1386 or. Swekotky (Lek. 1 nr 56), 1388 Swecotki (Lek. 1 nr 376), 1391 Swekotki (WR 1 nr 242), 1400 Swecotcha (WR 1 nr 454), 1400 Swekothki (WR 2 nr 127), 1416 Szekotki, Swecothky (WR 1 nr 807; WR 2 nr 459), 1420 Swyecotky (WR 2 nr 637), 1422 Swyekothky (Wp. 5 nr 358), 1423 Swekothky, 1423 Swecotky (KoścZ 7, 122v; WR 1 nr 1151), 1436 Swetothy! (Wp. 10 nr 1412), 1437 [z] Swyekotk (WR 1 nr 1589), 1440 Swyecothky, Swyecoczino (PZ 14 k. 60, 60v; Wp. 5 nr 669), 1508 Szwyekothky (ASK I 3, 7v), 1514 Szwyekothki (PZ 28, 135), obecnie cz. miasta Poznania, leżała k. Głuszyny (→Uwaga); Głuszyna 11 km na S od Poznania.

1. 1482 n. pow. pozn. (PG 9, 158); 1508 n. par. Głuszyna (ASK I 3, 7v).

2. 1404 gran. S. i Wojkowa? →p. 3: Dobiesław i Mirosław.

1501 cz. Boguszewska, w niej łąki zw. Kowalka i Skrzynecka, droga Poznańska, granice z wsią Szczytniki, łąka zw. Ostragóra →p. 3: Jan Ciołek; 1514 [łąka] Ostragóra w S., gran. ze Szczytnikami →p. 3: Jan Goruński; 1528 obiekt zw. Olszewki [olcha?], ostrów roli zw. Wielka Niwa w S. →p. 3: Piotr Szczytnicki.

1545 mł. w S. →p. 3.

3. Własn. szlach. 1386-1412 Dobiesław, wicepodsędek w Poznaniu 1412 (GUrz. nr C 1012) i 1386-1404 Mirosław z S.: 1386 ciż z S. ręczą Szymonowi Strzępińskiemu w jego procesie z kaszt. sant. [Dziersławem Grochołą z Ostroroga], który pozwał Szymona w imieniu sołtysa w →Strzępiniu o 100 grz., a w swoim imieniu o 30 grz. (Lek. 1 nr 56); 1388 tenże Dobiesław pozwany przez Pomiana z →Lubonia, Wawrzyńca i Szczepana z Wścieklic [k. Głuszyny, obecnie nie istnieją] o zabicie brata Wścieklickich, który był sługą Pomiana; wspomn. Pomian i Wściekliccy (Kostnowie) uwalniają zarazem od oskarżenia tegoż Mirosława (Lek. 1 nr 375, 376); 1388 ciż bracia rodz. z S. w imieniu Mikołaja z Byrzyny [obecnie Berzyna] odpierają roszczenia sołtysa ze Strzępinia do 100 grz. [zapiska niejasna, najpewniej c.d. sprawy z 1386] (Lek. 1 nr 428); 1391-1411 tenże Dobiesław, śwd. (WR 1 nr 97, 219, 350, 358, 501, 502, 676, 758, 827, 835; WR 2 nr 127, 139; WR 3 nr 98); 1394 tenże Mirosław wraz z Mik. Świekockim wygrywają proces z Żegotą z Łopuchowa o 10 grz., Żegota ma zapłacić 16 sk. [kary] (Lek. 1 nr 1751, 1752); 1396 tenże Mirosław śwd. (WR 1 nr 305); 1400 ciż wraz z Piotrem dziedzice w S. pozwani przez Piotra z Nagradowic o 1/2 S.; Piotr albo jego brat Jan ma w tej sprawie przedstawić dok. (KP nr 326, 461); 1401 tegoż Mirosława ż. Małgorzata →niżej; 1402 tenże Dobiesław w sporze z Janem z Lgoty (KP nr 1067); 1402 tenże Mirosław toczy proces o rozgraniczenie Skrzynek [k. Kórnika] (ZSW nr 327 – zapiska niedokończona); 1404 tenże Mirosław w sporze z Miroszkiem z Wojkowa [obecnie nie istnieje, dawniej w par. Głuszyna] o przemoc podczas zatargu gran. (KP nr 1685); 1411 tenże Dobiesław w sporze z Żydem Jakielem zobowiązuje się zapłacić mu 4 grz. w ciągu 6 tygodni (PZ 3, 152v); 1411 tenże Dobiesław →niżej: Wawrzyniec; 1412 tenże Dobiesław przegrywa spór z Janem Czepurskim o 8 grz. (PZ 3, 343).

1387-1401 Mik. Świekocki, syn Wincentego: 1387 tenże Miczko dz. w S., syn Wincentego, toczy proces z Katarzyną siostrą dziedziców z Dąbrowy [k. Poznania, par. Skórzewo] o zajętą przez nią krowę (Lek. 1 nr 195, 196); 1391-1401 tenże śwd. (WR 1 nr 106, 134, 242, 358, 389, 516); 1392 tenże wygrywa proces z Mik. Kozłowskim [z Kozłowa k. Buku] o 25 grz. poręki za wiano; Bogusławę Kozłowską [żonę Kozłowskiego] sąd utrzymuje przy jej posagu na Kozłowie i Krajkowie, a jej mąż nie ma być pozywany z tych dziedzin przez tegoż Mikołaja (Lek. 1 nr 1309, 1317); 1393 tenże skazany na zapłacenie kary (Lek. 1 nr 1402); 1393 tenże zobowiązuje się zapłacić Andrzejowi Ponieckiemu [mieszcz. pozn.] 6 grz. bez 1 wiard. (Lek. 1 nr 1404); 1394 tenże →wyżej: Dobiesław i Mirosław; 1394 tenże wraz z Włodkiem Oleskim i Jankiem Nagradowskim ręczą za Stanisława, który został aresztowany za kradzież pieniędzy mieszczan pozn.; jeśli Stanisław wyjdzie z [więzienia w] zamku [w Poznaniu?] bez dokumentu pana [kaszt.] kal. Świętosława [z Szubina], to poręczyciele zapłacą Świętosławowi 100 grz. (Lek. 1 nr 1904); 1395 tenże płaci karę, bo nie stawił się na termin sąd. [w jakiej sprawie?, z kim?] (Lek. 1 nr 2014); 1395 tenże toczy proces z Adamem Kościeniem (Coscen) [tj. z Kościana?, czy chodzi o jednego z Wścieklickich? →wyżej: Dobiesław i Mirosław, pod 1388] o konia i płaci karę, bo nie stawił się w sądzie (Lek. 1 nr 2086, 2087); 1398 tenże toczy proces z mieszczanami [pozn.?] o 23 grz. (Lek. 1 nr 2601).

1389-1427 Piechno (Piech, Piotr) z S.: 1389-1406 tenże śwd. (WR 1 nr 64, 829); 1400 tenże Piotr →wyżej: Dobiesław i Mirosław; 1401 tenże Świekocki pozwany przez Jana z Piotrowa [k. Poznania, par. Głuszyna] o kradzież soczewicy (WR 1 nr 525; ZSW 164); 1427 tenże Przech!, śwd. (WR 1 nr 1267); 1428-40 [tenże?] →niżej: Piotr.

1400 Pietrasz wojewodzi [tj. wicewda, czyli Pietrasz z →Nagradowic, też z →Piotrowa k. Poznania] pozywa Piotrka kmiecia z Krzesin o to, że rąbał [drzewa] w jego cz. S. (WR 1 nr 454); 1400 tenże →niżej: Małgorzata.

1400 Małgorzata z S. toczy proces z Piotrem Nagradowskim o 8 dębów i 5 olch (KP nr 537); 1401 taż ż. Mirosława w sporze z Piotrem Nagradowskim [c.d. sprawy z 1400?] (KP nr 595); 1401 sąd postanawia, że [taż?] Małgorzata nie będzie odpowiadać ze swej oprawy za długi męża [Mirosława] (KP nr 597).

1402 Dziersław Świekocki śwd. (WR 1 nr 527).

1403-15 Wawrz. Świekocki śwd. (WR 1 nr 610, 817, 820; WR 3 nr 533); 1411 tenże w sporze ze [swoją siostrą?] Martą z Rogalina o jej cz. po ojcu w S. i po matce w Bądowie [?] (in Bandkowo); Wawrzyńca zastępuje w sądzie Dobiesław Świekocki (PZ 3, 152v); 1411 tenże toczy proces ze swoją siostrą Martą o 2 grz. stanowiące cz. jej dóbr po matce [c.d. sprawy o dobra po rodzicach?] (WR 1 nr 837).

1411 Marta [siostra?] Wawrz. Świekockiego: 1411 taż →wyżej: Wawrzyniec; 1416 taż toczy proces z Katarzyną z Grodźca [obecnie Grójec k. Miłosławia, par. Nietrzanowo, pow. pyzdr.] o 4 grz. wniesione do S. przez Witosławę (WR 1 nr 807).

1416-26 Siemek z S., śwd. [ident. z Mik. Siemkiem? →niżej] (WR 2 nr 459, 802).

1417 Agnieszka (Jagneska) z S. dowodzi przy pomocy świadków Dorocie i [jej mężowi] Mikołajowi z →Daszewic, że Mik. Siemek [brat Doroty] nie wniósł nic do S. (WR 1 nr 921, por. nr 912, 913 – gdzie spory Mik. Siemka z Dorotą).

1418-26 Wojc. Świekocki, brat Nieustępa Kota [czy ident. z Wojciechem 1438, czy z Wojc. Olszyckim? →niżej: Nieustęp, pod 1435]: 1418-23 tenże śwd. (WR 1 nr 1064, 1137; WR 2 nr 557, 637); 1422 tenże śwd. w dok. starosty gen. Wlkp. Sędziwoja z Ostroroga (Wp. 5 nr 358); 1423 tenże z S. zastępuje w sądzie Dobrogosta Szymankowskiego (KoścZ 7, 122v); 1425-26 tenże zastępuje w sądzie kan. pozn. Mirosława [Starszego z Bytynia czy Mirosława z Brudzewa?] (PZ 8, 42v; PZ 9, 33).

1419-42 Nieustęp (też Przestęp) Świekocki, wicechor. w Poznaniu 1419-27, wicepodkom. w Poznaniu 1423-24 (PZ 8, 44; CP 381 nr 57; MHP s. 331 nr 169, s. 336; Wp. 5 nr 460; Wp. 9 nr 1106; GUrz. nr C 1033, 1055): 1419 tenże pozwany przez Jana Piotrowskiego [z Piotrowa k. Poznania] o wysieczenie łąki Jana (WR 1 nr 979); 1420-24 tenże Przestęp Kot z S., brat Wojciecha, śwd. (WR 2 nr 637; WR 3 nr 1225); 1423 tenże toczy proces z Bernardem (Burchardem) z Kargowej (KoścZ 7, 121); 1424 tenże zastępuje w sądzie Wawrzyńca sołtysa z Rogalina (PZ 7, 145); 1424 tenże uczestniczy w procesie Grzegorza Popowskiego [z →Popowa k. Szamotuł] i Mik. Wargowskiego z mieszcz. pozn. Janem Ryszkiem (PZ 7, 150); 1425 tenże zawiera ugodę [w jakiej sprawie?] z Mroczkiem z Łopuchowa (PZ 8, 21); 1426 tenże zastępuje w sądzie: Andrzeja z Gądek (PZ 8, 112), Bartosza Sokołowskiego [z Ponieca] (PZ 8, 116); 1435 tenże zw. Kot, niegdyś z S., zawiera z Andrzejem z Piotrowa [pod Poznaniem] ugodę w sprawie zabójstwa Jana ojca Andrzeja; Nieustępa przed arbitrami zastępują jego bracia Wojc. Olszycki i Mik. Świekocki; sąd wydaje wyrok: Nieustęp ma dać Andrzejowi 32 grz., Wojc. Olszycki¹W haśle →Piotrowo omyłkowo nazwany Andrzejem, brat Nieustępa, ma dać dok. dotyczący cz. Świekotek, którą Nieustęp trzyma w zastawie za 10 grz., a Andrzej ma być wwiązany w tę część tak długo, aż zastaw nie zostanie spłacony; w niedzielę przed Zesłaniem Ducha Ś. [29 V 1435] Nieustęp wraz z 20 szlachcicami mają stawić się boso i z obnażonymi mieczami w kościele Dominikanów w Poznaniu, na kolanach mają prosić Andrzeja o przebaczenie, a Nieustęp ma mu wręczyć swój miecz; Andrzej ma wtedy przebaczyć Nieustępowi i na ręce Wojc. Olszyckiego oddać wszystkie posiadane dokumenty przeciw Nieustępowi, uzyskane przez jego zm. matkę i przez niego (Wp. 10 nr 1382); 1440 tenże Kot, śwd. w dok. starosty gen. Wlkp. Krzesława z Kurozwęk (Wp. 5 nr 669); 1442 tenże²W haśle →Jeżyce omyłkowo piszemy o Eustachym Kocie ma ręczyć szl. [Andrzejowi] Krupce [ze Skórzewa] za konie Piotra zw. Syn z Jeżyc, ponieważ Piotr wjechał ze swymi końmi do lasu wspomn. Krupki i rąbał drzewa (AR nr 241).

1423-40 Mik. Świekocki zw. Szyjka, rycerz pasowany, asesor sąd., wicechor. 1423 i wicepodkom. w Poznaniu 1425-26 (PZ 7, 201; Wp. 5 nr 374; MHP s. 330, 331, 335 nr 174-175; GUrz. nr C 1035): 1423-26 tenże śwd. (WR 1 nr 1151; WR 2 nr 827); 1426 tenże toczy proces z Janną kmiotką z Gądek (PZ 9, 34); 1426 tenże zastępuje w sądzie przeora z kl. Bożego Ciała pod Poznaniem (PZ 9, 35); 1426 tenże ręczy plebanowi w Tulcach za Klimka Szerokiego ze Zdziechowic [k. Środy], że zapłaci plebanowi zaległą od 4 l. dzies. z 1 ł. uprawianego w Płowcach [obecnie Pławce k. Środy] (ACC 9, 77); 1427 tenże śwd. w dok. abpa Wojc. [Jastrzębca] (Wp. 5 nr 463); 1427 tenże Mik. Szyjka (Schyka) śwd. (WR 1 nr 1267); 1431 tegoż syn Mikołaj →p. 6; 1432 tenże w sporze z Piotrem kmieciem z Gądek (PZ 11, 141v); 1432 tenże Szyjka (Scheyka) zastępuje w sądzie Stan. Kamieniewskiego [z Kamionek k. Kórnika] (PZ 12, 72v), Chwaliboga ze Szczytnik [k. Poznania, par. Głuszyna] (PZ 12, 74); 1432 tenże Szyjka (Zygka) śwd. (WR 1 nr 1531; WR 3 nr 1425); 1432 tenże Grabowiecki [tj. z Grabowca w pow. pyzdr.] też Świekocki śwd.³W 1434 jako śwd. scholastyka pozn. (Mik. Sumińskiego) wystąpił Mik. Grabowiecki (WR 1 nr 1444), być może ident. z naszym Mik. Świekockim. Przypuszczenie takie potwierdza fakt, że obok Mikołaja świadczyli scholastykowi także Mirosław Piotr z Ś. i Jakub z Ś (WR 1 nr 1537); 1433 tenże Szyjka (Scheyka) zastępuje w sądzie Piot-ra Kamieniewskiego [z Kamionek] (PZ 12, 86); 1434 tenże zastępuje w sądzie Bartosza karczmarza z Kanina (PZ 12, 208v); 1434 tenże Mik. Szyjka (Schyka) zastępuje w sądzie Chwaliboga ze Szczytnik (PZ 12, 233v); 1435 tenże brat Wojc. Olszyckiego i Nieustępa zw. Kot →wyżej: Nieustęp; 1437 tenże śwd. (WR 1 nr 1484); 1440 tenże toczy proces z Wojc. z Kamionek [k. Kórnika] (PZ 14, 60); 1440 tenże →niżej: Piotr.

1427 Świekocki sołtys [w →Śródce k. Kórnika?] →p. 6.

1427-32 Piotr z S.: 1427 tenże śwd. (WR 1 nr 1267); 1428-30 [tenże czy Piechno?], śwd. (WR 1 nr 1305, 1379); 1432 tenże syn Mikołaja, śwd. (WR 1 nr 1531; WR 3 nr 1425); 1433 [tenże czy Piechno?] zastępuje w sądzie Tomasza ze Starołęki (PZ 12, 91) i Stan. Kamieniewskiego (PZ 12, 90v-91); 1434 [tegoż?] syn Piotr →niżej; 1440 [tenże?] toczy proces z Tomaszem z Gądek; Piotra zastępuje w sądzie Andrzej Kamieniewski [z Kamionek], a Tomasza Mikołaj z S. (PZ 14, 60v).

1427-35 Jakub z S. śwd. (WR 1 nr 1267, 1434, 1444, 1551; także →przyp. 3).

1431-39 Mik. Kot Świekocki [syn Mikołaja] duchowny →p. 6.

1434 Mirosław Piotr [tj. syn Piotra?] z S. śwd. (WR 1 nr 1444; ; także →przyp. 3).

1435 Wojc. Olszycki [ident. z Wojc. Świekockim? →wyżej], brat Nieustępa i Mik. Świekockich →wyżej.

1435 Andrzej z Piotrowa →wyżej: Nieustęp.

1435 Jan Świekocki, śwd. (WR 1 nr 1551).

1435 Bogusz Świekocki, śwd. (WR 1 nr 1435).

1436? – 1453 Mik. Kot Świekocki [syn Eustachego] duchowny →p. 6.

1438-69 duchowny Mac. Kot →p. 6.

1438 Wojciech [ident. z Wojc. Świekockim? →wyżej], niegdyś z S., toczy proces o naganę szlachectwa z pisarzem ziemskim pozn. Mik. Rudzkim z →Łagiewnik [k. Poznania, także z Rudek k. Ostroroga]; szlachectwo Wojciecha z h. Czewuja (Czeuą, Czeuyey)⁴W WR 1: Czewlej (najpewniej błędnie) po ojcu poświadczają Jarosław Kowalski [ze wsi Kowalskie k. Pobiedzisk] i Andrzej niegdyś Wojaczewski, szlachectwo po matce z h. Wczele poświadczają szl. Pasikoń i Paweł Jezierski [z Jezior Wielkich k. Zaniemyśla], przysięgę składa też 2 świadków z h. Baran [Junosza?] Andrzej Kamieniewski [z Kamionek] i Racibor Taczalski (WR 1 nr 1589; MHP s. 431 nr 192); 1443 tenże niegdyś z S. zastępuje w sądzie Sędziwoja Żydowskiego (PZ 14, 185).

1440-48 Eustachy zw. Kot, wicesędzia w Poznaniu 1444, burgr. pozn. 1444 (PG 2 k. 46v-47, 81; CP 381 nr 54; A. Gąsiorowski, Urzędnicy zarządu lokalnego w późnośredniowiecznej Wielkopolsce, Poznań 1970, s. 279): 1440 tenże daje swej ż. [brak imienia] dom, który posiada w Poznaniu przy ul. Małej Żydowskiej (między domami Żydów Manlina Czerwonego a Michała); ona zobowiązuje się przed rajcami pozn., że nie odstąpi tego domu ani szlachcie, ani duchownym (AR nr 191); 1443 tenże z S., śwd. w dok. zastępcy króla Wojc. Malskiego (Wp. 10 nr 1636); 1443-45 tenże ma dom w Poznaniu przy ul. Żydowskiej, obok domu Żyda Manlina (następnie Mik. Karczewskiego, któremu Manlin sprzedał dom; M Poznań I 292 k. 20, 58v); 1444 tenże z S. kupuje od Wojc. Spławskiego 1/2 Wargowa z dworem, sołectwo i 1/2 jez. w Wargowie za 600 grz. (PG 2, 2); 1446 tenże z Wargowa pełnomocnik Andrzeja Bolesty przeora kl. Bożego Ciała pod Poznaniem (ACC 29, 470); 1448 tenże zapisuje swej ż. Sławce wszystkie swe dobra, w tym dom przy ul. [Małej] Żydowskiej w Poznaniu naprzeciw domu panów z Ostroroga (M Poznań I 293, 81); 1451 tenże wspomn. jako zm., jego syn Mikołaj →p. 6.

1443 Bogusław z S. [uczeń szkoły Ś. Jana pod Poznaniem?] wymieniony wśród świadków postępowania sąd. w sprawie uczniów ze szkoły przy kościele Ś. Jana [pod Poznaniem] (AC 2 nr 1169); 1465 temuż winien jest Wojc. Taczalski 16 grz., z tego tytułu zobowiązuje się wwiązać Bogusława w 1 ł. i łąkę [gdzie?, we wsi Taczały?] (PZ 18, 96v); 1471 tenże z polecenia komisarzy król. ma dokonać rozgraniczenia dóbr braci Jana i Mikołaja Młyńskich: Czmonia, Radzewa, Januszewa i Kantorowa (PG 57, 131v); 1478 tegoż ż. zawiera ugodę [w jakiej sprawie?] z Mik. Taczalskim (PG 58, 73); 1484 tenże Bogdan! →niżej: Jan Ciołek; 1491 wd. po tymże Małgorzata w sporze ze swym wnukiem⁵W haśle →Skórzewo (przyp. 12) błędnie uznaliśmy, że Maciej był synem jej pasierba. W istocie Maciej był jej wnukiem po synu Wawrzyńcu (→niżej: Maciej, pod 1493) Maciejem, synem zm. Wawrz. Świekockiego (PZ 21, 202); 1493 tenże zm., wspomn. zm. Małgorzata →niżej: Maciej syn Wawrzyńca.

1444 Mac. Świekocki; mieszczanie pozn. Mika i tkacz Jan winni są mu 6 grz. (AR nr 273).

1467 zm. Marcin Świekocki; wd. po nim Beata wraz ze swą siostrą Klarą ż. Szymona Przylepskiego, dziedziczki w Nowcu sprzedają z zastrz. pr. wykupu Jakubowi altaryście kościoła par. w Dolsku 8 grz. czynszu na cz. w →Nowcu i folw. tamże za 100 grz., zgodnie z testamentem Chwałki z Nowca, wd. po Piotrze Samsonie (PG 7, 255); 1470-02 wd. po nim Beata z →Nowca i Nowca Małego, siostra zm. Klary (PG 8 k. 89, 140); 1479 taż wd. Beata dz. w Kotlinie [w pow. kal.] (PG 9, 117v).

1470 zm. Wojc. Świekocki [brat stryj. Marcina Świekockiego?] (PG 8, 89).

1482 Jan, Mikołaj, Jerzy, Andrzej i Jakub bracia niedz. z Piotrowa [k. Poznania]⁶Piotrowscy ci pochodzili najpewniej od Jana z Piotrowa (występującego tam 1401-1424). Przypuszczać można, że ten Jan odziedziczył cz. S. po swym bracie Pietraszu zw. Wojewodzi (→wyżej; dziedzicu w →Nagradowiczach w l. 1385-1412 i →Piotrowie w l. 1400-11), następnie dział ten przeszedł na Andrzeja, syna Jana, który w 1435 uzyskał jeszcze pr. do dodatkowej części wsi (→wyżej: Nieustęp). Zapewne znani z 1482 Jan, Mikołaj, Jerzy, Andrzej i Jakub byli krewnymi tego Andrzeja →niżej: Jan Ciołek; 1519 Anna [Zadorska]⁷O tej Annie →Piotrowo k. Poznania, przyp. 1 wd. po tymże Janie kwituje swego syna Andrzeja z sumy 100 grz. posagu i 100 grz. wiana, oprawionych jej na połowach Piotrowa i S. (PG 70, 85v).

1482-1501 Jan Ciołek z Czacza, Glińska, →Podrzecza i →Piotrowa, burgr. pozn. 1478-84 (GUrz. nr C 939): 1482-84 tenże kupuje cz. w S.: 1482 od Jana, Mikołaja, Jerzego, Andrzeja i Jakuba braci niedz. z Piotrowa [k. Poznania]⁸W haśle →Piotrowo omyłkowo pominięto Jakuba 1/2 S. za 400 grz., 1483 od Agnieszki Świekockiej, ż. Wojciecha z S., jej cz. po rodzicach za 40 grz., 1484 od Bogdana [recte: Bogusława] Świekockiego 1/4 jego cz. w S. za 100 grz. (PG 9 k. 158v, 177, 187); 1494 tenże zapisuje swej [drugiej]⁹Pierwszą ż. Jana Ciołka była Barbara, c. Sędziwoja Czackiego (K. Górska-Gołaska, Ciołkowie. Z życia drobnej szlachty wielkopolskiej, w: Homines et societas. Czasy Piastów i Jagiellonów. Studia historyczne ofiarowane Antoniemu Gąsiorowskiemu w sześćdziesiątą piątą rocznicę urodzin, Poznań 2007, s. 191-192) ż. Annie, c. zm. Wojciecha z Oleśnicy [w pow. kcyn.], po 100 grz. posagu i wiana na wsiach S. i Piotrowo (PG 7, 13); 1501 tenże sprzedaje Mikołajowi i Janowi braciom z Taczał części wsi S: z cz. Boguszewskiej [tj. po Bogusławie z S.?] łąkę zw. Kowalka i łąkę zw. Skrzynecka wraz z zagrodą ku drodze Poznańskiej aż do granic szczytnickich [tj. z wsią Szczytniki] wraz z przymiarkami i łąką Ostragóra za 13 grz. (PG 12, 142-142v; PG 62, 175v, 176); 1514 tegoż c. Małgorzata →niżej.

1483 Agnieszka Świekocka, ż. Wojciecha z S. →wyżej: Jan Ciołek.

1491 Małgorzata wd. po [Winc. Skórzewskim ze →Skórzewa, a następnie] Bogusławie Świekockim →wyżej: Bogusław.

1491, 1493-97 Wawrz. Świekocki wspomn. jako zm. →niżej.

1491-1518 Maciej syn zm. Wawrz. Świekockiego [wnuk Bogusława]: 1491 tenże →wyżej: Bogusław; 1493 za tegoż małol. ręczą Jakub Kot Wargowski, Mik. Rosnowski i Małgorzata, wd. po Wawrz. Świekockim, że stawi się on w sądzie w sprawie ze swoimi stryjami Janem i Maciejem ze Skórzewa o 800 grz.; suma ta spłacona została przez Wojc. Potulickiego z Uzarzewa, a na tegoż Macieja przeszła ona po jego dziadku Boguszu i ojcu Wawrzyńcu; wspomn. Maciej i Jan ze Skórzewa wnoszą na podstawie pr. bliższości roszczenia do tej kwoty i zastrzegają ją jako na posag ich matki Małgorzaty (babki tegoż Macieja), starosta wydał jednak pieniądze temuż Maciejowi (PG 59, 322v); 1496 tenże syn zm. Wawrz. Świekockiego kupuje z zastrz. pr. wykupu od Mik. Rosnowskiego 3 ł. w →Rosnowie za 50 grz. (PG 7, 196, dawniej k. 98; PG 11, 127v, dawniej k. 121v); 1497 tenże Maciej i Bogumiła dzieci zm. Wawrz. Świekockiego kupują z zastrz. pr. wykupu od Piotra Konaszewskiego 6 ł. os. w Chomęcicach (PG 7, 152v); 1500 [tenże?]¹⁰Nie wiadomo, czy zapiska ta dotyczy Macieja syna Wawrzyńca (a wnuka Bogusława), czy też jego stryja Macieja ze Skórzewa syna Bogusława Świekockiego →Skórzewo, przyp. 12 kupuje z zastrz. pr. wykupu od kan. pozn. Marcina Słapa i jego bratanka Jana Dąbrowskiego 3 ł. os. w Dąbrowie [k. Poznania] za 40 grz. (PG 12, 72); 1501 tenże toczy proces z Janem Skórzewskim ze Skórzewka o pieniądze [posag] zm. Małg. Świekockiej, matki Jana [a babki tegoż Macieja]; wniosła ona 92 grz. posagu do S., po sprzedaży S. przez zm. Bogusława Świekockiego suma ta przeniesiona została na Uzarzewo i Skórzewo, a po śmierci Małgorzaty przeszła na jej wspomn. syna Jana i tegoż wnuka Macieja (PZ 23, 25); 1511-24 tenże Świekotka, Świekocki, też Rosnowski →Rosnowo; 1518 tenże dz. w →Rosnowie w sporze z Jadwigą ż. Jana Dąbrowskiego (PZ 28, 216); 1531 Dorota wd. po tymże Świekotce toczy proces ze spadkobiercami jej zm. męża Maciejem zw. Kosal, Janem i Mik. Skórzewskimi¹¹Byli to ss. Jana zw. Czosnek ze →Skórzewa, wnuki Małg. Świekockiej (KoścZ 25, 103; też →Rosnowo).

1494 Sędziwój Świekowki! [z Ś.?] śwd. (CP 5 nr 7).

1495 Małgorzata wd. po zm. Wawrz. Świekockim sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Andrzejowi Więckowskiemu swoje pr. do cz. wsi Międzychód [k. Dolska] (PG 7, 78).

1502 Baltazar Czacki [syn Jana Ciołka] sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Stan. Niegolewskiemu części we wsiach Piotrowo i S. za 80 grz. (PG 12, 174); 1505 tenże sprzedaje Piotrowo i S. Jakubowi Goruńskiemu¹²Pochodził z →Bukowca k. Międzyrzecza, potem posiadał →Goruńsko. Cieplucha 136, błędnie uważał go za Gorzeńskiego czyli Herstopskiego, swemu teściowi, za 500 grz., a równocześnie zapisuje ż. Annie, c. tego Jakuba, po 100 grz. posagu i wiana na folw. w →Glińsku (PG 13 k. 56v, 57); 1514 tenże →niżej: Małgorzata.

1502 Stan. Niegolewski →wyżej; 1506 tenże posiada Piotrowo i S.; zapisuje ż. Dorocie, c. zm. Jana Ceradzkiego po 40 grz. posagu i wiana na cz. wsi Glinka (PG 13, 93v).

1505 Jan Goruński →wyżej: Baltazar; 1514 tenże daje Piotrowi i Janowi braciom niedz. ze Szczytnik łąkę w S. położoną przy gran. z wsią Szczytniki i obok [łąki] Ostragóra oraz sumę 30 grz., a w zamian otrzymuje od nich 1/4 wsi Daszewice (PG 15, 12v).

1514 Małg. Piotrowska, c. Jana Ciołka, pozywa Jana Goruńskiego czyli Piotrowskiego o to, że na skutek sprzedaży Piotrowa przez jej brata Baltazara [→wyżej] nie otrzymała ona dóbr należnych jej po ojcu [w Piotrowie]; Goruński płaci Małgorzacie 30 grz. odszkodowania, a ona nie będzie już miała żadnego pr. do 1/2 Piotrowa i do 1/2 S. (PZ 28, 135-135v).

1514 Jan i Piotr, bracia niedz. ze →Szczytnik [ss. Mikołaja] →wyżej: Jan Goruński.

1528 Piotr Szczytnicki [syn Jana]¹³W haśle →Szczytniki omyłkowo określony jako syn Mikołaja kupuje z zastrz. pr. wykupu od Wojc. Polickiego 2 ostrowy, jeden naprzeciw Olszewki [Olcha?], drugi zw. Wielka Niwa w S. za 15 fl. (PZ 24, 75); 1528 tenże Piotr kwituje Wojc. Polickiego pisarza ziemskiego pozn. z 1/2 sumy 42 fl. z tytułu 5 ł. i lasu we wsi S., w które wwiązany został zm. Jan Szczytnicki, ojciec Piotra, a które Piotr odziedziczył i posiadał ze swym zm. bratem Janem Szczytnickim; Piotr ręczy też Polickiemu za swe bratanice Katarzynę i Annę, cc. Jana, że skwitują one Wojciecha z pozostałej sumy 21 fl. za te łany, które mają one po swym ojcu zm. Janie Szczytnickim (PG 74, 35).

1528 Wojc. Policki →wyżej.

1545 Bogumiła Policka, jako pani wienna w Piotrowie i S., w imieniu swoim i swych ss. Gabriela, Trojana (Troillus), Jana i Melchiora sprzedaje Janowi Mileńskiemu zw. Gąbka mł. wodny w S. za 16 grz.; Jan daje teraz 6 grz., a co roku ma płacić 2 grz., aż do spłacenia całej sumy; Jan będzie dzierżył mł. jako młynarz i zobowiązany będzie do naprawy mł. własnym kosztem, Bogumiła i dziedzice mają mu dać ze swych lasów drewno i dęby potrzebne do naprawy młyna; kamienie i żelaza oraz instrumenty potrzebne do konstrukcji Jan ma sprawić własnym sumptem, ale teraz Bogumiła daje Janowi jeden, górny, kamień młyński; groblę zbuduje Bogumiła i dziedzice; Jan będzie miał pr. łapania ryb w stawie młyńskim, zobowiązuje się też dawać Bogumile i jej następcom 6 małdratów i 3 korce żyta i 2 korce pszenicy, co roku; Jan zobowiązuje się także do sprawienia we dworze w Piotrowie drzwi i bram, spustu w stawie, ław i in. drobnych przedmiotów; dziedzice wymierzą Janowi ogród i łąkę, na Boże Narodzenie [25 XII] Jan ma dać dziedzicom chleb pszenny czyli „struczel” długości 3 łokci i wartości 8 gr tytułem strawy czyli kolędy (racione strewa alias za kolądą; PG 87, 35)

1546 bracia Trojan (Troillus) i Melchior Policcy zobowiązują się, że uwolnią od roszczeń osób trzecich dobra Piotrowo, S. i 1/4 wsi Daszewice, które sprzedali z zastrz pr. wykupu Mac. Pigłowskiemu (PG 88 k. 207, 290 – tu wwiązanie Pigłowskiego); 1547 tenże Trojan z bratem Janem wydzierżawiają od wspomn. Mac. Pigłowskiego wieś Piotrowo os. i S. opust. oraz 1/4 Daszewic za 42 grz. (PG 89, 12-12v); 1548 ciż Trojan i Melchior ponownie wydzierżawiają od Mac. Pigłowskiego wspomn. dobra, w tym S. opust., do najbliższej Epifanii [6 I 1549] za 42 grz. (PG 90, 244); 1563 ciż Trojan, Jan i Melchior Policcy →niżej.

1563 Mac. Malicki sprzedaje z zastrz. pr. wykupu swej ż. Annie wsie Piotrowo i S. opust. oraz cz. wsi Daszewice, które nabył wcześniej z zastrz. pr. wykupu od Trojana, Jana i Melchiora Polickich (PG 20, 219).

1502 na wniosek [Stan.] Niegolewskiego [o moderację czynszów płaconych m. in. z Ś.?] kan. [Mik.] Oleski wizytuje wsie [będące w czasowym posiadaniu Niegolewskiego]: od czasów wojny wołoskiej [1498] do chwili obecnej w S. jest 1 karczmarz (AC 1 nr 944; →Piotrowo); 1508 pobór z S. [formularz nie wypełniony] (ASK I 3, 7v); 1510 pobór z S. opust. (ASK I 3, 254); [w in. wykorzystanych przez nas rejestrach poborowych Ś. nie występują].

6. 1427 Świekocki sołtys [w →Śródce k. Kórnika?] w sporze z Frąckiem z Krzyżewnik [k. Kórnika] przysięga, że nie kazał Frąckowi uchodzić ze Śródki (WR 1 nr 1253).

1431-39 duchowny Mik. Kot Świekocki¹⁴Było dwóch duchownych Mikołajów Kotów, których Now. 1, 247, błędnie uznał za jedną osobę. Jeden to syn Mikołaja notariusz publiczny z 1431, drugi poświadczony jest (choć bez przymiotnika określającego stan) w 1451 ja-ko syn Eustachego. Przesłanką wskazująca na rozróżnienie obu Mikołajów jest też podana przez Now. 1, 247, informacja o rzekomo jednoczesnym dzierżeniu przez Mik. Kota parafii w Spławiu i Pogorzeli. Taka kumulacja kościołów par. w jednym ręku możliwa była jedynie po uzyskaniu zezwolenia pap., którego w tym wypadku nie znamy. Inną przesłanką wskazującą, że należy rozróżnić notariusza publicznego Mikołaja syna Mikołaja od in. duchownego Mik. Kota, jest testament sporządzony w 1449, najpewniej przez tego drugiego. Z testamentu wynika, że Mik. Kot pleb. w Pawłowie i altarysta w Gnieźnie posiadał dom w Poznaniu. Jedynym znanym nam dziedzicem Świekotek posiadającym wcześniej dom w tym mieście był Eustachy z Ś. i Wargowa (→p. 3). Po nim Mikołaj ten odziedziczył tę nieruchomość (→niżej, pod 1451). Na związek testatora z 1449 z Wargowskimi wskazuje też fundacja altarii Ś. Trójcy w katedrze pozn. Beneficjum to fundowane było przez duchownego Mik. Kota, po nim pr. patronatu przeszło na rodzinę Wargowskich, czyli najpewniej spadkobierców Eustachego. Z informacji uzsykanych od dr Marty Czyżak z Torunia wynika też, że Mik. Kot pleb. w Spławiu zrezygnował z tego kościoła par. na rzecz swego brata Macieja tytułem zamiany na pleb. w Pawłowie (też →niżej: Mac. Kot). Dlatego też zestawione poniżej informacje dotyczące altarii w katedrze pozn. i plebanii w Spławiu odnieśliśmy do syna Eustachego Kota, syn Mik. Kota Świekockiego [łatwy do pomylenia z duchownym Mikołajem synem Eustachego Kota]: 1431 tenże syn Mik. Świekockiego przyjęty jako notariusz publiczny w diec. pozn. (Not. nr 477); 1436 [tenże? czy syn Eustachego] pisarz w konsystorzu gnieźn. (Wp. 10 nr 1401); 1436 tenże pisarz przy kanoniku pozn. Mik. Ciotczanym, kanclerzu bpa pozn. Stan. Ciołka (Wp. 10 nr 1412); 1439 tenże notariusz publiczny przy oficjale pozn. Mik. Ciotczanym (Wp. 10 nr 1473); 1443 [tenże czy syn Eustachego?] pozywa Jana ze Szczytnik o 3 1/2 grz. za sprzedanego Janowi konia (AC 2 nr 1149); 1444 [tenże czy syn Eustachego?] wikariusz kat. pozn. (CP 29, 40v).

1436-53 Mik. Kot, syn Eustachego: 1436-44 [tenże?] →wyżej; 1438 tenże wikariusz wieczysty w katedrze pozn., fundator i altarysta altarii Ś. Trójcy, Wniebowzięcia NMP, ŚŚ. Stanisława, Mikołaja i Wacława w kat. pozn., uposaża ją czynszem 10 grz. (od sumy 120 grz.) z dóbr Głęboczek, Gać, Boduszewo, Worowo i Wiesiołowo nal. do Piotra Głębockiego; pr. patronatu należy do Mikołaja (ACC 22, 52; Now. 1, 246-247); 1441-48 tenże altarysta wspomn. altarii (Now. 1, 247 – z błędami; →niżej: Maciej pod 1444); 1444 tenże →niżej; 1442-47 tenże pleb. w →Spławiu; 1443 tenże pleb. w Spławiu wspomn. w zeznaniach Mik. Migdała, kapłana diec. gnieźn.; Mik. Kot. miał mu udzielić dyspensy od wady nieprawego urodzenia (legitimaverit), by Migdał mógł przyjąć wyższe święcenia (AC 2 nr 1167); 1449 tenże pleb. w Pawłowie i altarysta w kat. gnieźn. spisuje testament: na egzekutorów testamentu wyznacza pleb. w Spławiu Mac. Kota i pleb. w Kostrzynie Mikołaja oraz rajcę m. Gniezna Jana Goliana; egzekutorom daje 2 stogi żyta we wsi Nidom, stóg pszenicy, in. stóg żyta i stóg owsa w Goryninie (są one na przechowaniu u włodarza Stanisława), w in. wsi Gorynin [tj. w Goryninku?] u Mac. Lubocheńskiego [kmieć?] daje 2 stogi plonów; następnie 4 konie, 6 wołów, 3 krowy [jakie?] i 2 trzyletnie jałówki; trzyletniego byka, 10 owiec, 3 maciory stare i 1 młodą, 8 gęsi z 30 gąskami (anforule), 30 kur i 3 koguty; płaszcz czarny, in. stary płaszcz niebieskiego koloru, czarną czapkę (capucium), nowe żołte buty, niebieską szatę podbitą lisim futrem, czarny kaftan (iopula), czapeczkę (mitrulla) ze szkarłatu, księgę [z kazaniami] na niedziele i o świętych, in. książkę dot. cyklu rocznego [rubrycelę?], różne in. książki, dobre wezgłowie i pościel, 33 dukaty w Poznaniu; dom w Poznaniu przeznaczył dla altarysty altarii, jaką fundował w katedrze pozn., a miejsce spoczynku przygotował sobie przed tą altarią; z wymienionego spadku spadkobiercy mają dać 1 grz. czynszu na anniwersarz (AAG, ACons. A 29, 60v-61); 1451 tenże zapisuje klasztorowi dominikanów w Poznaniu czynsz 1 grz. od sumy głównej 12 grz. na swym domu w Poznaniu położonym przy narożniku ul. Żydowskiej naprzeciw domu panów z Ostroroga w zamian za anniwersarz za duszę zm. Eustachego, ojca tegoż Mikołaja (M Poznań I 294, 8); 1453 tenże posiada działkę (area) w Poznaniu przy ul, Żydowskiej, obok domu Żyda Abrahama (M Poznań I 294, 72); a. 1454 tenże i wikariusz wieczysty kat. pozn. Mik. Paduch toczą pro-| ces z Piotrem Głębockim o wspomn. czynsz 10 grz. dla altarii Ś. Trójcy (BulPol. 6 nr 711; też →niżej: Maciej pod 1444).

1438-69 duchowny Mac. Kot [syn Eustachego, →przyp. 14], brat Mik. Kota (Now. 1, 247 – z błędami); 1438-1451 tenże wikariusz wieczysty w kat. pozn. (ACC 22, 52; CP 29, 139); 1440 tenże wikariusz podczas oficjum chórowego w katedrze pozn. zostaje oskarżony przez wikariusza wieczystego Mik. Kugelweiss (Cuklwyech) o przetrzymywanie pozwu sądu oficjała gnieźn. Jana z Brzostkowa przeciw archid. śremskiemu Jakubowi Prażmowskiemu w sprawie, jaką wytoczył mu Kugelweiss; Mikołaj grozi Kotowi ekskomuniką, na co Kot szyderczo odpowiada, że odda pozew, skoro Kugelweiss chce go usidlić (Wp. 10 nr 1530); 1442-51 tenże wikariusz wieczysty w katedrze pozn. (CP 29 k. 10v, 39v, 47, 48v, 139); 1444 tenże altarysta altarii Ś. Trójcy, Wniebowzięcia NMP, ŚŚ. Mikołaja i Stanisława w katedrze pozn., pozwany przez Pawła Głębockiego; w sprawie tej, która toczy się w Kurii Rzymskiej, [brat pozwanego] Mik. Kot prosi o okazanie i wpisanie do akt dokumentu erekcyjnego altarii (ACC 27, 153); 1444-69 tenże altarysta altarii Ś. Trójcy w kat. pozn. (Now. 1, 247); 1444 tenże śwd. przed kapitułą kat. pozn. (AC 1 nr 303); 1445 tenże prosi o ponowną prowizję pap. na par. w Pawłowie [k. Gniezna?]¹⁵W 1447 wystąpił tam pleb. Maciej (LBG 1, 38), może ident. z naszym Mac. Kotem. Now. 2, 429, sądził, że Mac. Kot był w 1447 pleb. w →Pawłowicach k. Rydzyny, ale tam nie jest wtedy znany pleb. Mac. Kot, która przynosi 10 grz. srebra dochodu; objął ją już [?] tytułem zamiany na in. beneficjum (BulPol. 5 nr 1265); 1449-69 tenże pleb. w →Spławiu; 1451 tenże w sporze z oficjałem pozn. Jakubem [Starszym] Wygonowskim (AAG, ACons. A 30, 39).

1472 Mik. Kot [z Ś.?] mąż Barbary c. przezornego Wierzbięty, a siostry przeora kl. dominikanów w Poznaniu Winc. Wierzbięty i pleb. w Winnej Górze Mikołaja (M Poznań I 295 k. 5).

Uwaga: K 2, 561, podaje, że łąka zw. Ostragóra w Ś. znajdowała się między Piotrowem a Kamionkami, co sugeruje, że Ś. sięgały ok. 3 km na SE od Głuszyny, może w okolice dzisiejszego Sypniewa, które nie ma średniowiecznej metryki.