1313 Lacha, prawdop. starorzecze rz. Warty, może k. Trzebiszewa, ok. 3-5 km na NW od Skwierzyny.

[Pow. pozn.]

1313 sąd polubowny rozsądzając spór kl. cyst. w Ząbrsku [obecnie Zemsko; → Bledzew – opactwo] z m. Skwierzyną przysądza wspomn. klasztorowi teren, do którego zakonnicy mogą dojechać przez dobra miejskie; teren ten ograniczony jest m.in. strugą (gurges) L. koło Bukowego Lasu (Wp. 2 nr 961).

Uwaga: Lachą (nie łachą!) nazywano odnogę lub boczne koryto rzeki (M.S.B. Linde, Słownik jeżyka polskiego t. 1/2, Warszawa 1808, s. 1209), jest to więc w zasadzie rzeczownik pospolity. Tutaj nazwa ta odnosi się do konkretnego obiektu w terenie, który być może był identyczny ze zbiornikiem wodnym zw. Piaszczysta Łacha (sic) w pobliżu Trzebiszewa; wymienia ją E. Callier wśród jezior pow. skwierzyńskiego (SG 10, 752).