GÓRKA

(1376 Gorka, 1379 de Gorcza, 1382 de Gorecz, de, in Gorga, 1385 de Gorzek, 1388 de, in Gorky, 1397 in Gorce, de, in Korki, 1403 de Gorek, 1404 Gora, 1408 Gori, 1414 de Gor), dziś Górka Jaklińska, 3,5 km na SW od Proszowic.

1. 1480 n., 1581 pow. prosz. (ZK 201 s. 354; ŹD s. 16); 1470-80 n., 1598 par. Koniusza (DLb. 1 s. 51; WR k. 252).

2. 1398 łany Śmiłowski i Gisbrachtow (SP 8, 6353); 1419 łan Wawrzynczowski (ZK 194 s. 297); 1427 gaje alias gaciny → p. 3; 1436 Jan z G. zastawia za 15 grz. Janowi Kostuszce z Rudna wielką łąkę między Posądzą a G. (ZK 197 s. 464-5); 1470-80 role i łąki świątników kościoła par. w Koniuszy ciągną się ku G. (DLb. 1 s. 50); 1482 staw → p. 3; 1529 G. blisko Proszowic (LR s. 51); 1532 granice między G. Jana Kmity a Łaganowem Krzysztofa Łaganowskiego zaczynają się od 2 kopców narożnych blisko ściany rudzieńskiej [Rudna Górnego] i drogi z Więckowic do Siedlisk. Stąd prowadzi limes alias ujazd do łąk zw. Bocianowe i dalej w dół po obu stronach drogi, biegnącej na W przez re łąki do ich końca, stąd między rolami góreckimi i łąkami łaganowskimi w górę ujazdem na wierzchołek góry, na którym rośnie grusza, gdzie usypano kopiec. Od tego kopca poprowadzono granice do łąk i przez nie na inną cz. łąk, ku rolom i do ujazdu i nim na W do ról aż „ad limitem alias do ujazdu piscine alias na koniec grobli stawowej usque ad rippam piscine alias do brzegu stawu” i „a quo meatu alias od ktorey upusty” wracają na N w dół k. i brzegu stawu do ról łaganowskich i na W blisko łąki zw Górecka (Gorzeczka) „supra piscina alias nad stawem penes agros hospitali in Proszowice alias podle role szpitalne”, które przynależą do Łaganowa. Od końca tych ról biegną w górę ku N do starego kopca narożnego i starym ujazdem dochodzą do ściany Posądzy i tu usypano 3 kopce narożne G., Łaganowa i Posądzy (BCzart. rps 2930 s. 31-2).

3. Własn. szlach. 1376 Klemens z G. (SP 8, 27); 1379-82 Śmił z G. (SP 8, 531, 1692); 1379-99 Zbyszek z G. i Żyrkowic [dziś Żerkowice] (SP 8, 532, 534, 557, 565, 4566, 8539, uw. 32/15; ZK 1c s. 97; 2 s. 437, 440); 1382-99 Jan, Jaszek z G., s. Krzesława (SP 8, 1575, 4566, 6343, 8600, 9494; ZK 1c s. 52, 97; 2 s. 485); 1382 tenże przeciw Śmiłowi z G. o napastowanie i obelżywe słowa (SP 8, 1575, 1692); 1383-6 Krzesław z G. (SP 8, 2129, 3537, 4017); 1384 Zbyszek z G. przeciw Dziwiszowi z Przecsławic [dziś Przesławice] o dziedzinę w Wilkowicach [nie zid.] (SP 8, 2422); 1385-1400 Bernard z G., Kamienia i Szczodrkowic [dziś Szczotkowice] – z tej wsi pisał się od r. 1381 (SP 8, 619, 3537, 4966-7, 8265, 9840)1W r. 1342 na dok. kaszt. krak. Spycimira, wystawionym na zamku tarnowskim, świadkował Bernard z s. Paszkiem dziedzice „de Gora” (AGZ 5, 2). Imię Bernard i właściwa także dla G. wersja nazwy wskazywałyby, że wiadomość ta może dotyczyć wsi G., a wówczas byłaby to pierwsza o niej wzmianka. Wiadomość z r. 1342 można też wiązać z Górą Zyblitowską w pow. pilzn., leżącą niedaleko od Tarnowa, co uzasadniałoby obecność owych dziedziców „de Gora” w otoczeniu Spycimira. Sprawy tej nie da się jednoznacznie rozstrzygnąć; 1385-1414 Sędek z G. i Poborowic (SP 8, 3085, 4126, 6119, 6334, 6859, 7276, 9737, 10 164, uw. 178/45, 229/30, 238/3, 298/13, 299/12, 300/40, 304/9, 351/56, 352/16, 356/14; DSZ 118; KUJ 1, 24; Mp. 4, 1095; KK 2, 427; Acta consularia 427 s. 206; ZK 1c s. 95, 97, 232; 3b s. 1, 11, 19, 31-2, 64, 66, 127, 189, 246, 278, 330, 397, 406, 421, 450, 493, 507, 532, 647, 663; 3 s. 256, 326, 367; 4 s. 39, 46, 113, 192, 211, 315; 5 s. 5, 17, 45, 56, 116, 285, 315, 349, 347, 375; 193 s. 70, 162, 212); 1385 Krzesław z G. przeciw Bernardowi „de ibidem” (SP 8, 3537).

1386 Zbyszek z G. przeciw Abrahamowi z Makocic o 80 grz. (SP 8, uw. 22/32, 28/21, 30/25); 1387 Bernard z G. wyznacza swej żonie, córce Pełki z Łysakowa [pow. pilzn.], 60 grz. posagu na dziedzinie w G. i 10 grz. na dziedzinie w Kamieniu (SP 8, 4313); 1388-97 Spytek z G., Żyrkowic – tu poświadczony od r. 1398, i Czajęcic, które kupił w r. 1399 i z nich pisał się od r. 1405, jego ż. Jadwiga, w l. 1409-13 wd. po nim, pisała się z → Czajęcic, miał br. Mikołaja (SP 8, 4524, 6204, 6857; ZK 1c s. 49, 52, 88, 107, 114, 116, 121, 159-61, 163, 166; 2 s. 294); 1388-1422 Wawrzyniec zw. Szurza [przezwisko] z G. s. Krzesława (SP 8, 4566; ZK 2 s. 468; 194 s. 151; GK 1 s. 719); 1388 Głuchna wd. po Krzesławie z G. za zgodą dzieci: Jana, Jachny, Piechny, Katarzyny i Wawrzyńca zastawia za 13 1/2 grz. pisarzowi generalnemu ziemi krak. Mikołajowi cz. w Żyrkowicach, którą miał od niej w zastawie Zbyszek (SP 8, 4566); 1388-1400 Więcław z G. i Żyrkowic – z tej wsi pisał się od r. 1387, komornik sądu ziemskiego krak. (SP 8 uw. 104/25, 109/29, → Żyrkowice); 1393 Katusza z G. (ZK 1c s. 95); 1395 Mikołaj Stanisławic z G. (ZK 2 s. 292).

1396-1411 Piotr, Piotrasz Grad z G. i Polekarcic (SP 8, 5973; ZK 2 s. 457, 469; 5 s. 263); 1396-7 Wyszek z G. (ZK 2 s. 457; SP 8, 5973); 1396 Piotr z G. ze Zbyszkiem ze Stadnik o niwę i płosę oraz o to, że wwiązał się w dziedzinę (ZK 2 s. 451); Piotr i Wyszek z G. przeciw Zbychocie (Sbichotha) ze Stadnik mają mieć wizję o dziedzinę w Łyszkowicach; tenże Zbyszek ustanawia swoją żonę zachodźcą w sporze z ww. (ZK 2 s. 457, 460); tenże Zbyszek oddala roszczenia Piotra zw. Grad z G. o dziedzinę, o którą go pozywał, i o zastaw w Łyszkowicach (ZK 2 s. 470); Zbyszek z G. zastawia za 15 grz. i 6 małych den. Więcławowi z Żyrkowic całą cz. w Krzyszkowicach (ZK 2 s. 433); 1397-1419 Mikołaj z G. br. Spytka (SP 8, 6204; ZK 194 s. 297); 1397 Wyszek z G. i Piotr Grad z Polekarcic nie stawili się przeciw Szczepanowi włodarzowi z Łyszkowic o 10 grz. od każdego. Piotr z Boleścic komornik król. z tytułu kar wwiązał się do ich cz. w Łyszkowicach (SP 8, 5973); Sędek z K. przeciw Stanisławowi z Tomaszkowic o 2 kmieci w C. (SP 8 uw. 229/30); tenże Sędek z Krzyszkiem z Tomaszkowic o kupno dziedziny w G. (SP 8, 5116); br. Spytek i Mikołaj z G. sprzedają za 80 grz. gr pras. Sędkowi z G. całą cz. dziedzictwa w G. tak kupionego, jak i odziedziczonego po ojcu. Ich matka Femka i Jadwiga ż. Spytka odstępują od pr. do posagu i wiana na tych częściach (SP 8, 6204); 1398 Jan dz. G. ma zapłacić 20 grz. gr pras. szwagrowi (genero) Wyszkowi z Jelowic [dziś Lelowice] jako posag swej siostry Piechny pod gwarancją zabezpieczenia tej sumy na czynszu 2 grz. (SP 8, 6343); Sędek z G. przeciw Krzysztynowi z Tomaszkowic o 2 ł. w G. Śmiłowski i Gisbrachtow, o 2 konie, 3 krowy, 10 świń i 2 stogi zboża (SP 8, 6353); 1399 Sędek z G. godzi się z Krzysztynem z Tomaszkowic w sprawie o 2 źreby roli w G. (SP 8 uw. 289/101); Rosław z Wojsławic zobowiązuje się wypłacić 20 grz. posagu swej pasierbicy Femce na ręce jej męża Jana z G. pod gwarancją wyznaczenia Janowi 2 grz. czynszu od swych kmieci, a ten wyznacza żonie 30 grz. posagu i 40 grz. wiana na połowie wszystkich swoich dóbr. Femka rezygnuje na rzecz Rosława i swej matki Beaty z wszystkich dóbr ojcowskich i matczynych (SP 8, 8599-8601).

1401 Wawrzyniec z G. pozyskuje na [Femce] wd. po Zbigniewie z Mirowic sołtysa w Brześciu [pow. ksiąs.] tak, że ten we wszystkim będzie mu posłuszny (SP 2, 727); 1402 Sędek z G. zobowiązuje się wypłacić w ciągu 4 lat 14 grz. dzieciom Mikołaja z Łysokani z dziedziny Łysokanie, a także zwrócić im tę dziedzinę wraz z 12 sztukami bydła, 33 owcami, 20 świniami i 2 końmi (ZK 3 s. 476); 1403-25 Klemens Kukiełka z G., Żyrkowic i Wierzbna, s. Spytka (ZK 3b s. 153; 6 s. 3, 442; 7 s. 20; 193 s. 20; 194 s. 81, 95, 110, 142, 263, 312-3; 195 s. 165-6, 199, 254, 272, 279, 323, 342; 146 s. 8: SP 2, 1672); 1403-4 → 1419; 1403 Maciej kmieć z G. (ZK 3b s. 476, 485); 1404 Hanka ż. Sędka z G. (ZK 3b s. 406); 1405-13 Jan z G. (ZK 3b s. 492; 312 s. 41); 1405 [Femka] wd. po Janie [s. Krzesława] z G. (ZK 3b s. 492); 1408 Klemens z matką Katarzyną dz. Żyrkowic sprzedają za 50 grz. Sędkowi z G. całą cz. w G. z wyjątkiem pr. patronatu kościoła w Modlnicy (ZK 198 s. 6a – doklejka na końcu księgi obejmującej l. 1441-8); 1411 tenże Sędek bierze w zastaw za 150 grz. półgr do pełnej spłaty od Pachny i jej męża Stanisława z Niewiarowa wieś Siedliska (ZK 193 s. 70); Mikołaj dz. G. sprzedaje za 250 grz. szer. gr pras. Jakuszowi z Kowar całą cz. dziedziny w Krzyszkowicach. Katarzyna ż. Mikołaja zrzeka się pr. do posagu i wiana. Jadwiga wd. po Spytku z Czajęcic składa podobną rezygnację; tenże Mikołaj, poręczając za swych bratanków, sprzedaje za 80 grz. szer. gr pras. Klemensowi z Żyrkowic [i G.] całą swoją cz. dziedzictwa po ojcu w Żyrkowicach. Jadwiga wd. po Spytku z Czajęcic zrzeka się praw; Klemens Kukiełka z Żyrkowic [i G.] ma zwrócić 55 grz. półgr Sędkowi z G. pod warunkiem zastawienia mu cz. w Żyrkowicach, która należała ongiś do Mik. Czajęckiego; Sędek z G. ustępuje z dzierżawy w Łysokaniach (ZK 193 s. 132, 133, 156; 5 s. 330); Wojciech z G. (ZK 312 s. 41); 1414-53 Śmiechna z G., w l. 1414-9 występuje jako wd. po Sędku z G. [była jego drugą żoną], a w l. 1422-53 jako ż. Jana fizyka i medyka z Krakowa (ZK 6 s. 3, 424; 193 s. 247; 194 s. 264, 271, 285; SP 2, 1639, 2420; GK 1 s. 676); 1414 Klemens Kukiełka z Żyrkowic [i G.] sprzedaje za 250 grz. szer. gr pras. Śmiechnie wd. po Sędku z G. cz. w Żyrkowicach; taż ma mu jeszcze zapłacić 30 grz. na ś. Stanisława i 25 grz. na ś. Marcina (ZK 6 s. 3).

1417 Elżbieta ż. Jakusza z Kazimierzy Małej [pow. wiśl.] zastawia za 100 grz. półgr Klemensowi Kukiełce. z G. całą cz. w Wierzbnie, którą trzyma z tytułu posagu i wiana po swym pierwszym mężu Stanisławie. Do Klemensa będzie należeć 1/2 zasiewów (ZK 194 s. 81); 1418 → Donosy p. 3; Wawrzyniec z G. zeznaje, że Strachota z Pełczyc [pow. sand.] jego gener wyposażył matkę Wawrzyńca 20 grz. posagu i wiana. Strachota będzie trzymał i posiadał to, co posiadała matka Wawrzyńca; Strasz z Pełczyc i Wawrzyniec Szurza z G. oddają w dzierżawę Klemensowi Kukiełce całą cz. dziedzictwa w G., a ten będzie im płacił 4 grz. rocznie (ZK 194 s. 119, 151); 1419 Jan ze Skorczowa ma zapłacić 120 grz. półgr Klemensowi Kukiełce z G. (ZK 194 s. 263-4); → Donosy p. 3; Śmiechna wd. po Sędku z G. godzi się z Klemensem z Zębocina o gaj Pogorzelec między Żyrkowicami a Zębocinem (SP 2, 1639); Katarzyna ż. Mikołaja alias z G. po uzyskaniu satysfakcji ustępuje Klemensowi Kukiełce z G. z łanu Wawrzynczowskiego z siedliskiem w G. wg dok. sędziego krak. Tomasza i podsędka Dobiesława [wystawionego w l. 1403-4] (ZK 194 s. 297); 1422-61 Jan Poborowski z Poborowic i G., h. Stary Koń, s. Sędka i Śmiechny (GK 1 s. 676; 8 s. 462, 658, 816, 923, 966; 9 s. 83, 613-4, 712; 10 s. 30-1; 11 s. 727; 12 s. 311; SP 2, 2420; DSZ 220; DLb. 1 s. 61; KUJ 2, 131; ZK 151 s. 40; 197 s. 465; 11 s. 302-32; GK 13 s. 71, 355, 374, 403, 489, 497, 500, 502; 14 s. 417; 15 s. 310, 315, 365, 390)2Wg ustaleń J. Kurtyki, Najstarsze osadnictwo okolic Rzeszowa (w druku), Jan był ożeniony z Martą c. Stogniewa z Szumska (pow. sand.) i Rzeszowa (ziemia przem.). Zmarł przed r. 1463, pozostawiając nieletnie dzieci Macieja i Magdalenę. Marta wyszła ponownie za mąż za Żegotę z Młoszowej (występowali w źródłach do r. 1470, mąż zmarł przed 6 VI 1470 – GK 19 s. 139), a wreszcie za Stanisława z Morawicy, h. Topór (razem występowali w l. 1471-7). Po r. 1475 Magdalena była ż. Tomasza z Knyszyna. Jedna z córek Macieja i Katarzyny Marta wyszła ok. 1477 za Jana z Morawicy, h. Topór. Zofia i Dorota cc. Macieja w r. 1502 były jeszcze pannami (GK 28 s. 819); 1422 Śmiechna ż. Jana fizyka i medyka [krak.], wd. po Sędku z G. zobowiązuje się płacić na ręce dziekana krak. Jana Szafrańca 30 grz. rocznie dzieciom Janowi i Marcie z dóbr Poborowice i Żyrkowice, należących do nich po ojcu (GK 1 s. 676); 1424 Klemens Kukiełka z G. bierze w zastaw za 28 grz. półgr od Piotra z Wierzbna połowę ról dworskich „seu allodii” w Wierzbnie (ZK 195 s. 372).

1425 Mikołaj z Łaganowa oddala roszczenia Klemensa Kukiełki z G. o 60 grz. z tytułu posagu i wiana (ZK 146 s. 8); 1426 dzieci zm. Kukiełki z G. (ZK 195 s. 370); mistrz Jan doktor medycyny, opiekun wsi G. [jako mąż Śmiechny z G.] pozywa Macieja, Piotra i Stanisława zagr. z G. o wtargnięcie do domu kmiecia Stan. Głowy z G., zranienie go, zabranie mu kuszy i bydła (GK 2 s. 554-5, 575, 591, 611, 623, 633); 1427-9 Jadwiga, Stanisław i Jan dzieci Kukiełki z G. za zgodą opiekunów oddają na 6 lat w dzierżawę Jakuszowi mieszcz. z Proszowic całą cz. w G. z folwarkiem i zasiewami ozimymi, z 2 końmi, 4 wołami, 23 ćw. owsa, 2 korcami prosa, 2 gajami alias „gaczini”, pługiem i 2 bronami. Jakusz będzie im płacił na ręce opiekunów 6 grz. rocznie i ma w tym czasie zbudować izbę na 10 łokci, pallacium na 12 łokci i 1 pokój (pallacium cum uno commodo). Po 6 latach ma to wszystko zwrócić (ZK 196 s. 11-2, 334); 1427-40 Stan. Kukiełka z G. (ZK 196 s. 11; 197 s. 20-1, 363; 150 s. 189, → też p. 6); 1429 Jan włodarz doktora medycyny Jana z G. pozyskuje sądownie kmiecia Mikołaja Wojtuszowica zbiegłego z G. do Wierzbna, który zapłaci mu karę XV i takąż sądowi (ZK 196 s. 303-4); 1430 Jadwiga c. Klemensa Kukiełki z G. (ZK 197 s. 20).

1432 Śmiechna ż. mistrza Jana medyka z Krakowa ustępuje s. Janowi z Poborowic 20 grz., które wpisał do akt na jej rzecz i jej dzieci Mikołaj z Łaganowa z tytułu dzierżawy dziedziny G. (SP 2, 2420); 1434 Stanisław Kukiełka z G. wydzierżawia na 5 lat za 26 grz. Stanisławowi z Wronińca [Wrońca] całą cz. w G.; 1436 Stanisław z G. zeznaje, że uzyskał 11 grz. czynszu z tytułu dzierżawy G. od Stanisława z Wronińca, któremu tę dziedzinę ongiś wydzierżawił (ZK 197 s. 363-4, 553-4); 1438 Jan z Poborowic wydzierżawia na 4 lata za 60 grz. Jankowi złotnikowi krak. całą cz. w G. (ZK 11 s. 328); 1440 Stan. Kukiełka z G. sprzedaje za 150 grz. i za konia wart. 50 grz. Stanisławowi z Rudna [Górnego] całą cz. w G. Mikołaj i Dorota dzieci Piotra z Brodów pr. bliższości sprzeciwiają się wydaniu dok. w tej sprawie (ZK 11 s. 426; 150 s. 189); 1442-4 Stan. Wroniński dz. G. i Rudna ma terminy z panną Dorotą c. Piotra z Siedlisk o dobra dziedz. w G. i sprzeciwianie się przez nią wystawieniu dok. w sprawie kupna od Stan. Kukiełki z G. wsi G. (ZK 198 s. 177-8, 184); 1442 Jan Lubart złotnik [dzierż.] z G. przeciw Stan. Kukiełce [ongiś] z G.; Jan Poborowski z Poborowic zastawia za 200 grz. gr pol. do pełnej spłaty Markowi z Minogi całą dziedzinę G. (ZK 198 s. 84; GK 7 s. 825-6); 1446 tenże Jan sprzedaje za 400 fl. węg. Markowi z Minogi całą cz. dziedz. w G. z całą cz. pr. patronatu kościoła w Modlnicy. Jan poręcza za matkę Śmiechnę, że odstąpi ona od pr. do posagu i wiana na G. (ZK 198 s. 343; GK 9 s. 803); 1447 tenże Marek wyznacza 150 grz. gr krak. posagu i tyleż wiana ż. Zygmuncie (Sigissmunde alias Zygmunthcze) c. Zygmunta z Bobowej na połowie dóbr w Minodze, Tomaszkowicach i G. (ZK 198 s. 410); 1450 Jan z Poborowic ma zwrócić 226 grz. gr pol. Piotrowi z Zagórzyc pod gwarancją wwiązania go tytułem sprzedaży z pr. wykupu do całej cz. dziedzictwa w G., które ma uwolnić z rąk Marka z Minogi (ZK 199 s. 113); 1451 tenże Marek zastawia za 300 fl. węg. Mikołajowi z Minogi całą cz. w G. (ZK 146 s. 581); 1453 Jan z Poborowic zastawia za 100 grz. Bartoszowi z Krzysztoporzyc [Krzysztoforzyc] całą cz. w Poborowicach. Jeśli nie wypłaci mu tej sumy wg umowy, da mu wwiązanie do cz. w G. z całym dworem pańskim (ZK 151 s. 194); tenże Jan zapisuje matce Śmiechnie wd. po Sędku z Poborowic gaje w Poborowicach i stodołę w G. z oziminą i jarzyną oraz połowę bydła i trzody, podobnie złotnikowi krak. Janowi Lubartowi, któremu winien 16 fl. węg. Matka i Lubart mogą wycinać gaje i sprzedawać drewno do czasu spłacenia 16 fl.; 1455 Grzegorz kmieć z G. Jana Kostuszki z Rudna (GK 12 s. 402, 577); 1458-80 Stan. Wroniński dz. G., Rudna Górnego i Wronińca, h. Stary Koń, s. Stanisława, brat Jana i Mikołaja (ZK 199 s. 261; 17 s. 452; 152 s. 224; Mp. 5 M 97; DLb. 1 s. 61, 79); 1458 br. Stanisław i Jan ss. zm. Stan. Wronińskiego z Rudna [Górnego] wydzierżawiają na 6 lat swemu szwagrowi Andrzejowi z Wyżyc całą cz. w Rudnie [Górnym] i G., który będzie im płacił na każde suche dni po 4 i 1/2 grz. i oddawał połowę zbiorów jarych i ozimych. Może łowić ryby w stawach tylko na własne potrzeby, a nie na sprzedaż. Nie wolno mu spuszczać stawów. Z gajów może korzystać na własne potrzeby bez pr. sprzedawania drewna. W czasie dzierżawy Andrzej będzie obsyłał wyprawy wojenne na własny koszt (ZK 199 s. 261-3).

1460 szl. Jan Kukiełka z G. zeznaje, że zrezygnował na rzecz Jana i Stanisława ss. zm. Stan. Wronińskiego z Rudna z dóbr po ojcu i matce w G. i nie będzie w przyszłości rościł sobie do nich pretensji (ZK 200 s. 52-3); Jan Poborowski poręcza za dług 230 grz. gr pol. ur. Stan. Wątróbki ze Strzelec Imramce wd. po Tomaszu Karwińskim i jej „leviro alias dzevyerzoui” ewentualnym wwiązaniem ich w dobra w G. (GK 15 s. 227-8); 1463-4 Święszek kmieć z G. (ZK 16 s. 112, 125, 166, 190; 17 s. 186); 1463 Stan. Młodziejowski, Stan. Wątróbka, Jan Jakubowski i Mik. Chrząstowski jako opiekunowie dzieci zm. Jana z Poborowic dają w dzierżawę Janowi zw. Szanta z Niedźwiedzia wieś G. z 4 krowami, 9 świniami, 20 kurami i 7 gęsiami. Z dzierżawy tej Szanta będzie płacił 11 grz. każdego roku. Wieś tę zwróci po uzyskaniu przez dzieci pełnoletności (ZK 200 s. 192-3); 1465 Piotr Wyżycki z Wyżyc oddala roszczenia powoda Wojciecha kmiecia z G. i jego pana Stan. Wronińskiego o 10 grz. z tytułu przetrzymywania tegoż kmiecia (ZK 200 s. 339); Stan. Wroniński przez swego prokuratora przedkłada skargę na Beatę ż. Mikołaja z Besowa, która z 6 pomocnikami jej stanu i 6 niższymi stanem przez 5 granic najechała jego dziedzinę G., rozbiła bramy, zabrała 4 wrota wart. 18 grz. i rzeczy jego domowników wart. 10 grz. Prokurator Beaty zeznaje, że ma ona oprawę posagową w G., do której nie została dopuszczona (GK 17 s. 434); 1467 Jan Szanta dzierż. G. (ZK 16 s. 412); br. Jan i Stanisław z Wronińca sprzedają za 180 grz. gr krak. Janowi z Łaganowa z pr. odkupu do 4 lat całą cz. ich działu w G. Jeśli w tych latach na którekolwiek Boże Narodzenie zapłacą Janowi 100 grz., odzyskają G., w przeciwnym razie doda im po upływie 4 lat 80 grz. i obejmie wieczyście w posiadanie tę dziedzinę; 14 III 1468 Jakub z Boturzyna ma zapłacić do Bożego Narodzenia 100 grz. Stanisławowi z Rudna Górnego jako posag swej c. Katarzyny. Jeśli nie dotrzyma terminu, da mu 10 grz. z czynszu, a gdy na następne święto nie wypłaci 100 grz., da mu wwiązanie do całej wsi Woli Batorskiej z wyjątkiem lasów „et pastewne”, ale może brać drewno na własne potrzeby. Tenże Stanisław wyznacza ż. Katarzynie c. tegoż Jakuba 100 grz. posagu i tyleż wiana na 1/2 dóbr w Rudnie Górnym i w G., a Katarzyna rezygnuje z dóbr na rzecz ojca i swych braci; Małgorzata z Poborowic ż. Żegoty zeznaje, że została jej zapłacona suma 100 grz. gr pol. z tytułu dzierżawionych po ojcu dóbr w G. (ZK 17 s. 452-3, 482, 519- 20); 1469 Jan Świder z Modlnicy, ustanowiony plenipotentem przez ur. Stan. Młodziejowskiego [opiekuna dzieci Jana z Poborowic] zeznaje, że Marta i Żegota Młoszowscy zapłacili na jego ręce 30 grz. za 2 lata dzierżawy w G. wg zapisu (GK 18 s. 716-7).

1470 Mikołaj z Łaganowa przejmuje w opiekę dobra w Łaganowie i w G. należące do dzieci jego zm. br. Jana Sambora z Łaganowa (SP 2, 4020); 1470-80 w G. dwa dwory, 7 ł. kmiec., zagroda bez roli (DLb. 1 s. 61); 1470- 82 Maciej Poborowski dz. G. i Poborowic, s. Jana z Poborowic i Marty z Szumska [pow. sand.] i Rzeszowa [ziemia przem.], h. Stary Koń, po r. 1482 dziedziczył tylko w Poborowicach (DLb. 2 s. 170; GK 20 s. 825; 21 s. 177; ZK 201 s. 485; zm. w r. 1502 → GK 28 s. 582); 1473 po sporze Jan Świder z Modlnicy, ustanowiony przez Stan. Młodziejowskiego plenipotentem do odbioru pieniędzy, zeznaje, że Marta Poborowska rozliczyła się z Młodziejowskim z trzyletniej dzierżawy dóbr w G., płacąc każdego roku po 15 grz. Jan kwituje Martę z dzierżawy, która jej nie będzie już dłużej trzymać, gdyż on ją przejmuje wg umowy dzierżawnej (GK 19 s. 768, 804, 812, 817-8); 1475 Mik. Wroniński z G. wydzierżawia matce Beacie z Besowa na 3 lata za 100 fl. węg. całą cz. w G. (ZK 201 s. 130); Piotr Słąka z Ławszowa zeznaje, że poręczał za Stanisława z Młodziejowic [jednego z opiekunów dóbr → 1463], iż ten da 12 grz. pannie Magdalenie c. zm. Jana z Poborowic i G. z tytułu dzierżawy dóbr w G.; taż Magdalena zeznaje, że dostała od tegoż Stanisława 10 grz. za sprzedane gaje w Poborowicach i 6 grz. z tytułu dzierżawy dóbr w G. (GK 20 s. 194); 1476 Beata ż. Mikołaja z Besowa pozywa Stanisława z Rudna o to, że bezprawnie najechał i zajął jej dzierżawę w G., którą ma na 3 lata za 100 fl. węg. od jego br. Mik. Wronińskiego (ZK 204 s. 129-32); Maciej z Poborowic ze Stanisławem z Morawicy i jego ż. Martą z Poborowic, a swoją matką, oświadczają, że umarzają wszystkie kontrowersje i spory między sobą o gaje, budynki, stawy i szkody w Poborowicach i G. (GK 20 s. 388); 1477 tenże Maciej zeznaje, że Jan Świder z Modlnicy udzielił mu satysfakcji z tytułu dzierżawionej przez 5 lat wsi G. (GK 20 s. 489); tenże Maciej wydzierżawia za 50 grz. Janowi Jedleckiemu na 4 lata całą cz. dziedzictwa w G. z wyjątkiem 2 stawów (GK 20 s. 613); tenże Maciej poświadcza, że wziął od Jana 40 grz. i kwituje go pod tym warunkiem, iż w czasie dzierżawy G. będzie miał od kmieci każdego roku zboże ozime i jare, tj. 100 korcy żyta, 60 owsa, 102 grochu i 2 jęczmienia miary prosz. (GK 20 s. 614); 1478 Jan Jedlecki dzierż. w G. zeznaje, że Anna wd. po Piotrze z Jedlczy udzieliła mu satysfakcji z dóbr po matce; 1479 ur. Stan. Morawicki obwinia Macieja Poborowskiego z G. o niepłacenie pieniędzy (GK 20 s. 803, 1085); tenże Maciej ma zwrócić 50 grz. gr pol. temuż Stanisławowi pod warunkiem wwiązania go w 100 grz. w całą wieś G. (GK 21 s. 1-2).

1480 Maciej Poborowski z G. sprzedaje z pr. wykupu do 3 lat za 700fl. węg. br. Stanisławowi i Piotrowi Masłowskim z Wierzbna całą wieś G. w pow. prosz. (ZK 201 s. 345-5 – zapiska przekreślona; GK 21 s. 177-9); wieś G. nie zapłaciła łanowego (GK 21 s. 145); 1482 Maciej z Poborowic, poręczając za siostry, zeznaje, że ur. Jan z Krzelowa udzielił mu satysfakcji za zastw w G., na której ciążył dług jego zm. ojca; tenże Maciej sprzedaje za 860 fl. węg. br. Stanisławowi i Piotrowi zw. Masłowscy z Wierzbna wieś G. (ZK 201 s. 448, 485-9); 1487 Stan. Masłowski dz. Wierzbna alias G.; wieś G. skazana na karę XIV za niezapłacenie w tym roku łanowego (GK 22 s. 730,789); 1488 br. Stanisław i Piotr zw. Masłowscy z Wierzbna dzielą się dobrami, z których Piotrowi przypadają cz. w Wierzbnie i w G., a Stanisławowi 11 fl. czynszu, 100 fl. gotówki i łan zw. Szczepanowski w Wierzbnie (ZK 202 s. 253); 1489 n. pobór w G.: 1489-93 z 2 1/2 ł., 1494 z 2 1/2 ł. w cz. Masłowskiego, 1496-8 w G. Masłowskiego brak danych o poborze, 1499 w G. Masłowskiego z 3 1/2 ł. (RP s. 138; ŹD s. 441; RP s. 164, 180, 194, 210, 81, 117, 44, 15); 1493 Stan. Masłowski z Wierzbna ma zwrócić 175 fl. węg. Jakubowi Lubomirskiemu z Lubomierza sędziemu grodu krak. pod warunkiem oddania mu w zastaw do pełnej spłaty całej cz. w G. w pow. prosz. (GK 24 s. 279-80); 1494-7 Dorota dz. Wierzbna i G. c. zm. Jana Kłonki Wierzbieńskiego z Wierzbna, ż. Jana Kmity z Gór [par. Kalina] i Racławic (ZK 203 s. 28-9, 41, 141-2, 181; GK 24 s. 810-3); 1493 taż kupuje cz. w → Wierzbnie (ZK 153 s. 88); taż reguluje sprawy majątkowe z panną Anną z Wierzbna i Anną wd. po Stan. Wierzbieńskim o cz. w Wierzbnie (GK 24 s. 654-5, 770-1); 1495 Stan. Masłowski dz. Wierzbna i G. daje Krzysztynowi z Minogi całą cz. dziedz. w Tczycy i w Wierzchowisku alias w Brzozówce z pr. patronatu kościoła w Tczycy (ZK 263 s. 289-90); 1496 Dorota z G. za zgodą męża daje Stan. Masłowskiemu całą cz. w Wierzbnie, czyli 4 1/2 ł. i dwór z rolami. Część ta przypadła jej po śmierci ojca Jana i stryja Stanisława dziedziców Wierzbna. Masłowski daje jej w zamian całą cz. w G., którą uwolni z zastawu. Zofia ż. Stanisława zrzeka się pr. do posagu i wiana w G.; Stan. Wroniński z G. sprzedaje za 116 grz. gr pol. Dorocie ż. Jana Kmity z Gór całą cz. w G. (ZK 203 s. 137-40, 147-8; GK 25 s. 671-2).

1497-1529 Jan Kmita z G. s. Mik. Kmity z Gór, przed r. 1497 pisał się z Gór i Racławic (GK 26 s. 108-9, 796, 819, 823, 846; 27 s. 788, 797; 28 s. 203; ZK 203 s. 179; 205 s. 143-4, 357, 387; 206 s. 28, 89; 218 s. 23; 27 s. 166; Kniaz. 247, 253; AGZ 7, 103 – tu data 1494 odnosi się do czynności prawnej, świadkowie do późniejszego spisania dok.); 1497 Dorota z G. daje i przekazuje mężowi Janowi Kmicie z Racławic całą 1/3 dóbr w G.; Katarzyna ż. Stan. Wronińskiego ustępuje Janowi Kmicie i jego żonie Dorocie z pr. do posagu i wiana w G. (ZK 203 s. 179, 181); wyrokiem sądu tenże Jan w ciągu 2 tygodni ma dać Janowi z Łaganowa w 15 grz. długu i 9 grz. z tytułu kar wwiązanie do swoich kmieci w G., płacących 2 1/2 grz. czynszu; tenże Jan z ż. Dorotą dziedzice G. zastawiają za 120 grz. gr pol. Mik. Szalowskiemu połowę całej wsi G., w której są 2 ł. opust. zw. Piątkowski i Krowiński oraz 2 1/2 ł. osiadłych z kmieciami Smachem, Jaszkiem i Tomkiem. Z zastawu wyłączają dwór i ogród położony na łanie Piątkowskim, a także zasiewy kmieci (GK 26 s. 105, 117); tenże Mikołaj dzierż. w G. zastawia za 100 grz. Janowi z Łaganowa połowę całej wsi G., którą ma w zastawie od Jana Kmity i jego ż. Doroty wg zapisu w tych aktach; Jan dz. Łaganowa i dzierż. G. tę połowę wsi G., którą ma w zastawie od Mik. Szalowskiego, wydzierżawia na rok za 15 grz. Janowi Kmicie i jego ż. Dorocie. Jeśli Kmita da 30 grz. Szalowskiemu, pozyska staw w G., w przeciwnym razie zostanie on wyłowiony (GK 26 s. 215-6, 310-1); tenże Kmita ma zapłacić 16 grz. Hieronimowi Boturzyńskiemu; 1497-8 Barbara Wierzbieńska c. zm. Jana dz. Wierzbna, wd. po Mik. Probołowskim procesuje się z Mik. Kmitą dz. Gór i dzierż. w G. (GK 26 s. 347, 635-6, 795).

1498 wg wyroku sądu Mikołaj Kmita z Gór zostaje uwolniony od kary XV sądowi i Barbarze Wierzbieńskiej, oskarżającej go o zabranie zboża i bydła w G. Zachodźcą w tej sprawie był jego s. Jan Kmita z G.; Mik. Szalowski dzierż. G. ma zapłacić 50 fl. pol. Zofii ż. Jana z Łaganowa pod warunkiem wwiązania jej do dzierżawionej przez siebie połowy G. (GK 26 s. 820, 831-2); Barbara wd. po Mik. Probołowskim sprzedaje za 600 grz. Andrzejowi Probołowskiemu pleb. w Zębocinie i Janowi z Konar [nie zid.] całą swoją wieś G. w pow. prosz.; (15 III) ciż mają jej zapłacić 60 grz. na ś. Michała [29 IX] pod warunkiem wwiązania jej w 6 ł. osiadłych w G. z czynszem 1 grz. z łanu do wydzierżenia tej sumy (GK 26 s. 890-1); Piotr Łaganowski z Łaganowa opiekun dzieci po zm. br. stryjecznym Janie z Łaganowa zastawia za 30 grz. Zofii wd. po tymże Janie [drugiej ż. Jana Kmity z G.] całą cz. dzierżawy dzieci, odziedziczonej po ojcu w G., którą ten wziął w zastaw za 66 grz. od Mik. Szalowskiego i Jana Kmity z G. (GK 27 s. 144-5).

1499 Jan Kmita z G. z [drugą] ż. Zofią zastawiają za 50 fl. Stan. Wronińskiemu 2 kmieci na półłankach w Łaganowie; Mik. Szalowski zeznaje, że tenże Kmita wykupił od niego za własne pieniądze, czyli za 120 grz. połowę wsi G., którą mu w tej sumie dał w zastaw wspólnie ze zm. ż. Dorotą. Tę połowę G. Mikołaj daje Kmicie w tych pieniądzach na rok; tenże Kmita ma zwrócić 20 grz. Mik. Zagórzeńskiemu pod warunkiem oddania mu w zastaw 2 ł. w G. z kmieciami Wojciechem i Tomkiem, płacącymi łącznie 3 grz. czynszu; Mik. Szalowski oddaje Kmicie w zastaw do pełnej spłaty połowę wsi G., którą ma od niego i jego zm. ż. Doroty w dzierżawie za 120 grz. (GK 27 s. 438-41); Jan Konarski dz. G. pozywa Jana Kmitę z G., gdyż ten bezprawnie odbił jego dobra w G. (GK 27 s. 597, 621); Piotr Łaganowski obwinia Mik. Kmitę z G.3W r. 1496, → Góry w par. Kalina, Mikołaj Kmita podzielił majątek między synów. Jan wziął 200 fl. i wżenił się w dobra Wierzbno i G. Ojciec zamieszkał ze starszym synem. Pisał się dalej z Gór, a czasem nawet z G o przeszkadzanie w ciążeniu dóbr w G.; Barbara Probołowska pozywa Jana Konarskiego dok. przypowiednim na termin przypozwany i ostateczny do udzielenia jej satysfakcji. Konarski wraz z księdzem Andrzejem Probołowskim kupili od niej za 600 grz. dziedzictwo w G. Andrzej odstąpił od kupna i zrezygnował na jej rzecz z cz. w G., natomiast Konarski nie tylko nie zapłacił jej połowy tej sumy, lecz także nie chce ustąpić z dóbr w G. Pozywa ona Konarskiego o 300 grz. (GK 27 s. 702, 733-4); 1499-1501 Barbara Wierzbieńska wd. po Mik. Probołowskim sprzedaje za 600 grz. Janowi Kmicie z Gór całą bliższość i swoją własność w G., przypadłą jej po zm. Dorocie c. zm. Jana Wierzbieńskiego z Wierzbna [pierwszej ż. tegoż Kmity], jej rodzonej bratanicy (neptis alias brathanky), a uzyskaną przez Dorotę drogą zamiany za jej cz. w Wierzbnie (ZK 203 s. 225-6, 247-8; GK 27 s. 804-5).

1500 Jan Kmita z G. zastawia za 10 grz. Piotrowi Kalińskiemu 2 ł. osiadłe w G. blisko dworu z kmieciami Pawłem i Mączką; Barbara Wierzbieńska zeznaje, że wzięła od tegoż Kmity 10 grz. drugiej raty z sumy 70 grz. wg zapisu kupna w aktach grodzkich (GK 27 s. 994, 997); 1501 tenże Kmita ma zapłacić 10 grz. Barbarze Probołowskiej, jeśli nie dotrzyma terminu, zapłaci jej 20 grz.; 1503 Zofia ż. Jana Kmity dz. G.; Maciej zw. Vocabula kustosz kościoła kol. Ś. Idziego w Krakowie pod karą XV obwinia Jana Kmitę dz. G. z powodu niezapłacenia mu 20 grz., które odstąpiła mu Barbara Probołowska. Jest to dług Jana wg zapisu dokonanego na rzecz tejże Barbary (GK 28 s. 370, 1044, 1193); 1507 Zofia ż. Jana Kmity dz. G. rezygnuje na rzecz Marcina Czuszowskiego z Jakubowic [pow. wiśl.] z zapisu posagu i wiana na tej wsi, dokonanego na jej rzecz przez jej pierwszego męża Jana Łaganowskiego; Mik. Pszonka z Więcławic umarza zapis 20 grz. na 2 ł. w G., wniesiony do akt grodzkich krak. przez Jana Kmitę dz. G., ponieważ ten wypłacił mu całą sumę (ZK 203 s. 422-3, 465).

1511 Jan Kmita dz. G. ma zwrócić 200 fl. Piotrowi Kalińskiemu pod warunkiem oddania mu w zastaw całej wsi G.; Katarzyna c. Jana Kmity z G., ż. Jana Strzeleckiego z Więckowic (ZK 205 s. 141, 143-4); tenże Strzelecki gwarantuje Janowi Kmicie z G. zwrot 37 fl. pol. wwiązaniem go w cz. w Więckowicach [pow. prosz.] (GK 31 s. 369-70); 1517 Jan Kmita dz. G. daje ż. Zofii dobra dziedz. i obecnie zastawne w G. Ta zaś rezygnuje na jego rzecz z zapisu 120 grz. gr krak. na dobrach w G., które ma po zm. Mik. Szalowskim „rivalum suum” [swoim szwagrze] (ZK 205 s. 405-6); 1521 Jan Kmita z G. wyznacza [trzeciej] ż. Elżbiecie, c. ur. zm. Mik. Wielgłowskiego żupnika krak., po 300 fl. posagu i wiana na połowie dóbr w G. (ZK 206 s. 93); Jan Kmita dz. G. i dzierż. w Maszycach ustępuje za 200 grz. Janowi Borowskiemu dzierżawę w Maszycach, którą ma od Elżbiety Maszyckiej (ZK 26 s. 398-9); 1523 Jan Borowski dzierżawi od Jana Kmity z G. jego cz. w Maszycach (GK 37 s. 100); 1525 tenże Jan kupuje za 12 grz. od Więcława i Imrama oraz ich matki Brygidy z Maszyc role zw. Czyżowskie w tejże wsi (ZK 27 s. 34); 1528 tenże Jan zapisuje dzieciom Mikołajowi, Zofii i Dorocie wieś G. i wyznacza im na opiekunów kan. krak. szl. Rafała Koteckiego i Jana Biechowskiego z Owczar (ZK 206 s. 271); 1529 folwark, 7 ł. kmiec. (LR s. 51, 328); Elżbieta ż. Mik. Kmity z Racławic [pow. prosz.], c. zm. Jana Ujejskiego z Racławic, za zgodą męża i swych br. stryjecznych Stan. Kazimierskiego i Krzysztofa Łaganowskiego daje ur. Janowi Kmicie z G. całą oprawę posagową zabezpieczoną jej na dobrach w Racławicach, a zapisaną w księgach ksiąs. Taż za zgodą tychże daje temuż Kmicie swoje dobra ruchome, szaty, klejnoty i generalnie wszystko. Tenże Jan odstępuje ww. oprawę Mik. Kmicie z Racławic, a ten daje ż. Elżbiecie w dożywocie wszystkie swoje dobra (ZK 218 s. 23-4); 1530 w G. pobór z 3 ł. (RP k. 21); 1540 Jan Kmita z G. (Mp. 5 L 13).

5. 1470-80 dzies. snop. i kon. z łanów kmiec. wart. 7 grz. wikarii preb. Łętkowskiej w kat. krak. (DLb. 1 s. 61; 2 s. 170); 1529 dzies. snop. z folwarku wart. 3 1/2 grz. plebanowi w Modlnicy, z 7 ł. kmiec. wart. 10 grz. wikarii preb. Łętkowskiej (LR s. 51, 328).

6. 1382 → p. 3; 1385 Janek zw. Waworzek z Poborowic przeciw Jakuszowi i Sędkowi z G. o 3 rany otwarte (SP 8, 3085); 1398 Zbyszek z G. i Pszonka skazani na podwójną karę XV, ponieważ kłócili się w czasie sesji sądowej w Proszowicach (SP 8, 6643); 1405 Fenka ż. Snopka z Górki [pow. wiśl., dziś cz. Mozgawy] przeciw Spytkowi z Czajęcic; taż przeciw Spytkowi „de Goreczsky” (ZK 3b s. 532, 546); 1440-2 Stan. Kukiełka ongiś z G. (ZK 150 s. 187; 198 s. 84); 1456-7 Jan Poborowski pozywa prepozyta krak. Jakuba o to, że polecił on swej „familie inposesse alias nyeossadley” z dzierżawy wawrzeńczyckiej najechać na jego dom w G., w którym rozbili bramę i 4 drzwi. Zabrali mu 2 konie wart. 60 grz., które wraz z rzeczami z domu są teraz w Wawrzeńczycach (GK 13 s. 355, 480, 497, 500-2); 1458-60 Jan Kukiełka [ongiś] z G., w r. 1458 dzierżawi od Mikołaja z Płazy cz. w Mojkowicach [dziś Majkowice, pow. prosz.] (GK 14 s. 310, 317, 352; 15 s. 16, 32; ZK 200 s. 52).

1502 Mikołaj Kmita ongiś z Gór i jego s. Jan Kmita z G. skazani na karę XIV na rzecz króla i karę XV na rzecz sądu o to, że z towarzyszami przybyli do izby w ratuszu [w Proszowicach], gdzie wówczas urzędował podsędek krak. [Łukasz Zebrzydowski z Połajowic] i wraz z komisarzami siedzieli nad aktami ziemskimi. Zwrócili się do niego w obraźliwych i nieprzystojnych słowach, a także grozili mu, trzymając w rękach obnażone miecze (ZK 203 s. 278); 1503 ur. Mik. Morski z Marchocic i podsędek krak. Jan Grodowski z Grodowic [pow. wiśl.] pod zakładem 300 grz. poręczają z jednej strony za Jana i Mik. Kmitów z G. oraz Jana Kocińskiego z Charsznicy, a z drugiej strony Jan Chełmski z Chełmu [par. Zwierzyniec] i Jan Chyszowski z Boczkowic za Grzegorza Zebrzydowskiego z Połajowic, ten zaś za br. Jana, że obydwie strony stawią się w najbliższą środę po ś. Bartłomieju [30 VIII] w Skalbmierzu, każda z 3 wiarygodnymi szlachcicami, ci z kolei wybiorą spośród siebie „superarbitrum alias obermana”, który będzie przeprowadzał ugodę między zwaśnionymi [po zabiciu przez pierwszą stronę podsędka krak. Łukasza Zebrzydowskiego]. Każda ze stron może przybyć w asyście 30 konnych, ale nie uzbrojonych (GK 28 s. 1200); 1504 Jan Kmita z G. i Jan Kociński z Charsznicy wypłacili Grzegorzowi i Janowi Zebrzydowskim z Połajowic główszczyznę 60 grz. za zabicie ich ojca Łukasza (ZK 203 s. 341-2, 349).

1 W r. 1342 na dok. kaszt. krak. Spycimira, wystawionym na zamku tarnowskim, świadkował Bernard z s. Paszkiem dziedzice „de Gora” (AGZ 5, 2). Imię Bernard i właściwa także dla G. wersja nazwy wskazywałyby, że wiadomość ta może dotyczyć wsi G., a wówczas byłaby to pierwsza o niej wzmianka. Wiadomość z r. 1342 można też wiązać z Górą Zyblitowską w pow. pilzn., leżącą niedaleko od Tarnowa, co uzasadniałoby obecność owych dziedziców „de Gora” w otoczeniu Spycimira. Sprawy tej nie da się jednoznacznie rozstrzygnąć.

2 Wg ustaleń J. Kurtyki, Najstarsze osadnictwo okolic Rzeszowa (w druku), Jan był ożeniony z Martą c. Stogniewa z Szumska (pow. sand.) i Rzeszowa (ziemia przem.). Zmarł przed r. 1463, pozostawiając nieletnie dzieci Macieja i Magdalenę. Marta wyszła ponownie za mąż za Żegotę z Młoszowej (występowali w źródłach do r. 1470, mąż zmarł przed 6 VI 1470 – GK 19 s. 139), a wreszcie za Stanisława z Morawicy, h. Topór (razem występowali w l. 1471-7). Po r. 1475 Magdalena była ż. Tomasza z Knyszyna. Jedna z córek Macieja i Katarzyny Marta wyszła ok. 1477 za Jana z Morawicy, h. Topór. Zofia i Dorota cc. Macieja w r. 1502 były jeszcze pannami (GK 28 s. 819).

3 W r. 1496, → Góry w par. Kalina, Mikołaj Kmita podzielił majątek między synów. Jan wziął 200 fl. i wżenił się w dobra Wierzbno i G. Ojciec zamieszkał ze starszym synem. Pisał się dalej z Gór, a czasem nawet z G.