ŁUKOWICA

(1326 Lucowicza, 1327 Luchowicz, 1336 Lucouicza, 1337 Łukowie – z kop., 1339 Luczowicza, 1401 Lucauicza, 1408 Lucauice, 1415 Łukowice, 1431 Lawcowice, 1432 Łukowa) 15 km na W od Nowego Sącza.

1. 1443 n., 1581 pow. sądec. (ZDM 3, 687; ŹD s. 130); 1326 n., 1596 par. własna; dek. Nowy Sącz (MV 1 s. 145; WR k. 40).

2. 1426 w L. las i zagajnik alias zapusta; 1527, 1568 łan Świdnicki (Szwiniczsky); 1533 lasy czyli gaje → p. 3a; 1557 Jan Sędzimir z L. pozywa Jakuba Rogowskiego z Wolicy i Świdnika, Jana Strońskiego z Wolicy i Katarzynę wd. po Piotrze Strońskim dzierż. Wolicy o wyznaczenie granic między L. a Świdnikiem i Wolicą (ZCz. 16 s. 555); 1561 ww. Rogowski oskarża Jana Sędzimira z L., że nie stawił się do wyznaczenia granic między L. a Wolicą; Jan i Aleksander Strońscy oskarżają ww. Sędzimira oraz Jana Łapanowskiego, gdyż nie stawili się do rozgraniczenia L. i Wolicy (ZCz. 18 s. 460-2); 1566 w L. locus Czarny Potok; 1568 stawek, potok, pole Świdnickie, role Dybczowska [czyli Dybca], Czaczowska, Sczepnicka oraz Jabłonka alias winnik; L. graniczy ze Stroniem; 1570 las zw. Moczur; 1577 las zw. Śliwkin [?]¹Odczyt niepewny→ p. 3a; 1593 br. Andrzej, Marcin, Stan. i Mik. Wierzbiętowie z Przyszowej pozywają Stan. Sędzimira i jego bratanka Marcina Sędzimira z L. s. zm. Piotra, a także Wawrzyńca, Joachima, Jakuba, Jana i Zygmunta Łapków ss. zm. Jana Łapki z L., Roztoki i Zawady o wytyczenie granic między Przyszową a L., Roztoką i Zawadą (ZCz. 29 s. 522); 1598 w L. cz. zw. Młyńczyska → p. 3a.

3. Własn. szlach. -a. Stosunki własnościowe. 1336-50 Ścibor z L. (Mp. 1, 205, 208; ZDM 1, 62; 4, 919)²Na dok. z 1346 r. dla klarysek starosądec, wystawionym w Nowym Sączu, świadkuje komes Ścibor (Mp. 3, 678). Jest on zapewne tożsamy ze Sciborem z L; 1350 Mikołaj z L. (ZDM 1, 62).

1378-87 Jakusz z L., zastępca sędziego sądec. (iudex subrogatus) Krzesława z Kurozwęk [pow. wiśl.] kaszt. sądec, h. Jastrzębiec [Boleścic], ojciec Jakuba stud. Ak. Krak. → p. 6 (Mp. 1, 342; ZDM 1, 185; SP 8, 606; F. Piekosiński, Rycerstwo polskie wieków średnich, 3, Kr. 1901, s. 355); 1387 Dzierżek z L. (ZDM 1, 185).

1387-1412 Wojszat, Wojszyk z L., rycerz pasowany, ż. Helena (ZK 1c s. 5; ZCz. 2 s. 57; SP 8, uw. 96/16; Mp. 4, 1061, 1082, 1134; DSZ 100-1; ZDM 1, 185; AGZ 9, 16); 1397-9 Jaszek z Bilska [h. Jastrzębiec] procesuje się z Wojszatem z L. o to, że bezprawnie kazał ogłosić niestawiennictwo Jakusza na wiecu, aby uwolnić się od wsteczy. Jakusz pozyskuje na Wojszacie 30 grz. i tyleż z tytułu szkody, z tym, że o szkodę winien złożyć przysięgę (SP 8, 7809-10, 7816, 7830-1, 8435, uw. 229/51, 272/5, 273/37, 274/

3).

1401-4, 1426 Mikołaj Krakowski, Krakówka z L. h. Jastrzębiec, s. Jan (Mp. 4, 1082; AGZ 7, 36; SP 2, 731; GK 2 s. 482, 486, 491, 499).

1402-12 Piotrasz, Piotr z L. (SP 2, 863, 1062; ZCz. 2 s. 47); 1402 Jadwiga z Pilicy oddala oskarżenia Piotrasza z L. o wydanie za mąż dziewczyny bez jego wiedzy, o 60 grz. i o szkodę (SP 2, 863); 1404 Wojszat z L. ręczy dzieciom [zm.] Marka z Kępia, że należne im od Mikołaja z Olelina pieniądze, ulokowane u tegoż Mikołaja na jakiejkolwiek dziedzinie, złoży na najbliższych terminach po ś. Mikołaju, zaś Mikołaj wcześniej przekaże te pieniądze na ręce Wojszata; ww. Mikołaj zobowiązuje się zapłacić Wojszatowi z L. 36 grz. gr pras. (ZK 4 s. 133, 156).

1405-8 Jakub z L. stud. Ak. Krak. w 1405, s. Jakusza (Al. 1 s. 21; ZK 5 s. 31); 1408 jeśli Jan Górka z Gór [dzisiaj Góra Zbylitowska, pow. pilzn.] nie zapłaci Jakubowi z L. 30 grz. półgr, wwiąże go do Ryglic (ZK 5 s. 31).

1412-9 Mikołaj z L. (ZCz. 2 s. 51; GK 1 s. 191); 1412 Wojszat z L. zapisuje ż. Helenie 30 grz. wiana na kmieciach Staszonie, Stanku i Matisie w Zawadzie oraz na Markuszu i Macieju zw. Czapka w L. Zapis ten będzie ważny tak długo, jak długo Helena będzie wdową (ZCz. 2 s. 40); 1412-3 Helena z L. z Jaszkiem z Lusławic o 30 grz. wiana, nierogaciznę i zboże wart. 20 grz. (ZCz. 2 s. 57-8, 60, 62, 67, 69 – jako relicta Woyschatowa, ale relicta przekreślone, 70-1).

1415-21, zm. przed 1426 Klemens Uchacz z Adamowie czyli Woli Adama [dzisiaj Jadamwola] i L., h. Jastrzębiec, sędzia kaszt. sądec. 1414-17, br. Pełki i zm. przed 1416 Mik. Uchacza z Woli Adama, opiekun jego dzieci z małżeństwa z Katarzyną z Rzepiennika 2v° ż. Mik. Szreniawy z Łosia, żona Katarzyna wd. od 1426, ss. Jan i Jakub (ZB 1a s. 88-90, 140, 143, 146, 220; ZCz. 2 s. 168; ZK 5 s. 414; 6 s. 28; GK 1 s. 317-8); 1415 Dominik z Pstroszyc podzastawia za 50 grz. półgr Klemensowi z L. 4 kmieci w Stroniu [par. Podegrodzie] i piątego w Zagórowie [par. Przyszową], których ma w zastawie od br. Dziersława ze Stronia – zp.; tenże Klemens winien zapłacić ratami ww. Dominikowi 30 grz. – zp. Zapłacone (ZK 6 s. 29); → Dębowy Dział p. 3; 1416 Klemens Uchacz z L. poręcza przed sądem za dzieci [zm. br.] Mikołaja z Adamowic Pakosza, Włościbora i Jadwigę oraz ich matkę Katarzynę, że będą się kontentować jakimkolwiek wyrokiem w sprawie o dobra dziedz. trzymane przez ww. Katarzynę, tzn. pozyskaniem dóbr lub ich utratą; Mik. Szreniawa poręcza za ż. Katarzynę z jednej strony a Klemens Uchacz z L. za dzieci Mikołaja z Adamowic, czyli swych bratanków, z drugiej, że Katarzyna i ww. dzieci stawią się w określonym terminie w sądzie w Bieczu, gdzie zawrą ugodę, której będą przestrzegać pod zakładem 1000 grz. (ZK 6 s. 211, 258); → Gromnik p. 3.

1418-26 Pełka Uchacz z L. i Woli Adama [h. Jastrzębiec], br. Klemensa Uchacza (ZCz. 2 s. 246; GK 1 s. 317-8; GK 2 s. 530, 535; SP7/2, 339).

1418-20 Wawrzyniec Bądkowski zL., ż. Elżbieta (ZCz. 2 s. 236; GK 1 s. 13, 189; ZK 7 s. 23).

1418 siostry Elżbieta i Anna dz. L. i → Klimkówki (ZCz. 2 s. 236); jeśli Mikołaj z Wielogłów nie zapłaci Wawrzyńcowi z L. 60 grz. do ś. Mikołaja, dług wzrośnie do 100 grz., które winien zapłacić na Boże Narodzenie Wawrzyńcowi lub jego ż. Elżbiecie (ZCz. 2 s. 236); jeśli Klemens Uchacz z L. nie zwrócić 50 grz. długu br. Pełce, wwiąże go w sumie 60 grz. do dziedziny, którą kupił od Anny ż. [Jakusza] Lanwy [= Łągwy] (ZCz. 2 s. 246); → Klimkówka par. Wielogłowy p. 3.

1419-44 Mikołaj Czeczotka z L. i Wysokiego 1444 (GK 1 s. 180; ZCz. 3 s. 180, 196; AGZ 7, 36, 44)³W 1404 r. niejaki Mik. Czeczotka i Maczek Szorsza z Sącza nie stawili się przeciwko Andrzejowi z Grochocic o 30 grz., w sprawie których mieli przysięgać, a Czeczotka oddzielnie o inne 30 mniej 2 grz. (ZK 4 s. 112). Trudno rozstrzygnąć, czy należy go łączyć z Mik. Czeczotką z L. Niewątpliwie tożsamy z nim jest natomiast świadkujący w 1415 r. w sądzie czchow. bez podania miejsowości Mik. Czeczotka (ZCz. 2 s. 136); 1419 Mik. Czeczotka z L. z powodu choroby przekłada termin sprawy z Jadwigą ż. Junty z Jawczyc, która pozwała go o to, że napadł ją na wolnej drodze król. i poranił dwóch ludzi równych mu stanem, podróżujących z nią w jej sprawach – zp. (GK 1 s. 116, 129, 180, 191, 207, 212); Elżbieta ż. Wawrzyńca z L. wyspowiadała się kapelanowi Marcinowi pleb. z L. w sporze z Klemensem Uchaczem z L., który siłą zabrał jej 16 kloców drewna – termin do ugody; Klemens przekłada termin z Elżbietą o 16 kloców jodłowych z powodu większej sprawy z Jurgą Nawój owskim o 50 grz. (GK 1 s. 189, 198, 207, 212, 220); Małgorzata ż. Jana Franczucha pozywa Wawrzyńca z L. o to, że z 5 innymi przemocą zabrał 50 kop pszenicy i tyleż kop żyta; tenże Wawrzyniec przekłada termin ww. sprawy, ponieważ przed podstarościm ma większą sprawę z Jerzym Nawój owskim o 50 grz.; strony mają wyznaczony termin o wszystkie sprawy (GK 1 s. 189, 198, 206, 212); 1420 Wawrzyniec z L. ma zapłacić poczwórną karę XV sędziemu, podsędkowi, pisarzowi ziemskiemu i pisarzowi sędziego krak. oraz karę król. LXX od oczyszczenia szlachectwa (a conpurgacione nobilitatis), gdyż wyszedł z sądu nie płacąc kosztów sąd. – zp. Zapłacił (ZK 7 s. 23); 1421 Klemens z Naszacowic i Mik. Krakowski z L. poręczają za sługę Dziersława z Woli Adama, a Wielopolski poręcza za swego kmiecia z tejże wsi, że pod zakładem 60 grz. zachowają pokój do wyroku sąd. (ZK 7 s. 528); Piotr Zgaga z Druszkowa [par. Wojakowa lub Czchów] z Klemensem Uchaczem z L. o 4 grz. długu (ZCz. 2 s. 386, 371).

1425-6 Franciszek, Franczek z → Kępia 1424-34, → Kurozwęk 1423-34, Stronia i L., zm. przed 1436, ż. Mirochna czyli Anna (→ Kępie p. 3: 1424) siostra Sędzimira z Kępia i L. 1404-36 (GK 2 s. 419-20, 530).

1425 Warcisław i Jan z L. (GK 2 s. 420)⁴Jest to może Jan Franczuch → 1426, a ew. Jan Uchaczowic → 1437 lub Jan s. Mik. Krakowskiego → 1438; Jan Czelustka ze Stradowa burgr. krak. i Nieustęp ze Słupowa poręczają Janowi Franczuchowi z Naszacowic pod zakładem 60 grz. stawić w sądzie Franciszka z L., którego Franczuch oskarżył o [zabór] konia, kuszy i miecza; tenże Franciszek winien przedłożyć przed sądem miecz i pod karą XV złożyć przysięgę w sprawie; tenże Franciszek wobec swych ww. poręczycieli, a Jan Franczuch wobec swoich, tj. Warcisława i Jana z L. oraz Piotra z Boszczyna, pod zakładem 60 grz. zobowiązują się zachować pokój; tenże Franciszek okazuje przed sądem siwego konia i kuszę, a sąd odsyła jego sprawę do rozstrzygnięcia przez wielkorządcę krak. w Niepołomicach (GK 2 s. 419-20,423); stren. Piotr z Rytra ma termin przysięgi za Franczka z L., że to on pierwszy uczynił zapis; Piotr Chełmski, Jan Beski i Kwaśniowski poręczają, że ww. Franczek pod zakładem 300 grz. stawi się, [aby zeznać], że pierwszy uczynił zapis – zp. (GK 2 s. 439).

1426-41 Katarzyna Uchaczowa dz. L. i Męciny, wd. po Klemensie Uchaczu (GK 2 s. 482; ZK 11 s. 3-4; ZCz. 3 s. 168).

1426 Paszek z L. (GK 2 s. 527, 604); Prędota alias Franczuch z L. (AGZ 7, 36; GK 2 s. 527, 530); Jan Franczuch z L. i Naszacowic [h. Turzyna], ż. Małgorzata (GK 2 s. 527); Jan Kruszyna z Galowa [pow. wiśl.] pozywa Mikołaja z L. o to, że jego konia żelaznosiwego (Szelasnoszewy) wprowadził do swego domu [właściwie do swej stajni], gdzie też zatrzymał go woźny. Mikołaj z powodu choroby przekłada termin przez szl. [Mik.] Krakowskiego z L.; tenże Mikołaj przełożył kolejny termin przeciwko ww. Kruszynie, na który pod karą miał stawić tego konia; Mikołaj z Bydlina chciał z tytułu nałożonych kar przełożyć z powodu choroby termin Kruszyny z Galowa przeciwko pozwanemu Mikołajowi z L., stąd Mikołaj oddala jego pozew (GK 2 s. 482, 486, 491, 499); Katarzyna wd. po Klemensie Uchaczu z L. pozywa Prędotę, Jana Franczucha i Paszka dziedziców z L. o to, że siłą usunęli ją z jej dóbr; taż Katarzyna nie stawiła się w sądzie przeciw ww., zatem jej pozew zostaje oddalony (GK 2 s. 527, 541); Franciszek z Kępia z jednej a szl. Jan alias Franczuch z Naszacowic i Prędota z L. mają wyznaczony termin o wszystkie sprawy (GK 2 s. 527, 541, 543, 589); tenże Franczek z Kępia stawił się na termin nadworny przeciwko nieobecnemu Prędocie alias Franczuchowi z L. o to, że wyrąbał bezprawnie las wart. 10 grz. i zagajnik (szereptam alias zapustha) wart. kolejnych 10 grz., lecz Uchacz odroczył Prędocie trzy terminy z powodu choroby, co poświadczył też Maciej domownik Sołtysa wrotnego zanikowego (GK 2 s. 530); Franczek z Kępia pozywa Pełkę Uchacza z Woli Adama o to, że siłą zabrał mu w L. jego wołu; tenże Pełka winien złożyć przysięgę oczyszczającą go z powyższych zarzutów (GK 2 s. 530, 535); Franczek z Kępia, który pozywał Prędotę z L. o kołczan i kuszę, uwalnia go od tej sprawy (GK 2 s. 604).

1430-43 Sędzimir, Sędomir z L. i → Kępia 1404-32 h. Ostoja, s. Marka z → Kępia i → Kurozwęk, br. Mirochny czyli Anny ż. Franciszka z Kępia i L., Katarzyny ż. Ścibora z Rzelska [Mazowsze] i nieznanej z imienia ż. Stan. Gołego z Boleścic i → Kępia (ZK 9 s. 199-200; ZCz. 3 s. 180, 189, 191; AGZ 7, 44)⁵Zob. przyp. następny.

1430-7 Jan Uchaczowic z L. i Zawady, s. Klemensa Uchacza i Katarzyny, br. Jakuba (ZK 146 s. 206-7; ZCz. 3 s. 134); 1430 Jakub s. Klemensa Uchacza i Katarzyny, br. Jana (ZK 9 s. 200); 1430 Piotr ze Stadnik zastawia za 50 grz. Katarzynie wd. po Klemensie Uchaczu z L. Zegartowice. Przy wykupie Katarzyna ma zwrócić Piotrowi 8 ćw. wysianego żyta; Jan Radwan z Zebrzydowic zastawia za 50 grz. ww. Katarzynie i jej dzieciom [Janowi i Jakubowi] całącz. w Męcinie [par. własna] (ZK 146 s. 206-7); → Kępie p. 3.

1431-44 Sędziwój z L., ż. Dorota c. Stanisława z Pogorzyc (GK 4 s. 259, 283, 306; ZK 197 s. 621; ZDM3, 687)⁶Być może Sędziwój i występujący w 1. 1430-43 Sędzimir z L. i Kępia to ta sama osoba używająca dwojga imion, co jest charakterystyczne dla imiennictwa tej rodziny; 1431 Mikołaj z L. (GK4 s. 283); Sędziwój z L. ręczy pod zakładem 10 grz. za swych kmieci, że będą żyć w pokoju z Dziersławem Wagiem (Wangel) z Woli Adama; Mikołaj z L. ręczy pod zakładem 10 grz. za ww. Dziersława, że będzie żył w pokoju z kmieciami Sędziwoja z L.; sędzia grodzki krak. ustanawia zakład 100 grz., pod którym Sędziwój z L., Dziersław z Woli Adama i Mikołaj z L. mają zachować pokój (GK4 s. 283); 1432 → Kępie p. 3; 1433 Katarzyna wd. po Klemensie Uchaczu z L. podzastawia za 50 grz. pólgr Janowi z Lipy [nie zid., pow. chęc..?; woj. sier.?] dziedzinę zw. Męcina. Jeśli dobra te zostaną wykupione, to owe 50 grz. będzie leżeć u Jana, a on będzie jej płacił 6 grz. czynszu (ZK 10 s. 77); 1436 Jan z Niewiarowa ma zapłacić ww. Katarzynie 100 grz. pod rygorem podwojenia długu, w którym otrzyma ona wwiązanie do Nieznanowic (ZK 11 s. 5); taż Katarzyna kwituje Jana z Lipy ze spłaty 50 grz. i kasuje dawny wpis [→ 1432] dotyczący tej sumy (ZK 11 s. 3); 1437 ww. Katarzyna z L. umarza wszystkie zapisy na 100 grz., które ma w księgach grodzkich od Jana z Niewiarowa, i wszystkie inne zapisy na Nieznanowicach (ZK 146 s. 345); Jan Uchaczowic s. zm. Klemensa Uchacza z L. ustępuje na 4 lata Mikołajowi s. Gabańskiego cz. w L. i Zawadzie, które trzymał jego ojciec. Gabański za ten okres zapłaci Uchaczowicowi po 6 grz. płacone co 2 lata. Pierwsze 6 grz. za pierwsze 2 lata już odebrał (ZCz. 3 s. 134).

1438-41 Jan s. Mik. Krakowskiego, ż. Anna c. Wiktora i Stachny z Wiatrowic (ZCz. 3 s. 142, 168).

1438 Przecsław z L.; Jan dz. L. s. Mik. Krakowskiego oprawia ż. Annie c. Stachny 20 grz. posagu i 20 grz. wiana na połowie dóbr dziedz.; Wiktor z Wiatrowic oświadcza, że winien jest zięciowi Janowi dz. L. z tytułu posagu za c. Annę 20 grz., które zobowiązuje się spłacić w ciągu 10 lat; taż Anna oświadcza, że została przez ojca spłacona z dóbr ojczystych i macierzystych; Dorota ż. Piotra z Olszowej oświadcza, że jej br. Przecsław dz. L. dał jej 7 grz. za dobra ojczyste i macierzyste (ZCz. 3 s. 142-3).

1441-65, ew. ok. 1471 Mikołaj Łosoś, Gabański h. Janina, dz. L. i → Gabania 1440-65 (ZCz. 4 s. 291, 299, 412: Gabon; ZK 16 s. 359, 365; 17 s. 397; 147 s. 333; DLb. 1 s. 550, z ok. 1471 r.?); 1441 Sędziwój z L. oprawia ż. Dorocie c. Stanisława z Pogorzyc po 100 grz. posagu i wiana na połowie dóbr dziedz. (ZK 11 s. 477); Jan z L. kupuje za 100 grz. półgr od Błażka z Trąbek całą cz. jego ojcowizny w Trąbkach (ZCz. 3 s. 163); Mikołaj z L. sprzedaje za 120 grz. półgr i za połowę młyna z polem w Roztoce Sędzimirowi z Kępia całą cz. w L. Strony zobowiązują się pod zakładem 50 grz. wpisać transakcję do ksiąg ziemskich (GK 7 s. 419); Mik. Czeczotka z L. sprzedaje Sędzimirowi z L. za 50 grz. półgr i za połowę młyna w Roztoce całe cz. w L., Roztoce i Zawadzie; tenże Sędzimir dz. L. zeznaje, że zapłaci ww. Czeczotce 10 grz. – częściowo zp.; tenże zobowiązuje się zapłacić Czeczotce za rok 25 grz. pod rygorem podwojenia długu; Jan s. Mik. Krakowskiego dz. L. sprzedaje za 100 grz. półgr Mikołajowi z Gabania całe cz. dziedz. w L., Roztoce i Starym Świdniku [par. Podegrodzie]; Anna ż. Jana oświadcza, że wszelkie dok., jakie posiada na ww. dobra, umorzy lub przekaże Gabańskiemu; tenże Jan oprawia ż. Annie 40 grz. posagu na połowie swych dóbr w Trąbkach (ZCz. 3 s. 167-9); Piotr ongiś z Łuczyc [zapewne h. Ulina] pozywa Mikołaja z L. o to, że zatrzymał jego s. Stanisława, do którego [z tytułu opieki?] Piotr jest bliższy, ponadto o to, że trzymając z tego tytułu 10 grz. czynszu, z którego winien płacić rocznie 1 grz., nie płaci jej od 6 lat, i w związku z tym winien zapłacić szkodę i główną sumę pieniędzy. Mikołaj brat [stryjeczny? Mikołaja] ze Świdnika [par. Podegrodzie] przekłada termin; strony godzą się i umarzają wszystkie terminy o tego chłopca i 10 grz. (GK 7 s. 488-9, 510).

1443 Jan s. Mik. Krakowskiego z L. ustępuje Sędzimirowi z L. z pr. bliższości do dziedziny L. i połowy karczmy z zagrodą tamże (ZCz. 3 s. 196); jeśli Mikołaj z Niewiarowa nie zapłaci 90 grz. Mik. Gabańskiemu z L., wwiąże go do Szczegłowa (GK 8 s. 607-8); 1444 Mik. Czeczotka z Wysokiego [par. Kanina] alias L. procesuje się z Janem z Koniecpola [woj. sier.] podkanclerzym kor. (ZK 147 s. 65); 1446 Piotr ze Stronia pozywa Mik. Gabańskiego z L. o 25 grz. (ZCz. 3 s. 248); 1451 jeśli Mikołaj z Bełzowa nie zapłaci 70 grz. Mik. Łososiowi z L., wwiąże go do swej cz. w Skrzelczycach [pow. chęc.] (ZK 146 s. 574).

1462-6 Sędzimir czyli Sędziwój z L., c. Elżbieta ż. Piotra z Sieradzki (ZCz. 4 s. 231; ZK 17 s. 355)⁷Trudno rozstrzygnąć, czy Sędzimir Sędziwój jest tożsamy z występującym niewiele lat później w 1. 1471-86 Szczepanem Sędzimirem alias Sędziwojem. Z jednej strony może na to wskazywać informacja Długosza w DLb. 1 s. 550, który wymienia 2 dziedziców L., tj. Mik. Gabańskiego i Szczepana Sędzimira. Gabański występuje w źródłach w 1. 1440-65, Sędzimir Sędziwój w 1. 1462-4, Długosz zaś oddaje w całym tym tomie stosunki własnościowe w 1. ok. 1466-71. Skoro zaś spośród Sędzimirów wymienia jako dziedzica L. jedynie Szczepana Sędzimira, to można przypuszczać, że Sędzimir Sędziwój jest tożsamy ze Szczepanem. Wątpliwości co do takiej identyfikacji budzą jednak konsekwentne zapisy jego imienia w księgach: Sędzimir lub Sędziwój bez przydawania mu imienia Szczepan. Z kolei od 1471 r. pojawia się w źródłach dziedzic o imieniu Szczepan, dla którego imiona Sędziwój lub Sędzimir są drugimi. Już sam ten fakt nakazuje ostrożność przy łączeniu obu postaci. Kolejnym argumentem może być dość znaczna różnica wieku dzieci Sędzimira i Szczepana, która wynosi ok. 20 lat, możliwa jednak do akceptacji przy założeniu, że Sędziwój miał dzieci z dwóch małżeństw. Wreszcie, Sędzimir biologicznie mógłby być synem Sędzimira Sędziwoja zm. po 1444 r., w przypadku zaś połączenia go ze Szczepanem powstałaby w tym miejscu luka pokoleniowa, ponieważ mógłby on być dopiero jego wnukiem; 1462 jeśli Sędzimir z L. nie zapłaci zięciowi Piotrowi [s. Benedykta] z Sieradzki [dzisiaj cz. wsi Sobolów – UN 2 s. 64] 20 grz. posagu za c. Elżbietę, da mu wwiązanie w kmiecia osiadłego w Zawadzie, płacącego 2 grz. czynszu; taż Elżbieta kwituje ojca Sędzimira z L. ze spłaty należnej jej z L. (ZCz. 4 s. 231); 1465 Jan s. Jana Laczwy z Nieznamirowic wyznacza ż. Annie c. Mikołaja z L. po 40 grz. posagu i wiana na połowie dóbr w Nieznamirowicach; taż Anna zeznaje, że ojciec spłacił ją z ojcowizny i macierzyzny w Nieznamirowicach; Mikołaj z L. ma zapłacić zięciowi Janowi 20 grz. posagu c. Anny albo wwiązać go do młyna w Świdniku, z którego może pobierać nie więcej jak 2 grz., zaś wszystkie inne dochody winny przypaść Mikołajowi (ZCz. 4 s. 302-4); 1466 Piotr z Sieradzki zeznaje, że Sędziwój z L. zgodnie z zapisem w księdze spłacił mu 20 grz. posagu (ZK 17 s. 355).

1471-86 Szczepan Sędziwój czyli Sędzimir z L. h. Ostoja, ż. Elżbieta c. Zbigniewa z Donatkowic, ss. Stanisław i Marcin Sędzimirowie (ZCz. 4 s. 463; ZK 147 s. 445: Szczepan z L.; GK 21 s. 1028-31; Teut. 6 s. 5; DLb. 1 s. 550, z ok. 1471 r.)⁸W 1479 r. jako dz. L. występuje Szczepan czyli Sędziwój br. cioteczny zm. Jana Kępskiego z Kępia i wuj wujecznyjego dzieci (SP 2, 4211-2) → Kępie p. 3. Niewątpliwie Szczepan Sędziwój i Szczepan Sędzimir to ta sama osoba używająca dwojga imion. W DLb. wymieniony z h. Ossoria, co jest błędem wydawcy lub Długosza; 1471 Szczepan z L. oprawia ż. Elżbiecie c. zm. Zbigniewa z Donatkowic po 200 grz. posagu i wiana na połowie dóbr w L. i Zawadce (ZCz. 4 s. 463); 1479 → Kępie p. 3: Szczepan Sędziwój de Łukowa.

1484-1501, zm. przed 1518 Marcin Sędzimir z L., dz. cz. Rudki, s. Szczepana Sędzimira i Elżbiety, ż. Małgorzata c. Marcina Wierzbięty z Przyszowej i siostra Feliksa i Jakuba Wierzbiętów, 2 v° ż. Jana Gilowskiego z Gilowej i L. → 1525, s. Jan Sędzimir (GK 21 s. 1028-31; Teut. 6 s. 5; ZCz. 7 s. 105-7).

1484-6 Stanisław Sędzimir s. Szczepana Sędzimira i Elżbiety, br. Marcina (GK 21 s. 1028-31; Teut. 6 s. 5); 1484 → Królówka p. 3; 1492 Jakub Wiatrowski mieszcz. nowosądecki zięć malarza Jana, który tego roku zachorował i zmarł w wyniku zarazy, za poręką teścia kupił od pani [Elżbiety?] Sędzimirowej wóz wojenny (currus falcatus) i 7 koni (Sądecczyzna 2, → p. 7, s. 314).

1498-1511, zm. przed 1517 Bernard [Gabanski] z L. [h. Janina], dzieci Paweł, Mikołaj, Bernard, Zofia ż. Jakuba z Porąbki → 1515 i Dorota (ZCz. 7 s. 79; 8 s. 45; GS 1 s. 32); 1499 Janusz z Mstowa, Piotr Rakowski z Królówki jako poręczyciele za dzieci Niedźwieckiego, Marcin Sędzimir z L., Henryk i Paweł Pszonkowie jako poręczyciele za młodszego br. Jakuba, Imbram z Lekszyc jako poręczyciel za siostrę Annę, Stanisław [Wiejski] z Zagajowa [pow. wiśl.] i Stan. Sikorski z Rybia jako poręczyciele za szl. Swarockich, Jan z Mikołajowic, Marcin z Leszczyny, [Mik.] Wiktoryn z Trąbek, Jan z Poręby i Mik. Dobrocieski dziedzice Rudki sprzedają Piotrowi z Wiśnicza kaszt. sand. i marszałkowi kor. za 220 grz. swe cz. w Rudce. Ww. mają pod takimż zakładem wnieść zapis do ksiąg ziemskich czchow. (GK 27 s. 806-7); 1501 ww., m.in. Marcin Sędzimir z L., wpisują powyższą transakcję do ksiąg ziemskich (ZCz. 1 s. 105-7).

1516-20 Paweł Gabanski zL. [h. Janina] s. Bernarda, br. Mikołaja, Bernarda, Zofii i Doroty (GS 1 s. 1, 42, 100, 107, 147-9).

1516-20 Mikołaj Gabański z L. br. ww. Pawła (GS 1 s. 1, 100, 107, 147-9); Zofia Gabańska z L., siostra Pawła, Mikołaja i Bernarda (GS 1 s. 13-6, 147-8); Piotr Stroński ze Stronia dzierż, cz. L. (GS 1 s. 13-4, 148-9); 1516 br. niepodzieleni Mik. i Paweł Gabańscy z L. zastawiają Andrzejowi Pielszowi z Rogów za 32 1/2 grz. 3 swych kmieci w L.: Stan. Siekańca, Grzegorza Gardona i Piotra Słotę; Mik. Gabanski i jego siostra Zofia wydzierżawiają na 6 lat za 3 1/2 fl. rocznie Piotrowi Strońskiemu ze Stronia całe cz. dziedz. w L., tj. dwór czyli folw., gdzie obecnie mieszkają wraz z nierogacizną i bydłem. Pod zakładem 40 grz. ręczą za br. nie wydzielonego Pawła, że nie będzie Strońskiemu przeszkadzał w trzymaniu tych dóbr; Paweł Gabanski z L. wydzierżawia na 6 lat za 3 1/2 fl. ww. Piotrowi Strońskiemu swoją cz. dziedz. w L. i Wolicy wraz z dworem w L. oraz ruchomościami i nieruchomościami; ww. Mik. i Paweł Gabańscy, mając wobec ww. Pielsza dług 32 1/2 grz. zapisany na kmieciach Siekańcu, Gardonie i Słocie, dopisują do tej sumy 4 grz. i 12 gr, a gdyby Piotr Stroński lub ktokolwiek inny chciał tych kmieci od Pielsza wykupić, to winien mu zapłacić obie ww. sumy (GS 1 s. 1, 13-6).

1517 – zm. 1525 Bernard Gabanski z L., br. ww. Pawła, Mikołaja, Zofii i Doroty (ZCz. 9 s. 77-9; GS 1 s. 30-1); 1517-8 Jan Ilowski [= Gilowski] z Iłowej [= Gilowej] dzierż, cz. L. (GS 1 s. 38-9, 66-7, 81)⁹W księgach czchow. wieś Gilowa zapisywana była najczęściej jako Iłowa z pominięciem spółgłoski G, rzadziej Gilowa, a jej dziedzic nosił nazwisko Ilowski. W haśle przyjęto zapis → Gilowa, a nazwiska dziedzica: Gilowski. ; 1517-9 Andrzej Pielsz z Rogów dzierż, cz. L. (GS 1 s. 35, 100); 1517 Paweł Gabanski z L. sprzedaje Piotrowi Strońskiemu ze Stronia za 100 fl. całą cz. dziedz. z cz. młyna w Wolicy [par. Podegrodzie] (ZCz. 9 s. 77-8); Wierzbięta z Bilska wnosi o oddalenie pozwu ww. Strońskiego, który oskarża go o to, że nie chciał przyjąć od niego pewnej sumy pieniędzy zapisanej mu, jak twierdzi, przez zm. Bernarda z L. na Wolicy, których wolę zwrotu zgodnie z pr. ziemskim Stroński ogłosił k. kościoła w Podegrodziu. Obecnie rodzeństwo niepodzielone Paweł, Bernard i Zofia Gabańscy [z L.] wydali Piotrowi zgodę na wykupienie z rąk Wierzbięty zapisanych mu przez ich ojca sum na Wolicy; Andrzej Pielsz z Rogów dzierż. L. poddzierżawia na jeden rok ww. Strońskiemu swoją dzierżawę w L., którą ma od br. Mikołaja i Bernarda z L.; Jan Gilowski z Gilowej [burgr. czorsztyński] dzierż. L. pozywa przed sąd grodzki br. Mik. i Pawła Gabańskich z L. o 5 grz., oni zaś wnoszą o odesłanie sprawy do sądu ziemskiego. Gilowski twierdzi, że właściwy jest sąd grodzki, ponieważ ww. bracia nie są posesjonatami, gdyż na 6 lat wydzierżawili wszystkie swoje dobra. Sąd ma podjąć decyzję, czy mają odpowiadać jako nieposesjonaci, czy jako urodzeni; Mik. Gabański z L. sprzedaje za 100 fl. ww. Strońskiemu całą cz. dziedz. z cz. młyna w Wolicy i zobowiązuje się wpisać transakcję do ksiąg ziemskich czchow. (GS 1 s. 32, 35, 37-8, 41-2; ZCz. 9 s. 85-6).

1518 – zm. 1557 Jan Sędzimir z L. i Zawady Łukowskiej czyli Zawadki [h. Ostoja], s. Marcina Sędzimira, ż. Anna c. Jana Krzeszą z Męciny, ss. Piotr i Stanisław, cc. Zofia ż. Jana Hynka z Kochanów → 1557, Dorota ż. Marcina Wierzbięty z Przyszowej → 1571, zm. przed 1583 Magdalena ż. Stan. Klempa z Zagórzan, Anna ż. Jakuba Pielsza → 1583 (GS 2 s. 485-6; 3 s. 223-5; 4 s. 455, 481; ZCz. 10a s. 44, 204-5, 220-4, 233-4, 275-6, 292-4; 11 s. 515-7; 12 s. 129; 15 s. 239-40; 18 s. 19, 39, 40, 112, 189)¹⁰Wg genealogii przodków Sędzimira, zamieszczonej w dziele Bartosza Paprockiego → p. 7, Jan był synem Stefana, czyli Szczepana, Sędzimira i Katarzyny Wierzbięcianki z Przyszowęj, pominięto zatem jedno pokolenie. Odnotowuje natomiast Paprocki nie znanych skądinąd dwóch braci Jana, których imion jednak nie podaje. Oprócz znanych nam ze źródeł synów Jana, podaje imiona jeszcze dwóch innych, zm. bezpotomnie: Andrzeja i Jakuba ojca Michała Sędziwoja alchemika.

1518-54 Jan Gilowski dz. Gilowej, cz. L. i Zawadki, burgr. czorsztyński, przedtem dzierż. L. → 1517, zm. przed 1558, ż. Małgorzata c. Marcina Wierzbięty z Przyszowej, lv^o ż. Marcina Sędzimira, s. Malcher zakonnik (GS 1 s. 38-9, 66-7, 81; 5 s. 250, 506-7, 545-6, 552, 554-6; ZCz. 10 s. 233-4; 10a s. 220-2, 275-6, 92; 12 s. 129, 135-6, 649-50, 682; 14a s. 25-6).

1518 Dorota Gabańska z L. c. Bernarda, siostra ww. Pawła, Mikołaja i Bernarda (GS 1 s. 89-91); Janusz z Mstowa i Marcin Wierzbięta z Przyszowej jako opiekunowie Jana s. Marcina Sędzimira z L. zeznają dział dóbr między Małgorzatą wd. po Marcinie a Janem. Połowa dóbr w Zawadzie i L. przypada Małgorzacie, a druga połowa Janowi. Opiekunowie połowę Jana Sędzimirowica do czasu osiągnięcia przez niego lat sprawnych, lecz nie dłużej, wydzierżawiają Janowi Gilowskiemu. Z tytułu dzierżawy Gilowski na 1 I każdego roku będzie składał u rajców sądec. Jana Hanuszka i Michała Straszą wszystkie czynsze i przezyski pod karą XV. Podobnie Marcin Wierzbięta połowę z 5 grz. czynszu z Naszacowic będzie przekazywał żonie Gilowskiego, a drugą połowę będzie składał u ww. rajców w Sączu pod karą XV, do czasu, aż Jan Sędzimirowic zgodnie z prawem oprawi Małgorzacie posag i wiano, a wówczas Gilowski umorzy zapis 100 grz. tegoż Wierzbięty na Naszacowicach (ZCz. 9 s. 122-3); Mik. i Paweł Gabańscy z L. zobowiązują się zwrócić Andrzejowi Pielszowi z Rogów 14 grz. w ciągu 4 lat, w przeciwnym razie zastawią mu w L. kmiecia zw. Król (Croll); ww. Gabańscy dają w wieczyste posiadanie Janowi Gilowskiemu dzierż. L. cały swój dwór z rolami w L. i robocizny kmieci w L. i Zawadce i pod zakładem 220 fl. zobowiązują się wpisać transakcję do ksiąg czchow. – wpisana w 1519 r.; ww. Gabańscy br. niepodzieleni sprzedają za 220 fl. ww. Gilowskiemu swe cz. dziedz. w L. i Zawadce, ponadto zobowiązują się wpisać transakcję do ksiąg czchow. i przywieść siostry Zofię i Dorotę dla wyrażenia na to zgody – wpisana w 1519 r.; Jan Gilowski z L. winien jest Mik. i Pawłowi Gabańskim ongiś z L. 4 grz. i 24 gr i pod karą XV zobowiązuje się zwrócić im tę sumę; tenże Gilowski z L. winien jest tymże Gabańskim 120 fl., które winien zwrócić na najbliższych terminach w Czchowie (GS 1 s. 78-9, 88-92; ZCz. 9 s. 148-9).

1519 Andrzej Pielsz z Rogów składa protest, ponieważ gotów był odebrać pieniądze od Mik. i Pawła Gabańskich, chcąc im ustąpić z zastawionych mu dóbr w L. [lecz nikt się nie stawił]; Jan Gilowski prawny dz. L. występuje przeciwko Pielszowi, gdyż gotów był wyłożyć pieniądze na wykup od niego dóbr w L., zastawionych mu przez Gabańskich; sąd widząc zapisy pieniędzy Pielszowi przez Gabańskich na L. i zapis sprzedaży tychże dóbr Gilowskiemu, przydaje Gilowskiemu woźnego do wwiązania w te dobra; Pielsz płaci karę XV alias 3 grz., ponieważ nie pozwał Gabańskich ongiś z L. o 9 wiard. Sąd przydaje Gabańskim woźnego, aby Pielsz nie wyszedł z sądu przed uiszczeniem ww. kary; ww. Pielsz dzierż. L. ustępuje za 36 grz. i 36 gr Gilowskiemu, prawnemu dz. L., wszystkie zapisy na dobrach czyli kmieciach w L., jakie ma od ww. Gabańskich z L.; Paweł Gabański ongiś z L. kwituje Piotra Strońskiego ze spłaty 3 1/2 fl. za ubiegły rok z dzierżawy swej cz. L.; Mik. i Zofia Gabańscy ongiś z L. kwitują tegoż Strońskiego ze spłaty 3 1/2 fl. z tytułu dzierżawy L. za ubiegły rok (GS 1 s. 94-5, 98-9, 100, 107); jeśli Jan Gilowski z L. i Zawadki nie zapłaci br. niepodzielonym Mik. i Pawłowi Gabańskim 120 fl., wwiąże ich w swe cz. w L. i Zawadce (ZCz. 9 s. 140; → pod r. 1518 wpis o sprzedaży dóbr L. Gilowskiemu); ww. Pielsz protestuje przeciw sprzedaży Gilowskiemu przez Mik. i Pawła Gabańskich dóbr L., na których miał zapisane 14 grz. (ZCz. 9 s. 150).

1520 Wierzbięta z Bilska i Przyszowej oświadcza, że Piotr Stroński prawowity dz. Wolicy wykupił od niego prac. Piotra Młynarczyka, Stan. Symonowica i Macieja z tejże wsi, których trzymał w zastawie od Bernarda z L.; tenże Stroński poddzierżawia Andrzejowi Pielszowi z Rogów do terminu upływu jego dzierżawy kmiecia Króla w L., którego ma od Mik., Pawła i Zofii Gabańskich; jeśli Jan Gilowski z L. nie zapłaci Stan. Szalowskiemu z Jazowska 80 fl., da mu wwiązanie do 3 kmieci osiadłych w L.: Piotra Słoty, Wojciecha Siekańca i Grzegorza Gardona oraz zagr. Michała zw. Michalec – spłacony w 1523 r.; Mik. i Zofia Gabańscy kwitują Strońskiego z dzierżawy dóbr L. za ubiegły rok; br. niepodzieleni Mik. i Paweł Gabańscy odstępują od umowy dzierżawy ww. Strońskiemu dóbr L. za 7 fl. rocznie i wydzierżawiają je Janowi Gilowskiemu z L. na poprzednich warunkach, wraz z obciążającymi tę dzierżawę nie spłaconymi ratami Strońskiego. Gilowski ma odebrać od Strońskiego ww. sumę pieniędzy za dzierżawę i przekazać ją Gabańskim oraz zaskarżyć go do sądu o spłatę umownych zakładów. Po upływie terminu dzierżawy Gilowski ma wydzierżawić od ww. braci te dobra i trzymać je jak prawowity właściciel do końca życia, z tym wszakże warunkiem, że zwróci im rogaciznę i nierogaciznę, konie, świnie i sprzęty domowe. Zofia Gabańska ma zrzec się czynszu z tych dóbr; tenże Gilowski przejmując dzierżawę dóbr L. zobowiązuje się pod karą XV zapłacić ww. Gabańskim 7 fl. do Bożego Narodzenia i dalej płacić im co roku z tytułu dzierżawy. Jeśli jednak Gilowski, zgodnie z zapisem w księgach ziemskich czchow., zapłaci tymże braciom 120 fl., to oni pod karą XV winni skasować obecną umowę dzierżawy i inne związane z nią zapisy (GS 1 s. 140, 143-4, 147-9).

1521 Stan. Szalowski wydzierżawia Janowi Gilowskiemu łany osiadłe w L. z 3 kmieciami i zagrodnikiem (GS 1 s. 187-8); 1523 Jan Gilowski oświadcza, że Piotr Stroński spłacił go z arendy dóbr L. i Wolica, które ustąpili mu br. Paweł i Mik. Gabańscy; Paweł Gabański kwituje Jana Gilowskiego ze spłaty arendy dóbr L. i Wolica, które wraz ze zm. br. Mikołajem i siostrą Zofią wydzierżawili na 6 lat Piotrowi Strońskiemu; Andrzej Rogowski odstępuje Janowi Gilowskiemu zapis 14 grz. na kmieciu Królu w L., który ma od ww. Gabanskich; ww. Gilowski winien zwrócić 70 fl. Stan. Szalowskiemu z Jazowska pod rygorem wwiązania w kmieci w L.: Piotra Słotę, Wojciecha Siekańca, Grzegorza Gardona i Michała zw. Michalecz (GS 1 s. 236-7, 239); 1524 tenże Gilowski zastawia ww. Rogowskiemu za 19 fl. role Siekańca i Króla kmieci z L. – spłacony 1525; ww. Gilowski wydzierżawia ww. Pielszowi z Rogów 2 kmieci w L.: Jakuba Króla i Szymona siedzącego na roli Siekańczowskiej (GS 1 s. 274-5, 289); 1525 tenże Gilowski zastawia ww. Rogowskiemu za 50 fl. 41. osiadłe w L., na których siedzą Jakub Król, wdowy Pudełkowa, Siekańcowa i Michalczowska – spłacony w 1526 r. (GS 1 s. 320, 381); Jan s. zm. Marcina Sędzimira z Zawady za zgodą Feliksa i Jakuba Wierzbiętów swych wujów kwituje z opieki dóbr po jego zm. ojcu Marcinie Sędzimirze [ojczyma] Jana Gilowskiego; Jan Gilowski z L. oprawia ż. Małgorzacie c. zm. Marcina Wierzbięty z Przyszowej po 260 fl. posagu i wiana na połowie L.; taż Małgorzata kwituje swych br. Feliksa i Jakuba Wierzbiętów ze spłaty dóbr ojczytych i macierzystych (ZCz. 9 s. 398-9).

1526 Jan Sędzimir z L. i Zawadki zastawia Janowi Strońskiemu ze Stronia za 14 fl. rolę w Zawadce z kmieciem Maciejem Bargiełem; Jan Gilowski z L. za znieważenie sądu płaci karę szyemnadzesta alias 14 grz., ponieważ przybył na zwykłe miejsce obrad z kordem u pasa i z czekanem w ręku, zelżył podstarościego, wyrzucając mu, że nie chciał rozsądzić jego sprawy z prac. Marcinem Wąglem (Wagel) domownikiem Piotra Odnowskiego z Felsztyna [ziemia przem.] star. sądec, krzyczał, że w związku z tym zabije Wągla w jego obecności, i dalej wykrzykiwał tak nieprzystojnie i gromko, że sąd przerwał obrady (GS 1 s. 381-2); 1527 Jan Sędzimir z L. i Zawadki zastawia Andrzejowi Rogowskiemu z Rogów za 13 fl. i 15 gr czwartą cz. łanu alias półłanek ciągnący się wzdłuż [łanu] Świdnickiego (Szwynyczsky) od granicy Adamowskiej [Woli Adama] oraz całą równinę (planicie alias rownią), a za 10 grz. rolę osiadłą w Zawadce z kmieciem Staneczkiem (GS 2 s. 18, 28-9); Małgorzata ż. Jana Gilowskiego z L. za zgodą męża umarza i kasuje wszystkie zapisy na Naszacowicach, jakie miała od [I-go męża] zm. Marcina Sędzimira ojca Jana Sędzimira; ww. Gilowski ustępuje Janowi Sędzimirowi z L. wszystkie dobra w Zawadzie i L. trzymane w dzierżawie i opiece (ZCz. 9 s. 498); 1528 Jan Sędzimir z L. i Zawady Łukowskiej [czyli Zawadki] zastawia ww. Rogowskiemu za 33 fl. 2 role osiadłe w Zawadzie Łukowskiej z kmieciami Staneczkiem i Bargiełem; tenże Rogowski przez swego sługę Jana Łososia składa protest przeciwko Janowi Gilowskiemu z L. o zabór poddanej tegoż Andrzeja Felicji tres fodiles alias trzech mothyk w jego ogrodzie w Wolicy (GS 2 s. 55-6, 80); 1529 ww. Rogowski dzierż. Zawady poddzierżawia Janowi Sędzimirowi z L. robocizny od zastawionych mu kmieci Staneczka i Bargieła w Zawadzie; Jan Sędzimir z L. i Zawady zastawia za 20 fl. temuż Rogowskiemu wszystkie swoje role o jakichkolwiek nazwach w Zawadzie Łukowskiej (GS 2 s. 121, 145-6).

1530-80, zm. przed 1592 Anna Sędzimirowa dz. cz. L., c. Jana Krzeszą z Gruszowa i Męciny, ż. Jana Sędzimira i wd. po nim (ZCz. 10 s. 88; 22 s. 129; GS 17 s. 934; 18 s. 53-6); 1530 Jan Krzesz z Gruszowa i Męciny ma wydać Janowi Sędzimirowi z L. 250 fl. pod rygorem wwiązania do Męciny; tenże Sędzimir oprawia ż. Annie c. Jana Krzeszą po 200 fl. posagu i wiana na połowie L. i Zawady [Łukowskiej]; tenże Sędzimir bierze od ż. Anny 50 fl. przekazane jej dożywotnio przez Jakuba Zasańskiego i zabezpiecza ją na drugiej cz. ww. wsi, wolnych od oprawy posagu i wiana; taż Anna zrzeka się na rzecz ojca praw do dóbr ojczystych i macierzystych za sumę 100 fl. od Jakuba Zasańskiego; Sędzimir kwituje Krzesza ze spłaty 250 fl. (ZCz. 10 s. 88-90); 1530-1 ww. Sędzimir z L. kwituje Krzesza ze zwrotu kolejno 70 fl., 40 fl., 22 fl. i 6 gr oraz 18 fl. mniej 6 gr, sam zaś oddaje ww. Rogowskiemu 60 fl. zapisanych na Zawadzie (GS 2 s. 166, 169, 177); 1531 ww. Sędzimir kwituje Krzesza z 250 fl. wypłaconych mu z tytułu posagu za c. Annę (ZCz. 10 s. 144).

1533 Jan Gilowski z L. i Zawadki zrzeka się na rzecz ż. Małgorzaty c. zm. Marcina Wierzbięty praw do dóbr L., Zawadka i Roztoka (ZCz. 10 s. 300); z wyroku sądu Piotr Stroński ze Stronia winien złożyć przysięgę, że nie poręczał Janowi Gilowskiemu z L. za Jana Sędzimira, iż Sędzimir winien mu dać dochód z dzierżawienia od Gilowskiego pr. wyrębywania lasów alias gajów w L. (ex appreciacione silve), zabrany kmieciom, którzy w tym lesie dokonywali wyrębów; tenże Stroński ma złożyć przysięgę, że nie poręczał Gilowskiemu za Sędzimira, oskarżonego o to, że polecił swym kmieciom z L., aby wywieźli ploty, które Gilowski stawiał w swojej dziedzinie (ZCz. 10a s. 218, 224); 1534 tenże Gilowski zobowiązuje się zapłacić Achacemu Jordanowi z Zakliczyna 50 fl. pod rygorem wwiązania w role swych kmieci w L.: Marcina Wyrostka i Grzegorza Gardona (ZCz. 10 s. 345-6); 1535 Jan Sędzimir z L. zobowiązuje się zwrócić w 2 ratach Janowi Gilowskiemu z L. 38 fl., w przeciwnym razie da mu wwiązanie w rolę, na której siedzi Stan. Ogryzek, i w zagrodę z Wojciechem Siekańcem w L. (GS 2 s. 481-3); 1535-6 tenże Sędzimir nie zapłacił Janowi Pieniążkowi z Krużlowej star. sądec. 3 fl. i 6 gr za kupione u niego żyto i zostaje skazany na kary XV; 1536 ww. Sędzimir zobowiązuje się zapłacić Adamowi Rożnowi z Mogilna podstar. sądec. 20 fl. długu, w przeciwnym razie da mu wwiązanie w 2 role w L. z kmieciami Żakiem i Bartkowicem (GS 2 s. 486, 562, 615-7); 1538 ww. Sędzimir zobowiązuje się zapłacić kolejno ww. Rożnowi podstar. sądec. 22 fl. i Adamowi Sikorskiemu 20 fl., lub dać im wwiązanie w role ww. kmieci w L.; tenże Sędzimir winien zwrócić Piotrowi Bylinie z Chrośliny 20 fl. lub dać mu wwiązanie w role Bargieła i Staneczka w Zawadzie i Macieja Staneczka w L. (GS 2 s. 694-5, 713-4; 3 s. 23-4); 1541 Jan Gilowski z L. wyręcza z więzienia swego zagr. Macieja Maniczarza i zobowiązuje się stawić go w sądzie pod karą 14 grz.; 1543 tenże Gilowski zobowiązuje się zwrócić Mik. Jordanowi s. Achacego Jordana z Zakliczyna 50 fl. lub dać mu wwiązanie w 2 kmieci w L. (GS 3 s. 206, 389-90).

1545 sprawa Jana pleb. [w L.] z Janem Sędzimirem z L. o młyn w L. zostaje odesłana do rozpatrzenia; 1546 Sędzimir protestuje przeciwko prac. Hyclakowi (Hyczlak) i Czołganowi (Czolgayn) z Woli Adama, poddanym Andrzeja Rogowskiego z Rogów i pani Pielszowej, ponieważ Hyclak przywłaszczył sobie czarną tunikę, a Czołgan tkaninę (linteamen) z konopii alias płachtę konopną z tytułu zajęcia przez Sędzimira odpędzonego od stada bydła i przetrzymywania go we własnej oborze. Rzeczy te trzymają do czasu odzyskania bydła (GS 4 s. 149-50, 220); Małgorzata c. zm. Marcina Wierzbięty ż. Jana Gilowskiego zrzeka się na rzecz Stan. Szalowskiego swych praw do L., Zawadki i Roztoki (ZCz. 11 s. 161-2); 1547 w sprawie Jana Sędzimira z L. z ww. Sędzimir zeznaje, że otrzymał od Hyclaków poddanych Rogowskiego list z pogróżkami zawieszony we dworze, w którym zarzucają mu, że ludzie jego „dzieci sierotami podziałali”, czego on sam jest „przyczyńcą”. Dalej piszą w tym liście, że „pod Rogowskimi siedzi Hycl[a]ków ród, sprawiedliwości długo czekają” i grożą mu zemstą „bo nam żal krwie swojej. W krótkim czasie na garle na twym i imieniu na twym to sam ujrzysz” (GS 4 s. 481-2; Białkowski → p. 7, s. 377-8).

1548 Piotr Stroński ze Stronia i jego s. Jan pozywają Jana Sędzimira z L. o to, że przybył do ich gospody i wraz z pomocnikami zadał Stanisławowi s. Piotra rany, od których ten później zmarł. Przed śmiercią przebaczył jednak Sędzimirowi, podał mu rękę i polecił się jego opiece na okres choroby, a w przypadku wyzdrowienia upraszał go, by się z nim ułożył w sprawie nawiązki za rany; tenże Sędzimir zastawia za 100 fl. Jakubowi Rogowskiemu z Rogów s. Andrzeja 2 role z kmieciami Staneczkiem i Bargiełem oraz 2 role opust. w Zawadzie (GS 4 s. 560-1; Białkowski → p. 7, s. 377-8); Jan Gilowski z L. pod zakładem 300 fl. zobowiązuje się wobec ż. Małgorzaty, że doprowadzi na najbliższe roki ziemskie lub grodzkie Stan. Szalowskiego, który winien umorzyć zapisy Gilowskiego na dobrach L.; Dorota c. zm. Bernarda Gabańskiego kwituje Gilowskiego ze spłaty 120 fl., które br. Mik. i Paweł Gabańscy zapisali jej na L. i Zawadce; ww. Rogowski protestuje przeciwko Janowi Sędzimirowi z L., ponieważ gotów był przyjąć od jego ż. Anny zgodę na zapis przez męża 100 fl. na Zawadce, lecz nie stawiła się w sądzie (ZCz. lis. 261-2, 326, 375); 1549 ww. Piotr Stroński oświadcza, że jest przeświadczony, iż ww. Sędzimir nie zabił jego s. Stanisława, uwalnia go więc od oskarżenia (ZK 31 s. 1314); prac. Marcin Hyclak (Hiczlak) s. zm. Wojciecha Hyclaka z Czarnego Potoku pozywa Jana Sędzimira z L. o to, że nie rozsądził jego sprawy z prac. Walentym Bartkowicem (ZCz. 11 s. 657-7); 1549-50 wyrokiem sądu Jan Sędzimir z L. winien w ciągu 2 tygodni wymierzyć sprawiedliwość ż. Annie, która została oskarżona przez Katarzynę wd. po Janie Krzeszu z Męciny, że pożyczyła od niej opaskę alias bramkę wysadzaną perłami wart. 50 fl. i nie chciała jej zwrócić. W przeciwnym razie Anna winna w sądzie złożyć przysięgę przeciwko oskarżeniom Krzeszowej; Anna składa przysięgę, że opaskę otrzymała od matki (ZCz. 11 s. 449-50, 682-2; 14a s. 15-6).

1551 Jakub Sędzimir [z L.?] (ZK 189 s. 773-4)¹¹Jakub Sędzimir wystąpił tu w charakterze pomocnika przydanego przez sąd woźnemu sądu ziemskiego krak. Szymonowi Stachurze z Popowie przy intromisji w dobra Kośmirzów. Wg Paprockiego → p. 7, żoną Jakuba była Katarzyna Pielszówna z Rogów; 1552 Jan Sędzimir dz. cz. L. zastawia za 16 fl. Jakubowi Rogowskiemu z Rogów młyn w L. i zobowiązuje się stawić do akt czchow. ż. Annę dla wyrażenia zgody na ten zapis; 1553 tenże Sędzimir zastawia Rogowskiemu młyn w L. na kolejny rok (GS 6 s. 38, 295-6).

1554 Stanisław Jordan z Zakliczyna, Drogini i Ilmanowej, dz. cz. L., Zawadki i Roztoki; Stan. Jordan z Zakliczyna i Drogini protestuje, ponieważ na ręce podstar. sądec. złożył 1100 fl., za które kupił od Jana Gilowskiego jego dobra w L., Zawadce i Roztoce, lecz ten nie chciał podjąć pieniędzy; Gilowski daje Jordanowi wwiązanie w ww. dobra i zobowiązuje się pod zakładem 1100 fl. wpisać tę transakcję do ksiąg czchow. (GS 6 s. 364, 397-400); Jan Sędzimir z L. odnawia zapis zastawu Jakubowi Rogowskiemu młyna w L. (GS 6 s. 603-6).

Zm. przed 1556 Piotr Sędzimir z L., 1-sza ż. i matka Marcina Sędzimira Zofia Bobowska z Brzeżnej, 2-ga ż. Anna poświadczona dopiero → 1571 (ZCz. 15 s. 341-4, 453-4)¹²Piotra Sędzimira nie udało się odszukać w dostępnych źródłach. Wydaje się, że mógł być wnukiem Szczepana, synem Stanisława Sędzimira→ 1484, i br. stryjecznym Jana Sędzimira → 1518.

1556-1598 Stanisław Sędzimir alias Sędziwój dz. cz. L., Roztoki, Zawady i Jastrzębia, h. Ostoja, s. Jana Sędzimira, br. Piotra, ż. Barbara c. Marcina Byliny z Wojnarowej, dzieci Gabriel, Jan i Anna ż. Stan. Zaćwilichowskiego (ZCz. 18 s. 1235-6, 1471-2; 20 s. 415, 675; 21 s. 178-9; 22 s. 346; 26 s. 1679; GS 11 s. 216-7; 12 s. 579-80; 14 s. 237)¹³Wg informacji Paprockiego → p. 7. s. Marcina Jan zginął na wyprawie wojennej.

1556-84 Marcin Sędzimir dz. L., Brzeżnej, s. zm. Piotra Sędzimira i Zofii Bobowskiej z Brzeżnej (ZCz. 15 s. 341-4; 17 s. 276-8; 26 s. 324-5); 1556 Stan. Rogowski ze Świdnika pozywa Stan. Sędzimira z L. o zapłacenie kary 3 grz., ponieważ nie ukarał poddanych: Wojciecha Klisza, Jana Chajdy, Macieja Staneczka, Marcina Ćwika, Szymona z Roztoki, Józefa Bajdy z Roztoki, Adama sołtysa z Roztoki, Szymona z Zawady, Jana Małka, Jana zięcia Lazara i Sikory wolaka z L., którzy w lesie Moczur w Świdniku wycięli 104 jodły na koły i na żerdzie. Szkoda na 200 grz.; tenże Rogowski zastawia Marcinowi Sędzimirowi s. zm. Zofii Sędzimirowej za 200 grz. długu 2 osiadłe role w Wolicy [Łukowskiej] w pow. czchow.; Marcin Sędzimir s. zm. Piotra Sędzimira i Zofii Bobowskiej ustępuje Wojciechowi Czermieńskiemu pr. patr., czyli ustanawiania plebanów, kościoła par. w Kaninie, które przypadło mu po zm. matce (ZCz. 15 s. 190-1, 341-4, 453-4).

1557-93, zm. 1593 Piotr Sędzimir dz. cz. L., Roztoki, Zawady i Jastrzębia [h. Ostoja], s. Jana Sędzimira, br. Stanisława, ż. Zofia c. Stan. Bobowskiego z Brzeżnej, s. Marcin (GS 11 s. 883; 12 s. 579-80, 14 s. 200-1, 211, 237; 15 s. 668-74, 796-9; 16 s. 316-8; 18 s. 745-9, 826-9, 836-9, 956, 963-70, 974-5, 1104-5; ZCz. 15 s. 561; 20 s. 415, 495; 21 s. 59-60, 178-9; 22 s. 346; 23 s. 348; 26 s. 659, 1679)¹⁴Ustalenie nie budzących wątpliwości powiązań rodzinnych Sędzimirów z L. wymaga osobnych badań genealogicznych okolicznej szlachty, przede wszystkim Bobowskich i Pielszów.

1557-8 Jan Gabański dz. cz. Zbigniewa [dziś Zbydniów] i L. (GS 7 s. 563-4; ZCz. 18 s. 244-5); 1557 Jan Gabański dz. w Zbigniewie zobowiązuje się zwrócić Piotrowi Bylinie 150 fl. pod rygorem wwiązania w dobra w L. i w Zbigniewie (GS 7 s. 563-4, 698); Katarzyna c. zm. Stan. Bobowskiego z Brzeżnej ż. Stan. Otwinowskiego pozywa Piotra Sędzimira z L. o to, że po śmierci jej matki Anny Bobowskiej bezprawnie najechał dwór i folw. w Brzeżnej i zabrał 600 fl. w gotówce, 80 ćw. wymłóconego żyta ozimego, 16 połci słoniny i 4 zbroje oraz wiele innych rzeczy, wszystko wart. 3000 grz. Pozywa go też o niewydanie 2 złotych łańcuchów wart. 30 fl. węg., srebrnych naczyń i sprzętów wart. 100 fl., które matka przeznaczyła na jej posag. Szkoda 2000 grz. Sędzimir nie stawił się w sądzie. Pozywa go też siostra Katarzyny Jadwiga – kontynuacja sprawy → 1583 (ZCz. 15 s. 561); Stan. Sędzimir z L. oprawia ż. Barbarze c. Marcina Byliny [z Wojnarowej] po 700 fl. posagu i wiana na połowie dóbr (ZCz.

17 s. 191-2); Katarzyna c. zm. Jana Sędzimira, a ż. Stan. Pielsza [z Woli Adama], kwituje br. Piotra i Stan. Sędzimirów ze spłaty dóbr ojczystych i macierzystych i zrzeka się praw do tych dóbr (ZCz. 17 s. 193); Piotr Sędzimir s. Jana Sędzimira z L. oprawia ż. Zofii c. Stan. Bobowskiego z Brzeżnej po 500 fl. posagu i wiana na połowie dóbr; Jan Hynek [z Kochanów, pow. wiśl.] oprawia ż. Zofii c. zm. Jana Sędzimira po 200 fl. posagu i wiana na połowie dóbr (ZCz. 17 s. 364-6).

1558 – zm. przed 1577 Jan Łapka z Rybia dz. cz. L., zięć Jana Gabańskiego, ss. Wawrzyniec, Marcin, Joachim, Jakub, Jan i Zygmunt (ZCz. 18 s. 2-4, 1431-2; 20 s. 97, 441; GS 13 s. 957-8; ŹD s. 130); 1558 Jan Gabański ze Zbigniewa ustępuje zięciowi Janowi Łapce z Rybia wszystkie prawa i zapisy na dobrach L., które ma od Stan. Jordana z Drogini i Ilmanowej, ten zaś od zm. Jana Gilowskiego (ZCz. 18 s. 2-4, 244-5); zakonnik Malcher Gilowski s. zm. Jana Gilowskiego z L. kwituje swego opiekuna Marcina z Rogów z sumy 50 fl., zapisanej mu w testamencie przez ojca (GS 7 s. 779-80).

1558 – zm. 1566 Jan Sędzimir z L. (ZCz. 18 s. 71-2); 1558 Jan Sędzimir z L., przenosząc zapis z ksiąg grodzkich sądec. do ksiąg czchow., zeznaje, że jest winien Andrzejowi Tęgoborskiemu 100 fl., i jeśli ich nie zwróci, da mu wwiązanie w młyn w Jastrzębiu i kmieci Macieja i Feliksa Staneczków w L. (ZCz. 18 s. 71-2); 1560 tenże Sędzimir zwróci ww. Tęgoborskiemu 100 fl. albo pod zakładem 100 grz. da mu wwiązanie w dolny młyn w Jastrzębiu i 2 kmieci w L., ww. Staneczków (GS 8 s. 490-2); 1561 tenże Sędzimir daje Tęgoborskiemu wwiązanie w młyn w Jastrzębiu i ww. kmieci w L., z tym, że w miejsce Macieja daje Bednarza (GS 8 s. 814); Stan. Jordan z Zakliczyna pozywa tegoż Sędzimira o to, że nie oddał w terminie złożonej mu do wiernych rąk złotej zapony na własny użytek, i żąda 40 grz. (ZCz. 18 s. 617-8, 785); 1564 Andrzej Tęgoborski poddzierżawia za 100 fl. Janowi Sędzimirowi z L. jego własne dobra w L., tj. 2 role z kmieciami Maciejem Bednarzem i Feliksem Stankiem oraz młyn (GS 9 s. 872); 1565 Stan. Pielsz z Woli Adama oprawia ż. Katarzynie c. Jana Sędzimira z L. po 150 fl. posagu i wiana na połowie swych dóbr i zobowiązuje się dokonać wpisu do ksiąg czchow. w obecności jej wuja Andrzeja Golickiego (GS 10 s. 181-2; ZCz. 18 s. 1015-6; wpis w 1566 r.); 1566 ww. Tęgoborski z Tęgoborzy ustępuje Janowi Gabańskiemu 100 fl., które Jan Sędzimir zapisał mu na młynie i zagrodniku w L. (ZCz. 18 s. 1005-6); Jan Sędzimir zobowiązuje się wydać Stan. Pielszowi 32 fl., które ten ma zapisać [ż.] Katarzynie na swych dobrach, a ona pod zakładem 300 fl. zrzeknie się na jego rzecz pr. do dóbr ojczystych i macierzystych (ZCz. 18 s. 1016-7); Jan Gabański ze Zbigniewa na podstawie odstąpionych mu zapisów ww. Tęgoborskiego otrzymuje wwiązanie w dobra Jana Sędzimira w L., tj. w role kmiecia Feliksa Staneczka i zagr. Jana Ślisza w L. oraz w młyn tamże, w miejscu (in loco) zw. Czarny Potok [nie zid., brak w UNi na Mapie Obrębów] (GS 10 s. 593)¹⁵Ok. 4 km na SW od L. leży wieś → Czarny Potok, która wzięła nazwę od nie zid. potoku; 1567 Stan. Sędzimir dz. cz. L. zastawia Marcinowi Bylinie za 200 fl. długu role 4 kmieci w L., które Bylina sobie wybrał spośród innych, oraz młyn w Jastrzębiu; Jan Gabański ze Zbigniewa i Jan Łapka z Łapanowa kwitują tegoż Sędzimira ze spłaty po 100 fl. długu zm. Jana Sędzimira, zapisanego im na dobrach L. (ZCz. 18 s. 1235-6, 1245-6); Marcin Bylina z Wojnarowej otrzymuje w 200 fl. wwiązanie w dobra Stan. Sędzimira, tj. w role kmieci Macieja Praska, Stan. Czacza, Pawła zięcia Bartka i Feliksa Staneczka w L. oraz w młyn i mlewne w Jastrzębiu z młynarzem Maciejem, a także w należące do tego młyna zagrody; tenże Bylina wydzierżawia Stan. Sędzimirowi ww. dobra (GS 10 s. 981-2); Stan. Sędzimir z L. zastawia ż. Barbarze c. ww. Byliny za 1400 fl., które winien był jej ojcu, wszystkie cz. dziedz. w L., Roztoce i Zawadzie w pow. czchow.; taż Barbara kasuje ten zapis w 1568 r. (GS 11 s. 216-9; ZCz. 18 s. 1484). 1568-71 szl. Adam Niedźwiedzia z Niedźwiady w woj. łęcz. sługa Piotra Sędzimira z L. (GS 11 s. 883; 12 s. 49); 1568 szl. Aleksander Stroński ze Stronia napadł na młyn w L. i poranił tam następujące osoby: Adama Niedźwiedzkiego sługę Piotra Sędzimira, któremu zadał ranę krwawą w rękę i 2 sine w lewe ramię, młynarza Macieja poddanego br. Piotra i Stan. Sędzimirów, zadając mu sine rany w głowę i nos, oraz prac. Marcina Dybczowica, któremu pokrwawił głowę (GS 11 s. 883-4, 902); br. Piotr i Stan. Sędzimirowie dzielą dobra w L., Zawadzie, Jastrzębiu i Roztoce. Piotr bierze w L. stary dwór z siedliskiem, zagrody, sady i pola wzorowe [= folw.], ponadto pole rozciągające się wszerz roli Czaczowskiej po rolę Sczepnicką, a wzdłuż tej roli do potoku, który płynie ku młynowi i ku temuż polu, i dalej podle drogi biegnącej przez Sczepnicę [nie zid.], jedną połowę pola ciągnącego się środkiem grobli od niżnego stawku i wyżniego ogrodu do potoczku, potoczkiem do drugiej grobli wyżniego stawku, i od środka tej grobli do jabłonki alias winnika, a stąd do potoku i do młyna. Bierze też połowę Świdnickiego pola k. wzoru [= ról folw.] ich matki Anny Sędzimirowej, a także wyrębki z lasów do granicy stronskiej [ze Stroniem] wedle znaków. Ponadto przypadają mu Bargiel i Staneczkowa kmiecie w Zawadzie, w Jastrzębiu zagr. Korpel, Walak i Jantek, w L. zaś zagr. Maciek i wdowa Olczakowa, w Roztoce kmiecie i zagr. Dunaj wolak, Waligóra i wolak z rolami i ogrodami, i połowa łąki pod pastewnikiem, rozciągającej się od świdnickiego pola. Piotr ma wykupić za 4 grz. od Dybca Rolnika rolę na dwór, która to rola przypada w dziale Stan. Sędzimirowi. Zatem Stanisław bierze na dwór dla siebie rolę Dybczowską z ogrodem k. plebanii, pole k. folw. pleb., ciągnące się od wyżniego ogrodu środkiem grobli niżnego stawku do potoczka, dalej potoczkiem do grobli stawku wyżniego wraz z tym stawkiem, następnie do jabłonki alias winnika, stąd do potoku i w dół do młyna, połowę pola świdnickiego graniczącego miedzą z polem Jana Łapki, wreszcie pólko za potoczkiem wraz z wyrąbkami z lasów do granicy stronskiej. Do tego bierze połowę łąki pod pastewnikiem. Przypadają mu też kmiecie w L.: Staneczko, Sycz i wolak Gamoń oraz zagr. Wojtaszek, w Roztoce kmiecie Wolak, Prask i Ćwik oraz zagr. Wyrzutek, w Zawadzie Marcin, Hajduk na połowie zagrody młynnej, Wałek Bargiel, który każdego roku ma płacić Annie Sędzimirowej 2 z L. Dybca Rolnika za rolę, na której Stanisław siedzi, winien wynagrodzić albo zasiewami zimowymi, albo wypuścić mu połowę pola. Pospołu Piotr i Stanisław mają dzierżyć sołectwo w Roztoce, używać i naprawiać młyn na [rz.] Olszanie [nazwa od wsi Olszana, lewy dopływ Dunajca, dziś Jastrzębia – HE 13: Dunajec s. 90-1; Pawłowski, Nazwy wodne Sądecczyzny, Kr. 1996, s. 21] oraz korzystać z lasów. Gdyby któryś z nich poprawiał coś w kopaninach i stawkach, winien drugiej stronie dać rekompensatę. Wreszcie wspólne mają mieć pole za pastewnikiem między laskami, półłany i połowę łąki od granicy świdnickiej do granicy wsi Wola Adama, które będą stanowić zabezpieczenie na wypadek, gdyby któraś ze stron otrzymała w tym dziale gorszy kawałek; jeśli Piotr Sędzimir z L. i Zawady nie zwróci Stan. Sędzimirowi 205 fl., da mu wwiązanie w role kmieci Jana Bargieła i Felicji Staneczkowej w Zawadzie i w swoją cz. młyna na rz. Olszanie – nie zapłacił i Stanisław otrzymuje wwiązanie w 1569 r. (GS 12 s. 13-8, 50-1); 1570-1 Jakub Rogowski ze Świdnika i Jastrzębia pozywa br. Piotra i Stan. Sędzimirów z L. o to, że przybyli na jego grunt w Jastrzębiu, zabrali 2 stogi siana jego poddanym i spalili je nad rz. Olszaną; ciż Sędzimirowie pozywają Rogowskiego o to, że przybył wraz z sobie podobnymi i swymi kmieciami, których imiona są dobrze znane, do dziedziny L., do miejsca i lasu zw. Moczur [dzisiaj las o nazwie Moczar w graniczącym z L. Świdniku – UN 6 s. 26], gdzie siedział ich zagr. Wawrzyniec Wyrzutek, zburzył płot i powyrywał pale z ziemi, wyciął drzewa olszynowe i zniszczył wysiane tam proso; Sędzimirowie pozywają Rogowskiego o to, że jego kmieć z Wolicy Walenty Dzierżek wyciął w lesie Moczur 2 drzewa z ulami i zabrał je do swego domu; tenże Rogowski pozywa Piotra Sędzimira z L. o wycięcie różnorodnych drzew w liczbie 1540 w jego własnym lesie zw. Moczur w Wolicy (GS 13 s. 146-7, 460-1; ZCz. 20 s. 261, 423, 443-4, 454).

1571-98 Anna Sędzimirówa, Chwalibogowa, dz. L. z tytułu oprawy i dożywocia, ż. Piotra Sędzimira zmarłego przed 1557 i wd. po nim, 2 v° ż. Stan. Chwaliboga, 3 v° ż. Joachima Wieruskiego (ZCz. 17 s. 1248; 20 s. 635-6; 22 s. 122; GS 17 s. 934); 1571 Zofia c. zm. Jana Sędzimira i ż. Jana Hynka z Kochanów w pow. wiśl. oświadcza, że została przez swych br. Piotra i Stan. Sędzimira spłacona z dóbr ojczystych i macierzystych; tenże Hynek oprawia ż. Zofii 200 fl. posagu i 400 fl. wiana na połowie wsi Kochany (GS 13 s. 256-8); Felicja c. prac. Macieja Raczka z król. wsi Pisarzowa, wd. po Jakubie Staneczku [kmieciu] z L. i ich nieletni s. Jan w asystencji Stan. Lubomirskiego tenut. Pisarzowej pozywają Annę wd. po Piotrze Sędzimirze z L., a obecnie ż. Jana Wieruskiego i dz. po 1-szym mężu w L., o to, że po śmierci ww. Staneczka zabrała należące do niego rzeczy, mianowicie: 2 woły robocze wart. 20 fl., 2 jałowice wart. 6 grz., kozy dojne wart. 36 gr każda, połeć słoniny wart. 2 fl., 10 korcy wymłóconej pszenicy gotowej do wysiewu, każdy po 24 gr, 10 kop owsa, 15 kop jęczmienia, każda po 1 fl., żyta ozimego 20 kop i 10 in. korcy pszenicy ozimej (ZCz. 20 s. 635-6); Adam Niedźwiedzki z Niedźwiady w pow. łęcz. pozywa Piotra Sędzimira z L. o zwrot miecza wart. 10 grz. oraz o 11 grz., które Piotrowi pożyczył, gdy mu służył (ZCz. 20 s. 699-700); Marcin Wierzbięta z Przyszowej oprawia ż. Dorocie c. zm. Jana Sędzimira z L. po 300 fl. posagu i wiana na połowie dóbr; Piotr Sędzimir z L. zastawia za 80 fl. Jakubowi Uchaczowi z Woli Adama cz. swojej ojcowizny tamże, tj. opustoszałą rolę zw. Pawlikowska, leżącą między rolami Jakuba i Stan. Pielszów (ZCz. 20 s. 1019, 1180-2); 1572 Andrzej Rogowski ze Świdnika pozywa Piotra i Stan. Sędzimirów z L. o to, że zabrali jego poddanym szereg przedmiotów; Jan Łapka z L. oskarża Piotra Sędzimira o to, że wtargnął na jego grunt w L., wypasł rozmaitym bydłem łąkę na 3 wozy siana, 2 kopy owsa stojącego, rozbił jego poddanemu Janowi Warchołowi płot, którego było na 5 sążni, i rozjechał wozami jego łąkę. Ponadto oskarża Sędzimira, że swemu poddanemu Józefowi Czywle nakazał ogrodzić łąkę Łapki i wysiec trawę na 3 wozy, którą zabrał do swego domu (GS 14 s. 237, 436-8).

1577-93 br. Łapkowie Wawrzyniec, Marcin, Joachim, Jakub, Jan i Zygmunt ss. zm. Jana Łapki z L., Roztoki i Zawady (ZCz. 21 s. 21-2; 29 s. 522); 1577 br. Piotr i Stan. Sędzimirowie przypozywają ww. Łapków ss. zm. Jana Łapki z L., którego pozywali o to, że on i jego podani zniszczyli las zw. Śliwkin [?] w L. w celu przywłaszczenia gruntu. Szkoda 2000 grz.; ciż Sędzimirowie przypozywają ww. Łapków o to, że bezprawnie zajęli należący do Sędzimirów łan w L. (ZCz. 21 s. 21-2, 61-2); Anna wd. po Janie Sędzimirze z L. przedłuża Marcinowi Wierzbięcie z Przyszowej na 3 lata dzierżawę za 120 zł cz. w L., Zawadce, Roztoce i Jastrzębiu, na których ma zapis oprawy – ten sam wpis pod r. 1579; Piotr Sędzimir z L. i jego ż. Zofia c. zm. Stan. Bobowskiego zapisują sobie wzajemnie dożywocie na wszystkich posiadanych dobrach (GS 17 s. 276-9, 381-3, 931); 1579 Piotr Sędzimir z L., Zawady, Roztoki i Jastrzębia i jego ww. ż. Zofia zapisują sobie wzajemnie dożywocia na swych dobrach nieruchomych i ruchomych (ZCz. 22 s. 432-3); 1580 Anna wd. po zm. Stan. Bobowskim ma zapłacić Piotrowi Sędzimirowi z L. 100 zł długu pod rygorem jego podwojenia; tenże Sędzimir dz. cz. L. i Woli Adama zabezpiecza Marcinowi Lutosławskiemu pisarzowi grodzkiemu sądec. zwrot 100 zł długu na Woli Adama i zobowiązuje się przenieść zapis do ksiąg ziemskich czchow. i stawić ż. [Zofię] c. zm. Stan. Bobowskiego dla wyrażenia zgody na ten zapis – skwitowany w 1581 r. (GS 17 s. 1114-20; 18 s. 558-9); Anna wd. po Janie Sędzimirze pani oprawna na wsiach L., Zawada i Roztoka darowuje c. Magdalenie wszystkie swoje ruchomości; taż Anna zabezpiecza Magdalenie 100 zł długu na tych dobrach (GS 18 s. 53-6); Hier. Bobowski z Brzeżnej br. zm. Stan. Bobowskiego i opiekun Jadwigi i Katarzyny Bobowskich spadkobierczyń tegoż Stanisława pozywa Piotra Sędzimira [męża ich siostry Zofii] o to, że w zmowie z Marcinem Gładyszem z Szymbarku [mężem innej ich siostry, Doroty] uzurpując sobie prawo do opieki, przybyli po śmierci Anny Bobowskiej do Brzeżnej [→ 1557: pozwy ww. Jadwigi i Katarzyny] i jedną z panien, młodszą Katarzynę, zabrali ze sobą wraz z należącymi do niej ruchomościami, czyli wozem, srebrem, sprzętami domowymi, ziarnem siewnym, bydłem i trzodą (ZCz. 23 s. 348); 1582 Stan. Sędzimir z L. kwituje br. Piotra ze spłaty 200 zł długu; Aleksander Stroński ze Stronia zastawia za 40 zł Piotrowi Sędzimirowi z L. cz. wsi Wola Adama w pow. czchow., którą ma w zastawie za 200 zł od Jana Uchacza (GS 18 s. 1189-90, 1336-40); 1583-4 córki zm. Jana Sędzimira Anna ż. Jakuba Pielsza, Zofia ż. Jana Hynka i Dorota ż. Marcina Wierzbięty kwitują br. Piotra i Stan. Sędzimirów z L. i Roztoki ze spłaty dóbr ojczystych i macierzystych i zrzekają się do nich praw (ZCz. 24 s. 566; 25 s. 150; 26 s. 628); 1583 Kat. Rogowska wd. po Marcinie Rogowskim z Rogów pozywa Marcina Sędzimira z Brzeżnej, s. zm. Zofii [Bobowskiej] ż. Piotra Sędzimira, w imieniu swym oraz Doroty ż. Marcina Gładysza, Jadwigi ż. Wojciecha Czermieńskiego i Katarzyny ż. Stan. Otwinowskiego spadkobierczyń Anny Bobowskiej o to, że nie wydał pozywającym popony (przykrycia wozu), namiotu, srebrnych łyżek i in. sprzętów; Piotr Sędzimir z L. składa przysięgę przeciwko oskarżeniom ww. Jadwigi o to, że nie wydał jej wszystkich sreber oraz o najazd na Brzeźna, Wolę i Wysokie [→ 1557], skąd zabrał należące do niej rzeczy wart 2000 fl. Zostaje uwolniony z zarzutów. Sędzimir składa drugą przysięgę przeciwko oskarżeniom ww. Katarzyny o to, że podczas tego najazdu z dworu i folw. w Brzeżnej zabrał [oprócz gotówki i rzeczy wymienionych w pozwie z 1577 r.] 3 wozy siana, namiot wojenny, poponę luńską ze skarbnego wozu, konia i 2 źrebce, ze spichlerzy zaś 25 skrzyń żyta ozimego, 10 skrzyń pszenicy, 26 skrzyń jęczmienia, 3 skrzynie owsa, 20 skrzyń tatarki i 4 grochu oraz dzies. snop. wart. 26 gr. Szkody 3000 grz. Zostaje uwolniony od zarzutów (ZCz. 24 s. 141, 156-7, 284; 25 s. 107-11); Stefan Zaćwilichowski zapisuje ż. Annie c. Stan. Sędzimira 600 fl. długu na swych dobrach; ciż zapisują sobie wzajemnie dożywocia na dobrach (ZCz. 24 s. 594-6); Stan. Klemp z Zagórzan pozywa ww. Sędzimirów o to, że po śmierci Magdaleny Sędzimirowej ich siostry, a żony Klempa, weszli w posiadanie i użytkowanie jego dóbr z tytułu 130 fl. posagu i zapisanego jej dożywocia. Nie stawili się (ZCz. 25 s. 150, 228); 1584 Marcin Sędzimir s. zm. Piotra Sędzimira z L., Roztoki, Zawady i Jastrzębia – prawowity spadkobierca ojca – pozywa Annę z I-go małżeństwa ż. zm. Piotra Sędzimira, dziedziczkę połowy cz. dóbr w L. wolnej od oprawy zm. Zofii c. Stan. Bobowskiego 1-szej ż. Piotra Sędzimira, i obecnego męża Anny Joachima Wieruskiego o to, że po śmierci Piotra bezprawnie zabrali dok. i przywileje papierowe i pergaminowe oraz in. podobne dok., także graniczne, dotyczące ww. dóbr, i żąda ich zwrotu. Szkoda 1000 grz. (ZCz. 26 s. 324-5); 1585 Anna [Krzeszówna] wd. po Janie Sędzimirze, dziedziczka dóbr oprawnych i dożywocia w L., Roztoce i in. pozywa Stan. Wierzbiętę z Przyszowej o to, że najechał z towarzyszami Roztokę i zdeptał końmi pszenicę wart. 15 kop gr i jęczmień wart. 8 kop gr jej poddanego Piotra Wałacha. Szkoda 200 grz.; Stan. Sędzimir i Anna Chwalibogowa, z I-go małżeństwa ż. zm. Piotra Sędzimira, roborują w sądzie pewną umowę w sprawie różnych rzeczy, własnoręcznie podpisaną i opieczętowaną (ZCz. 26 s. 860-2); 1592 Piotr Sędzimir z L. pozywa Stan. Sędzimira s. zm. Jana Sędzimira z L., Roztoki i Jastrzębia o dokonanie podziału dóbr po zm. ich matce Annie Sędzimirowej w ww. wsiach (GS 248 s. 589); Stan. Klemp z Zagórzan mąż zm. Magdaleny Sędzimirowej pozywa Piotra Sędzimira z L. o to, że nie chce wydać złożonych u niego przez Magdalenę rzeczy: szubek białogłowskich podszytych lisami i popielicami, letników aksamitnych, kietlic aksamitnych, 3 pasków pozłacanych, noży srebrem oprawnych, bielizny, chust, koszul, obrusów, ręczników pościelowych i pościeli, których jest wielka skrzynia i dwie mniejsze (ZCz. 28 s. 2237-40).

1593-7 in. Marcin Sędzimir z L. s. Piotra, bratanek Stanisława (ZCz. 29 s. 286-7; 30 s. 546-8); 1593 br. Marcin i Jan ss. zm. kmiecia Mik. Kolanko z Jastrzębia pozywają Stan. Sędzimira i jego bratanka Marcina Sędzimira z L. i Woli Łukowskiej, którego jako małoletniego zastępuje stryj, spadkobierców zm. Anny Sędzimirowej (ZCz. 29 s. 522); Stan. Rogowski ze Świdnika skazany na kary XV za niestawienie się w sądzie przeciwko Stan. Sędzimirowi z L., którego pozywał o wycięcie przez jego poddanych drzew w lesie Moczur w Świdniku → 1556 (ZCz. 29 s. 1151-2); 1598 Anna ż. zm. Piotra Sędzimira z L., 2 v° ż. Stan. Chwaliboga, a obecnie ż. Joachima Wieruskiego pozywa Stan. Zaćwilichowskiego dzierż, i posesora cz. L. o należne jej pieniądze z cz. zw. Młyńczyska w L. (ZCz. 15 s. 708-10); Stanisław i jego s. Gabriel Sędzimirowie alias Sędziwojowie h. Ostoja oraz Jan Pielsz z pow. sądec. zaświadczają przed sądem grodzkim sądec. prawe pochodzenie i szlachectwo h. Ostoja Michała Sędzimira alias Sędziwoja, który jest s. zm. Szczepana, br. ww. Stanisława i br. stryjecznym Gabriela, zaś Jana Pielsza br. ciotecznym (RTH 3, 216)¹⁶W 1600 r. Zygmunt III Waza zezwolił Michałowi Sędzimirowi na używanie nazwiska Sędziwój, jakie nosili jego przodkowie, i rozszerzył czyli udostojnił jego h. Ostoja (MK 145 k. 49-50v: wg odpisu dr. Jerzego Michty, któremu składam podziękowanie za udostępnienie tekstu). Opisy i wizerunek tego herbu, sklasyfikowanego jako Ostoja Odmienna II, zamieszczono w: Album armorum nobilium Regni Poloniae XV-XVIII saec, wyd. B. Trelińska, Lublin 2001, nr 652 oraz J. Szymański, Herbarz rycerstwa polskiego z XVI w., W. 2001, s. 206-7. Zdaniem J. Szymańskiego dok. ten tylko formalnie dot. zmiany herbu i nazwiska, faktycznie zaś ma formularz dok. właściwego dla nobilitacji, z którą w tym przypadku mamy do czynienia. Również w opinii J. Michty, autora nieopublikowanej rozprawy o nobilitacjach w Polsce, dok. ten jest ukrytą nobilitacją podobnie jak kilka innych znanych mu z tego samego okresu. Dok. dla Sędziwoja znajduje się bowiem w ostatniej grupie nobilitacji, dokonanych pośpiesznie już w czasie trwania prac nad uchwaloną w 1601 r. konstytucją która odbierała to uprawnienie królowi i przekazywała je do kompetencji Sejmu. Zdaniem J. Michty rozszerzenie herbu (auctio) należy zatem traktować jako nobilitację. Znana nam obecnie sekwencja wydarzeń poprzedzająca otrzymanie przez Sędziwoja nobilitacji pozwala nieco inaczej zakwalifikowć przytoczony dok. W 1598 r. Stanisław i Gabriel Sędzimirowie przed sądem grodzkim sądec. poświadczyli prawe pochodzenie Sędziwoja, szlachectwo i pokrewieństwo z nimi (nb. zarzuty nieprawego pochodzenia Sędziwoja pojawiły się w kolportowanych na Zachodzie jego biografiach autorstwa Des Noyers'a i Pinocciego z połowy XVII w.). W 1599 r. oskarżonemu w Pradze o spowodowanie śmierci mieszcz. praskiego Koralka Sędziwojowi zarzucano, że podejrzanie posługuje się dwoma nazwiskami Sendyvoj albo Sendimir, ale obrońca tłumaczył to tym, że ma on prawo ich używania tak, jak jego przodkowie. W końcu Sędziwojowi, jako radcy dworu Rudolfa II, a potem sekretarzowi Zygmunta III Wazy, na prośbę króla polskiego interweniującego na dworze habsburskim w konflikcie polsko-tureckim o Mołdawię i Wołoszczyznę, udało się uzyskać u króla polskiego wspomniany wyżej dok. nobilitacji w 1600 r. (Bugaj → p. 7, s. 95 n., 100-1). Jego treść nie ukrywa więc i nie sugeruje niczego więcej ponad to, co przekazuje. Inna sprawa to wiarygodność zeznania z 1598 r. Na jego podstawie możemy bowiem ustalić ramy czasowe prawdopodobnej śmierci Szczepana Sędzimira. Wyznaczająje dwie daty: narodziny syna Michała, ustalone przez biografów Sędziwoja na r. 1556 lub 1566, oraz dokonany w 1568 r. przez Stanisława i Piotra braci Szczepana dział dóbr, w którym Szczepan już nie uczestniczył, ponieważ zmarł, ew. został wcześniej wydzielony. Tymczasem w źródłach z 1 połowy XVI w. Szczepana nie udało się odszukać, nie ma zatem możliwości zweryfikowania tej informacji. Nie ma też śladu dziedziczenia w L. przez samego Michała Sędziwoja, który w Pradze opowiadał, jakoby w młodości nadzorował wyrąb lasów w ojcowskich dobrach w L., a nawet wy chłostał jednego z pracowników.

-b. Kmiecie i zagrodnicy z L., młynarz. 1412 Markusz i Maciej zw. Czapka → p. 3a; 1425 br. Wojtek i Świętosław jako pozywający mają w wyznaczonym terminie pod zakładem 100 grz. stawić się przed sądem opata brzeskiego w Brzesku w sprawie ze Stanisławem [sołtysem] w Gunowie i jego matką, a do tego czasu winni zachować pokój pod zakładem 2 grz. (GK2 s. 424); 1431 kmiecie Sędziwoja → p. 3a; 1516 Stan. Siekaniec (GS 1 s. 1); 1516-34 Grzegorz Gardon; 1516-21 Piotr Słota→p. 3a; 1516 Małgorzata ż. prac. Grzegorza Gardona z L. oświadcza, że w wyniku ugody zawartej przez szl. Marcina Bylinę z dziećmi zm. Stan. Komoryty (Comorita), tenże Bylina wypłacił jej 1 grz. z pieniędzy i rzeczy, które jego ojciec Adam Bylina odebrał w Bieczu od [Piotra] Kmity wwdy krak. i star. sądec. [1501-1505] po śmierci ww. Komoryty (GS 1 s. 1); 1518-25 Jakub Król; 1520-4 Wojciech Siekaniec; 1520-1 Michał zw. Michalec zagr.; 1525 wdowa Pudełkowa; Siekańcowa [wd. po Siekańcu]; Michalcowa [wd. po Michalcu]; 1534-8 Maciej Staneczko, 1534 Marcin Wyrostek; Stan. Prask; 1535 Wojciech Siekaniec zagr.; Stan. Ogryzek; 1536-8 Żak; Bartkowie; 1538 Maciej Staneczko; 1541 Maciej Maniczarz → p. 3a; 1545 Michał zw. Żaczkowie (GS 4 s. 49); 1546-9 Walenty Bartkowie (GS 4 s. 203; → p. 3a); 1551 Marcin Król (GS 5 s. 250); 1555 prac. Jan Sewcze i Stan. Siekaniec poddani Jana Sędzimira okazują rany zadane im przez poddanego i sługę Jakuba Rogowskiego ze Świdnika (GS 7 s. 93); 1558-68 Feliks Staneczko, Stanek; 1558-61 Jan Staneczko; 1561-4 Maciej Bednarz; 1566 Jan Ślisz zagr.; 1567 4 kmiecie Stan. Sędzimira; Maciej Prask, Stan. Czacz, Paweł zięć Bartka; 1568 Marcin Dybczowic, Dybiec Rolnik, Staneczko i Sycz kmiecie, wdowa Olczakowa, zagr. Maciej i Wojtaszek, Maciej młynarz → p. 3a; 1570 Feliks Siekierka (GS 12 s. 579-80); 1571 Jakub Staneczek; 1572 Jan Warchoł → p. 3 a.

-c. Areał, folw., młyny, pobór. 1470-80 L. kmiece, zagrody, 2 folw., karczma (DLb. 1 s. 550); 1516 folw. z dworem → p. 3a; 1529 młyn → p. 5; 1530 pobór z 3 ł., karczmy dorocznej i młyna dorocznego o 1 kole; w cz. Sędzimira pobór z 1 1/2 ł. (RP k. 42); 1536 w cz. Sędzimira pobór z 3 ł., karczmy i młyna o 1 kole; w cz. Gilowskiego pobór z 1 1/2 ł. (RP)¹⁷W RP 1530 podano wymiar poboru od obu dziedziców L. odwrotnie; 1545, 1552-4, 1566, 1568 młyn →p. 3a; 1581 zez. trzech Sędzimirów w L. i Zawadzie pobór z 3 1/2 ł., od 3 zagr. z rolą i 1 bez roli (ŹD s. 130).

4. 1444 Władysław Warn. na prośby Sędziwoja z L. przenosi z pr. pol. na magd. jego dziedz. cz. L. z młynami i karczmami w ziemi krak. i pow. sądec, nadając jej mieszkańcom imm. sąd. (ZDM3, 687).

5. 1325-7, 1350-1, 1354-5 pleb. płaci dzies. pap. od 3 grz. i 8 sk. dochodów (MV 1 s. 145, 219; 2 s. 348, 397, 437); 1328 świętop. 7 sk. i 5 den.; 1335-7, 1346-58, 1373-4 świętop. 9 sk. (MV 1 s. 306, 370, 384, 395; 2 s. 195 i n. wg ind.; 9 s. 11, 31); 1325-7 Mirosław pleb. w L. (MV 1 s. 145, 219); 1419 Marcin pleb. z L. (GK 1 s. 180).

Przed 1448 dzies. snop. dla par. w Podegrodziu → 1448 Zbig. Oleśnicki do nowo utworzonego archidiak. sądec. przyłącza par. w Podegrodziu wraz z należnymi jej dzies. snop., m.in. w L. (ZDK 2, 526); 1470-80 dzies. snop. z L. kmiec. i kon. po 4 kity z L. wart. do 1 grz. dla archidiakona sądec. Wart. tej dzies. jest inna każdego roku, ponieważ cz. pobiera ww. archidiakon, cz. bp krak., a trzecią cz. pleban. Dzies. z karczem, zagród i 2 folw. ryc. dla kościoła par. w L. (DLb. 1 s. 550; 2 s. 249: formularz nie wypełniony); 1490-1 Walenty pleb. (OK 3 s. 451, 652); 1529 sądec. klucz bpi. Dzies. z L. dla bpa krak. w wysok. 2 1/2 grz.; dla pleb. w L. dzies. snop. z ról folw. w Woli Adama i L. wart. 4 grz., dzies. snop. od 2 kmieci i 2 zagr. w L. wart. 3 wiard., meszne z L. 7 ćw. owsa i tyleż pszenicy miary sądec. wart. 1 1/2 grz. i 22 1/2 gr, miara 1 ćw. mąki z młyna w L. wart. 9 gr, klerykatura 12 gr; dla archidiakona sądec. dzies. snop. od 1 kmiecia z L. wart. 1 wiard. (LR s. 45, 278, 281); 1545 pleb. Jan → p. 3a; 1552 Piotr pleb. z L. za poręką Adama Uchacza z Woli Adama wydzierżawia na 3 lata plebanię w L. panu [Stan.] Turowskiemu, który nie płacił za dzierżawę, tak, że wikary musiał wyjechać, nie mając środków na utrzymanie. Jan Sędzimir dz. L. wraz z gromadą wiejską wnosi skargę na dzierżawcę, gdyż „od 6 tygodni nie ma tam ani księdza, ani mszy, ani sakramentów udziału, a parafianie są jak trzoda bez pasterza, nie wiedząca kiedy święto lub nie święto” (Sądecczyzna 2, → p. 7, s. 408); 1557 Piotr pleb. z L. okazuje przed sądem 2 rany krwawe na głowie i 1 siną na lewej ręce zadane mu przez szl. Stan. Turowskiego oraz złamany miecz, który mu odebrał na wolnej drodze król. (GS 7 s. 655-6); 1571 Aleksander Wdziekoński archidiakon sądec. i pleb. w Podegrodziu oskarża Piotra i Stan. Sędzimirów o zabór dzies. snop. z ról kmieci i in. poddanych z L. za 1. 1567-9, która od dawna oddawana była pleb. w Podegrodziu (ZCz. 20 s. 357); 1596 w L. kościół pod wezw. Ś. Andrzeja; uposażenie: łan pleb., dzies. snop. z L. dworskich i kmiec., meszne 1/2 korca żyta i tyleż owsa; plebania zrujnowana z ogrodem i sadem, nauczyciel, któremu płacą po groszu od parafianina. Do par. w L. należą: L. i świeżo osiedlone Zawada, Jastrzębie i Roztoka (WR k. 40).

7. Bon. 16 s. 122; Kumor Archidiak., s. 37-8; H. Barycz, W poszukiwaniu kamienia filozoficznego, czyli traktat o Michale Sędziwoju, w: tegoż, Z epoki renesansu i baroku. Prądy – idee – ludzie – książki, W. 1971, s. 591-627; L. Białkowski, Ziemia sandecka, stan jej społeczno-gospodarczy w pierwszej połowie XVI w., skreślony na podstawie ksiąg grodzkich sandeckich (z lat 1516-1550), PH 12, 1911, s. 89-114, 216-42, 352-84; R. Bugaj, Michał Sędziwój (1566-1636). Życie i pisma, Wr. 1968; Sz. Morawski, Sądecczyzna za Jagiellonów z miasty spiskiemi i księstwem oświęcimskim, 2, Kr. 1865; B. Paprocki, Ogród królewski w którym o początkach cesarzow rzymskich [...], Praga 1599, list CXL: dedykacja tego fragmentu dzieła Michałowi Sędziwojowi „s Korska L.B. na Łukowicy etc.”; R. T Prinke, Michał Sędziwój – pochodzenie, rodzina, herb, Gens, 1992, nr 2, s. 33-49; Z. Szydło, Sędziwój Michał h. Ostoja, PSB 36, s. 417-9: tu niepotrzebnie wprowadzono do obiegu błędną informację o pochodzeniu Sędziwoja z Moraw.

Ponadto wykorzystano materiały w postaci regestów, sygnatur źródeł i tablic genealogicznych, które łaskawie udostępnili autorowi tego hasła Rafał T. Prinke z Poznania i Jan Sędzimir z Warszawy. W pierwszym przypadku pierwszorzędne znaczenie miały sporządzone przez Teodora Łuszczyńskiego regesty z ksiąg ziemskich czchow. w rękopisie Biblioteki Narodowej w Warszawie pt. Sylva heraldica (zaczynają się od połowy XVI w.), który zostanie udostępniony historykom w wersji elektronicznej. Również J. Sędzimir udostępnił regesty i sygnatury głównie z ksiąg grodzkich sądeckich. Materiały te częściowo wykorzystano w haśle, a w obu przypadkach starannie je zweryfikowano.

Uw. W niniejszym haśle wyjątkowo udokumentowano stosunki własnościowe w L. prawie do końca XVI w. ze względu na opisane w literaturze (→ p. 7) i dotąd nie wyjaśnione kontrowersje wokół pochodzenia słynnego alchemika Michała Sędziwoja (1556 lub 1566 – 1636), wywodzącego się z L., z rodziny Sędzimirów h. Ostoja. Zebrany materiał został w haśle wykorzystany częściowo, w stopniu niezbędnym do ukazania powiązań genealogicznych Ostojów z L., co ew. monografistę tej rodziny zmusza do przeprowadzenia szerszej kwerendy w źródłach z XVI w. Wiele nieznanych wiadomości genealogicznych o rodzinie Sędziwoja przytacza Paprocki → p. 7. Przedstawiona tam genealogia dalszych przodków Sędziwoja jest jednak całkowicie chybiona (Prinke → p. 7, s. 40-46 i niniejsze hasło), natomiast dające się częściowo pozytywnie zweryfikować wiadomości poczynają się dopiero od jego pradziada Szczepana Sędzimira alias Sędziwoja, występującego w źródłach w l. 1470-84. Odpowiednie uzupełnienia zaczerpnięte z Paprockiego, lecz nie mające potwierdzenia źródłowego, zamieszczono w przypisach do konkretnych osób. Pomimo zgromadzenia obfitego materiału nie udało się, co prawda, rozwikłać kwestii pochodzenia Michała Sędziwoja, ale poczynione ustalenia stanowią dobry punkt wyjścia do dalszych poszukiwań.