(1399 de Krzesslauicz, Crzeslauicze, 1400 Krzesslauicze, 1405 Krzeslawicze, 1408 Krzeszlawice, 1423 Krzeslawycze, 1439 Krzeczslauicze, 1489 Czeslawycze, 1524 Crzeslauy, 1564 Krzysławicze) 11,5 km na SE od Dobczyc.

1. 1489 n., 1581 pow. szczyrz. (RP k. 143r; ŹD s. 52); 1529, 1597 par. Góra Świętego Jana (LR s. 332 - meszne; WR k. 52).

2. 1400 → Gumniska; 1408 → Dziektarnia las; Góra Świętego Jana p. 2; 1441, 1502, 1507, 1528, 1530 młyn → p. 3a, 3b, 3c; 1476 K. leżą za Dobczycami → p. 3a; 1491 → Bojańczyce p. 2; 1510 Zygmunt I na prośbę sędziego ziemskiego krak. Jakuba Lubomirskiego wyznacza granice między jego dobrami K. i Kwasowice a dobrami król. Wiśniową i Poznachowicami Górnymi przynależnymi do zamku dobczyckiego. Ponieważ Lubomirski doznał wielu krzywd, dlatego uzyskują od króla on i jego poddani z K. i Kwasowic oraz kmieć Lubomirskiego Kruczek siedzący k. Zegartowic, ale przynależny do K., wolność korzystania z lasów leżących między ww. dobrami. Do K. mają należeć obydwa brzegi rz. Stradomki wraz z polami i łąkami, nie mogą jednak karczować więcej łąk, pól i ról poddani z K., a poddani król. nie będą z karczunkami przekraczać wierzchołka góry. W król. zaś lasach zamku dobczyckiego będą mieć wolności poddani z K. i Kwasowic wspólnie z kl. szczyrz. Mogą w tych lasach wycinać drzewa tylko na swój użytek, budowę i rzemiosło, a także zwozić drewno na opał i ogrzewanie własnych domów. Nie mogą jednak ścinać na opał drzew, które mogą być przeznaczone do rzemiosła i na budowę, a także drzew owocujących. Jeśli obrodzą dęby i buki ww. poddani mogą wypędzać na żołędzie i bukwinę tylko własną trzodę. Obcym nie wolno wypasać w tych lasach. Opłatę za wypas od poddanych z K. i Kwasowic będzie pobierać Lubomirski i jego spadkobiercy. Poddani ci mają też prawo wypasać bydło wiosną, latem i jesienią, jednak w określonych granicach. Od potoku czyli od wsi Glińce (villa Glincze, dziś Glińce przys. Przenoszy, wieś wymieniona w WR k. 53v. z 1597 r. w par. Skrzydlna z nazwą Gliniec, opuszczona w SHGK → też Gliniec lub Glińcze, a także → Glince, dziś przysiółek k. Przenoszy) do → Grodziska wierzchołka góry [pasma] → Ciecień, nie przekraczając innych gór (GS 129 s. 576-7; GK 526 s. 366; 644 s. 2503-13: tekst włączony do akt sporu o te lasy); 1528 wyrokiem sądu br. Stanisław, Andrzej i Janusz z Mstowa dzierżawcy dóbr K. i Kwasowice są wolni od pozwu star. dobczyckiego Stan. Czarnego z Witowic o to, że nie odprawili sądu swemu kmieciowi oskarżonemu o wycięcie 40 buków i dębów owocujących, gdyż wycięte drzewa na własny użytek i na budowę nie były owocujące. Sąd pozostawił Mstowskich przy pr. do korzystania z lasów tenuty dobczyckiej i przy [wydanym dla dziedziców K. i Kwasowic → 1510] dokumencie król; ww. bracia pozywają tegoż Czarnego jako wcześniej ich pozywającego o to, że nie odprawili sądu Janowi Gruszce kmieciowi z K., który wg wcześniejszego pozwu Czarnego, pozywał go o 4 lisy, 40 zajęcy, 4 sieci i 4 ćw. owsa (ZK 28 s. 14-5); 1545 miedza krzesławska stanowi granicę między K. a → Gruszowem, par. własna; 1578 → Góra Świętego Jana; 1582 → Kwasowice.

3. Własn. szlach. -a. Dziedzice. 1399-1435, zm. przed 1438 Stanisław, Stachnik, Stanik, Staszek Krzesławski z K., h. Szarża (pół pierścienia z krzyżem), br. Ratołda i Marka z K. i Skrzydlnej oraz innych, syn Andrzeja (ZK 3a s. 229, 235, 408; 3b s. 297, 302, 314, 325, 344, 399, 433, 444, 502, 539, 598, 608, 618, 636, 650-1; 4 s. 284; 7 s. 142-3; GK 1 s. 122, 624, 635, 645; 2 s. 43, 51-2, 63, 347; 3 s. 337, 347, 358-9; 4 s. 281, 284, 306, 577- 8, 986; 5 s. 308-9; DSZ 119; SP 2, 2305; SP 8 uw. 299/71, 307/38); 1399 Lorek z Libertowa ze Stanisławem z K. o konia (SP 8 uw. 297/63); → p. 6; 1400 Jakub opat szczyrz. z tymże Stanisławem o krzywdy (SP 8, 10896); 1404 Marcin z Kwasowic i [jego] kmieć Jakub z Kwasowic ze Stanisławem z K. o 2 zabite owce; tenże Marcin z tymże Stanisławem o 2 grz. poręki i tyleż szkody; Mikołaj z Topoli przeciw [br.] Stanisławowi z K. o 20 grz. długu u [Jana] Orienta [z Krakowa] i inne długi oraz nie dokonanie podziału [dóbr]; Jaszek [Ligęza z Niewiarowa] wwda łęcz. [i tenut. nowotarski] ze Stanikiem z K. o zabór wołu jego kmieciowi, zabranie gwałtem jastrzębia i krogulca po wyłamaniu drzwi u jego sołtysa w Szaflarach oraz zakazywanie ludziom z Nowego Targu i wsi doń przynależnych wypełniania posług (ZK 3b s. 245-6, 273, 391, 400); → p. 3b; → Kawec p. 3; 1405 Stanisław z K. nie stawił się w sądzie przeciwko Mikołajowi z Topoli o 20 grz. poręki (ZK 3b s. 659); 1408 → p. 2; 1414 tenże Stanisław nie stawił się w sądzie przeciwko [Dzichnie] wd. [po Zbyszku burgr. krak.] ze Stadnik o przeoranie ról (ZK 5 s. 466).

1419-43 Ratołd z K., Korabiowic [Mazowsze] i → Skrzydlnej h. Szarża, br. Stanisława i Marka (GK 1 s. 106; ZK 12 s. 94); 1419 br. Stanisław i Ratołd z K. przeciw Mikołajowi pleb. w Zagości [pow. wiśl.] o to, że był zachodźcą (intercessit alias zaschel) mieszczanina wielickiego o pieniądze; tenże Mikołaj zachodźcą Bernarda rybaka z Wieliczki przeciw ww. braciom o 29 grz.; Hynek z Gorenic pozywa Stanisława z K., ponieważ wymłócił zboże w gumnie (oreum alias gumpno) na 20 grz. i tyleż szkody w Gorenicach, które miał od Hynka w zastawie oraz zaorał tamże jego rolę i zmuszał kmieci do pracy; Stanisław z K. prezentuje przed sądem pieniądze z czynszu od kmieci w Gorenicach, chcąc je oddać temuż Hynkowi zgodnie ze zobowiązaniem (GK 1 s. 106, 108, 122, 237); Sławiec z Topoli sprzedaje za 600 grz. br. Stanisławowi z K. cz. ojczystą w Zbyszkówce i Sierakowie (ZK 6 s. 589); 1420 Hynek z Gorenic jest winien 70 grz. gr pras. Stanisławowi z K., które zobowiązuje się zapłacić pod rygorem ciąży, zp.; br. Jan i Hynek z Zagórzan [pow. wiśl. i Gorenic] zobowiązują się zapłacić 10 grz. i 17 gr temuż Stanisławowi pod karą XV (GK 1 s. 248, 267, 278, 300); Stanisław z K. pozywa Naszona [z Ostrowiec, pow. wiśl.] o karę XV, ponieważ ten nie zapłacił mu przyrzeczonych 3 grz. (GK 1 s. 278, 300); Andrzej i Jakub ss. Rosława z Wojsławic, poręczając za pozostałych braci, pod karą XV zobowiązują się zapłacić 28 grz. długu ojca Stanisławowi z K. (ZK 7 s. 31, 39); 1421 → p. 6; → Kwasowice p. 3b; Jakusz z Lasocic pod karą XV zobowiązuje się zapłacić 13 grz. Stanisławowi z K. (ZK 1 s. 137); 1423 → p. 6; → Dobra par. własna, p. 3; Jenko z Jičina z Moraw [br. stryjeczny Janczyka z Jičina, drugiego męża późniejszej królowej Elżbiety Pileckiej] nie stawił się w sądzie przeciwko Stanisławowi z K. o dobra dziedz. jego br. Sławca w Topoli, Słonowicach, Bobinie, Cudzynowicach, Gruszowie, Kwapince i Mierzeniu oraz o szkody, czynsz i dochód z tych dziedzin. Stanisław nie zapłacił sądowi 8 gr pamiętnego i został skazany na karę XV (ZK 7 s. 256); 1429 Dąbie par. Raciechowice, p. 3; 1432 Stan. Krzesławski zobowiązuje się zapłacić 3 grz. mniej wiardunek plebanowi w Dziekanowicach [par. własna] (GK 4 s. 555); 1435 Stanisław z K. przyjmuje w opiekę dobra bratanka Sławka s. Sławca z Topoli → Gruszów par. własna, p. 3.

1436-zm. 1453 Jan Sławiec z K. i → Topoli, s. Sławca Czudnego z Topoli, bratanek Stanisława, Marka i Ratołda (KUJ 1, 96; ZK 11 s. 553).

1438-47 Marek z Korabiowic, K., → Skrzydlnej i Złotnik [pow. chęc.] h. Szarża, br. Ratołda i Stanisława (ZK 150 s. 96, 132-3, 322); 1438 Marek z Korabiowic zobowiązuje się wydzielić Małgorzacie ż. Żegoty z Balic [pow. wiśl.] połowę trzeciej części dóbr w Zbyszkówce, Sierakowie, K., Sosnówce i Dziekanowicach oraz ruchomości, które przypadły mu po zm. Stanisławie z K. [stryju Małgorzaty] (ZK 150 s. 96); ww. Małgorzata dziedziczy dobra po stryjach → Dziekanowice par. własna, p. 3.

1441 Sławiec z Topoli zastawia za 67 grz. Franciszkowi Gryfowi z Gorzeszowa [dziś Gorzakiew, pow. wiśl.] 6 kmieci na łanach osiadłych i młyn w K. Sławiec będzie mógł pobierać połowę rocznego czynszu od kmieci dopóki będą w zastawie, natomiast druga połowa czynszu, czynsz z całego młyna oraz zasiewy i ziarno z folwarku należeć będą do Franciszka, a ile skrzynek tego zboża weźmie, tyle zwróci, ustępując z zastawu (ZK 11 s. 553); Jadwiga c. Sławca Czudnego [z K.] ż. Stanisława ze Skawiny dz. → Krzywaczki; 1443 Ratołd z Korabiowic zastawia za 250 Ładysławowi [Więcesławowi] z Jodłownika całą cz. dziedz. w K. i Sosnówce (ZK 12 s. 94); 1445 Marek pkom. rawski zobowiązuje się zapłacić 70 grz. bratankowi Sławcowi z Topoli pod gwarancją wwiązania go do cz. dziedz. w K. (ZK 12 s. 338); 1448 tenże Marek z Korabiowic kaszt. rawski sprzedaje za 200 grz. szer. półgr i 250 grz. gr posp. Sławcowi z Topoli połowę swych dóbr dziedz. w Sławkowicach i K. Marek poręcza za ż. Świętochnę, że nie będzie występować z roszczeniami o te dobra (ZK 150 s. 322).

1458-94 zm. ok. 1500 Barbara c. Jana Sławca z Topoli, ż. Mik. Reja z Szumska w pow. sand. i Nagłowic [par. własna] h. Oksza (Kniaz. 4-5, 71, 107; ZK 16 s. 644, 659, 684; PSB 31 s. 188); 1458-9 → Gruszów par. własna, p. 3; 1466 Jakub Żerkowski [dzierż.?] z K. (ZK 16 s. 331); 1468 Mik. Topolski [Rej] z K. (GK 18 s. 684); 1476 Barbara, ż. Mik. Reja zastawia za 70 grz. Więcesławowi Bożkowi [ze Szczekarzowa] wieś K. za Dobczycami; 1477 taż zastawia za 270 grz. zięciowi Dionizemu z Moniaczkowic [dziś Muniaczkowice, h. Szreniawa, mężowi c. Katarzyny] K. i połowę Sierakowa (Kniaz. 42-3); 1478 Stan. Stadnicki z Kamyszowa [pow. wiśl.] i Krzywejrzeki [dziś Krzyworzeka] i Dionizy z Moniaczkowic zamieniają się dobrami. Stadnicki daje Dionizemu całą cz. dziedz. w Jelowicach w pow. prosz., którą ma od rodzeństwa Mik. Obulca kan. wiśl., Bartosza i Katarzyny dz. Bronocic, a w zamian bierze jego dobra, które ten trzyma w zastawie za 270 grz., tj. całe K., 1 ł. w Zegartowicach z kmieciem Kruczkiem, cz. dz. w Sierakowie w pow. krak. i z dopłatą 120 grz. Stadnicki będzie je trzymał w zastawie do czasu wykupienia (ten warunek nadpisany). Stadnicki wpisze transakcję do ksiąg prosz. a Moniaczkowski do krak. pod zakładem 800 grz., ponadto ż. Stadnickiego Magdalena ma się zrzec oprawy na Jelowicach (GK 20 s. 851-4 zp.); 1480 Barbara wd. po Mik. Reju z Nagłowic dopisuje ww. Stadnickiemu 9 fl. węg. do wcześniejszego zapisu na K. (Kniaz. 58)¹Zapewne chodziło o zapis z 1478 dla Dionizego, gdyż Stadnicki przejął od niego zastaw → też 1481; 1481 Barbara wd. po Reju z Topoli zastawia za 355 1/2 grz. ww. Stadnickiemu K., pół Sierakowa i kmiecia Kruczka w Zegartowicach (ZK 20 s. 69-70); Dionizy z Moniaczkowic umarza zapis na sumę 270 grz., w której miał w zastawie od [zm.] Mik. Reja z Topoli i jego ż. Barbary K. i połowę Sierakowa → 1477; Stan. Stadnicki [h. Drużyna], dzierż. K. (ZK 19 s. 174); 1494 taż Barbara ustępuje K. z przynależnymi dobrami w pow. krak. ss. Stanisławowi, Piotrowi i Marcinowi z Nagłowic, rezerwując sobie na tych dobrach 50 grz., które może dać komu zechce (Kniaz. 71, 107).

1502 br. Stan. i Piotr Rejowie z Topoli i Nagłowic dają ur. Jakubowi z Lubomierza sędziemu krak. dwór z rolami folwarcznymi i młynem w K. Zakład 430 grz. (ZK 23 s. 73-4); 1503 Anna z Kamyszowa ż. Stan. Dziaduskiego zeznaje, że mąż wniósł 50 grz. na jej dziedzinę K., w której będzie trzymał te dobra do pełnej ich spłaty; taż Anna zeznaje, że za 50 grz. męża Stanisława wykupiła połowę dóbr K. od Doroty wd. po Janie Kamyszowskim. Te pieniądze zapisuje Anna mężowi na K., które będzie trzymał do ich spłacenia; tenże Dziaduski z Dziaduszyc kwituje ż. Annę z sumy 200 fl. węg., które zm. Jan z Kamyszowa zapisał mu na dobrach K., Krzywarzeka i Sieraków (ZK 23 s. 113-4); 1507 Stan. Rej z Topoli oświadcza, że darował ur. Jakubowi z Lubomierza sędziemu ziem. i grodzkiemu krak. dwór w K. z rolami folwarcznymi i młynem, które ten uwolni od sum zastawnych. Tenże Stanisław i Andrzej Morski ze Śladowa mają stawić w sądzie Piotra br. Stan. Reja dla potwierdzenia powyższej transakcji pod zakładem 430 grz.; tenże Stan. Rej sprzedaje temuż Jakubowi za 430 grz. całe K. i cz. w Sierakowie i oświadcza, że dobra te są wolne od zastawów. Piotr br. Stanisława ma potwierdzić transakcję (Kniaz. 171-2).

1507-zm. 1519 Jakub Lubomirski z K., Grabia w par. Łapanów, → Lubomierza, Nieprześni, Zbyszkówki, Sierakowa, Dziekanowic w pow. szczyrz., Jodłownika i Kwasowic, h. Drużyna, sędzia ziemski krak. 1506-19 (Kniaz. 171-5; Bon. 15 s. 57; UK); 1508 br. Stan. i Piotr Rejowie z Topoli i Nagłowic potwierdzają ww. transakcje z Lubomirskimi; Anna Kamyszowska c. zm. Stan. Stadnickiego z Kamyszowa oświadcza, że ww. bracia zapłacili jej 355 i 1/2 grz. Sumę tę ich zm. matka Barbara wd. po Mik. Reju zapisała jej ojcu na dobrach K., Sieraków i na kmieciu Kruczku w Zegartowicach [ → 1481]; ciż bracia zeznają, że sprzedali za 430 grz. ur. Jakubowi z Lubomierza K. z wyjątkiem [darowanych mu] dworu, folwarku z rolami i młyna w tej wsi, cały Sieraków oraz kmiecia Kruczka w Zegartowicach (Kniaz. 173-5; Bon. 15 s. 57).

1524-47 Joachim Lubomirski s. Jakuba, dz. K., Grabia, → Lubomierza, Sierakowa, Sosnówki, Dziekanowic, Jodłownika i in. wsi, h. Drużyna, dworzanin król. (ZK 27 s. 4-6, 9-11; 29 s. 664-7; Bon. 15 s. 58); 1524 tenże Joachim dz. K. i Kwasowic zastawia za 680 fl. węg. Annie c. Feliksa Lubomirskiego, [wd. po Janie Mniszkowskim, obecnie] ż. Pawła Mruka, K. i Kwasowice; taż Anna dzierż. dóbr K. i Kwasowice za zgodą męża zapisuje Maciejowi Zabawskiemu 250 fl. węg., które ma on na → Grajowie zapisane za nią przez jej ojca. Sumę tę Zabawski otrzyma po jej śmierci bez naruszenia wszakże zapisu ojca. Natomiast połowę sumy 680 fl., którą ma od Joachima Lubomirskiego na K. i Kwasowicach, tj. 340 fl., Anna zapisuje ojcu z tym warunkiem, że do końca życia będzie mogła użytkować całą sumę. Gdyby zaś ta suma kiedykolwiek została wykupiona z ww. dóbr, to Anna przeniesie ją na inne dobra i również w takim wypadku prawo do jej połowy należeć będzie do ojca i jego potomków, także po śmierci córki. Jeśli Anna będzie chciała zapis 680 fl. alienować, wówczas spłaci Feliksa z tych 340 fl. (ZK 27 s. 4-6 zp., 9-11); 1525 Maciej Zabawski z Zabawy składa protest, okazując w sądzie dok. król. w sprawie zapisu na jego rzecz przez ww. Annę sumy pieniężnej na dobrach Kwasowice i K.; Joachim Lubomirski s. zm. sędziego krak. Jakuba z Lubomierza pozywa ww. Annę, aby odebrała pieniądze i ustąpiła z jego dóbr K. i Kwasowice. Sąd nakazuje Annie usunięcie się z tych dóbr, które winny być wolne od pozwów Macieja Zabawskiego. Feliks Lubomirski ze Sławkowic poręcza za c. Annę, że stawi się w sądzie, przyjmie sumę 680 fl. węg. i ustąpi z dóbr K. i Kwasowice; tenże Joachim Lubomirski zastawia za 910 fl. ur. Januszowi z Mstowa [par. Góra Świętego Jana] wsie dziedz. K. i Kwasowice oraz role, na których siedzą [kmiecie] Stan. Kruczek w Zegartowicach i Stan. Zdunek w Radoszówkach (ZK 27 s. 88, 108-11); Feliks Lubomirski z Lubomierza i Sławkowic niegdyś poręczyciel c. Anny Mrukowej składa przed sądem protest, okazując wyciąg z akt sądu nadwornego, że pozywający go Maciej Zabawski został przez Annę zaspokojony z sumy zapisanej mu na dobrach K. i Kwasowice oraz skwitowany z ruchomości na tych dobrach (ZK 27 s. 124).

1527 Jan alias Janusz z Mstowa dzierż. dóbr K. i Kwasowice, pozwany przez Joachima Lubomirskiego dz. tych dóbr, przedstawia przed sądem dok. zastawne, zgodnie z którymi Joachim wzywa go do ustąpienia mu tych dóbr (ZK 27 s. 255-6); 1528 → p. 2; 1532 Jan Mstowski z Mstowa uwalnia swych br. Stanisława i Andrzeja od poręki danej ww. Joachimowi w sprawie umorzenia i anulowania zapisów wniesionych do tych akt przez niego na rzecz ojca Mstówskich, a także na rzecz ww. jego synów na łączną sumę 1200 fl. na dobrach K. i Kwasowice, połowie Sawy i na roli kmiecia Stan. Kruczka z Zegartowicach (ZK 28 s. 556-7); 1544 Joachim Lubomirski daje Augustynowi Kotwiczowi [z Gawłowa, h. własnego] koniuszemu król. i chorążemu kor. dwory z rolami i lasami w dobrach K., Kwasowice i Wieża, a sprzedaje mu za 600 fl. wsie K., Kwasowice i Wieżę oraz cz. w Gruszowie z pr. patr. kościołów par., którym podlegają. Z tej sumy Kotwicz zapłaci 4000 fl. kan. krak. i dziekanowi sądec. Zygmuntowi Sobkowi, który miał te dobra w zastawie (ZK 29 s. 664-7).

3b. Kmiecie, włodarze, karczmarze i młynarze z K.: 1404 Mikołaj z Czernichowa i Kawca oskarża Staszka z K. oraz jego 11 kmieci i karczmarza o spasienie przez 3 granice wyki i prosa w → Gumniskach (ZK 3b s. 358, 377); 1405 Borzym sługa Stanisława z K. (ZK 3b s. 608); 1429 Andrzej kmieć → p. 6; 1439 Franciszek kmieć i włodarz → p. 6; 1441 6 kmieci na łanach osiadłych → p. 3a; Piotr Łapka z Łapanowa w sporze z Małgorzatą kmiotką z K. (ZK 11 s. 502); 1468 Piotr Gawłowic kmieć; Marcin Gruszka kmieć (GK 18 s. 548, 634-5, 650, 684); 1483 Stan. Dykasz [kmieć] z K. → Kwasowice; 1497 Mik. Piotrowic [kmieć lub włodarz] zapłacił pobór (RP s. 127r); 1528 prac. Abraham młynarz (ZK 28 s. 13-4); Jan Gruszka kmieć → p. 2; 1530 → p. 3c.

3c. Areał, dwór, folwark, pobór. 1441, 1507-8 folwark → p. 3a; 1489-1501, 1508-16, 1519-20 pobór z 7 ł. (RP k. 27v, 54v, 92r, 127r, 143r, 169v, 185v, 199r, 218v, 236, 264v, 292v, 353v, 375v, 556r, 583v, 608v, 640v, 669v, 719v, 744r, 801r, 840r, 861r; ŹD s. 52); 1530 pobór z 4 1/2 ł., karczmy i młyna dorocznego o 1 kole (RP k. 31); 1502, 1507-8, 1544 dwór i folwark → p. 3a; 1564 pobór z 6 ł. (LK 2 s. 89).

5. 1529 w K. dzies. snop. z folwarku wart. 3 wiard. plebanowi w Dobrej i dzies. z 1 roli wart. 3 wiard. [skreślone] rektorowi szkoły w górze Świętego Jana, meszne w owsie z całej wsi plebanowi tamże (LR s. 59, 332).

6. 1399 Stanisław z K. przeciwko Piotraszowi z Sancygniowa o to, że ten przybył z trzema towarzyszami równymi stanem do jego dziedz. [w K.] i zadał 5 ludziom 20 ran krwawych i 6 sinych (SP 8, 9395); 1421 tenże Stanisław przeciwko Sławcowi z Topoli o wtargnięcie z 4 towarzyszami równymi stanem do jego dziedz. [w K.] i zabranie 70 owiec, 8 sztuk rogacizny, 7 macior i 3 sztuk bydła roboczego. Szkoda 30 grz. (GK 1 s. 614); 1423 tenże arestavit alias zastał Jana Świerczka z Topoli, gdy zabierał zboże [w Topoli] należne Stanisławowi prawem bliższości (GK 2 s. 44); pkom. krak. i star. sier. [Piotr Szafraniec z Pieskowej Skały] oskarża Michała Ogarka z K. [kmiecia ze Szczyrzyca] o bezprawne najechanie z przyjaciółmi wsi Liplas, rozpędzenie poddanych i poczynienie mu szkód na 20 grz. (GK 2 s. 126); 1429 Andrzej kmieć z K. pozywa szl. Stachnę ze Słupi [pow. szczyrz.] do stawienia przed sądem Włodka ze Skrzynna [pow. opocz.], który z dziesięcioma z jej domu, na jej rozkaz i z jej przyzwoleniem najechali jego dom w K. i zadali mu 9 ran sinych i 10 krwawych. Stanisław dz. K. staje o swoją karę (GK 3 s. 337, 347, 358-9); 1431 Mikołaj [z Bolesławia] pleb. z Dziekanowic pozywa Stanisława z K. o zabranie mu na wolnej drodze w polu 2 wołów, konia i wozu (GK 4 s. 226); 1432 Maciej kmieć plebana z Dziekanowic przeciwko Myśliborowi domownikowi Stanisława z K. o rany krwawą i siną (GK 4 s. 554-5); 1432-3 Jakusz Cianowski sędzia grodzki ustanawia wadium 100 grz. w sporze między Ratołdem i Stan. Krzesławskim a wspomnianym plebanem Mikołajem, że zachowają pokój; ww. strony mają stawić na termin przyjaciół do ugody, a jeśli się nie ugodzą będą mieć termin wizji w dziedzinie; ze strony Stan. Krzesławskiego stawił się w ww. sprawie jego br. Marek (GK 4 s. 577, 676-7, 836); 1439 Marcin z Krzyszkowic kmieć opata szczyrz. zwrócił Franciszkowi, kmieciowi i włodarzowi w K. konia gniadego pozyskanego wg swego prawa niem. w Krzyszkowicach, i ma go stawić w sądzie grodzkim jako dowód. Koń ma podłużny, czarny znak przez grzbiet alias pręgę (GK 6 s. 139-40).