OSTRÓW,

gm. Michów, woj. lubelskie. Wieś nad Wieprzem i Czerwonką notowana od 1413 r. (KzL 1 61). W 1423 r. Ostrów należał wraz z Kośminem do Dobiesława i jego syna Bazanka (DM VII 1933). W 1428 r. rozgraniczono go z Giżycami (KzL 2 36v). W 1447 r. dwa Ostrowy - duplex Ostrow - płaciły dziesięciny plebanowi z Kocka (KDMp IV 1418). W 1468 r. nasz Ostrow miał wspólną granicę z Giżycami i Rudnem (AS V 22), musiał więc leżeć na północ od tej ostatniej wsi. U Długosza nosił on nazwę Ostrow Maior i leżał w parafii Rudno (D II 556). Ta przemienność parafii wynikała ze zmienności warunków topograficznych i komunikacyjnych. Wieprz na tym odcinku ciągle zmieniał koryto, było tutaj wiele dość dużych wysp, na dwóch z nich powstałe osiedla otrzymały nazwy Ostrów. Ten południowy nazywano Wielkim (Maior) dla odróżnienia od północnego (zob. Mściska). W 1529 r. Ostrow był ponownie w parafii Kock (LR 424), tak samo w 1531 r. (ZD XIV 362). W 1626 r. (RL 21) Ostrow Wielki był w parafii Rudno, notowany następnie w tej formie ciągle w XVII-XIX w. Także w 1877 r. nazywał się Ostrów Wielki (SKP II 21), ale znowu Ostrów w l. 1905 (SKLG 306), 1921 (Spis 54) i obecnie (DzUL 1, 2-10, 12; UN 113 13; WU II 657).