(1537 Boberka) 42 km na SE od Leska.

Własn. szlach., dobra → Sobień, Lesko, kraina olszanicka. 1537 7 X Piotr Kmita wwda i star. krak. i przem., marszałek w. kor., sprzedaje przezornemu Iwanowi Wołoszowi swemu poddanemu za 70 zł sołectwo nad potokiem Boberka w z. san. i krainie olszanickiej, celem założenia wsi zw. Boberka na surowym korzeniu, na prawie wołoskim. Karczunek ról kmiecych zacznie się od potoku „Mały Głuboki Potok” w górę potoku Boberka aż do pola zw. Mathejowa Polana. Na szerokość natomiast, kmiecie będą mieli wolny użytek lasów i łąk długo już wyrabianych po obu stronach wym. potoku, bez niszczenia lasów i drzew użytecznych (fructiferae) poza uczynionymi znakami, które prowadzą następująco: poczynając od granicy Samborskiej [pow. Samborskiego] i wsi Żurawin, od potoku zw. „Mały Potok Głuboki” przez potok „Niedzwiedzy”, w kierunku dębu („versus dubowi”) „na Kiczara”, stąd prosto naprzeciw dębu („dubu”) koło potoku Boberki na miejsce zw. „Losinski Puth”, stąd na „Szymanowe kosarzyska”, stąd na pierwszą górkę zw. Kiczara, położoną obok potoku zw. „Gniły Potok”, stąd na koszar (ad kosarzam) naprzeciw góry Zeliński Dział i stąd do Mathiowych Polan, gdzie kończy się lokacja kmieci. Z drugiej strony wsi oznakowanie uczyniono od ściany „Zaniski (albo Sanoski)” od góry zw. „Zelijn Horb” i od drogi prowadzącej „de Didowe ad Mathfiowa polyana” do góry zw. „Sihołodin (albo Siholczin) Horb”. Z tej góry poniżej „Dolszy Rosztoki” na górę zw. Seroki Horb, z niej na inną górę, położoną naprzeciw góry „Zaniski (albo Saniski)”, stąd do góry położonej nad drogą zw. „Łossinski puth” pod górą „Saniski”, z tego miejsca do ścieżki Łosińskiej, którą idzie się „de Didowe ad Boberkam”, tą ścieżką na górę z niej „do Czertiza Hawryła Pleśniwego”, położonego koło drogi Didiuwskiej prowadzącej do Boberki „ku usth [ujścia potoku] Niedźwiedziemu”, od tej drogi szeroką górą „do usth Małego Głubokiego Potoku”, gdzie zaczęto oznakowanie, tam się kończy. Kmiecie osiedlają się na dworzyszczach obejmujących po 3/4 dworzyszcza [łanu?], a osiedleni na surowym korzeniu otrzymają 20 lat wolnizny, po upływie której winni panu czynsze pieniężne, daniny w wieprzach i baranach, robociznę i powinności jak inne wsie krainy. Sołtys otrzmuje 2 dworzyszcza i obszary, prawo posiadania młyna z wyjątkiem foluszu, zagrodników, sadzawek, barci. Kmiecie winni dwukrotnie w roku, na Boże Narodzenie i na Wielkanoc, iść do sołtysa z kolędką, winni mu robociznę 2 dni oraz powinności jak wszyscy kmiecie w krainie. Na cerkiew przeznacza się 1/2 dworzyszcza a pop, którego prezenta należy do pana, winien panu powinności jak inni popi. Sołtys będzie posiadał sołectwo na prawach takich, na jakich inni sołtysi krainy posiadają swoje sołectwa albo kniaziowie kniaźstwa (Stadnicki; O wsiach s. 29-30); 1580 w dobrach pozostałych po Piotrze Kmicie: „wsi wołoskie ... Sandrowiec, Boberka” (Fastnacht; Działy s. 18); 1589 Boberka 25 ł., sołtys 2 ł., pop 1 ł., młyn 1 koło, 4 zagrodnicy, 4 komornicy bez bydła (ŹD XVIII s. 58).