. Zgodnie z wyrokiem papieskim pleb. i dziedzice L. ustępują na rzecz kl. tyn. z dzies. z L. S., L. I. i L. M., zaś kl. tyn., chcąc zapewnić kontynuowanie obsługi duszpasterskiej, gwarantują pozostawić na dotychczasowym miejscu kaplicę w L., która ma być filialna kościoła par. w Woli [Radziszowskiej] Kl. tyn. zobowiązuje się też odstąpić kapłanowi (sacerdos) osadzonemu w tej kaplicy dzies. snop. z folw. i od kmieci w → Gołuchowcu. Kl. tyn. umarza wszelkie pozwy i kary nałożone w związku z tą sprawą na dziedziców L., zwłaszcza na [Piotra] Szermierza z L. (Tyn. 244); 1467 w sporze pomiędzy Maciejem pleb. niegdyś w L. a obecnie w Woli [Radziszowskiej] a szl. Piotrem Szermierzem i innymi parafianami z L., bp krak. Jan [Lutek] ustanawia wadium 100 fl. aż do rozstrzygnięcia sprawy, płatne przez stronę naruszającą pokój, po połowie na rzecz katedry krak. i strony poszkodowanej (Ep. 1 k. 7).

1470-80 kl. tyn. posiada dok. Pawła bpa krak. z → 1287 dotyczący pozyskania dzies. snop. z obu wsi L. w zamian m.in. za → Byczynę (DLb. 3 s. 217-8, 221-2)²⁶Zawarta tu informacja, iż transakcja dotyczyła obu wsi L. odnosi się do sytuacji osadniczej z XV w; 1476 kleryk Jan s. Michała z L. I. prezentowany przez wszystkich szlachciców z obu L. na plebanię w L., wakującą po przejściu dotychczasowego pleb. Macieja z Gnojna [pow. wiśl.] na parafię w Wiśle (Woisla, Śląsk, dek. pszczyński w diec. krak.), nie zostaje dopuszczony do jej objęcia, gdyż Maciej, jednocześnie pleb. w Woli [Radziszowskiej], oświadcza iż na podstawie rozporządzenia zm. [1469] Rafała ze Skawiny wówczas wikariusza in spiritualibus bpa krak. [1450-1460, 1465-1469] kościół w L. jest kaplicą filialną kościoła par. w Woli, a zatem Maciej z tego tytułu zachowuje prawo do dzierżenia tejże kaplicy (OK 3 s. 19); → p. 3a; Maciej pleb. z Woli [Radziszowskiej] pozywa Grzegorza i Marcina z L. [o dzies.] (OK 2 s. 410); w wyniku procesu z Maciejem pleb. z Woli [Radziszowskiej] Grzegorz Dobek z L. ma zwrócić całą zaległą dzies. [z L.], zaś pleban winien podstawić po nią wóz na swój koszt, natomiast oficjał krak. ustanawia wadium 40 grz. pomiędzy nimi (OK 2 s. 459, 477); 1477 Mik. Bąk, Grzegorz Dobek, Jan Żak w imieniu swoim i innych dziedziców (aliorum coincolarum nominibus) z L. oświadczają, iż dzies. snop. z L. wedle zwyczaju należy do kośc. par. w Woli [Radziszowskiej], ale w roku bieżącym na podstawie postanowienia oficjała [krak.] Jana Latoszyńskiego [1473-77] ma być oddana Janowi pleb. w innej wsi L. [w L. Górnych] (OK 2 s. 614); 1503 Stan. Wilk z L. w imieniu swoim i innych patronów i kolatorów kościoła par. w L. pozywa Jana pleb. w Woli [Radziszowskiej] (Ep. 4 k. 183v); 1504 kleryk Jan śpiewak [chórowy] z L. za pośrednictwem Jana kustosza tarnowskiego pozywa mgr. Leona z Krakowa jako pełnomocnika karczmarki z L. (Urban, Regesty → p. 7, s. 307).

1529 plebanowi w L. dzies. snop. z folw. w → Gołuchowcu wart. 1 1/2 grz. 18 gr oraz z 7 folwarków szlach. w L. Zarzeczu wart. 1 grz. 12 gr, a także meszne ze wszystkich wsi L. (in Lincze omnibus = L. Dolne, Górne i Średnie) wart. 2 1/2 grz. 1 gr, łącznie 6 grz. 13 gr [5 grz. 31 gr] (LR s. 342); z L. [Zarzecza?] dzies. snop. z 3 folw. szlach. wart. 1 grz. plebanowi w Izdebniku (LR s. 52); z [L.] Zarzecza dzies. pien. wart. 10 gr bpowi krak. (LR s. 7); ze wszystkich wsi H. (in Hilnicze omnibus) dzies. snop. wart. 6 grz. opatowi tyn. (LR s. 247); → p. 3b.

1530 → p. 8; 1534 → p. 8; uczc. Andrzej z Kurzelowa [pow. chęc.] nauczyciel (minister scholae) z L. pozywa kmieci [?] Andrzeja Garba, Jakuba Wójcika i innych z L. [Zarzecza] o wysłużoną zapłatę za 2 lata po 1 gr, zaś wikariusz [in spirit. bpa krak.] nakazuje wypłacić mu te sumę (Urban, Regesty → p. 7, s. 307); 1543 kościół w L. → p. 3a; 1598 w L. kośc. par. ŚŚ. Piotra i Pawła, do par. należą L. utraque [Dolne i Górne] oraz [L.] Zarzecze Interior et Superior alias Małe y Wielgie (WR k. 205v).

5b. Plebani i wikariusze. 1417-20, zm. ok. 1422 Mikołaj s. Stanisława z Krakowa, student Ak. Krak. 1417, prezbiter diecezji krak., 1420 uzyskał prowizję na plebanię w Mucharzu (Ind. s. 221; Bullarium 4, 585, 1005, 1364).

1422-6 Paweł, może br. Mikołaja z L., prezbiter diecezji krak., pleb. w Siemoni 1426-9, ekskomunikowany 1426 za porzucenie parafii w L. (OK 4 k. 277, 303v; Bullarium 4, 1655, 1657, 2290: tu z Będzina!; Tyn. 179: 1432 - określony jako pleb. kaplicy w L. S., zwanej teraz kościołem par., poprzednik Jana Mikołajowica).

1427-39 Jan s. Mikołaja z Żarek, altarysta ołtarza Ś. Jakuba w kościele NMP w Mysłowicach 1427, uzyskał 1427 prowizję na altanę ołtarza Ś. Stanisława i Wszystkich Świętych w kościele NMP w Bytomiu (Bullarium 4, 2040; 5, 135, 160; Cracovia artificum suppl. 1433-1440, 66; OK 5 k. 60v, 86v, 90v; Tyn. 179, 180, 200, 206).

1440-4 Jan Szczerba (Sczirba; Cracovia artificum suppl. 1433-1440, 308; Cracovia artificum suppl. 1441-1450, 85, 204, OK 6 s. 146, 294, 383, 651; 8 s. 363); 1442 kościół i dochody plebanii wydzierżawione na 3 lata przez pleb. Jana prezbiterowi Stanisławowi z Krakowa → p. 5a (OK 8 s. 363).

1446 Piotr z Trąbek były komendarz kościoła w Lędzinach [Górny Śląsk, dziś cz. Tych], obecnie pleb. w L., winien z racji arendy 40 grz. mgr. Mikołajowi [Pękali] z → Książa [Wielkiego] pleb. w L. (OK 8 s. 876-7).

1447 Dominik pleb.; 1447-9 Piotr wikariusz z L. (Cracovia artificum suppl. 1441-1450, 523, 548; OK 1 s. 135); 1447-1450 kościół i dochody wydzierżawione przez pleb. Dominika na 3 lata prezbiterowi Tomaszowi z Morawicy (Cracovia artificum suppl. 1441-1450, 548).

1450-3 Mikołaj, poprzednio rektor szkoły w Skawinie, 1454 pleb. w Piasku Wielkim [pow. wiśl.] (Cracovia artificum suppl. 1441-1450 s. 59, przyp. 1; OK 1 s. 252, 407, 437: condam rector scolarum de Skawina, 439, 448: pleban 1453, 457-8: condam de L. plebanus 1453, 468, 471, 483; 7 s. 40, 755; Tyn. 200, 206-7: tu jako następca Jana Mikołajowica - lecz nie bezpośredni).

1454-5 Filip (OK 7 s. 181; Tyn. 215).

1465-77 Maciej z Gnojna pleb. w Woli [Radziszowskiej] i z tego tytułu w L. [jako kościele filialnym], 1467 określony jako niegdyś pleb. w L. a obecnie w Woli, pleb. w Wiśle 1476 (Tyn. 244; Ep. 1 k. 7; OK 2 s. 349, 410, 459, 477, 540; 3 s. 19; 12 s. 575); 1476 → p. 5a.

1476-7 Jan s. Michała pleb. z L. (OK 2 s. 614; 3 s. 19); 1529 Daniel z Chęcin pleb. (LR s. 342).

6. 1385 Wojtek z L., 1394 Jan Czipser z L., 1398 Miczek z L. przyjęci do pr. miej. w Kazimierzu [k. Krakowa] (Chm. s. 147, 301, 421); 1417 Mikołaj pleb. w L., 1429 Marcin Mikołajowic z L. studenci Ak. Krak. (Alb. 1 s. 41, 72); 1439-47 Marcin [Mikołajowic] z L. mansjonarz i pierwszy śpiewak (precentor 1447) kolegium mansjonarzy z kościoła Ś. Barbary w Krakowie, → Garbary (KMK 2, 532, 542; GK 10 s. 26); 1440 Grzegorz szewc z L. przyjęty do pr. miej. w Krakowie (Kacz. 5093); 1445 Wacław krawiec z Krakowa, mieszkający obecnie w Zielonkach, uzyskuje rozwód z Heleną c. Stan. Stafela (Staffel) z L. I., z powodu jej ułomności (propter membri artitudinem) i niezdolności do małżeństwa, co potwierdzają przysięgą sam Wacław i prawe kobiety, które ją obejrzały (Praktyka w sprawach małżeńskich w sądach duchownych diecezji krakowskiej w wieku XV, wyd. B. Ulanowski, Kr. 1888, nr 41 = Cracovia artificum suppl. 1441-1450, 369); 1446 Mikołaj s. Macieja Bernarda z S. L. student Ak. Krak. (Alb. 1 s. 112); 1454 Piotr z L. (Petrus Lencza) domownik (familiaris) Rafała ze Skawiny prep. kieleckiego, oficjała i wikariusza in spiritualibus bpa krak. (OK 9 s. 714); 1457 Piotr z L. mieszkający w młynie pod zamkiem krak. pozywa młynarza Wacława ze Stradomia, niegdyś ze Skawiny (OK 7 s. 934); 1475 → p. 3a; 1556 Stan. Rydzowski (Ridzowski) łaziebnik z L., s. Stanisława i Jadwigi, przyjęty do pr. miej. w Bochni (Księga przyjęć do prawa miejskiego w Bochni 1531-1656, wyd. F. Kiryk, Wr. 1979, s. 39, nr 445); 1565 Jakub s. Benedykta z L. stud. Ak. Krak. (Bon. 14 s. 81).

7. APKr., rps K-439 [Księga testamentów kazimierskich]; Bon. 14 s. 80-4; K. Buczek, Stróże. Studium z ustroju społecznego Polski wczesnofeudalnej, Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych, 19, 1957, s. 38-39; J. Chachaj, Rozwój sieci parafialnej w dekanacie Zator do końca XVI wieku, ABMK 68, 1997, s. 221-307; W. Dworzaczek, Leliwici Tarnowscy. Z dziejów możnowładztwa małopolskiego, Warszawa 1971; O. Halecki, Powołanie księcia Władysława Opolskiego na tron krakowski w r. 1273, KH 27, 1913, s. 283-90, 301-9, 314-5; Z. Perzanowski, Lanckorona. Powstanie miasta i dzieje jego rozwoju do końca XVI wieku, w: Ojczyzna bliższa i dalsza, Kr. 1993, s. 161-3; tenże, Dawny Zator, w: Cracovia - Polonia - Europa, Kraków 1995, s. 390-393; K. Potkański, Zagrodowa szlachta i włodycze rycerstwo w województwie krakowskim w XV i XVI w., w: tenże, Lechici, Polanie, Polska. Wybór pism, Warszawa 1965, s. 711-3 (toż w RAUhf 23, 1888, s. 220-2); B. Przybyszewski w: Cracovia artificum suppl. 1441-1450, s. 58-9; W. Urban, Regesty do dziejów szkolnictwa parafialnego w pierwszej połowie XVI w. z Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie, ABMK 66, 1996, s. 307. Wykorzystano Materiały Mariana Wolskiego do rodu Strzemieniów (wypisy z OK do XVI w.).

8. W L. Górnych kościół par. drewniany z 1530 r., w 1932-7 zastąpiony obecnym mur. pod wezwaniem ŚŚ. Piotra i Pawła. Wewnątrz m.in. chrzcielnica kam. renesansowa z h. Poraj i inicjałami IOP LA L, kropielnica datowana na XVI w., późnogotyckie skrzydła tryptyku ze ŚŚ. Piotrem i Pawłem; ponadto dzwon z 1534 (T. Szydłowski, Dzwony starodawne sprzed 1600 r. na obszarze byłej Galicji, Kr. 1922, s. 61, nr 111; KatZab. 1/14 s. 33; wg SG 5 s. 139 dzwon pochodzi z 1554 r.).

Uw. Brak źródeł uniemożliwia odtworzenie przemian własnościowych przed 1343 r. Jeszcze w XIII w. L. należały zapewne do dóbr książęcych → p. 2, [1274] 1278; → p. 5a, 1287, w części zaś do kl. tyn. → p. 3a, 1328. Brak jednoznacznych przesłanek do wiązania z L. [I.] wsi Podolany, odnotowanej w posiadaniu kl. tyn. 1229 i wymienionej 1470-80 przez Długosza w grupie wsi o nieustalonej lokalizacji, które wyliczała bulla pap. Grzegorza IX z 1229 r. i których klasztor już nie posiada (Tyn. 11b; DLb. 3 s. 216).

Informacja o służbie szlachty z L. na rzecz zamków w Lanckoronie i Zatorze jest intensywnie analizowana w literaturze. Część badaczy, opierając się z reguły jedynie na późnych wiadomościach LK z 1564 (→ p. 3b), uważa ten obowiązek za relikty wczesnośredniowiecznych wojskowych posług ludności służebnej na rzecz grodu (H. Łowmiański, Początki Polski, 3, W. 1967, s. 458; M. Barański, Załogi grodowe w Polsce wczesnopiastowskiej, w: Społeczeństwo Polski średniowiecznej, 6, W. 1994, s. 96; tamże wcześniejsza literatura). Z. Perzanowski przedstawił najbardziej rozbudowane hipotezy, nie pozbawione jednak sprzeczności. Najpierw (1993), opierając się na niepewnej hipotezie B. Ulanowskiego (Stan. s. 13: Władysław Laskonogi jako przejściowy pan Krakowa 1227-34 mógł nadać należące do ziemi krak. pograniczne tereny wokół Zatora ks. opolskiemu Kazimierzowi, ten zaś poczynił tu nadania - tylko to jest pewnikiem - na rzecz rodu Gryfitów) i zakładając, iż tereny wokół gródków Zatora i Lanckorony (istnienie owych gródków jest hipotezą, w przypadku → Lanckorony opartą wyłącznie na informacjach z 1564 o służbach szlachty z L.!) 1227-34 znalazły się w posiadaniu księcia rządzącego w Krakowie (tu sprzeczność z powyższym założeniem o nadaniu ks. Kazimierzowi, por. Perzanowski, Lanckorona → p. 7, s. 162), łączy powstanie obowiązku służby ministeriałów z L. (ich istnienie jest hipotezą) ze stróżą pograniczną w tych gródkach. Wedle zmodyfikowanej później hipotezy (1995) ministeriałowie osadzeni w L. mieli obowiązki służebne wobec grodu Zatorze już w 1. połowie XII w., zaś po (hipotetycznym) przekazaniu Zatora ks. Kazimierzowi opolskiemu (ok. 1227-34) L. zostały przecięte granicą, zaś część ministeriałów skierowana do służb na rzecz (hipotetycznego) gródka w Lanckoronie w ziemi krak. (Perzanowski, Dawny Zator → p. 7, s. 391-2).

Powyższe wielopiętrowe hipotezy wydają się nader niepewne, zaś opieranie ich jedynie na wiadomościach z XVI w. jest ryzykowne metodycznie. Istniejący prawdopodobnie majątek książęcy nad Skawą z grodem w → Grodzisku (par. Zator, tu grodzisko wczesnośredn. z X-XI w.) i miejscami obronnymi, m.in. Zatorem, musiał zostać zdezintegrowany po oddaniu 1179 przez ks. krak. Kazimierza Sprawiedliwego kasztelanii ośw. Mieszkowi ks. raciborskiemu i jego spadkobiercom ze śląskiej linii Piastów (por. Perzanowski, Lanckorona → p. 7, s. 162, tu literatura; Perzanowski, Dawny Zator → p. 7, s. 390; wzmianki o własności 1254-1484 odnotowują → Grodzisko w posiadaniu kl. Norb. w Zwierzyńcu). L. (jeśli już istniały) pozostały w ziemi krak., zaś graniczna rz. Skawa przecięła Zator: 1228 Kazimierz ks. opolski nadał Klemensowi wwdzie opolskiemu m.in. Zator nad Skawą, przed 1242 nadany (z jednym brzegiem Skawy) przez ww. Klemensa (już kaszt. krak.) klasztorowi staniąt. (Pol. 3, 11, 28; Mp. 2, 419, 441); wiadomo też, iż klasztor ok. 1241/3 otrzymał od Konrada Maz. jako ks. krak. inną cz. Zatora z przypisańcami wwdy. krak. (Pol. 3, 28). Cz. Zatora nadana przez Klemensa pozostała pod zwierzchnictwem książąt opolskich (por. Mp. 2, 622: zezwolenie dla kl. staniąt. na lokację wsi Zator 1260). Zator i cz. L. znalazły się w obrębie jednego terytorium (księstwa ośw.) dopiero po układzie → [1274] 1278 (p. 2; por. Halecki, Powołanie → p. 7, s. 300-1, 305-6, 314-5), inna cz. L. pozostała w ziemi krak.

Buczek, Stróże → p. 7, s. 38-39 (tu wcześniejsza literatura) sądził, że drobni rycerze z L. mieli status podobny jak Radwanici z Trzebola i jak oni przed 1274 r. należeli być może do systemu stróży grodu krakowskiego (nie byli jednak przedstawicielami stróżów - sług książęcych mających status kmiecy, ale pod względem zobowiązań nieco podobny do drobnego rycerstwa - włodyków), zaś ich powinności na rzecz zamków Lanckorony (z L. Zarzecza) i Zatora (z L. Dolnych i Górnych) nie sięgały poza XIV w. (m.in. z uwagi na XIV-wieczną metrykę → Lanckorony). Hipotezę K. Buczka o dziedzicach L. w XIII w. osłabia (choć nie unieważnia) zupełny brak informacji o rycerzykach z L. sprzed 1343 (mimo przecięcia L. granicą małopolsko-śląską od 1274 [1278]).

Przeciwko wczesnemu datowaniu służby szlachty z L. na rzecz zamków w Zatorze i Lanckoronie przemawiają następujące przesłanki: 1. informacja → 1328 (p. 3a) o własności kl. tyn. w cz. L. leżących po śląskiej stronie granicy (związanej rzekomo służbami dziedziców z grodem zator. od XII w.); 2. powstanie → Lanckorony w połowie XIV w., wzniesienie zamku tamże przez Kazimierza Wielkiego krótko przed 1359 i brak przesłanek przemawiających za funkcjonowaniem tu wcześniej gródka; 3. nie istnienie funkcjonującego grodu zator. w XIII-XIV w. (hipotezy Perzanowskiego, Dawny Zator → p. 7, s. 392, są oparte na informacjach dotyczących obwarowań miasta Zatora lub zamku przy tym mieście, rozebranego w 1440; lokacja miasta miała miejsce po 1292, zaś tytulatura zatorska pojawia się u książąt ośw. od ok. 1421: ZDM 4, 885; 5, 1327); 4. powstanie przy mieście [nowego] zamku Zator krótko po 1445 (Perzanowski, Dawny Zator → p. 7, s. 393). Możliwe wydaje się powiązanie zobowiązania szlachty z L. do służb na rzecz zamku → Lanckorony, z budową tegoż zamku przez Kazimierza W. przed 1359 i z jego praktykami nadawania drobnej szlachcie ziemi ze sprecyzowanymi zobowiązaniami wojskowymi (ściślejszymi niż ogólne obowiązki wynikające z dzierżenia ziemi na prawie rycerskim), w tym niekiedy także z obowiązkiem służby w pobliskim zamku królewskim - ośrodku klucza dóbr (por. J. Kurtyka, Problem klienteli możnowładczej w Polsce późnośredniowiecznej, w: Genealogia - Władza i społeczeństwo w Polsce późnośredniowiecznej, red. A. Radzimiński, J. Wroniszewski, Toruń 1999, s. 67-68, tu także literatura). Z racji służb na rzecz zamku Lanckorony dziedzice L. Zarzecza zostali odnotowani jako sculteti seu vasalli → 1594 (p. 4), a zatem ich obowiązki na rzecz zamku wiązano wówczas na pewno z posiadaną przez nich dziedzicznie ziemią, traktowaną dlatego jak lenno. Uwagi te należałoby odnieść także do rycerzyków z L. Górnych i Dolnych, służących na rzecz zamku w Zatorze, którzy libertate feudali gaudent → 1557 (p. 3b). Odbiorcami nadania ziemi z obowiązkiem służby na rzecz zamku w Lanckoronie mogli być siedzący tu już wcześniej drobni rycerze (jeśli uwzględnić hipotezę K. Buczka), lub kilku przybyszów - rycerzy z rodu Strzemieniów (ich grupa następnie gwałtownie się powiększała w następstwie rozrodzenia, ale zapewne i w wyniku napływu do L. krewniaków z innych gałęzi Strzemieniów → p. 3a). Nadania dla Strzemieniów w L. (siedzących tu już wcześniej lub przybyszów zajmujących ziemię na szkodę kl. tyn. → niżej) po śląskiej stronie granicy z obowiązkiem służby na rzecz zamku Zatora były możliwe zapewne dopiero po → 1328 (p. 3a), a zapewne miały miejsce w 2. połowie XIV w. (zbliżoną datację przyjmuje i K. Buczek).

Równie niejednoznaczny wydaje się problem najstarszej własności, z racji przedzielenia obszaru L. przez granicę małopolsko-śląską od 1274 r. (jeszcze w 1581 L. Zarzecze odnotowano w pow. szczyrz., a L. D. i L. G. w pow. śl., → p. 2; szlachta z L. Zarzecza zobowiązana była do służb na rzecz zamku Lanckorony w ziemi krak., zaś szlachta z innych obu L. [L. Górnych i Dolnych] - na rzecz zamku w Zatorze → p. 3b). Informacje z → 1328, 1343 i 1581 (p. 3a i 2) wskazują, iż po małopolskiej stronie granicy umiejscawiać należy L. Zarzecze, gdzie Kazimierz W. mógł czynić nadania i gdzie dziesięcina pozostała przy biskupie krak. (nadanie przez bpa dzies. na rzecz kl. tyn. z 1287, → p. 5a, objęło tylko części L. po śląskiej stronie granicy), zaś pozostała cz. obszaru zw. L. leżała po śląskiej stronie granicy i należała do kl. tyn. Przemawiają za tym także wiadomości o sporach o przynależność parafialną: L. Zarzecze związane było do XV w. z par. w → Izdebniku i przynależało wraz z nim do tenuty lanckorońskiej (→ p. 3b, 1564-81; LK 1 s. 200-16; ŹD. s. 48), zaś L. Dolne, Średnie i Górne należały do parafii w Woli Radziszowskiej, gdzie właścicielem był opat tyn. (→ p. 1, 5). Jednak późniejsze występowanie dziedziców także w L. po śląskiej stronie granicy (→ p. 3a, 1406 i nast.) oraz gwałtowne spory o dzies. (→ p. 5a) mogłyby świadczyć, iż dziedzice L. w ciągu XIV w. zajmowali siłą sąsiednie obszary należące do klasztoru tyn. (też → p. 3a, 1470-80). Osobnym problemem są trudności identyfikacyjne, tylko w niektórych wypadkach możliwe do rozwiązania w sposób jednoznaczny. Podstawową przeszkodą jest duże od końca XIV w. rozrodzenie dziedziców poszczególnych części L. (→ p. 3a, zwłaszcza → 1459), ich wzajemne powiązania rodzinne, używanie przez nich podobnego zestawu imion i dominująca praktyka źródłowa obejmowania w większości przypadków poszczególnych wsi L. I., S., M. i Zarzecza wspólną im ogólną nazwą L. Dlatego też w identyfikacjach przedstawionych w tekście nie można było uniknąć ustaleń hipotetycznych, które w przypadku bardziej szczegółowych badań mogą ulec częściowej weryfikacji.