JEŻÓWKA

(1388 Jezowca, Geszowa, Gezoua, Jezow, 1426 Jessowka, 1438 Geszowka, 1470-80 Jezowka Inferior, 1488 Jeszowka) 6 km na NE od Wolbromia.

1. 1530 pow. krak.-ksiąs. (RP k. 9); 1490, 1581 pow. ksiąs. (MS 1, 2161; ŹD s. 90); 1470 n., 1598 par. Chlina i Tczyca (DLb. 2 s. 35, 98; WR k. 325, 335).

2. 1422 → p. 4; 1501 gaj → Granice sięga m.in. granic J. (OK 24 k. 116-7); 1512 Zygmunt Stary wyznacza komisarzy do rozgraniczenia wsi król. J. w tenucie królewny Elżbiety z wsiami należącymi do Melchiora Waygla mieszcz. krak.: Wierzchowisko, Sulisławice i Lgota (MS 4, 10300, 10306, 10318).

3. Własn. król. w tenucie żarnowieckiej, w 2. poł. XV w stwie nowokorczynskim. 1388 Grzegorz z Makowa procesuje się ze Stanisławem [kmieciem?] z J.; tenże Grzegorz oddala roszczenia Stroszka [kmiecia?] z J. o spuściznę (SP 8 uw. 81/7, 85/14, 89/5, 101/6); 1409 Maciej [kmieć] zięć Domana (wg ind. WAP); 1422 → p. 4; 1426-8 Maciej kmieć z J. (wg ind. WAP); 1428 7 kmieci z J. pozywa Prandotę z Rzerzuśnia (GK 2 s. 651); 1432 Włodzisław [kmieć?] z J. procesuje się z Piotrem z Kępy (ZK 10 s. 45); 1438 królowa [Zofia] wykupuje za 100 grz. z rąk Hanka z Chełmu [par. Zwierzyniec] wieś J. (GK 6 s. 41); 1470-80 własn. król., łany kmiece, folwark król. (DLb. 2 s. 35, 98 - tu bez nazwy); 1478-88 Paweł Tochołowski tenut. J. (SP 7/2, 1126-7; MS 1, 1946; ZK 146 s. 732); 1480 kmiecie z J.: Maciej, Piotr Chochołek, Chwałek, Jan Suszej (ZK 262 s. 86); Paweł [Tochołowski tenut.] z J. zastawia za 100 grz. Janowi Karskiemu tę połowę J., na której jest dwór (ZK 262 s. 121); 1488 Kazimierz Jag. zaświadcza, że Paweł Tochołowski1W wyd. błędnie - Cotholowsky zapisał swej ż. Katarzynie z Gagów [ziemia kujawska] 200 grz. wiana i posagu na J. (MS 1, 1946); 1490 tenże król zezwala tejże Katarzynie wd. po Pawle łożnym król. wykupić z rąk Katarzyny ż. szl. Faliszewskiego połowę J. (MS 1, 2161); XVI/XVII w. role dworskie (DLb. 2s. 222); 1512 → p. 2; 1529 role kmiece i folw., karczma2SHGK 1 s. 344 podano, iż do par. Chliny należały w 1529 r. meszne i kolęda z 4 młynów, 5 karczem i 1 ł. sołtysiego w J. Z tych młynów i karczem 2 były w Chlinie i 2 w Udorzu, ł. sołtysi należał do Chliny. Pomyłka wynikła z błędnego zastosowania przez LR słowa „ibidem” (LR s. 187, 189, 219); 1530 pobór z 8 ł. i karczmy (RP k. 9); 1533 w J. w kluczu żarnowieckim, w stwie nowokorczyńskim znajduje się folwark, na którym uprawia się: żyto, owies, groch, pszenicę. Bydło: 1 krowa, 2 byczki, 1 jałówka, 1 cielę (In. K. 2/1 k. 16v.-17); 1564 43 kmieci na 18 ł. 2 1/2 prętach płaci z łanu 20 gr, 3 kmieci na wolniźnie. Płacą: krowne, prosiętne, połtowe, solne i oprawne oraz dają z łanu: po 12 korców równych owsa, po 1 korcu pszenicy, po 2 korce żyta, po 2 kapłony, 2 koguty, 2 sery i po 20 jaj. Karczmarz płaci 2 grz. 12 gr czynszu. Na folwarku uprawia się: pszenicę, żyto, jęczmień, owies, groch, tatarkę, proso, len, konopie (LS s. 10-1).

4. 1422 Władysław Jag. sprzedaje za 60 grz. Piotrowi Szafrańcowi pkom. krak. sołectwo we wsi król. J. z 2 wolnymi ł. frank., z szóstym den. z czynszów, trzecim den. z kar, wolny wyrąb drewna dla użytku domowego w gajach otaczających wieś (ZDM 8, 2562); 1564 sołtys z przywilejem (LS s. 11).

5. 1470-80 wieś J. należy w połowie do par. Tczyca, w połowie do par. Chlina. Dzies. snop. i kon. z ł. kmiecych w połowie należącej do par. w Tczycy plebanowi w Uniejowie, z folwarku król. plebanowi w Tczycy. Meszne z tej połowy temuż plebanowi. Połowa należąca do par. Chlina płaci plebanowi tamże 1 grz. mesznego (DLb. 2 s. 35, 98); XVI/XVII w. dzies. z ról folw. plebanowi w Dłużcu (DLb. 2 s. 222 - wpis ręką z przełomu XVI/XVII w.); 1529 dzies. snop. wart. 5 grz. z ł. kmiecych plebanowi w Uniejowie, dzies. snop. z ról folw. wart. 1 kopy gr plebanowi w Dłużcu, 12 gr mesznego i kolęda od 1 karczmy plebanowi w Chlinie (LR s. 187, 189, 219).

1 W wyd. błędnie - Cotholowsky.

2 SHGK 1 s. 344 podano, iż do par. Chliny należały w 1529 r. meszne i kolęda z 4 młynów, 5 karczem i 1 ł. sołtysiego w J. Z tych młynów i karczem 2 były w Chlinie i 2 w Udorzu, ł. sołtysi należał do Chliny. Pomyłka wynikła z błędnego zastosowania przez LR słowa „ibidem”.