(1529 Leluchow, 1577 Leluchowa, 1588 Leliuchowa) 6,6 km na SE od Muszyny.
1. 1577, 1588 pow. sądec., par. Muszyna (RP w AG, ASK, Oddział I, 114 k. 209v; 126 k. 315v)1Przynależność parafialna L. do Muszyny odnotowana tylko w RP; do końca XVI w. nie została potwierdzona źródłami proweniencji kościelnej. Wedle RP w 1581 r. okręg parafialny muszyński obejmował nie wymienione z nazwy wsi przynależne do Muszyny, zaś w 1596 r. - tylko Muszynę. Dopiero w 1604 r. bp Bernard Maciejowski na nowo uposażył parafię i przyłączył do niej 30 okolicznych wsi „schizmatyckich”, w tym L. (Kumor Archidiak. s. 41-2; Stamirski, Muszyna → p. 7, s. 39-40).
2. 1589 bp krak. Piotr Myszkowski wyznacza granice m. Muszyny, które rozpoczynają się od wierchu Zimnego [góra 917 m npm na SE od Muszyny i NE od Leluchowa; Mapa Obrębów] i od L. biegną do rz. Poprad, stanowiącej granicę z Węgrami (H. Stamirski, Muszyna → p. 7, s. 13)2Proces o granice pomiędzy Muszyną i L. z 1613 r. oraz późniejsze procesy graniczne z XVIII w. omawia Stamirski, Muszyna → p. 7, s. 27-30. Granice pomiędzy Muszyną a L. uwzględniono też w ordynacji dla klucza muszyńskiego z 1647 r. (Kuraś, Ordynacje, 99).
3. Własn. bpstwa krak. 1529 klucz muszyński bpa krak.; z L. czynsz wart. 1 grz. 22 gr bpowi krak. (LR s. 46); 1575 wedle ordynacji bpa krak. Franciszka Krasińskiego dla klucz muszyńskiego osadnicy (coloni) i ich następcy z przyległych wsi Miastko, Muszynka, Krynica, Powroźnik, L., Szczawnik i Andrzejówka winni odpracowywać z własnym bydłem 2 dni w roku na folw. zamkowym w Muszynie (Kuraś, Ordynacje, 48, s. 41); 1577 2 tracze dziedz. płacą po 12 gr; 1588 L. wym. bez danych (RP w AG, ASK, Oddział I, 114 k. 209v; 126 k. 315v); 1596-1604 wsie przynależne do Muszyny zamieszkałe przez ludność schizmatycką (wołoską; Stamirski, Muszyna → p. 7, s. 39).
4. 1583 Piotr Myszkowski bp krak. potwierdza Łukaszowi Ludkowi sołtysowi w L. przywilej na sołectwo, bowiem poprzedni spalił się w pożarze. Sołtysowi ma posiadać 2 ł. sołeckie, którymi obecnie dysponuje, młyn, piłę tracką, folusz, stępę i karczmę. Przysługuje mu zwolnienie od danin, jeśli chowa stado owiec liczące do 200 sztuk (Bębynek, Starostwo → p. 7, s. 614-5; K. Pieradzka, Na szlakach Łemkowszyzny, Kr. 1939, s. 62-3); 1597 mieszczanie muszyńscy pozywają sołtysów wsi klucza muszyńskiego, m.in. L., o warzenie piwa, palenie gorzałki i sprzedawanie w miejscowych karczmach obcego alkoholu na szkodę interesów i wbrew przywilejom miasta Muszyny (Stamirski, Muszyna → p. 7 s. 19).
5. 1596-1604 → p. 3.
7. S. Bębynek, Starostwo muszyńskie, własność biskupstwa krakowskiego, Przewodnik Naukowy i Literacki, 42, 1914, s. 119, 212, 614-5; S. Płaza, Sołectwa w powiecie sądecko-czchowskim w. XIII-XVIII, Rocznik Sądecki, 9, 1968, s. 129; H. Stamirski, Muszyna i jej starostowie do roku 1781, Rocznik Sądecki, 12, 1971, s. 13-30.
1 Przynależność parafialna L. do Muszyny odnotowana tylko w RP; do końca XVI w. nie została potwierdzona źródłami proweniencji kościelnej. Wedle RP w 1581 r. okręg parafialny muszyński obejmował nie wymienione z nazwy wsi przynależne do Muszyny, zaś w 1596 r. - tylko Muszynę. Dopiero w 1604 r. bp Bernard Maciejowski na nowo uposażył parafię i przyłączył do niej 30 okolicznych wsi „schizmatyckich”, w tym L. (Kumor Archidiak. s. 41-2; Stamirski, Muszyna → p. 7, s. 39-40).
2 Proces o granice pomiędzy Muszyną i L. z 1613 r. oraz późniejsze procesy graniczne z XVIII w. omawia Stamirski, Muszyna → p. 7, s. 27-30. Granice pomiędzy Muszyną a L. uwzględniono też w ordynacji dla klucza muszyńskiego z 1647 r. (Kuraś, Ordynacje, 99).